Shirin xanim Sechmeler 4-cu ktab indd

 /Samir anasının yanına gəlir./
SAMİR /heyrətlə/
Məktub atamdanmı, bir söylə barı?
Etmə ürəyimi boz qışın qarı.
SƏBA /həm sevincək, həm həyəcanlı/
Atandandı məktub o atdı bizi, 
Üzək o namərddən qoy əlimizi.
Ayrı bir sevdanın quludur atan,
Kişilər deyilmi, aləmi qatan?!
SAMİR /ümidsiz/
Demək atdı bizi o alçaq daha,
Demək ümidimiz yoxdu sabaha?
Atasız ötəcək aylarımız da,
Qəlbi ovlayacaq vaylarımız da.
/Qapı döyülür. Samir qapıya tərəf gedir,  qapını açır. 
Nabat otağa daxil olur./
NABAT /maraqla/
De, o nə məktubdu əlində, ay qız?

---

284
Ширин Ханым Кяримбяйли Шадиман
SƏBA /soyuqqanlı/
Nicat yazır, deyir deyilmiş yalqız,
Bir rus arvadıyla ailə qurub,
Yolumun üstündə, o, zalım durub...
Gəlmək fikiri də heç yoxdu bura,
Orda rus gözəli, eh, dura, dura...
Burda nə işi var Nicatın axı?
İndi belə edir kişilər çoxu.
NABAT /şübhəli/
Sən də çox sevinib şad oldun buna?
Nicatın biqeyrət ər olduğuna?
Bəlkə sən də tapdın özünçün daha?
Onunçun son qoydun qüssəyə, aha?
SƏBA /acıqlı/
Samirin yanında nə söylənirsən?!
Yoxsa səbirimlə de, əylənirsən?
Ayağın dəyməsin bir də bu evə!
Doğrayır içini əzəldən güvə...