SiNDİRİm sistemi hastaliklari

Laboratuar bulguları: Fonksiyonel stenoz olayların belirlemek için serum ve rumen sıvısı Cl^- konsantrasyonları analizleri yapılır. Serumda hipokloremi (<85 mEq/l) pylorik geçiş bozukluğu, abomasum konstipasyonu ve ön midelerde stenozun en önemli göstergesidir. Piloris stenozu durumlarında abomasal içerik rumene reflux olacağından rumen Cl^- konsantrasyonunda (>30 mEq/l) artış tespit edilir. Metabolik alkalozis gelişir. Abomasum deplasmanlarında ortaya çıkan metabolik alkaloz çok şiddetli gelişir ve serum Cl^- düzeyinde önemli düşüşler (<50 mEq/l) tespit edilir ve prognozu kötüdür. Gıda alımının azalması, K⁺’un böbrekler yoluyla atılması ve K⁺’un intraselüler sıvıya geçişi sonucu hipokalemi gelişir. İleri dönemlerde gelişen hipokalemi nedeniyle, paradoksik asidüri şekillenir. Kronik indigesyonlarda sık olarak ortaya çıkan diğer bir bulgu hipokalsemi (Ca düzeyi 6-8 mg/dl) dir. Dehidrasyona bağlı prerenal azotemi şekillenir. Böylece, kan üre nitrojen (> 80 mg/dl) ve kreatinin (> 8-9 mg/dl) konsantrasyonları artar. Ayrıca total protein ve hematokrit değerleri de yükselir. Kan glikoz düzeyleri başlangıçta düşerken (<50 mg/dl) , ileri vakalarda artabilir (>200 mg/dl). Ruminantlarda hiperglisemik cevap, stresin karakteristik bir bulgusudur.

Teşhis: Rumen dilatasyonu ve gıda dolgunluğu, nüksedici timpani, tedrici zayıflama ve bradikardi semptomları Vagus sendromu’nun tanısı için yeterlidir. Vagus indigesyonlarının mide stenozlarının tipik semptomu olmamasına rağmen, bradikardi tablosunun varlığı nervus vagus hasarına işaret eder. Bradikardi tablosu; sola abomasum deplasmanları, enteritis, RPT gibi sindirim sistemi organların hastalıklarında da görülür. Bradikardinin vagotonik olup olmadığının belirlenmesinde atropin testi yapılır. Vagotonik kökenli bradikardilerde atropin enjeksiyonu sonucu kalp frekansında artış meydana gelir. Bu amaçla % 0.1’lik atropinden 30 ml (30 mg) sc uygulanır ve her 5 dakikada bir 20 dakika süreyle kalp frekanslarının sayısı belirlenir. Kalp sayısındaki artışların % 5 veya daha az olması, bradikardinin kardiyak kökenli olmasına, % 7-16 oranındaki artışlar, vagotonik bradikardi olduğunu düşündürürken, % 16 veya daha fazla artışlar % 95 olasılıkla vagal kökenli bradikardinin varlığına işarettir.

Kardiya’daki fonksiyonel stenoz sonda uygulaması (sondanın güç geçişi) ile saptanabilir. Ostium retikuloomasinin stenozu, hastaya tuz eriyiği (1-2 litre % 10’luk Na₂SO₄ veya MgSO₄) renkli bir madde veya tıbbi kömür ile birlikte yavaşça içirilmesinden sonra direk omasumun dinlenmesiyle veya 2-3 dakika sonra abomasuma punksiyon yapılarak geçişin olup olmadığının tespit edilmesiyle ortaya konulabilir. Klinik olarak ön veya fonksiyonel stenozu ayırt etmek güçtür, ancak şüpheli durumlarda laparorumenotomiyle kesin tanı konur. Rumenotomide ön fonksiyonel stenoz durumlarında omasumun küçük, gevşemiş ve tamamen boş olduğu ve hatta abomasumda da içerik olamadığı gözlenirken arka fonksiyonel stenozda ise palpasyonda omasum ve abomasumun dolgun olduğu belirlenir. .

Ayrıcı tanı: Erken dönemde basit indigesyon, primer timpani, abomasum deplasmanları ve RPT ile karışır. Ayrıca karın hacminin artmasına neden olan bazı hastalıklar (hidrops ascites, intra abdominal tümörler, generalize peritonitis ve yavru zarlarının hidropsu) ile de karışabilir.