SiNDİRİm sistemi hastaliklari

Bakteriyel nedenler:

Buzağılarda Gelişmekte olanlarda Yetişkinlerde

Kolibasillosis, salmonellosis Retikulorumen aktinobasillosisi  +

Cl. perfringens tip B ve C, “ aktinomikosisi  +

Camphylobacter spp. Antraks (akut), salmonellosis  +

Proteus ve Pseudomonas spp. Camphylobacter (Kış dizanterisi)  +

Tuberculosis ile enfekte süt, Basiller Hemoglobinüri, Listeriosis  +

Sepsis, toksemi  +

Paratuberculosis

Viral nedenler:

Buzağılarda Gelişmekte olanlarda Yetişkinlerde

Rota-Corona virüs, Sığır vebası, CGB,  +

BVD, Adenovirüs, BVD-MD, Aujesky,  +

Enterovirüs, IBR, Mavi Dil, Leucosis,  +

Astrovirüs, Calisivirüs, Üç gün hastalığı

Enzootik leucosis,

Paraziter nedenler:

Buzağılarda Gelişmekte olanlarda Yetişkinlerde

Cryptosporidium, Bunostomiasis, Coccidiosis, Coccidiosis ve

Coccidiosis, Dicroselium dentriticum, Haemonchiosis

Ascariasis (bazen) Faciolosis, Haemonchiosis, dışında hepsi rol alır

Theileriosis, Piroplasmosis,

Verminöz pneumoni,

Diğer nedenler:

Buzağılarda Gelişmekte olanlarda ve Yetişkinlerde

Candida spp., Amyloidosis, Anafilaksi, yemlerde uzun süre Antibiyotik

Barsaklarda villöz atrofi, kullanımı, abomasum dolgunluğu, sekum yangı ve dilatasyonu,

Vitamin A, Cu ve Kolitis, peritonitis, Mg, Se, Co, Cu ve Vitamin A eksikliği,

Zn eksikliği, safra kanalı yangısı, invaginasyon, karaciğer, böbrek ve

konjestif kalp yetmezliği ve üremi ,

Zehirlenmeler:

Buzağılarda Gelişmekte olanlarda ve Yetişkinlerde

Ar, Flor, Cu, Tuz, Aflatoksikosis, Cu, Pb, Mo, Ar, P, Zn, F, Hg, OFİ, Nitrit,

Mo, Nitrat, Pb, Hg, Propilen glikol, Herbisit, Tuz, sülfürler, NaHCO₃, Ergot,

Furazolidon, Meşe, eğrelti otu, Nikotin, Mantar, Keten tohumu, Monensin,

Aflatoksikosis Levamizol, Zakkum, Antibiyotikler (Linkomisin, Eritromisin,

Yüksek doz penisilin, Tylosin, Tetrasiklin, Trimetoprim+Sulfa), sürgütler

Patogenez: Etkenlerin şiddetine göre; barsak mukozasında kataral, şiddetli kanamalı, eroziv ve nekrotik görünümlü yangılara rastlanılabilir. Yangının şiddeti ve tipine göre klinik semptomlar değişkenlik gösterir. İlk bulgular; barsak mukozasında epitel dökülmeler, peristaltik artışı, emilimin durması, sindirim bozukluğu, barsak lümeninde sulu içerik ve ishaldir. Sindirimin bozulması sonucu içerikte bulunan protein ve karbonhidratlar fermente olur ve dışkı kötü kokuludur.

Akut olaylarda; Şiddetli sıvı-elektrolit kaybına bağlı dehidrasyon, protein kaybında artış (özellikle paraziter, kronik enteritisler ve abomasitisler) görülür. Kronik enteritislere protein kayıplı enteropatiler de denilir ve barsak epitel ve villuslarında azalmalar meydana gelir.

Şiddetli enteritislerde; Epitel doku sıyrılmaları ve buna bağlı olarak barsak mukozasından toksik ürün ve bakterilerin geçişinde kolaylaşma, sıvı ve kan kaybı ile kanlı ishal tablosu gelişir. Dışkıda epitel döküntüleri görülür, bağırsaklardan protein, karbonhidrat, aminoasit ve yağların emilmesi bozulur. Hayvanda sıvı-elektrolit, vitamin ve demir kaybı meydana gelir.