Hastalık 5-21 günlük buzağılarda görülür. İnce barsaklarda ve kalın barsaklarda yüksek mortalite seyreden ve tedaviye inatçı sarı renkli akut bir diyareyle karakterizedir. Morbidite oranı % 100 ve salgınlarda mortalite oranı % 50’ye kadar çıkabilir.
Bulaşma: Coronavirus enfeksiyonunda en önemli bulaşma yolu oro-fekal bulaşma olmakla birlikte fekal-respiratuvar veya respiratuvar-respiratuvar yolla da bulaşma mümkündür. Sığırlar için spesifiktir.
Patogenez: Etken barsak villuslarında hasara neden olduğundan, etkilenen hayvanlarda malabsorpsiyon ve diyare görülür. Coronavirusların barsak villuslarında yaptığı tahribatlar rotavirus kaynaklı olanlardan daha şiddetlidir. Etkenler hem ince barsak hem de kalın barsaklarda, hatta üst solunum yollarında da hasarlara neden olurlar.
Semptomlar: Hayvanlarda bitkinlik, iştahsızlık ve tedaviye inatçı sarı renkli ishal görülür. İshalin 2-3 gün seyretmesinden sonra hastalarda dehidrasyon ve dolaşım yetmezliği bulguları belirlenir. Sekonder bakteriyel enfeksiyonların gelişmesi sonucu klinik semptomlar daha ağır seyreder ve bazen de sekonder enfeksiyonlar gelişmeden ölümler gözlenebilir. Barsaklarda meydana gelen anatomik-patolojik değişiklikler sonucunda barsak villuslarında atrofi veya kalınlaşmaya bağlı barsaklarda enzim aktivitesindeki azalma malabsorptif ishale neden olur.
