Koruma: Dezenfeksiyon ve izolasyon yapılsa dahi sürüde belli dönemlerde hastalığın tekrar ortaya çıkması mümkündür.
ENTEROTOKSEMİ
Gram (+) sporlu, hem aerob hem de anaerob bir bakteri olan Clostridium perfiringens toksinlerinin neden olduğu, çoğunlukla koyun ve keçilerde, daha az oranda genç buzağılarda sporadik olarak bakteriyemi ve toksemiyle karakterize ölümcül bir hastalıktır.
Etiyoloji: Clostridium perfringens’in toksinleri hastalık oluşturur. Bakterinin kendisi toprak ve hayvanların barsaklarında yaygın saprofit olarak bulunur. A, B, C, D, E ve F olmak üzere 6 tipi ve 12 farklı toksini bulunur.
Tip A; 4-6 aylık buzağılarda hemoglobinüri, ikterus, ani ölümlere neden olur ve sığırlarda nadiren hastalık oluşturur. Deneysel olarak abomasitis ve abomasum ülserlerine neden olur.
Tip B; Buzağı ve 8 haftalık kuzularda septisemi ve kanlı ishalle (dizanteri) seyreder.
Tip C; 2 Haftalıktan büyük buzağılarda sancı ve dizanteriyle seyreder.
Tip D; Klasik koyun enterotoksemisine neden olur. Yumuşak böbrek hastalığı meydana gelir.
Tip E; Buzağı ve kuzularda ölümcül enterotoksemi ve dizanteriye neden olur.
Tip F; Ender olarak sığırlarda hastalık yapar.
Hazırlayıcı nedenler arasında, rumen atonisi ve dilatasyonu, karbonhidratça zengin yemle besleme, çiğ düşmüş meralarda otlatma, ani yem değişikliği, bozuk ve kokuşmuş besinlerle yemleme sayılabilir. Bu etkenlerin etkisiyle barsaklarda peristaltik, pH ve flora değişiklikleri meydana gelir ve toksin salınımı artar. Salınan toksinler vasküler ve sinirsel hasara neden olurlar. Genelde besi durumu iyi olan hayvanlarda meydana gelir.
Dostları ilə paylaş: |
