Semptomlar: Hastalıkta üç sendrom tanımlanmaktadır; Septisemi, Akut Enteritis, Kronik Enteritis. Erişkin sığırlarda hastalık çoğu kez latent (portör olmaları sebebi ile) seyreder. Klinik belirti olarak enteritisle birlikte yüksek ateş (40-42 C), genel durgunluk, titreme, kalp ve solunum sayılarında artış ve konjuktiva ile mukozalarda hiperemi görülür. Hayvanlarda sancı, kötü kokulu, sulu ve kanlı bir ishal mevcuttur. İshalle birlikte başlangıçta yüksek olan ateş daha sonra normalin altına düşer. İnleme ve karın duvarına tekme atma belirtileri ile abdominal ağrı bulunur. Gebe hayvanlarda abort oluşabilir.
Ağır septisemik durumlarda ishal görülmeden şiddetli dehidrasyon, durgunluk, yatma ve ölüm görülebilir. Hafif vakalarda gastroenteritis, yüksek ateş, iştahsızlık, sulu, pis kokulu, muhatlı dışkılama ve tenesmus gözlenebilir. Hastalarda artritis ve bazen de mastitis gelişebilir.
Koyun ve keçilerde ishal, intermitant ateş ve kilo kaybı gözlenir. Gastroenteritis formunda; yüksek ateş, genel durum bozukluğu, pis kokulu, kanlı, köpüklü ve mukuslu ishal belirlenir. Pneumoni formunda; yüksek ateş, genel durum bozukluğu ve bronkopneumoni tablosu gözlenirken pleuritis ile komplike durumlarda 1-2 gün içinde ölüm şekillenir. Abortif formda; gebeliğin 2. döneminde yavru atma görülür. Aborttan önce hayvanlarda iştahsızlık ve vaginal akıntı gözlenir.
Teşhis: Klinik bulgulara göre tanı zordur. Kesin teşhis tedaviden önce dışkıda etken izolasyonu ile veya ölen hayvanlardan barsak içeriği, karaciğer, böbrek, dalak ve lenf yumrularından etken izolasyonu ile yapılır. Laboratuar testleri ve klinik bulgular yeterlidir fakat diyareli hayvanlarda fekal kültür sonuçları negatif dahi olabilir.
Dostları ilə paylaş: |