Sosyo-küLTÜrel değİŞme açisindan güney marmara genç ÇİFTÇİleri Üzerine bir araştirma
Yüklə 1,11 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
4.2.5. Organik Tarım ve Genç Çiftçi
üretim modelinde kullanamadan, üretimden tüketime kadar geçen sürede her aşaması kontrollü ve sertifikalı olarak gerçekleştirilen bir tarımsal üretim biçimidir. Organik tarım ile doğal dengenin korunması amaçlanmaktadır (tarimorman.gov.tr, 21.04.2020). Sürdürülebilir bir yaşam arzusu ile ortaya çıkan üretim modellerinden biri de organik tarımdır. Aslında bu güncel bir tanımlamadır ve doğaya uygunluğu ifade etmektedir. Bu haliyle organik üretim meselesi ilgi çekicidir çünkü kendi kendine insanlığın yanlış bir üretim süreci izlediğinin ve bir şeylerin kurtarılması gerektiğinin anlamını oluşturmaktadır. Tarım ne zaman doğal olandan uzaklaştı ve ne zaman organik tarım tarımsal üretimin bir alt dalı olmaya başladı bunun üzerine gidilmesi ve gerçek anlamda doğaya uygun tarımsal yöntemlerin geliştirilmesi gerekmektedir.
Aşağıda Güney Marmara genç çiftçilerinin organik tarım hakkındaki düşüncelerine yer verilmiştir. …Kazanç arzusu diyebilirim çünkü çok popüler bu aralar…(14 nolu genç çiftçi). Bir ekonomik faaliyet olması sebebiyle organik üretime yaklaşımın çoğunlukla gelir kaygısı ile gerçekleştirildiğini söylemek mümkündür. Zaman içinde hem üreticinin hem de tüketicinin yararına olacak bu alışveriş sürecinde ikincil olarak üreticinin kendisi de faydalı olanı tüketebilme fırsatını yakalayabilecektir. …bence ben en azından tavuklarımı organik
Gıda üretiminin temel alanlarında var olmaları sebebiyle genç çiftçilerin tüketim alışkanlıklarını yönetebilme şanslarını genel tüketiciye göre daha kolay sağlayabildiğini söyleyebiliriz. …organik eşittir doğal demek bana göre…(4 nolu genç çiftçi) …Çok konuşulmasıyla anlamını yitirdi bence…(1 nolu genç çiftçi) Popüler olanın dikkat çekiciliği organik tarım gibi konularda kırsal alanda da varlığını göstermektedir. Bir üretim modeli olarak organik tarım, genel konuşma diline yerleşmesi ile popülerleşmiş ve gerekli üretim metotları profesyonel olarak uygulanmadığı için sahada varlığını üretim modelinin gerektirdiği şekilde koruyamamıştır. …Komşum yapıyor mesela ama nasıl yapıyor
57
yaygınlaşırsa ilaç kullanımının bile düşeceğini düşünüyorum…(13 nolu genç çiftçi) …Organik yetiştiriciliğe uygun alanların belirlenip başka bir üretim yapılmasına izin verilmemeli. Ancak bu sayede gerçek organik üretime sahip olabiliriz. Aslında dağ köyleri bunun için uygun gibi görünüyor…(5 nolu genç çiftçi) …Solucan gübresi girişimleriyle ülkemizde hiç üretimi yapılmayan ama çokça bağımlı hale gelmiş olan gübre piyasasına bir meydan okunuyor. Doğal gübre insanlığın toprağa olan borcudur. Borçtur çünkü binlerce yıldır bu topraklardan besleniyoruz. Toprağa olan borcumuzu ödemek zorundayız…(13 nolu genç çiftçi) Sürdürülebilirliğin diğer bir uygulama alanı olarak organik tarım, çiftçi eğitimlerin yaygınlaştırılması ile mümkün olabilecektir. 2019 yılı itibariyle Türkiye tarımsal üretimde ithalata bağımlı hale gelmiştir. Tohum piyasası ve kırsalda yaşayan nüfusun azalmasıyla bu durum giderek artmaya devam edecektir. Kırsalda yaşayan nüfusu yerinde eğitebilmek için yeni politikalar geliştirilmesi ve kır insanlarının yerelde kendi üretim konularında eğitilmeleri gerekir. Temel eğitimden başlanarak uygulanacak bir süreç işletilebilecekse de hali hazırda kırsalda yaşayan ve tarımsal üretime katılan çiftçilerin içeriği güçlü programlarla ve uygulamalı olarak eğitilmeleri önemlidir. Alkan’ın (2019) çalışmasında, Antalya’daki görüşme yapılan genç çiftçilerin üretim ile ilgili bilgi kaynakları; %41,7 İl/İlçe Tarım ve Orman Müdürlüğü ve %41,7 ise veterinerlerden ve %43,3’ü İl/İlçe Tarım ve Orman Müdürlüğü’nden danışmanlık desteği almaktadır. Genç çiftçilerin organik tarıma dair çok yönlü tanımlamalarının olduğu ve aslında az sayıda çiftçinin organik gıda üretimi hakkında geçerli bilgiye sahip olduğu tespit edilmiştir. Elde edilen veriler neticesinde çiftçiler için organik gıda eğitimlerinin yaygınlaştırılmasının önemi ortaya çıkmıştır. Organik üretim alanlarının devlet tarafından belirlenmesi ve üreticinin kendi alanını korumak zorunda kalmaması gerekmektedir. Burada çalışmamızın genelinde otaya çıkan çok yönlü politikaların önemi görünür olmaktadır. Özel mülkiyet kuralları gereğince kendi üretim alanında serbest ve kişisel tercihli üretim yapan bir çiftçi ekonomik ve sosyal olarak “komşu” olduğu diğer bir çiftçinin üretim alanını yanlış ilaç ve gübre kullanımı gibi uygulamalarla etkilemekte ve üretim potansiyeline zarar verebilmektedir. Bu yüzden hem taahhüt edilen ürünün gerçek değerlerinde üretilebilmesi hem de tüketicinin güvenilir gıda tüketebilmesi için tarımsal önlem planlarının içeriği genişletilmelidir.
|