151
Bu gün yazıq şerin başına min bir oyun açan, bir-birini bəyənməyən
şairlər ordusu yaranıb. Özü də biri-birindən müştəbeh, biri-birindən
havalı! Şerə postmodern yarlığı yapışdırıb, onun hal-əhvalını pərişan edən
bu dırnaqarası söz bahadurları nəinki ədəbiyyatımızı şeirlə parlatmaq
istəyirlər, hətta onu belə getsə şeirsiz qoymaq istəyirlər. Bu gün ədəbiyyat
portallarında gen-bol şeirləri çap olunan bu dırnaqarası istedad sahiblərinin
şəninə internetdən başı çıxan və orda bir oxucu kimi sözünü deməyi ba-
caran insanlar həqarət dolu məktublar yazırlar, hətta şerin necə yazılmasını
bu qələm sahiblərinə başa salmağa çalışırlar. Əziz söz və qələm sahibləri,
bu ürəkbulandırıcı, başgicəlləndirici bir mənzərə deyilmi?!
Beləliklə, əgər biz ingilis kimi yazmaq istəyiriksə ingilisin Şekspiri
olub və onun yazdıqlarını oxuduqca oxumaq istəyirsən, hərgah biz rus
kimi yazmaq istəyiriksə rusun Puşkini olub onun şeirlərinin axıcılığına
heyran olmaya bilmirsən.
Ədəbiyyatdan pul çıxarmaq istəyənlər, onu qazanc mənbəyinə çevirmək
istəyənlər bilməlidirlər ki, bədii yaradıcılıq ilahi ruhun məhsuludur. O ani
fikirlə, içib dəmlənməklə yaranmır. Onun yaranması üçün gərək anadan
şair doğulasan Mikayıl Müşfiq kimi... Şair ilhamın nə olduğunu anlama-
yan, lakin şairlik sevdasına düşənlərə bir dördlüyündə yazırdı:
Dostları ilə paylaş: