149
zarba paytida qat’iyan vertikal bo‘ladi. Bu holat surib borish vaqtida
saqlanib qoladi.To‘p bilan oyoqning to‘qnashish sathi kattagina ekani
zarba berishni anchagina aniq bajarish imkonini beradi. Yugurib kelish,
oyoqni orqaga tortish va tepish bir tekislikda bajarilgani uchun harakat
tizimi biomexanika jihatidan kerakligicha ishlatiladi hamda boshqa
usullariga nisbatan kattaroq kuch bilan tepiladi. Biroq oyoq yuzining
kafti yerga tegib ketib, oyoq og’rishi va lat yeyishi mumkin. Bu esa
ehtiyot
tormozlanish
oqibatida
ko‘pincha
harakat
amplitudasi
o‘zgarishiga, zarba kuchi kamayishiga, uning samaradorligi pasayib
ketishiga olib kelishi mumkin.
Oyoq yuzining tashqi qismi bilan tepish
burama zarba berish
paytida eng ko‘p qo‘llaniladi. Oyoq yuzining o‘rta va tashqi qismlari
bilan tepishdagi harakatlarning struktarisi o‘xshash bo‘lib, farqi bunda
tepish harakati vaqtida boldir bilan oyoq kafti ichkari tomon buriladi.
Oyoq uchida tepish
kutilmaganda, tayyorgarlik ko‘rmay turib,
nishonga tepib qolish zarur bo‘lib qolganda bajariladi. Bundan tashqari
bu tepish raqibdagi to‘pni tashlanib yoki shpagat qilib tepib yuborishda
ancha samaralidir. Tepish paytida yugurib kelish ham to‘p va nishon
ham, bir chiziqda bo‘ladi. Yugurib kelganda so‘nggi qadamdagi
depsinish, tepish uchun oyoqni tortish uchun ham hisoblanadi. Tepish
harakati tizza sal bukilgan tarang oyoqda bajariladi. Tepish paytida oyoq
uchi sal ko‘tarilgan bo‘ladi.Oyoq uchining zarba beruvchi sathi juda
kam bo‘lgani uchun bu usulda, to‘p yumalab ketayotgan bo‘lsa, tepish
unchalik aniq chiqmaydi.
Dostları ilə paylaş: