Süleyman sani axundov seçİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
Yüklə 3,42 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Milli Kitabxana
297
və yerinə girib rahat olmaq istədi. Elə yenicə yuxuya gedirdi ki, qulağına İncə, həzin bir səs gəldi. Fikir verdikdə gördü ki, səs otağın içindən gəlir. Getdikcə səs ona yaxınlaşırdı. Bir azdan sonra digər bir səs də ona qoşuldu. Bu anda rəfiqimin üzünü bir şey sancdı. O, cəld qalxıb lampanı yandırdı və onu sancan hərifi gördü. Rəfiqim şəhərdən tədarüksüz gəlməmişdi. Çamadanı açıb cunayını çıxardı və üzünü onunla örtdü ki, hünülər ona əziyyət verməsin. - İndi, həriflər, "Şuri-şahnazı" başlayın, - deyə rəfiqim lampanı söndürüb yerinə girdi və bir azdan sonra yuxuya getdi. Bu vaxt üfüqdən ay ahəstə-ahəstə çıxmağa başladı. Boz köpək bunu gördükdə pəncərəsi altında başını göyə qaldırıb heybətli səsi ilə ulamağa başladı. Biçarə rəfiqim hövlnak yerindən sıçrayıb qalxdı və yenə lampanı yandırdı, sonra pəncərəni açıb bağırdı: - Quduz dəymiş, səsini kəs. Boz köpək pəncərədən bir qədər uzaqlaşıb yenə ulamağa başladı. Həsən dayısının səsinə oyanıb həyətə çıxdı və bir odun qapıb boz köpəyə atdı. Odun köpəyə nə təhər dəydisə, heyvan özünü çardağın altına soxub uzun-uzadı zingildəməyə başladı, axırda sakit oldu. Lakin iş-işdən keçmişdi. Boz köpəyin ulamağını eşidib qonşu itlər də ağız-ağıza verib ulaşmağa başladılar. Rəfiqim yorğana bürünüb pəncərədən bu musiqini dinləyərək söyləyirdi: - "Bir az şənlikli bir kənd tapıb da orada bu üç ay yayı istirahət etməlisiniz ki, əsəbləriniz rahat olub möhkəmləşə". Bəli, əsəblərim möhkəmləşir, möhtərəm təbiblərim. * * *
Gecə yarıdan keçmişdi, köpəklərin səsləri kəsilmiş, kənd sükuta dalmışdı. Rəfiqim üçüncü dəfə lampanı söndürüb yerinə girdi, lakin yata bilmədi, çünki bu səfər də otağa döşənmiş xalılardan birələr yerinə daraşıb onu rahat olmağa qoymadılar. Yenə lampanı yandırıb paltarını geydi və otaqda o baş-bu başa getməyə başladı. Axırda taqətdən düşüb paltarlı yerinin üstə uzandı. Yorğun bədən rahatlıq tələb edirdi. Rəfiqim nə vaxt yuxuya getdiyini özü də bilmədi. Sübhün tüluunda, eyvanda gecələmiş çil xoruz oyanıb uca və zil səslə banladı:
Milli Kitabxana 298
Qu-qu-riqu. Son həyəcanı çil xoruz özünə məxsus bir tərz ilə bitirdi. İkinci "qu-qu-riqu"da rəfiqim dik atıldı. Zavallının ürəyi elə atlanırdı ki, sanki bu saat partlayacaqdır. Rəfiqim otağı aradıqda öz çəkməsindən başqa əlinə bir şey keçmədi, çəkmənin bir tayını əlinə götürüb, pəncərəni açdı. Çil xoruzu eyvanın sürahısı üstə banlayan gördü. Var qüvvəsilə çəkməni çil xoruza atdı, çil xoruz qığıltı ilə eyvandan yerə yıxıldı. Bunun səsinə toyuqlar qışqırıq saldılar. Bunların səslərinə qonşu xoruz-toyuqlar da qarışdılar, yatmışları oyatdılar. * * *
Rəfiqim paltosunu geyib qaloşlarını ayağına taxaraq, eyvanda o baş-bu başa gedib, dəli kimi öz-özünə danışırdı. Bacısı əlində badya qızıl inəyi sağmağa getdikdə qardaşını eyvanda gördü. - Nə erkən durmusan, a qardaş? - Təbiblərin əmrini yerinə yetirirəm, bacım. Sizin bu gözəl kəndinizin saf havasını uduram, bacım, - deyə rəfiqim yenə də hirsli o baş-bu başa yeriş edirdi. - Çox gözəl fikirdir, qardaşım, inşallah bir həftənin ərzində yanaqların qızarıb çıraq kimi yanacaqdır. Bax, görürsən döşümə döşlük taxmışam, əllərimi de sabun ilə təmiz yumuşam. Daha arxayın ol, -bacısı qızıl inəyi sağmağa məşğul oldu. Bu vaxt Həsən heyətə çıxdı və dayısını eyvanda görüb dedi: - Sabahın xeyir, dayı can. - Aqibətin xeyir, bacıoğlu, ancaq bilmirəm çil xoruzun aqibəti nə haldadır, xeyirdir ya şər. Bu halda Həsən çil xoruzu eyvanın attına girmiş görüb deyir: - Dayı can, çil xoruz canını sizin yolunuzda fəda etmiş. - Demək, intiqamımı çil xoruzdan almışam, çönbələn dəymiş sübh tüluundan məni oyadıb yatmağa qoymamış, görünür, çəkməm onu bərk tutmuşdur. - Dayı can, çəkməniz burada yoxdur. - Axtar, gör haradadır? Həsən axtarmağa başlayır, axırda çəkməni köpəyin hinində parcalanmış tapır, köpək isə işi duyub həyətdən qacır.
|