T. C. ÇUkurova üNİversitesi tip faküLtesi anesteziyoloji ve reanimasyon anabiLİm dali
Çocuklarda Farmakolojik Özellikler
Yüklə 275,58 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Monitörizasyon
- Pulse Oksimetre
- Anestezik Gaz Monitörizasyonu
- 2.2.1. Fiziksel ve Kimyasal Özellikler
- 2.2.2. Minimum Alveoler Konsantrasyon
- Tablo 1. Sevofluranın Yaşlara Göre Değişen MAK Değerleri Yaş %100 O2 içinde %50 N2O/%50 O2 içinde Yenidoğan
- 75 yaş ve üzeri
- 2.2.5. Solunum Sistemine Etkileri
- 2.2.6. Kardiovasküler Sisteme Etkileri
- 2.2.7. Nöromusküler Etkileri
- 2.2.8. Santral Sinir Sistemine Etkileri
- 2.2.9. Karaciğer Fonksiyonu Üzerine Etkileri
- 2.2.10. Böbrek Fonksiyonları Üzerine Etkileri
- 2.3.1. Fizikokimyasal Özellikleri
- 2.3.2. Farmakokinetik Özellikleri
- 2.3.3. Farmakodinamik Özellikler
|
Çocuklarda Farmakolojik Özellikler: Çocuklarda ilaç dozu hesaplanmasında vücut yüzey alanına göre ilaç dozu hesaplaması uygun görülse de pratik olması açısından genellikle kilo başına doz hesabı kullanılır. Çocukların ekstrasellüler alanı erişkinin neredeyse iki katı olduğundan ilaçların dağılım volümü artmıştır. Pek çok ilaç erişkinlerde kullanılan dozlardan daha yüksek dozlarda kullanılmaktadır 20 . Çocukların alveoler ventilasyonları yüksek, fonksiyonel rezidüel kapasiteleri düşüktür. İnhalasyon anesteziklerinin kullanımında, damardan zengin olması nedeniyle hızla alveoler konsantrasyon yükselir ve çocuklarda indüksiyon erişkinlere göre daha hızlı olur. Çocuklarda minimum alveoler konsantrasyon erişkine göre yüksektir 21,22,23 . Bazı barbütiratlar ve opioidler, özellikle yenidoğan ve bebeklerde kan-beyin bariyerini geçerek solunum merkezi üzerinde daha uzun ve yoğun etki oluşturduklarından doz azaltılması gerekebilir 23 .
edilir. İndüksiyonda tercih edilecek ajan halotan veya sevoflurandır. Halotanın kan-gaz partisyon katsayısı yüksek olduğundan indüksiyon hızlı olamamaktadır. Sevofluran, daha az irritan oluşu ve kan-gaz partisyon katsayısı düşük olmasından dolayı çocuklarda güvenli ve hızlı bir indüksiyon sağlar. Çocukların yaşları küçüldükçe alveoler ventilasyonun yüksek, rezidüel kapasitenin düşük olması ve santral sinir sisteminin kanlanması fazla olacağından indüksiyon hızlanacaktır. İnhalasyon anestezisi sırasında oksijen ve azot protoksid kullanılması indüksiyonu kolaylaştırır 21 . İntravenöz indüksiyon yapma olasılığı varsa propofol 3-5 mg/kg, tiopental 5 mg/kg veya ketamin 1-2 mg/kg kullanılabilir 20 .
5
yöntemleri kullanılır.
bradikardi geliştiğinde kardiak outputları hızla düşer. Ufak çocuklar bradikardi geliştirmeye yatkınlardır ki kalp hızlarının sürekli izlenmesi gerekir 24,25
. EKG: Çocuklarda hipovolemi, hipoksi, asidoz, alkaloz, hipo ve hiperkalemi olmadıkça ciddi aritmiler gelişmez 24,25 .
fazla düşürürler. Çünkü anestezik ajanların miyokard kontraktilitesi ve periferik vasküler direnç üzerine olan etkileri erişkinden fazladır 24,25 .
önemli noninvaziv işlemlerden birisidir 24 . Kapnografi: Solunum havası içindeki CO 2 konsantrasyonunu ölçer. Alveoler CO 2 , arteriel CO2’e yakındır. ETCO 2 , alveoler gaz karışımını yansıtır ve PaCO 2 ile
arasında 0-5 mm-Hg’lık fark vardır 24,26
. Anestezik Gaz Monitörizasyonu: Kullanılan ajanı gösterirken, vaporizatör arızaları hakkında bilgi verir. Hastanın klinik değerlendirilmesinin yerine geçmemekle birlikte anestezinin derinliği hakkında bilgi verir 24 . Anestezinin İdamesi: Damar yolu açıldıktan sonra monitörizasyon tamamlanır. Eğer prosedür uygunsa maske ile anesteziye inhalasyon anesteziği ile devam edilebilir 21 . Entübasyon yapılacaksa tercih non-depolarizan kas gevşeticilerden yana olmalıdır 27 . Balonsuz tüpler tercih edilmeli, uygun çaptaki tüp hava yolunda 20-25 cmH 2 O civarındaki basınçla hafif bir hava kaçağına izin verilmelidir 21 . Çocuklarda indüksiyon kadar anestezinin sonlanması da hızlı olmaktadır. Hastayı uyandırmak için cerrahi işlemin tamamen bitişini beklemekte fayda vardır. Bebeklerde derin anestezi altında ekstübasyon komplikasyonların azalmasını sağlar. Çocuklarda en sık karşılaşılan komplikasyon laringospazmdır. Meydana gelgiğinde %100 O 2 ’le basınçlı ventilasyon genellikle spazmı çözer 21 . 2.2. Sevofluran İnhalasyon anestezikleri, 1950’li yıllarda halotanın keşfi ile modern anestezik kavramına kavuşmuş, cerrahi alanda yeni bir çağın başlamasını sağlamıştır.
6
Metil eter anestezikler ideal bir volatil anesteziğin taşıması gereken özelliklerin bir çoğuna sahiptir. Bunlar arasında moleküler stabilite, alev almama, aritmi yapmama, nöronal eksitasyona yol açmama, kısmi kardiovasküler stabilite, letal/anestezik konsantrasyon oranının büyük olması, düşük konsantrasyonlarda serebral kan akımına ve son organa az etkili olması gibi özellikler vardır. Sevofluran, en son kullanıma giren metil eter anesteziklerdendir. Metil izopropil eterin yüksek florürlü bir türevi olan sevofluran ilk kez halotan ve izofluran karşısında güvenilirlik ve etkinlik yönünden avantaja sahip inhalasyon anesteziğini bulma çabalarının bir parçası olarak ilk kez 1960 yılında sentezlenmiştir. Ancak florür iyonu salınımı ve CO 2 absorbanları ile etkileşimi nedeniyle bu anestezikle ilgilenilmemiştir. 1988 yılında Japonya’da sevofluran ile ilgili araştırmalar yeniden başlamış ve1992 yılından sonra da dünyada yaygın olarak kullanılmaya başlanmıştır 28 .
Sevofluran metil izopropil eterin florlanmış bir türevidir. Renksiz, oda sıcaklığında sıvı halde, yanıcı olmayan, hoş kokulu bir volatil anesteziktir. Florometil-2,2,2-trifloro-1-(triflorometil)etileter yapısındadır. Geleneksel vaporizatörlerle kullanılabilir. Kan/gaz çözünürlüğü yaşla değişmez. Kaynama noktası halotan, izofluran ve enflurana eşit, desflurandan daha yüksektir. Klinikte kullanılan konsantrasyonlarda patlayıcı değildir. Sevofluran kimyasal olarak stabildir, güçlü asitler ve ısı varlığında alt gruplarına indirgenmez, ancak güçlü baz varlığında indirgenir. Karbondioksit absorbanları ile temasında Bileşik A olarak bilinen pentafloroizopropenil florometil eter ve çok az miktarda Bileşik B olarak bilinen pentaflorometoksi izopropil florometil eter meydana gelebilir. Bileşik A oluşumunun, sevofluran konsantrasyonu, absorban tipi, anestezik gazların akım hızı ve anestezi süresinden de etkilendiği gösterilmiştir 29 .
Diğer inhalasyon anesteziklerinde görüldüğü gibi azot protoksid hem yetişkinlerde hem de çocuklarda sevofluranın MAK değerini azaltmaktadır (Tablo 1). Ayrıca barbütiratlar, opioidler, benzodiazepinler, alkol, ısı, santral ve periferik
7
katekolamin seviyesini etkileyen rezerpin, alfametildopa gibi ilaçlar da sevofluranın MAK değerini azaltırlar. Tablo 1. Sevofluranın Yaşlara Göre Değişen MAK Değerleri Yaş %100 O2 içinde %50 N2O/%50 O2 içinde Yenidoğan %3,3
1-3 yaş %2,6
%1,98 5-12 yaş %2,4
%2,0 25 yaş %2,5
%1,4 40 yaş %2,5
%1,1 75 yaş ve üzeri %1,4
%0,78
Sevofluranın kan/gaz çözünürlük katsayısı 0,69’dur ve sadece desfluranın kan/gaz çözünürlüğü sevoflurandan büyüktür. Sevofluranın bazı dokularda, özellikle yağ dokusundaki erirliği desflurandan daha fazladır. Bu nedenle, teorik olarak uzayan anesteziler sonrasında derlenme desflurandan daha yavaş olacaktır 30 .
Sevofluran %5’ten daha az metabolizma olur. Metabolizması p450 enzim sistemi üzerinden olur. İnorganik florür ve
karbondioksid salınması sonucu heksafluoroisopropanol (HFIP) oluşur. HFIP glukronik asitle konjuge olur ve üriner bir metabolit olarak elimine edilir 29 . 2.2.5. Solunum Sistemine Etkileri Sevofluran, diğer güçlü volatil anesteziklerde de kanıtlandığı gibi, doza bağımlı olarak solunumu deprese eder. Hiperkarbiye solunum merkezinin yanıtı azalır, tidal volüm düşer. Nahoş olmayan kokusu, solunum yollarında irritan etki göstermemesi ve düşük çözünürlüğe sahip olması nedeniyle, özellikle pediatrik hastalarda, indüksiyonda avantaj sağlar. Buna ek olarak, sevofluran hipoksik pulmoner vazokonstrüksiyonu korumaktadır 31 . 8
Sevofluran kullanımı ile kalp hızı stabil seyretmektedir. Desfluranda gözlenen taşikardi oluşmamaktadır. Ancak diğer volatil anesteziklerde olduğu gibi sevofluran da doz bağımlı olarak kardiak debiyi, atım volümünü ve sistemik vasküler rezistansı azaltarak kardiak depresyona neden olmaktadır. Sistemik kan basıncında doz bağımlı, pulmoner arter basıncında ise doz bağımsız olarak azalma gözlenmiştir. Desfluran ve izofluranda gözlenen, end-tidal konsantrasyonda hızlı bir artışla, sempatik sistemin uyarılması ve sonuçta kardiovasküler sistemde hiperaktivite oluşması durumu sevofluran ile gözlenmemiştir. Halotandan farklı olarak myokardiumu epinefrine duyarsızlaştırmaz. Desflurandan daha az koroner vazodilatatördür, ama koroner çalma sendromu yapmaz 32 .
İnhalasyon anestezikleri, hem farmakolojik etki hem de etki süresi bakımından kas gevşeticilerin etkilerini potansiyalize eder. Sevofluranın veküronyum, panküronyum ve atraküryumun nöromüsküler etkilerini izofluranla eşit düzeyde arttırdığına ilişkin çalışmalar mevcuttur 32 .
Sevofluran ve izofluranın doz bağımlı olarak EEG değişiklikleri oluşturmaları benzerdir. Sevofluran kullanımı ile epilepsi benzeri aktiviteler görüldüğüne ilişkin bazı raporlar vardır. Yine sevofluran anestezisinden derlenme esnasında, hastalarda tonik- klonik nöbet benzeri hareketler de rapor edilmiştir. Hayvan çalışmaları göstermiştir ki sevofluran serebral kan akımı ve intrakranial basınçta minimal değişiklikler oluşturur, ama serebral metabolik hızı önemli ölçüde azaltır. Sevofluran anestezisi ile karbondiokside serebrovasküler cevap ve serebrovasküler otoregülasyonun da korunduğu tespit edilmiştir 32 .
9
Halotanın neden olduğu hepatik nekroz insidansı düşük olmasına rağmen karaciğer hasarının potansiyel şiddeti hepatotoksisite açısından yeni inhalasyon ajanlarının ciddi şekilde değerlendirilmesini teşvik etmiştir. Sevofluran kullanıldığında, diğer inhalasyon anesteziklerinin karaciğer mikrozomal proteinlerine bağlanarak oluşturduğu toksik madde olan trifloroasetik asit ve ilişkili bileşikler oluşmamaktadır. Sevofluranın organik yıkım ürünü olan HFIP ise kimyasal olarak trifloroasetik asitten daha az reaktiftir. Bu nedenle sevofluran ile immünolojik hepatotoksik cevap riski çok azdır. Hayvan çalışmalarında tüm volatil anesteziklerin karaciğer kan akımını doza bağlı biçimde azalttığını düşündürmesine karşın, sevofluran 2 MAK altı konsantrasyonlarda önemli değişikliklere neden olmayabilir 33 .
Sevofluranın eliminasyonu inorganik florid gibi yan ürünler oluşturarak gerçekleşir. Floridler ise nefrotoksiktir ve bu etki izofluran, desfluran ve halotandan daha yüksektir. Ancak sevofluran sağlıklı gönüllülerde, uzamış uygulamalarında bile idrar konsantrasyon yeteneğinde bir bozukluğa neden olmamaktadır. Klinik uygulamalarda 2 lt/dk taze gaz hızında, kapalı devre anestezi sistemi kullanılarak anestezi uygulanan hastalarda, böbrek fonksiyonlarını gösteren parametrelerdeki postoperatif değişikliklerin sıklığı ve derecesi incelendiğinde sevofluran ile diğer ajanlar arasında fark tespit edilmemiştir. Sevofluranla serum inorganik flor düzeyleri 50 µmol düzeyleri üstünde olduğunda bile herhangi bir renal yetersizlik olgusu bildirilmemiştir. Sevofluran, sodalaym ve baralaym ile temas edince Bileşik A ve B oluşur. Bu bileşiklerin hayvanlarda böbreklere toksik etkileri olduğu gösterilmesine rağmen insanlarda böyle bir bulgu elde edilmemiştir 29,30 .
Klinik kullanımı, 1996’da ABD’de onaylanan yeni sentetik bir opioid ajandır. Remifentanil, farmakodinamik özellikleri fentanil ve türevlerine benzeyen tipik bir µ- opioid reseptör agonistidir. Nonspesifik esterazlar tarafından metabolize edilmesi
10
remifentanile diğer opioidlerden farklı bir farmakokinetik profil kazandırmaktadır. İlacın üstünlüğü, vücuttan atan organın işlevine bağımlı olmaksızın, klirensinin çok hızlı olmasında ve dolayısıyla etkinin çok hızlı bir şekilde ortadan kalkmasında yatmaktadır 34 . Böylece analjezi gereken ortamlarda çok kısa dönemler için ya da uzun bir dönem boyunca intraoperatif derin bir analjezi sağlayabilen, uyanmanın gecikmesi kaygısı olmadan dozu çok kolay titre edilebilen bir opioid ajandır. 2.3.1. Fizikokimyasal Özellikleri Remifentanil bir piperidin türevi, 3-(4-metoksi karbonil-4[(-akspropil)- fenilamino]-L-piperidin) propanoik asit metil esterdir. Remifentanil hidroklorür olarak, beyaz liyofilize toz şeklinde satılmaktadır. Piyasadaki formülde glisin de vardır. Uygulanmadan önce hazırlanması ve 25 ya da 50 µg/ml’lik çözeltiye sulandırılması gereken 1, 2 ve 5 mg’lık flakonlarda satılmaktadır. Hazırlandıktan sonra pH: 3.0 ve pKa: 7.07’dir. Kendiliğinden yıkılmakla birlikte, pH<4’te 24 saat süreyle kararlı kalır. Lipide çözünür, oktanol/su partisyon katsayısı pH:7.4’te 17.9’dur. Remifentanil proteine %92 oranında bağlanır. Opioid bağlanma çalışmaları, remifentanilin µ-opioid reseptörüne affinitesinin güçlü, S ve K reseptörlerine affinitesinin ise daha az olduğunu göstermiştir 35,36 . Naloksan, remifentanilin etkilerini kompetitif olarak antagonize eder 37 . Remifentanilin majör metaboliti, karbosiklik asit metaboliti olan remifentanil asittir 38 . Remifentanil asit de aynı şekilde µ, S ve K reseptörlerine bağlanır, ancak affinitesi çok daha zayıftır. Bağlanma çalışmaları, bu metabolitin afinitesinin, ana bileşiğinkinden 800-2000 kat düşük olduğunu göstermiştir. Hayvan çalışmaları, remifentanilin farmakolojik özelliklerinin, alfentanil gibi başka güçlü µ-opioid reseptör agonistlerininkine benzediğini göstermiştir 35,39
. 2.3.2. Farmakokinetik Özellikleri Remifentanilin konfigürasyonu diğer piperidin türevlerinkine benzemekle birlikte, bunun kanda ve başka dokulardaki nonspesifik esterazlarla metabolize edilmesini sağlayan bir ester bağı vardır. Kanda yapılan in vitro, köpeklerde yapılan in vivo çalışmalarda bu bileşiğin ester hidrolizi ile hızlı ve yaygın bir şekilde metabolize edildiği, terminal eliminasyon yarılanma ömrünün 3.8-8.3 dk olduğu gösterilmiştir. İn 11
vitro testlerde, yıkılma sürecinin plazma kolinesterazın inhibe edilmesi ya da plazma kolinesteraz işlevinin değiştiği durumlarda değişikliğe uğramadığı gösterilmiştir 40 . Aynı şekilde remifentanil, süksinilkolin ya da esmolol gibi esterazlarla metabolize edilen diğer bileşiklerin yıkılmasını ya da süresini değiştirmemektedir 41 . İnsanlarda remifentanilin farmakokinetik özelliklerini tanımlayan birkaç çalışma yapılmıştır. İlk değerlendirmede, remifentanilin etkisini hızla gösterdiği, dağılma hacminin küçük olduğu, redistribüsyonun hızlı olduğu ve terminal eliminasyon yarılanma ömrünün 8.8- 40 dk olarak saptandığı (bu süre alfentanilde 60-120 dk’dır) belirtilmektedir 38,42,43 . Etkisinin hızlı başlayıp hızlı kaybolması ve dolayısıyla doz uygulandıktan sonra etki görülene dek çok az beklenmesi, remifentanilin klinikte dozu çok kolay titre edilebilen bir opioid olduğu anlamına gelir. Yayınlanan bütün çalışmalar, remifentanil uygulaması sonlandırıldığında konsantrasyonda çok hızlı bir azalma olduğunda görüş birliğindedir. Konsantrasyondaki bu hızlı azalmayı en iyi ortaya koyan, infüzyon süresinden bağımsız olmak üzere 3-5 dk gibi son derece kısa süreli olan koşullara duyarlı yarılanma ömrüdür. Remifentanilin yarılanma ömrü, alfentanilinkinden farklı olarak zamandan bağımsızdır. Esteraza dayanıklı metabolizma sayesinde ilacın etkisinde görülen hızlı azalma, ilaç normalin birkaç katı dozda bile uygulansa anestezi uygulanmasından sonra geç solunum depresyonu ortaya çıkmasını önler görünmektedir. Remifentanilin etkisinin hızlı sonlanması, önerilen remifentanil dozlarının kesilmesinden sonraki 5-10 dk içinde rezidüel analjezinin çok düşük düzeyde olması demektir. Bu nedenle postoperatif ağrı olması beklenen durumlarda, remifentanilin etkisi hemen geçtiğinden, analjezik önlemler daha erken uygulanmalıdır. Ancak remifentanil kullanımı, postoperatif ağrı insidansında ya da ağrının kontrolü yöntemlerinde değişiklik yaratmamaktadır 41 . Geleneksel opioidler karaciğerde metabolize olur. Remifentanilin esteraza dayanıklı metabolizması, farmakokinetik özelliklerini son organ yetersizliğinden bağımsız kılar. Karaciğer ya da böbrek yetersizliği olduğu belgelenmiş hastalarda remifentanilin farmakokinetik özelliklerinin değişmediği gözlemlenmiştir. Bir çalışmada değişkenlik yüksek olmakla birlikte, karaciğer yetersizliği olan hastaların opioidlere daha duyarlı olduğu, dakika ventilasyonun %50 baskılanması için daha düşük konsantrasyonlar gerektiği saptanmıştır. Buna göre karaciğer hastalığı bulunanlarda belli bir etki için verilmesi gereken dozlar daha küçük olabilir, ancak opioid etkisinin 12
ortadan kalkması aynı derecede hızlı olacaktır 44 . Böbrek yetersizliği olan hastalarda bu duyarlılık artışı gözlenmemiştir; dolayısıyla bu hastalarda doz uygulaması aynıdır ve etkinin kaybolması aynı derecede hızlıdır 45 . Akciğerlerin remifentanil metabolizması açısından önemli bir alan olmadığı düşünülmektedir 46 . Remifentanilin metabolizmasının hızlı olması, geleneksel opioidlere göre daha yüksek dozlarda verilmesine olanak sağlar. Bunun sonucu olarak, fentanil gibi diğer opioidlerin standart dozları ile karşılaştırıldığında hemodinamik stabilite daha iyidir. Dahası derlenme üzerinde herhangi bir olumsuz etki olmaksızın cerrahi girişim bitene dek remifentanilin uygulanmasına devam edilebilir 47,48
. Yüksek doz analjezi, inhalasyon ya da intravenöz hipnotik gereksinimini azaltır ve anestezi sırasında dengeyi ayarlar. Klinik deneyimler göstermiştir ki, remifentanil geleneksel opioidlerle birlikte kullanılan volatil ilaçların dozunu %60, propofol kullanım dozunu da %40-50 dolayında azaltabilmektedir 49,50
. Pediatrik hastalarda (2-12 yaş) yapılan bir çalışmada, remifentanilin farmakokinetik özellikleri erişkinler için bildirilene çok benzemektedir 51 . Yaşlılarda ilacın etkisi daha yavaş başlamaktadır; daha düşük bir dağılım hacmi ve daha düşük klirens bulunma eğilimi vardır 46 .
Bir opioidin gücü genellikle morfin eşdeğeri olarak belirtilir ve tek bir bolus uygulamasından sonraki gücünü ifade eder. Ancak opioidler tek doz ya da infüzyon şeklinde verilmektedir. İlacın eliminasyonundaki farklılıklar nedeniyle, ilaçların güçleri uygulama yöntemlerine göre önemli farklılıklar gösterebilir. İdeal olarak bir opioidin gücü ağrıyı giderme yöntemiyle belirlenir. Ağrının geçme hissi çok kişisel bir durum olduğundan, opioidlerin gücünü belilemede değişik ölçütler kullanılmaktadır. Remifentanil analjezik etkide doza bağlı artış sağlar. Gönüllülerde tek bir bolus uygulamasından sonra analjezi sağlama yeteneğine dayanılarak remifentanil alfentanilden 20-30 kat güçlü bulunmuştur 43 . Alfentanildeki gibi analjezik güç arttıkça solunum depresyonu da artmaktadır. Remifentanilin anestezi indüksiyonu için bilinç kaybı sağlama yeteneği çift kör bir çalışmada alfentanille karşılaştırılmıştır. Bilinç kaybı için %50 etkili doz (ED50), remifentanilde 12 µg/kg, alfentanilde 176 µg/kg olarak bulunmuş, bu da remifentanilin 13
tek doz verildiğinde alfentanilden 10-20 kat güçlü olduğunu kanıtlamıştır 52 . 4 saatlik süratli bir infüzyonda, 0.05 µ/kg/dk dozunda remifentanil, 0.5 µ/kg/dk alfentanile eşit düzeyde solunum depresyonu yapmıştır 53 . Buna göre infüzyon açısından gönüllülerdeki solunum depresyonu yapma yeteneğine bakılarak, remifentanilin alfentanilden 10 kat güçlü olduğu söylenebilir. Randel ve arkadaşları, %66 azot protoksit varlığında deri insizyonu sırasında hareketi önlemek için, remifentanil alfentanilin en düşük infüzyon hızının ne olması gerektiğini saptamışlardır. Remifentanil için ED50 0.1 µg/kg/dk bulunurken, alfentanil için 0.5 µg/kg/dk ‘dır. Dolayısıyla infüzyon hızı bakımından remifentanilin, alfentanilden 10-20 kat güçlü olduğu görülmüştür 54 . Remifentanil, alfentanille çift plasebolu çift kör bir çalışmada karşılaştırılmış, burada iki ilaç eşit derecede solunum depresyonu yapacak şekilde,hedef kontrollü bir infüzyon aygıtıyla uygulanmıştır. Bu çalışmada remifentanil tam kan konsantrasyonuna dayanılarak alfentanilden 30-40 kat ve alfentanil plazma konsantrasyonu karşısında yaklaşık yaklaşık 60-80 kat daha güçlü bulunmuştur 55 . Remifentanilin izofluran MAK’ını azaltma yeteneği araştırılmıştır. Aynı çalışmada fentanil, sufentanil ve alfentanil de incelenmiştir. MAK’da %50 azalma sağlayan opioid konsantrasyonu eşdeğer güçte kabul edilebilir. Buna dayanılarak, remifentanilin gücü yaklalık olarak fentanilinkine eşit (plazma konsantrasyonu) ve sufentanilin de (plazma konsantrasyonu) onda biri kadardır 56,57,58,59 .
Yüklə 275,58 Kb. Dostları ilə paylaş:
|