T. c erciyes üNİversitesi sağlik biLİmleri enstiTÜSÜ

2.3.6.5. Kullanım Şekli

P.sidoides kök ekstresinin; yetişkinler ve 12 yaşından büyük çoçuklar için günde 3 defa, 20-30 damla, 7-10 gün boyunca; 6-12 yaş aralığındaki çoçuklar için günde 3 defa, 10-20 damla, 7-10 gün boyunca; 6 yaşından küçük çocuklar için günde 3 defa, 5-10 damla, 7-10 gün boyunca kullanımı tavsiye edilmektedir (112).

2.3.6.6. Toksisite ve Yan Etkiler

Kanama eğiliminin yüksek olduğu hastalarda, ağır karaciğer ve böbrek rahatsızlıkları olanlarda kullanılmamalıdır. Yeterli bilgi bulunmadığı için gebelik ve emzirme dönemlerinde de kullanılmaması önerilmektedir (113).

2.3.6.7. İlaç Etkileşimleri

Kumarin türevleri ile birlikte kullanılması durumunda, kan pıhtılaşmasını engelleyici etkide bir artış meydana gelebilir(113).

2.3.7. VISCUM ALBUM

2.3.7.1. Genel Bilgiler

Ülkemizde bir tür ve bu türe ait 3 alt tür ile temsil edilen Viscum L. cinsi Loranthaceae familyasına dahil olup genellikle köknar, çam gibi iğne yapraklı ağaçların, ahlat, alıç, armut, ayva, elma, kayısı gibi meyve ağaçlarının, çitlembik, gürgen, ıhlamur, kavak gibi kışın yapraklarını döken ağaçların veya çalıların üzerinde yetişen yan-parazit bir çalıdır (114). Kışın yaprak dökmediği için yaprağı dökülmüş ağaçlarda kolaylıkla görülür, 30-100 cm çapında kümeler şeklindedir (Şekil 2.17) (115).

‘Viscum album’ ismi, Latince olarak meyvelerinin yapışkan, viskoz ve beyaz olmasından dolayı verilmiştir (Şekil 2.18). Bitkiye Türkçe olarak ‘Ökse otu’ isminin verilmesi, kuşları yakalamak amacıyla "ökse" yapımında kullanım şeklinden dolayıdır (116).

V. album’ un, dünyada, tropikal ve ılıman bölgelerde yayılmış 36 cins ve 1400 kadar türü bilinmektedir. V. album, Mart-Nisan aylarında veya Eylül-Ekim aylarında toplanır. Meyveleri ayıklanarak atılır, yaprak ve sapı kurutularak muhafaza edilir. Tentürü yapılacak ise taze olarak işlenir, ampuller için ise özel olarak ekstraktı hazırlanır.

V. album, bir taraftan ağaçlarda meydana getirdiği artım ve kalite kaybı ile ekonomik zarara neden olmakta, diğer taraftan tıbbi bitkiler kapsamında eczacılıkta insan sağlığına ve yem bitkisi olarak da hayvancılığa hizmet etmektedir. V. album, Erzurum, Artvin yörelerimizde yaygın olup, hayvanlar için süt artırıcı ve besleyici olduğundan geçmiş yıllarda köylüler tarafından toplandığı bu nedenle de aşırı çoğalma göstermediği bilinmektedir (117).



Şekil 2.17. Viscum album

2.3.7.2. Tarihçe

V. album, yüzyıllardır tedavi amaçlı kullanılan bir bitkidir. V. album özü bundan 90 yıl kadar önce ilk kez İsviçre'de kanser tedavisi için kullanıma girmiştir. 1985’den günümüze kadar 50’nin üzerinde büyük çaplı klinik araştırma ve tedavi denemesi yapılmıştır. Fransa'da V. album’ un 1682 yılında sara hastalığının tedavisinde kullanıldığı belirtilmektedir (118).

Türkiye, Bulgaristan, Arnavutluk, Bosna-Hersek ve Türkistan en yaygın olarak yetiştiği ülkelerdir. 20. asrın başında kansere karşı kullanılmaya başlanması ile birlikte Almanya, Fransa ve İsviçre tarafından özel olarak yetiştirilmeye başlanmıştır (115, 119).

Şekil 2.18. Viscum album meyvesi

2.3.7.3. Etken Maddeler

V. album; lektin, viskotoksin, poliholozit, oz ve türevleri, fenilpropan, lignan, fenolik asit ve flavonoit içermektedir (119).

2.3.7.4. İmmün Sistem Üzerine Etkileri

V. album'un kurutulmuş meyve ve yapraklı dallarının, immunstimülan, konstipasyon önleyici, diüretik, emetik ve hipotansif etkilerinin olduğu yapılan araştırmalarla tespit edilmiştir. Çeşitli ekstraktlarının vazodilatör ve sedatif etkilere sahip olduğu bildirilmiştir. Ayrıca şiddetli baş ağrısı, baş dönmesi ve nörolojik rahatsızlıklarda, damar tıkanıklığı, gonore, ülser, romatizma ağrıları ve eklem iltihabı gibi hastalıklarda kullanılmaktadır (120).

V. album eksraktlarının, doğal öldürücü hücreler ve nötrofillerin sayısını ve aktivitesini artırarak fagositozu aktive ettiği ve immün sistemi güçlendirdiği in vitro çalışmalarla gösterilmiş, V. album’un tedaviye eklenmesinin hasta yararına sonuçlanacağı savunulmuştur (121).

Literatürde V. album’un, kanser ve AIDS tedavisinde yoğun olarak kullanıldığı görülmektedir. V. album’dan elde edilen Iscador ilacının, HIV pozitif 40 kişi üzerindeki denemelerinde, hem anti-HIV ve hem de immünmodülatör etkiye sahip olduğu ortaya konmuştur. Komisyon E’ ye (228nolu 05.12.1984 tarihli) göre, kanserli organların cerrahi rezeksiyonundan sonra tedavide kullanılabilir. Bu konuda yapılan çalışmalarda, erken teşhis edilen ve radyoterapi ve kemoterapi alan 884 farklı kanser hastasında, kanserli organların ameliyatla alınmasından sonra ökse lektini, subkutan, intradermal veya intravenöz olarak haftada 2-3 defa ve süresi hastanın durumuna göre 3-12 ay olmak üzere tedaviye eklenmiş, sonuçta hastaların normal günlük yaşama döndükleri, ağrı ve yakınmalarının büyük oranda yok olduğu rapor edilmiştir. Ökse lektininin, immün sistemini kuvvetlendirdiği, bunu fagositleri aktive ederek ve interferonların salınımını arttırarak sağladığı tespit edilmiştir (120, 121).

Leroi ve arkadaşları, 1963-1977 yılları arasında 547 meme ameliyatı olan bayanlarda tedaviye ökse lektini eklenmesinin etkilerini araştırdıkları çalışmalarında, bir grubu hem konvansiyonel ilaçlarla hem de ökse lektini ile tedavi ederken, ikinci gruba sadece konvansiyonel tedavi uygulamışlardır. İzlem sonunda, birinci gruptaki hastaların normal günlük yaşamlarını daha rahat sürdürdüklerini ve yaşam sürelerinin daha uzun olduğunu rapor etmişlerdir (121).

V. album’un alkaloit fraksiyonlarının, in vitro ve in vivo deneylerle antitümör aktivitesi tespit edilmiştir (122). V. album’un içerdiği viskotoksinlerin de sitotoksik aktiviteden sorumlu bileşikler olduğu, tümör hücrelerindeki sitolitik etkilerinin, disülfür gruplarıyla hücre membran fosfolipitlerinin etkileşiminden kaynaklandığı bildirilmiştir (120-122). V. album'un içerdiği bir diğer etken madde olan poliholozitlerin de, kansere karşı etkili olduğu bilinmektedir. V. album meyvelerinin sulu ekstresinden, asidik arabinogalaktan yapısında visik asit izole edilmiş ve bu poliholozitin gösterdiği antitümör aktivite immünolojik olarak araştırılmıştır. Bu maddenin, in vitro insan granülosit testinde, fagositik aktiviteyi arttırdığı; in vivo fare karbonklerens testinde, klerens oranında bir artış meydana getirdiği gösterilmiştir (123).

2002 yılında Almanya'da yapılan bir çalışmada, V. album’dan elde edilen kimyasal maddeler 16 farklı tümör hücresi üzerinde denenmiş ve çalışılan hiçbir kanser türünde tümör ilerletici etkiye rastlanmamıştır. Hatta 7 tümör türünde, tümörün ilerlemesini % 30 - % 70 oranında yavaşlattığı, 3 tümör türünde ise antitümör etkisi gösterdiği bildirilmiştir (120, 122).

Güney Doğu Anadolu Bölgesi'nde V. album meyvelerin yakı sakızı ile ezilmesi sonucu elde edilen karışım, yakı halinde romatizma ağrılarının giderilmesinde kullanılmaktadır. Ezilmiş meyveleri ise, çıban üzerine konarak çıbanın açılması ve cerahatin dışarı çıkması sağlanmaktadır (119).

Yapılan çalışmalarda V. album’un parazitik enfeksiyonlara karşı koruyucu olduğu ve bu etkiden içeriğinde bulunan alkaloitler ve azotlu bileşiklerin sorumlu olduğu tespit edilmiştir (123).

2.3.7.5 Kullanım Şekli

V. album; çay, damla, ekstre, kapsül, tentür ve ampül şeklinde kullanılmaktadır.

Kanser tedavisinde ampullerdeki ekstre, subkutan, intradermal veya intravenöz olarak kullanılmaktadır. Çünkü ökse ekstresindeki lektinler, viskotoksinler ve polisakkaritler ağız yoluyla alındığında bağırsaklar tarafından absorbe edilmeyip dışarı atılmaktadır (124).

2.3.7.6. Toksisite ve Yan Etkileri

Ökse otunun çay, damla, kapsül şeklinde ağız yoluyla alınan praparatlarında hiçbir yan etki bildirilmemiştir ancak, subkutan, intradermal veya intravenöz uygulamalarda alerji yapabileceğinden, düşük dozda başlanıp yavaş yavaş doz arttırılması önerilmektedir (125).

2.3.7.7. İlaç Etkileşimleri

V. album, agglutinin-1 akciğer kanseri hücre kültüründe doksorubisin, cisplatin ve paclitaxelinin sitotoksik etkinliğini attırdığı bildirilmiştir (124, 125).

3. SONUÇ
İmmün sistemin düzenlenmesinin; son yıllarda stres, ultraviole ışınlara maruziyet, uykusuzluk, organ nakilleri ve kanser vakalarındaki artış gibi faktörlere bağlı olarak artan önemi ve kimyasal ilaçların olumsuz özelliklerinin belirgin bir biçimde ortaya çıkması dolayısıyla halk arasında yüzyıllardır tedavi amaçlı kullanılan bitkisel kaynakların popülaritesi giderek artmaktadır.

Bu çalışmada önemi her geçen gün artan “immünmodülasyon” kavramına değinilmiş ve “Bitkisel İmmünmodülatörler” olarak Echinacea spp., Ginseng spp., Astragalus spp., Allium sativum, Uncaria tomentosa, Pelargonium sidoides, Viscum album bitkileri, tarihteki kullanımları, biyolojik etkileri, yan etkileri, ilaç etkileşimleri gibi özellikleri açısından bilimsel olarak incelenmiş ve konu ile ilgili bilimsel çalışmalar derlenmiştir. Bu bitkilerin çeşitli ekstrelerinin antimikrobiyal, antitümoral, immünstimülan etkileri üzerinde önemli veriler kaydedilmiştir.

Sonuç olarak, öncelikle halk arasında kullanılan bitkisel kaynaklar üzerinde yeterli çalışmalar yapılmalı, var olan bilgiler güncellenmeli ve geliştirilmeli, elde edilen veriler klinik çalışmalarla desteklenmelidir.

KAYNAKLAR

1. 
   Harvey R, Champe P. Lippincott's Illustrated Reviews: Microbiology. Çeviri: Anğ Ö. ed. Lippincott Mikrobiyoloji 1.baskı Nobel kitabevi 2006; s: 98-103.
   
2. 
   Levinson W. Medical Microbiology and Immunology. Çeviri: Özgünen T. ed. Tıbbi Mikrobiyoloji ve İmmünoloji 8.baskı. Güneş kitabevi 2006; s: 383-392.
   
3. 
   Ergüven S. İmmünoloji, Hacettepe-Taş Kitapçılık, Ankara 1995; s: 103-105.
   
4. 
   http://tr.wikipedia.org/wiki/%C4%B0mm%C3%BCn_sistem.
   
5. 
   Mayer M.USC School of Medicine. Microbiology and Immunology On-Line Textbook, Gene 2006; s: 37-43.
   
6. 
   Bilgehan H. Temel Mikrobiyoloji ve Bağışıklık Bilimi. Barış Yayınları, İzmir 2005; s: 285-359.
   
7. 
   Yenugu S, Hamil K, Birse C. Antibacterial properties of the sperm-binding proteins and peptides of human epididymis 2 (HE2) family; salt sensitivity, structural dependence and their interaction with outer and cytoplasmic membranes of Escherichia coli. J Altern Complement Med 2003; 8: 73-83.
   
8. 
   Gorbach S. Lactic acid bacteria and human health, 1990; s:37–41.
   
9. 
   http://www.aof.anadolu.edu.tr/kitap/EHSM//1213/unite10.
   
10. 
    Hill L, Embil J. Vaginitis: current microbiologic and clinical concepts, 1986; s: 321-331.
    
11. 
    Szeto CC, Gillespie KM, Mathienson PW. Levamisole induces interleukin-18 and shifts type1/type 2 cytokine balance. Immunology 2000; 100: 217-224.
    
12. 
    Delves PJ, Martin SJ. Roitt’s Essential Immunology. Çeviri: Ilıman N. ed. Roitt’s Temel İmmünoloji 11. baskı. Atlas Kitabevi 2008; s:56-72.
    
13. 
    Özbal Y. Temel İmmünoloji, Nobel Tıp Kitabevi, Ankara 2000; s:134-140.
    
14. 
    http://pathmicro.med.sc.edu/ghaffar/innate.htm.
    
15. 
    http://pathmicro.med.sc.edu/bowers/immune%20cells.htm. http://pathmicro.med.sc.edu/mayer/antigens2000.htm.
    
16. 
    http://www.biltek.tubitak.gov.tr/ bdergi/yeniufuk/icerik/bagisiklik.pdf.
    
17. 
    Kayaalp O. Rasyonel Tedavi Yönünden Tıbbi Farmakoloji. Hacettepe-Tas Kitapçılık, 2005; s: 231-248.
    
18. 
    Dökmeci G. Farmakoloji (Kısaltılmıs Temel Bilgiler). Nobel Tıp Kitabevleri, Ankara, 2000; s: 386-98.
    
19. 
    Trevor AJ, Katzung BG, Masters S. Çeviri: Prof. Dr. Melih Altan. Katzung & Trevor's Farmakoloji Examination & Board Review, Nobel Tıp Kitabevi, Ankara, 2005; s: 276-290.
    
20. 
    Sun A, Wang JT, Chia JS, Chiang CP. Levamisole can modulate the serum tumor necrosis factor-alfa levels in patients with recurrent aphtous ulcerations. J Oral Pathol Med 2006; 35: 111-116.
    
21. 
    Kimball ES, Craig R, Schneider M, Carolyn F, Christina C. Levamisole causes differential cytokine expression by elicited mouse peritoneal macrophage. J Leukocyte Biol 1992; 52: 349-356.
    
22. 
    Uçar A. Farmakoloji, Atlas, Ankara, 2001; s:157-180.
    
23. 
    Yılmaz C. Farmakoloji, Tusem, Tıbbi Yayıncılık, Ankara, 2009; s:200-247.
    
24. 
    Süzer Ö. Süzer Farmakoloji, Klinisyen Yayınevi, Ankara, 2005; s: 196-213
    
25. 
    Bökesoy TA, Çakıcı G, Melli M. TFD Farmakoloji Ders Kitabı. Gazi Kitapevi, Ankara, 2000; s: 321-357.
    
26. 
    Mat A. Echınacea Türleri, Bitkisel Glaç Hammaddeleri Toplantısı Bildiriler, Eskisehir, Mayıs 2002.
    
27. 
    Karamanoğlu K. Farmasötik Botanik Ders Kitabı, Ankara Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Yayınları, Ankara, 1977; s: 63-78
    
28. 
    Hobbs C. Echinacea, a literature review, HerbalGram 30, 1994; s: 33-48.
    
29. 
    Mazza G. Oomah B. Herbs, Botanicals and Teas, Technomic Pub.Co.Inc., Lancaster, Basel, 2000; s: 45-73.
    
30. 
    Boon H. Smith M. The Botanical Pharmacy, Quarry Health Book, Canada 1999; s: 103-113.
    
31. 
    Blumenthal M. Goldberg A. Brinckmann J. (Eds), Herbal Medicine, Expanded Comission E Monographs, American Botanical Council, USA 2000; s: 88-102.
    
32. 
    http://documents.anadolu.edu.tr/bihat/e-kitap/khcbaserpdf.pdf.
    
33. 
    Currier L. Miller C. The effect of immunization with killed tumor cells, with/without feeding of Echinacea purpurea in an erythroleukemic mouse model. J Altern Complement Med 2000; 8: 49-58.
    
34. 
    Mullins RJ. Echinacea associated anaphylaxis. Med J Aust 1998:168-171.
    
35. 
    Gallo M, Sarkar M, Au W, Pietrzak K, Comas B, Smith M, Jaeger TV, Einarson A, Koren G. Pregnancy outcome following gestational exposure to Echinacea: A prospective controlled study. Arch Int Med 2000: 3141-3143.
    
36. 
    Bowes W. Pregnancy outcome following gestational exposure to Echinacea: A prospective controlled study. Obstet Gynecol Surv 2001: 395-396.
    
37. 
    Melchart D, Walther E, Linde K, Brandmaier R, Lersch C. Echinacea roots extracts for the prevention of upper respiratory tract infections: A double-blind, placebo-controlled randımized trial. Arch Fam Med 1998; 7: 541-545.
    
38. 
    Grimm W, Müller H. A randomized controlled trial of the effect of fluid extract of Echinacea purpurea on the incidence and severity of colds and respiratory infections. Amer J Med 1999; 106: 38-43.
    
39. 
    Lindenmuth G, Lindenmuth E. The efficacy of Echinacea compound herbal tea preparation on the severity and duration of upper respiratory and flu symptoms: a randomized, double-blind placebo controlled study. J Altern Complement Med 2000; 6: 330-334.
    
40. 
    Schulten B, Bulitta M, Ballering-Brühl B. Efficacy of Echinacea purpurea in patients with a common cold. A placebo-controlled, randomized, double-blind clinical trial. Arzneimittel-Forschung 2001; 51: 563-568.
    
41. 
    Barrett B, Vohmann M, Calabrese C. Echinacea for upper respiratory infection, J Fam Pract 1999; 48: 58-63.
    
42. 
    Giles J, Palat C, Chien S. Evaluation of Echinacea for treatment of the common cold, Pharmacotherapy 2000; 20: 69-76.
    
43. 
    Melchart D at all. Echinacea for preventing and treating the common cold. Cochrane Database Syst Rev 2000.
    
44. 
    http://www.genrise.com.tr/pages/pdf/genrise_el_kitabi.pdf.
    
45. 
    http://tr.wikipedia.org/wiki/Echinacea
    
46. 
    http://www.turkurolojidergisi.com/sayilar/7/421-428.pdf.
    
47. 
    Çubukçu B. ve ark. Fitoterapi, İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi, İstanbul 2001; s: 116.
    
48. 
    Baytop T. Türkçe Bitki Adlan Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yayınları, Yayın No:578, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara 1994; s:33
    
49. 
    Robbers JE, Tyler VE. Tyler’s Herbs of Choice: The Therapeutic Use of Phytomedicinals, Haworth Herbal Pres 1999; 33: 13-15
    
50. 
    Asano K, Takahashi T, Miyashita M. Effect of Eleuthrococcus senticosus on human physical working capasity. Planta Medica 1986; 52:175-176.
    
51. 
    Wu S, Hua ZJ, Xiao YL, et al. Effect of gingsenopolypeptide on the 3H-TdR integration of human blood lymphocyte. Chin Med, 1991; 104, 39-40.
    
52. 
    Scaglione F, at al. Immunomodulatory effects of two extracts of Panax ginseng C.A. Meyer. Drugs Exp Clin Res, 1990; 16: 537-542.
    
53. 
    Moyad MA, et al. Prevention and treatment of erectile dysfunction using lifestyle changes and dietary supplements: What works and what is worthless, part II Urol Clin N Am 31. 2004; 7: 259-273.
    
54. 
    Cho YK, Sung H, Lee HJ, et al. Long-term intake of Korean Red Ginseng in HIV-1-infected patients: Development of resistance mutation to zidovudine is delayed. Int Immunopharmacol 2001; 1: 1295-1305.
    
55. 
    Andrade E, et al. Study of the efficacy of Korean Red Ginseng in the treatment of erectile dysfunction. Asian J Androl, 2007; 3: 241-244.
    
56. 
    http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/24/1094/13047.pdf.
    
57. 
    Siegel RK. Ginseng abuse syndrome problems with the panacea. JAMA, 1979; 28: 1614-1615.
    
58. 
    http://www.ankemdernegi.org.tr/ANKEMJOURNALPDF/ANKEM_18_2_134_136.pdf
    
59. 
    http://www.bioprodownloads.com/pdf/Ginseng.pdf.
    
60. 
    http://www.ttb.org.tr/STED/sted0805/titoterapi.pdf.
    
61. 
    Leung A, Foster S. Encyclopedia of common natural ingredients used in food, drugs, and cosmetics, 2nd ed 1996, New York
    
62. 
    Yesilada E. Astragalus membranaceus kökleri, İmmünomodülatör etkili bir Uzak Dogu ilacı. Fitomed-Türkiye 2008; 2: 45-46.
    
63. 
    Karamanoğlu K. Farmasötik Botanik Ders Kitabı, Ankara Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Yayınları, Ankara, 1977; s: 103-119
    
64. 
    http://tr.wikipedia.org/wiki/Astragalus.
    
65. 
    Jellin JM, Gregory PJ, Batz F, et al. Pharmacist’s Letter/Prescriber’s Letter Natural Medicines Comprehensive Database. 4^th ed. Stockton, CA: Therapeutic Research Facility 2002; s: 103-105.
    
66. 
    WHO monographs on selected medicinal plants. WHO website. Available at: http://www.who.int/medicines/library/trm/medicinalplants/monographs.shtml , 2003.
    
67. 
    McKenna DJ, Hughes K, Jones K. Astragalus. Altern Ther Health Med 2002; 34: 134-140.
    
68. 
    Sinclair S. Chinese Herbs: A Clinical Review of Astragalus, Ligusticum and Schizandrae 2003; 19: 99-115.
    
69. 
    European pharmacopoeia, 3rd ed. Strasbourg, Council of Europe, 1997.
    
70. 
    Bombardelli E, Pozzi R. Polysaccharides with immunomodulating properties from Astragalus membranaceus. Europe patent, 1991; 14: 278.
    
71. 
    Chu DT, Wong WL, Mavligit GM. Immunotherapy with Chinese medicinal herbs II. Reversal of cyclophosphamide-induced immune suppression by administration of fractionated Astragalus membranaceus in vivo. Journal of clinical laboratory immunology 1988; 26: 125–129.
    
72. 
    Institute of Basic Medical Sciences, The Chinese Academy of Medical Sciences. Immunity parameters and blood cAMP changes in normal persons after ingestion of Radix Astragali. Chung hua i hsueh t’sa chih 1979; 6: 31–34.
    
73. 
    Chang HM, But PPH, eds. Pharmacology and applications of Chinese materia medica, Vol. 2. World Scientific Publishing 1987.
    
74. 
    Morazzoni P, Bombardelli E. Astragalus membranaceus Bge. Milan, Indena, 1994.
    
75. 
    Yamamoto H, Mizutani T, Nomura H. Studies on the mutagenicity of crude drug extracts. I. Yakugaku zasshi 1982; 33: 596–601.
    
76. 
    Abdullah TH, Kirkpatrick DV, Carter J. Enhancement of natural killer cell activity in AIDS with garlic. Deutsche Zeitschrift Onkol, 1989; 2: 52-53.
    
77. 
    http://tr.wikipedia.org/wiki/Allium_sativum.
    
78. 
    Çubukçu B. ve ark. Fitoterapi, İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi, İstanbul 2001; s: 93.
    
79. 
    Biedermann B. Garlic a "secret miracle of God"? Schweiz Rundsch Med Prax 1995; 1: 7-10.
    
80. 
    www.nutraceutical.com/educate/pdf/garlic.pdf.
    
81. 
    Baytop T, 1999. Türkiye’de Bitkilerle Tedavi. Nobel Tıp Kitabevi, İstanbul.
    
82. 
    Kütevin Z, Türkeş T, 1987. Sebzecilik ve Genel Sebze Tarımı Prensipleri ve Pratik Sebzecilik Yöntemleri. İnkilap Kitabevi, İstanbul, 1999; s: 70-71.
    
83. 
    O'Hara MA, Kiefer D, Farrell K, Kemper K. A review of 12 commonly used medicinal herbs. Arch Fam Med 1998; 9: 523-536.
    
84. 
    Edwards QT, Colquist S, Maradiegue A. What's cooking with garlic: is this complementary and alternative medicine for hypertension? J Am Acad Nurse Pract 2005; 7: 381-385.
    
85. 
    Ahsan M, Islam SN. Garlic: a broad spectrum antibacterial agent effective against common pathogenic bacteria. Fitoterapi 1996; 67 (4): 374-376.
    
86. 
    Weber ND, Andersen DO, North JA. In vitro virucidal effects of Allium sativum extract and compounds. Planta Med 1992; 58: 417-423.
    
87. 
    Soffar SA, Mokhtar GM. Evaluation of the antiparasitic effect of aqueous garlic (Allium sativum) extract in hymenolepiasis nana and giardiasis. J Egypt Soc Parasitol 1991; 21 (2):497-502.
    
88. 
    http://www.all-natural.com/catsclaw.html.
    
89. 
    http://www.rain-tree.com/catclaw.htm.
    
90. 
    Steinberg, Phillip N. Uncaria Tomentosa (Cat's Claw) a Wondrous Herb from the Peruvian Rain Forest, Townsend Letter for Doctors 1994; 3:90-93.
    
91. 
    Phillip N. Uncaria Tomentosa ('Cat's Claw'): Wonder Herb from the Amazon,Herb Quarterly 1995; 6: 88-103.
    
92. 
    Phillip N. Cat's Claw Update (Uncaria Tomentosa): That Wondrous Herb from the Peruvian Rain Forest, Townsend Letter for Doctors 1995; 15: 114-120.
    
93. 
    Julian M.D. "Take Una de Gato for All-Around Immunity, Health & Healing 1995; 10: 29-45.
    
94. 
    Don D.C. Cat's Claw, New Editions Health World 1995; 18: 140-145.
    
95. 
    Ken C.N. Cat's Claw: Healing Herb From the Amazon, Health Store News 1996; 6: 73-90.
    
96. 
    Blumenthal M. Una de Gato (Cat's Claw): Rain Forest Herb Gets Scientific and Industry Attention, Whole Foods Magazine 1995 43: 140-142.
    
97. 
    Wagner H, et al. The Alkaloids of Uncaria tomentosa and Their Phagocytosis-stimulating Action. Planta Med 1995; 19: 419-423.
    
98. 
    Jones K. Cat’s Claw: Healing Vine of Peru. Seattle: Sylvan Press; 1995; s: 48-49.
    
99. 
    Lamm S, Sheng Y, Pero RW. Persistent response to pneumococcal vaccine in individuals supplemented with a novel water soluble extract of Uncaria tomentosa, C Med 100 Phytomedicine 2001; 10: 267-274.
    
100. 
     Aquino R, et al. New Polyhydroxylated Triterpenes from Uncaria tomentosa. J Nat Prod 1990; 9: 559-564.
     
101. 
     Kolodziej H, Schulz V. EPs 7630: From traditional application to modern phytodrug. Deutsche Apotheker Zeitung 2003; 4: 55-64.
     
102. 
     http://tr.wikipedia.org/wiki/Pelargonium_sidoides.
     
103. 
     Conrad A, Hansmann C, Engels I, et al. Extract of Pelargonium sidoides (EPs7630) improves phagocytosis, oxidative burst, and intracellular killing of human peripheral blood phagocytes in vitro. Phytomedicine 2007; 9: 146-151.
     
104. 
     Timmer A, Günther J, Rücker G. Pelar­gonium sidoides extract for acute respiratory infections (Review). Cochrane Database Syst Rev 2008.
     
105. 
     Matthys H, Heger M. Treatment of acute bronchitis with a liquid herbal drug preparation from Pelargonium sidoides (EPs 7630): a randomized, double-blind, placebo-controlled, multicenter study. Current Med Res Opinion 2007; 6:323–331.
     
106. 
     Matthys H, Kamin W, Heger M. Pelargonium sidoides preparation (EPs 7630) in the treatment of acute bronchitis in adults and children. Phyto­medicine 2007; 8: 69-73.
     
107. 
     Agbabiaka TB, Guo R, Ernst E. Pelargonium sidoides for acute bronchitis: A systematic review and meta-analysis. Phytomedicine 2008; 12: 178-185.
     
108. 
     Van der Walt JJA, Vorster PJ. Pelargoniums of Southern Africa. Capetown, South Africa: Kirstenbosch National Botanic Gardens 1988; 15: 119-212.
     
109. 
     Neugebauer P, Mickenhagen A, Walger M. A new approach to pharmacological effects of ciliary beat frequency in cell cultures exemplary measurements under Pleargonium sidoides extract (EPs 7630). Phytomedi­cine 2005; 8: 46-51.
     
110. 
     Koch E, Wohn C. Pelargonium sidoides root extract EPs 7630 stimulates release antimicrobial peptides from neutrophile granulocytes in human whole blood. Planta Medica 2007; 23: 846.
     
111. 
     Bereznoy V, Wassmer G, Heger M. Efficacy of extract of Pelargonium sidoides in children with acute non–group a beta-hemolytic streptococcus tonsillopharyngitis: a randomized, double-blind, placebo-controlled trial. Altern Ther Health Med 2003; 11: 68-79.
     
112. 
     Haidvogl M, Heger M. Treatment effect and safety of EPs 7630-solution in acute bronchitis in childhood: Report of a multicenter observational study. Phytomedicine. 2007; 14: 60-64.
     
113. 
     Gölse J. Precis de Matière Medicale, G. Doin & Cie, Paris 1955.
     
114. 
     Zeybek N. Farmasötik Botanik, Kapalı Tohumlu Bitkiler (Angiospermae) Sistematiği ve Önemli Maddeleri, Ege Üniv. Ecz. Fak, Ege Üniversitesi Basımevi, İzmir 1985; s:119-135.
     
115. 
     Baytop T. Türkçe Bitki Adlan Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yayınları, Yayın No:578, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara 1994; s:90-94.
     
116. 
     www.science.siu.edu.
     
117. 
     Maier G, Fiebig HH. Absence of tumor growth stimulation in a panel of 16 human tumor cell lines by mistletoe extracts in vitro, Institute of Experimental Oncology, Oncotest GmbH, 79108 Freiburg 2002; 4: 273-279.
     
118. 
     Baytop T. Türkiye’de Bitkiler ile Tedavi, Sanal Matbacılık, İstanbul 1984; s:203-204.
     
119. 
     Bussing A, Azhari T, Schweizer K. Viscum album L exracts reduce sister chromatid exchanges in cultured peripheral blood mononuclear cells, Planta Med 1994; 16: 336-341.
     
120. 
     Khwaja T, Dias B, Pentecost S. Recent Studies on the Anticancer Activities of Mistletoe (Viscum album L.) and Its Alkaloids, Oncology 1986; 43: 42-50.
     
121. 
     Luther P, Becker H. Characterization of Cytotoxic Proteins from Mistletoe (Viscum album L.). Cancer Lett 1990 51: 103-108.
     
122. 
     Kuttan G, Vasudevan M, Kuttan R. Effect of a Preparation from Viscum album on Tumor Development In Vitro and In Vivo Mice, J. Ethnopharmacol 1990 29: 35-41.
     
123. 
     Gonda R, Tomoda M, Shimizu N. Characterization of an Acidic Polysaccharide from the Seeds of Malva verticillata Stimulating the Phagocytic Activity of Cells of the RES, Planta Med 1990; 56: 73-76.
     
124. 
     Wagner H, Jordan E. An Immunologically Active Arabinogalactan from Viscum album "Berries". Phytohemistry 1988; 27: 2511-2517.
     

ÖZGEÇMİŞ

Merve AYYARKIN, 15 Ocak 1987 Ereğli/KONYA doğumludur. İlköğrenimini Celal Atik İlköğretim Okulu, Cumhuriyet İlköğretim Okulu ve Özel Ergin İlköğretim Okulu’nda sürdürdü. Lise eğitimini Yozgat Şehitler Fen Lisesi’nde tamamladıktan sonra, 2005 yılında Erciyes Üniversitesi Mustafa Kılıçer Eczacılık Fakültesi’ni kazandı ve 2010 yılında mezun oldu.

Merve AYYARKIN

Medrese Mah. Çamlık Cad.

Merve Apt. 5/13

Yozgat/ MERKEZ

Tel: [phone]

e-mail : [e-mail]