25
•
Denetlenen işletme ve ona bağlı şirketlerin arasında ciddi miktarlarda yapılan ticari
işlemler,
•
Yönetim kademesinin yasal
işlemlerde gösterdiği uyum,
•
Yönetimin muhasebe prensiplerine ne derece uygun davrandığı,
•
Mali tablo ve raporların düzenli aralıklarla hazırlanmamış olması,
•
Belirlenen hedeflerin ve bütçelemelerin gerçek dışı rakamlar içermesi.
AICPA‟ya (American Institute of Certified Public Accountants) göre, denetim riskini
azaltmanın yollarından biri risk ihtimalinin görüldüğü konulara daha fazla zaman ve
kaynak ayırmak, bu durumlarda daha titiz bir inceleme yapmaktır. Denetim riskini
minimuma indirecek en önemli koşul sağlam ve düzgün çalışmakta olan bir iç kontrol
sistemidir (Türktan, 1989: 28).
Denetim riskini elde etmenin formülü doğal, kontrol ve bulgu risklerinin çarpım
fonksiyonuna ulaşmaktır:
(Denetim
Riski
=
Doğal
Risk
x
Kontrol
Riski
x
Bulgu
Riski)
(http://www.aicpa.org/Research/Standards/AuditAttest/DownloadableDocuments/AU-
00312.pdf, ).
Denetçinin görüşünde temel oluşturacak kanıt miktarını saptamak denetim riski
çalışmalarının ana amacını oluşturmaktadır. Risk faktörlerinin hepsi ile kanıt miktarı
arasında ilişki bulunmaktadır ancak kanıt miktarında karar bulgu riski düzeyine göre
verilmektedir. Bulgu riskine göre alınacak olan kanıt miktarı kararları şu şekildedir
(Bozkurt, 2006:119):
•
Bulguya ait risk yüksekse planlanan delil adeti düşüktür.
•
Bulguya ait risk orta düzeyde ise planlanan delil adeti orta düzeydedir.
•
Bulguya ait risk düşük miktarda ise planlanan delil adeti yüksektir.
•
Denetim
riski artarsa, bulgu riski de artar ve planlanan kanıt miktarı az olur,
•
Doğal
risk artarsa, bulgu riski azalır ve planlanan kanıt miktarı artış
gösterir,
•
Kontrol riski artarsa, bulgu riski azalır ve planlanan kanıt miktarı artış gösterir.