T me/akrommalik

T.me/akrommalik 
 
www.facebook.com/akrom.malik2020 
 
aqlimiz b
o‘lganida o‘zaro adovatlashmasdan kofirni tag –tugi bilan 
quritardik, albatta. Kofirning Frunze degan sarkardasi katta fitna qildi. Biz 
aldandik. Ergash bir jangda yaralandi, esini y
o‘qotdi, Madaminbekka meni 
xoin 
o‘laroq ko‘rsatdilar, menga esa Madaminbekni yomonladilar. Bu alamli 
va uzun hikoya. Harakatimiz bilan Far
g‘onani emas, butun Turkistonni 
larzaga soldik. Keyin eshitdimki, 
o‘ris kofir bu yerlardan umid ham uzgan. 
Holbuki, biz g
‘ofil edik. Na o‘ris ichida josusimiz, na bir ruhoniy 
y
o‘lboshchimiz yo‘q edi. Qizillarga qarshi Oq podshoning eski harbiylaridan 
lashkarimizga taʼlim ham o‘rgatdik. Oramizga xoinlar kirdi. Dinidan, 
iymondan yuz 
o‘girganlar bizni sotdi. Minglab yigitlarimiz shahid bo‘ldi. Kofir 
yurtimizni b
o‘g‘ma ilon kabi bo‘g‘ib, bosib oldi. Biz borimizni boy berib, qon 
yi
g‘lab chiqib ketdik. Аlloh bizga o‘z Vatanimizni qayta ravo ko‘rmadi. Biz 
Аmudaryoning narigi tomonida, afg‘on shamolida qum yutib, kufr xalqimizni 
qay tariqa xorlaganini jim tomosha qildik.
– Ey Shermuhammad, – degan edi amir Olimxon menga. – Аlloh 
bergan Islom saltanatini men q
o‘ldan chiqardim. Necha asrlik musulmon 
yurtini kofirga topshirdim. Buning uchun Mahsharda 
Аllohga qanday javob 
berajakman?! 
T
O‘QQIZINChI BOB 
Roziya xonim Shafiqa bilan k
o‘p suhbatlashdi. Dengiz bo‘yiga olib 
chiqdi. Bomdod namozini 
o‘qiydilar, tilovat va zikr ila o‘tiradilar, so‘ng ufq 
qirmizi tus olish arafasida sohilga y
o‘l oladilar. 
– Inson o‘zini tanib, o‘zini yenga olishidan kattaroq ish yo‘q, Shafiqa, 
– dedi Roziya xonim. – Bu nafs bilan kurashmoqdir. Аllohga ibodat va 
itoatda b
o‘larkanmiz, nafsimizni sindirishimiz, uni taslim etishimiz eng 
mashaqqatli kurashga aylanadi. Dunyo va uning ichidagi narsalarga 
muhabbat bilan qaraganing sayin 
Аllohdan yiroqlashasan. Аllohdan 
yiroqlashgan banda hech bir haqiqatni idrok etmas, uning tafakkuri haqni 

---