Tarbiyachining muloqot madaniyati.
Reja:
1. Kirish.
Tarbiyachi va uning jamiyatda tutgan o'rni…………………………………..5
2. Pedagog - tarbiyachi shaxsini shakllantirish…………………………………12
3. Pedagog - tarbiyachining nutq madaniyati………………………………….20
4. Tarbiya tamoyillari………………………………………………………….32
KIRISH
Muloqot – insonlarning bir-birlari bilan axborot almashish jarayoni.
Ilmiy manbalarda uning kommunikativ
, interaktiv va perseptiv jihatlari borligi
aytiladi. Muloqotning kommunikativ jihati deyilganda, suhbatdoshlarning o‘zaro
axborot almashuvi, interaktiv jihati deyilganda
, ularning ekstralingvistik omillar
yordamida bir-birlariga o‘zaro ta’sir o‘tkazishi, perseptiv jihati deyilganda suhbat
jarayonida bir-birlarini anglashga intilishi nazarda tutiladi.
Pedagogik muloqot esa ana shu muloqot turlaridan biri bo‘lib, pedagogik faoliyat
jarayonida yuzaga keladi. «Pedagogik muloqotda ta’lim psixologiyasi, tarbiyaning
psixologik asoslari, o‘qituvchi va o‘quvchi munosabatlari
o‘qituvchi psixologiyasi, maktablarda ta’lim-tarbiya jarayonlarini boshqarish muhim o‘rinni
egallaydi».
A.Xoliqov «Pedagogik mahorat» o‘quv qo‘llanmasining «O‘qituvchi
faoliyatida muloqot madaniyati va psixologiyasi» deb nomlangan 6-bobida
pedagogik muloqotda muomala madaniyati masalasini tahlil qilgan. Muallifning
ta’kidlashicha, o‘quvchining intellektual rivojlanishida o‘qituvchining muloqot
madaniyati va muomalasi muhim ahamiyatga ega. O‘quvchi ma’naviy muhitining
shakllanishi o‘qituvchining yuksak axloq namunasi orqali namoyon bo‘ladi.
Pedagogik muloqotda o‘qituvchining eng yaxshi fazilatlari va xatti-harakatlari
o‘quvchining ideali sifatida namoyon bo‘ladi.
Shuningdek, muallif buning aksi – o‘qituvchi subyekti bilan, o‘quvchi
obyekti o‘rtasidagi qattiq avtoritar intizom o‘zaro muloqot madaniyatiga salbiy
ta’sir etishi mumkinligini ham aytadi. O‘qituvchining shirinsuxanligi, ochiq
chehrali bo‘lishi, samimiy muomalasi muloqotda ijobiy
natijalarga erishish
kalitidir
, deydi u. O‘qituvchining muloqot madaniyati bunda o‘qituvchi
mahoratining uchta jihatiga alohida e’tibor qaratiladi: hayotiy tajribasi; pedagogik
faoliyat jarayonida egallagan ko‘nikma va malakasi; muayyan o‘quvchilar jamoasi
bilan muomalada bo‘lish tajribasi.
S.Xo‘janazarova va M.Oripovalar esa «O‘qituvchilarda muloqot
madaniyatini shakllantirishda zamonaviy texnologiyalardan foydalanishning
4 pedagogik asoslari» nomli maqolasida masalaga ilmiy-metodik jihatdan yondashib
o‘qituvchilarning o‘quvchilar bilan muloqot madaniyati individual uslublarini
shakllantirish metodikasi quyidagi bosqichlarni o‘z ichiga olishligini ko‘rsatadi:
1. O‘qituvchilarning o‘quvchilar bilan muloqot qilish madaniyatining
individual shaxsiy xusysiyatlarini o‘rganishi o‘quvchilar shaxsiy xususiyatlarini
mustaqil tahlil qilish, har tomonlama tavsif berish o‘qituvchilarning muloqotni
to‘g‘ri tashkil etishi asosida amalga oshadi.
2. Shaxsiy muloqotda ro‘y beradigan kamchiliklarni aniqlash va darhol
ularga barham berish choralarini izlab topish: muloqotda qo‘pollik, mensimaslik va
boshqa salbiy holatlarni yengish.
3. O‘qituvchilar o‘zlari uchun muloqot madaniyatining qulay bo‘lgan
uslublarini ishlab chiqishga doir faoliyatni olib borish va o‘z-o‘zini kuzatish bilan
yutuq va kamchiliklarini taqqoslash.
Maktabgacha ta'lim muassasasi tarbiyachisi shaxsiga
qo'yiladigan talablar :
1.1. Tarbiyachi va uning jamiyatda tutgan o'rni.
Tarbiyachi yosh avlodimizni xalqimizning munosib farzandlari qilib
tayyorlashdek muhim, faxrli ish bilan birga mas’uliyatli vazifani bajaradi.
Tarbiyachining siyosiy yetukligi bolalarni tarbiyalash sifati uchun xalq hamda
jamiyat oldidagi o‘z mas’uliyatini anglashga, ta’lim-tarbiya vazifalarini ijodiy
yondashishga, o‘z mahoratini doimo takomillashtirib borish va ishdagi o‘rtoqlarini
o‘sishiga yordam beradi.
Demak, tarbiyachi avvalo, bilimli bo‘lishi, o‘zi yashab turgan ulkan hayotini
bilishi, tabiat va jamiyatning qonuniyatlarini tushunishi, ijtimoy faol bo‘lishi,
umumiy va maktabgacha tarbiya pedagogikasini, bolalar ruhiyati va fiziologiyasini
egallashi va bolalarning yosh xususiyatlarini bilishi kerak. Shuningdek, pedagogik
tarbiyachining hodisalarni tahlil qilishga ilmiy nuqtai nazardan yondashuvi bolani
har tomonlama rivojlantirish muvaffaqiyatini amalga oshirishga imkon beradi.
Mustaqillik munosabati bilan respublikamiz rahbariyati tarbiyachilarning
faoliyatini yuqori baholamoqda. Yosh avlodni komil inson qilib, kamolot sari
yetaklashdagi erishgan yutuqlari uchun va tarbiyachilar, metodist, katta, metodist
tarbiyachi va boshqa shunga o‘xshash unvonlar bilan taqdirlanadilar. Ularga
respublika miqyosidagi unvonlar beriladi. Xalq ta’limi xodimlari orasidan
respublika, viloyat, tuman kengashlariga deputatlar saylanish, ularga bo‘lgan
chuqur hurmat va ehtiromni bildiradi. Respublikamizda amalga oshirilayotgan tub
islohotlar bugungi kunda bog‘chada, akademik litsey va kasb-hunar kolleji hamda
oliy o‘quv yurtlarida shakllanayotgan avlod ijobiy xulq-atvor me’yorlari va
qoidalarini, ilmiy bilim asoslarini, kasb-hunar malaka va ko‘nikmalarini har
tomonlama puxta egallab borishini talab qiladi. Buning uchun o‘sib kelayotgan
yosh avlodni bilimlar bilan qurollantirish milliy qadriyatlarimiz, ma’naviyatimizni
tiklash jahon madaniyati, milliy madaniyatimiz durdonalari bilan tanishtirish,
ularni jismoniy sog‘lom ma’naviy yetuk qilib tarbiyalashdek vazifalar qo‘yildi.
Davlat ahamiyatiga molik bunday vazifani amalga oshirishda umumta’lim
maktablari bilan bir qatorda xalq ta’limining boshlang‘ich bo‘limi bo‘lgan bolalar
bog‘chalari muhim rol o‘ynaydi. Buning uchun har bir tarbiyachi o‘zini talab va
nazorat qila bilishi davlatimiz maktabgacha tarbiya muassasalari oldiga qo‘ygan
talablarni amalga oshirishning garovidir.
Bunga quyidagilar kiradi:
1. Bolaning sog‘lig‘ini saqlash va mustaqkamlash.
2. Aqliy qobiliyatini o‘stirish.
3. Milliy
qadriyatimiz
va
ma’naviyatimizning
g‘oyaviy-aqliy
tamoyillariga mos keluvchi e’tiqod va qarashlarini tarkib toptirish.
4. Ona vatanga muhabbatini, ijtimoiy faollikni shakllantirish.
5. Yosh avlodda o‘rtoqlik, do‘stlik hissini halollik
va mehnatsevarlikni tarkib
toptirish.
Demak, yuqorida keltirilgan sifatlarni tarkib toptirish o‘sib kelayotgan yosh
avlodni tarbiyalash vazifasining hamma tomonlarini qamrab ololmaydi. Lekin
tarbiyachi ishlarga asoslanib, bolalarni mustaqil hayotga va mehnatga tayyorlash
ishini ma’lum bir maqsad bilan samaraliroq amalga oshirish mumkin. Mustaqillik
munosabati bilan va tarbiyachilarning ma’naviy o‘sishlariga va moddiy ahamiyat
berilmoqda. Masalan, Respublikamizda 1992 yil 1 oktabrni murabbiylar kuni deb
nomlanishi hamda xalq maorifi xodimlarining maoshlari oshirilib, turmushlari
yaxshilanib bormoqda. Birinchi Prezidentimiz I. A. Karimov o‘zining “Buyuk
kelajagimizning huquqiy kafolati” nomli risolasida shunday yozadi: “Tarbiyachi
— ustoz bo‘lish uchun boshqalarning aql-idrokini o‘stirish, ma’rifat ziyosidan
bahramand qilish, haqiqiy vatanparvar, haqiqiy fuqaro etib yetishtirish uchun, eng
avvalo, tarbiyachining o‘zi ana shunday yuksak talablarga javob berishi, ana
shunday buyuk fazilatlarga ega bo‘lishi kerak”. Demak, bola shaxsini
shakllantirishda tarbiyachi alohida ahamiyat kasb etadi. Ayniqsa, har bir bolaning
shaxs sifatida shakllanishida javobgar ekanligini taqozo etadi. Shunga ko‘ra
tarbiyachi bolalarga kundalik hayotda, o‘yinlarda, mashg‘ulotlarda, birgalikdagi
mehnat faoliyatida, ular bilan bo‘ladigan muomalada, muloqotda ibrat, namuna
bo‘lishi bolani har tomonlama diqqat bilan o‘rganishi, uning shaxsiy
xususiyatlarini, qobiliyatlarini bilishi, pedogogik nazokatini namoyon qilishi,
bolalarning xulq-atvori ish natijalarini haqqoniy baholashi va ularga o‘z vaqtida
yordam ko‘rsata olishi hamda oilaviy ahvoli bilan qiziqishi zarur hisoblanadi.
Demak, «Kadrlar tayyorlash Milliy dasturi» g‘oyalarni amaliyotga tatbiq etish
respublika ta’lim tizimida olib borilayotgan islohotlar muvaffaqiyatini ta’minlash
ta’lim muassasalarida faoliyat olib borayotgan tarbiyachi murabbiylarning
ma’naviy qiyofasi hamda kasbiy mahoratlariga ham bog‘likdir. Bolani tarbiyalash
nihoyatda qiyin va murakkab jarayon bo‘lib, juda qadimdan ushbu faoliyatga
jamiyatning yetuk kishilari jalb etilgandir. Xususan, qadimgi Gretsiya va Rim
tarixidan yaxshi bilamizki, miloddan avvalgi davrlarda ham yosh avlod tarbiyasi
o‘zining ma’naviy qiyofasi va aqliy qobiliyati bilan jamiyat a’zolari o‘rtasida
yuksak hurmat ehtiromga sazovor bo‘lgan kishilar, ya’ni donishmandlar
zimmasiga ishonib topshirilgandir. Ushbu holat yosh avlod tarbiyasi uning tashkil
etilishi mazmunini faqat shaxs kamolotini emas, balki jamiyat taraqqiyotini
ta’minlashda muhim ahamiyatga ega ekanligini anglatadi. O‘zbekiston
Respublikasida ham tarbiyachi-murabbiy kadrlarni ma’naviy qiyofasi, aqli
salohiyati hamda kasbiy mahoratiga nisbatan jiddiy talablar qo‘yilmoqda.
Ayniqsa, bu borada O‘zbekiston Respublikasi Birinchi Prezidenti I.A.
Karimovning O‘zbekiston Respublikasi Oliy Majlisining 9-sessiyasida (1997 yil
29 avgust) so‘zlagan nutqida shunday fikrlarni bildiradi, ularga, albatta, diqqatni
qaratish maqsadga muvofiqdir. “Tarbiyachilarning o‘ziga zamonaviy bilim berish,
ularning ma’lumotini oshirish kabi paysalga solib bo‘lmaydigan dolzarb masalaga
duch kelmoqdamiz... tarbiyachi bolalarimizga zamonaviy bilim berishi uchun
avvalo, murabbiyning ana shunday bilimga ega bo‘lishi kerak”. Yuqoridagi qayd
etilgan fikrlardan bugungi kun tarbiyachisi shaxsiga nisbatan qo‘yilayotgan
talablarning naqadar muhimligini anglash lozim. Demak, tarbiyachi-maxsus
pedagogik, psixologik va mutaxassisligi bo‘yicha yetuk bilimli va yuksak fazilatli
shaxs sanaladi. Shuning uchun zamonaviy tarbiyachi murabbiy qiyofasida quyidagi
fazilatlarni namoyon eta olishi kerak. Zamonaviy murabbiy o‘zini mutaxassisligi
bo‘yicha chuqur puxta bilimga ega bo‘lish, o‘z ustida tinimsiz ishlashi kerak.
Tarbiyachi maktabgacha tarbiya pedagogikasi va psixologiya, fiziologiya
fanlarining asoslarini bilish, ta’lim-tarbiya jarayonida bolalarning yoshi va
psixologik xususiyatlarini inobatga olgan holda faoliyatni tashkil etishi kerak.
Tarbiyachi ta’lim-tarbiya jarayonida samarali shakl, metod va vositalaridan unumli
foydalana olish imkoniyatiga ega bo‘lishi kerak.
Tarbiyachi yuksak darajadagi pedagogik mahoratga, chunonchi
kommunikativlik layoqatiga ega bo‘lish, pedagogik texnika, nutq, yuz, qo‘l, oyoq
va gavda harakatlari, mimika, jest, pantomimika) qonuniyatlarini chuqur
o‘zlashtirib olish lozim. Tarbiyachi bolalarni ko‘zata oladigan, ularni xulqi, xatti-
harakati sabablarini to‘g‘ri tahlil qilib, unga ta’sir etuvchi vositalarni qo‘llay
oladigan bo‘lishi kerak.
Yosh avlodni kerakli bilim, malaka, ko‘nikmalardan xabardor qilish uchun
tarbiyachi nutq madaniyatiga ega bo‘lishi va uning nutqi quyidagi
xususiyatlarda aks ettira olishi kerak.
• Nutqning aniqligi.
• Nutqning irodaviyligi.
• Nutqning sofligi (uning turli sheva so‘zlaridan xoli bo‘lib), faqat adabiy tilda
ifoda etish, jargon (muayyan kasb yoki soha mutaxassislarga xos so‘zlar),
varvarizm (muayyan millat tilida bayon etiladigan nutqqa o‘zga millatlarga xos
so‘zlarning o‘rinsiz qo‘llanilishi), vulgarizm (harakat qilish, so‘kishda
qo‘llaniladigan so‘zlar) hamda konselyarizm (o‘rinli bo‘lmagan vaziyatlarda
rasmiy nutqda so‘zlash) so‘zlaridan xoli bo‘lishi va pedagogning nutqi sodda,
ravon va tushunarli bo‘lishi kerak.
Pedagog olimlarning tarbiyachi shaxsi tugrisidagi fikrlari
Qadimgi dunyo filosofiya sistemalaridan boshlab pedagogikaning fan sifatida
shakllanish jarayoni nazariy tafakkurning taxmin va fikrlashlaridan ilmiy
bilim sari harakat qilish jarayoni yuz beradi.
Har qanday fan tabiat, jamiyat va tafakkur taraqqiyotining obyektiv qonunlari
to‘g‘risidagi bilimlarning yakunidan, jamlashidan ishonarli va umumlashgan
bilimlar sistemasidan iborat bo‘ladi.
“Pedagogika” so‘zi yunon tilidan aynan tarjima qilinganda “bolashunoslik”
yoki “bola yetaklash” degan ma’noni anglatadi.
Pedagogik g‘oyalar Aflotun (er.ol.427 - 347 yillar) Arastu (er.ol.384322y)
Plutarx (tax.416-tax.327 yillar) Kvintilian (35-95 yillar chamasi) ning falsafiy va
siyosiy asarlaridek, gumanist pedagoglar, sotsial utopistlar T.Mor (1478-1535 )
asarlarida namoyon etila boshladi.
Mukammal pedagogik sistemani Yan Amos Komenskiy yaratdi. U o‘z
davrining ilg‘or g‘oyalariga tayangan holda “hammaning hamma narsaga
o‘rgatish" to‘g‘risida da’vat bilan chiqdi. Uning “Buyuk didaktika” degan katta
risolasi nazariy pedagogikaning ilk asarlaridan hisoblanadi. Pedagogikaning ilmiy
asoslarini tuzishga J.J.Russo (1712-1858), (I.G.Pestolotsiy, A.Destervenrg,
R.OUEN (17711-1858), A.N.Radishev (1749-1802), V.G.Belinskiy, A.Gersen,
I.I.Pirogov, N.G.Chernishevskiy (1822-1899), N.D.Dobrolyubov ko‘p
yordam qildilar. Pedagogika nazariyasining rivojlanishiga K.D.Ushinskiy buyuk
hissa qo‘shdi. Uni rus pedagogikasining otasi deb atashadi. Har qanday fanning
ajralib turishi va normal faoliyat ko‘rsatishi uchun uning o‘zida muqarrar shart
bo‘lib hisoblanadi.
Pedagogika ta’lim tarbiya maqsadini jamiyat talablariga va o‘quvchilarning
yosh xususiyatlariga qarab mazmunan o‘zgarib borishini o‘rgatadi. Tarbiyaning
tarkibiy qismlarini va ular o‘rtasidagi bog‘lanishlarni ochib beradi. Shu asosda
ta’lim tarbiya sohasidagi tajribalarni umumlashtiradi, tarbiyaning kelgusidagi
rivojlanish istiqbollarini, yo‘llarini ko‘rsatib beradi.
Shuningdek u maktab, hunar-texnika bilim yurti va maktabdan tashqari
tarbiya muassasalari xodimlarini ham nazariy, ilg‘or tajribalar bilan qurollantiradi.
Ota-onalarga yoshlarni to‘g‘ri tarbiyalash, o‘qitishdagi mahoratini yanada
takomillashtirish yo‘lida amaliy tavsiyalar beradi.
“Pedagogika” faniga tavsif berilganda “ta’lim”, “tarbiya”, hamda “ma’lumot”
degan so‘zlarni ishlatdik. Bu so‘zlar o‘zaro bog‘langan bo‘lib, bir birini
to‘ldiradilar. Ularni pedagogikaning asosiy kategoriya tushunchalari deb qaraymiz.
Bulardan tashqari “o‘quvchi”, “o‘qituvchi”, “usul”, “intizom”, “jamoa”,
“irsiyat”, “muhit”, “direktor” va hokazo tushuncha - nomlar mavjudki, bu haqida
mavzular yuzasidan fikr yuritilganda alohida to‘xtaymiz. Ma’lumki, tarbiya
tushunchasi o‘sib kelayotgan avlodda hosil qilgan bilimlar asosida aqliy kamolot -
dunyoqarashini insoniy e’tiqod, burch va ma’suliyatni, jamiyatimiz kishilariga xos
bo‘lgan axloqiy fazilatlarni yaratishdagi maqsadni ifodalaydi.
Shu ma’noda tarbiya deb tarbiyachi o‘zi hohlagan sifatlarini
tarbiyalanuvchilarga singdirish uchun ularning ruhiyatiga ma’lum maqsadga ko‘ra
tizimli ta’sir ko‘rsatilishiga aytiladi. Tarbiya bola tug‘ilgandan boshlab, umrining
oxirigacha davom etadigan jarayonidir. Shu tufayli tarbiya so‘zi ko‘p vaqtlarda
ta’lim, ma’lumot jarayonlariga kiradigan ishlarning mazmunini ham anglatadi.
Endi biz shular xususida o‘zimizning fikr-mulohazalarimizni bildirib
o‘tmoqchimiz. Xalqimizning buyuk mutafakkirlari bo‘lmish Imom- al-Buxoriy,
Abu Ali Ibn Sino, Abu Rayxon Beruniy, Abu Nasr Forobiy, Baxouddin
Naqshbandiy, Alisher Navoiy, Mirzo Ulug‘bek, Mirzo Bobur, Abdurauf Fitrat,
Abdulla Qodiriy, Botu, Maxmudxo‘ja Bexbudiy va boshqa shu kabi ko‘plab buyuk
ajdodlarimiz tomonidan yaratilgan ma’naviyat sarchashmalari o‘zining tarbiyaviy
ahamiyatga, ma’rifatni targ‘ib etish xususiyatlariga va ibratlilik xususiyatlariga ega
ekanligi tufayli hozirgi kunga qadar o‘z qadr-qimmatini yo‘qotmay kelmoqda.
Bular jumlasiga Navoiyning mashhur “Hamsa”sini, Bexbudiyning “Turkiy
Guliston yoxud ahloq”, Imom - al Buxoriyning “As saxix” hadislar to‘plami kabi
ko‘plab yuksak qadr-qimmatga ega asarlarni kiritishimiz mumkin. Xalqimiz
tomonidan yaratilgan qadriyatlar va urf-odatlar hamda xalq og‘zaki ijodi
namunalari bevosita xalqimiz ruhiyati asosida shakllangan bo‘lib, ular ma’naviy
barkamol insonni tarbiyalashda eng muhim ahamiyatga egadir. Ushbu qadriyatlar
o‘z navbatida yuqorida sanab o‘tilgan buyuk mutafakkirlarimizni ham tarbiyalab
voyaga yetkazgandir. Shunday ekan biz buyuk xalqimiz tomonidan yaratilgan
milliy qadriyatlarimiz har qancha faxrlansak arziydi. Bizning burchimiz bunday
qadriyatlarni asrab-avaylash va ularni izchil ravishda takomillashtirib borishdir.
Ma’lumki, xalqimizning salkam ming yillik tarixi Islom dini bilan
chambarchas bog‘langandir. Shuning uchun xalqimiz tomonidan yaratilgan milliy
qadriyatlarning aksariyati ham va mutafakkirlarimiz tomonidan yaratilgan
ma’naviyat sarchashmalari ham aynan ana shu din asosida shakllanib, rivoj topib
kelgan. Shunday ekan, biz bu dinning urf-odatlariga oqilona yondashib, ularni
to‘g‘ri anglab olishga harakat qilishimiz kerak. Chunki, islom dini yuksak
tarbiyaviy ahamiyatga ega bo‘lib, doimo millatlar o‘rtasidagi tinchlik-totuvlikni va
isoniyatga nisbatan qilinadigan har qanday zo‘ravonlikka qarshi harkatlarni hamda
behuda qon to‘kilishiga qarshi g‘oyalarni targ‘ib etib kelgan.
O‘zbek xalq pedagogikasida asrlar mobaynida asosiy tushunchalar
shakllangan: parvarish, tarbiya, mukammallashtirish, o‘z-o‘zini tarbiyalash, qayta
tarbiyalash, nasihat qilish, o‘qitish, ta’lim berish, o‘rgatish.
Forobiyning fikricha, insonda go‘zal fazilatlar ikki yo‘l-ta’lim va tarbiya
orqali hosil qilinadi: “Ta’lim nazariy fazilatlarni birlashtirsa, tarbiya esa tug‘ma
fazilat – nazariy bilimlar va amaliy kasb-hunar, xulq-odob fazilatlarini
birlashtiradi, ta’lim so‘z va o‘rganish bilan, tarbiya esa amaliy ish, tajriba bilan
amalga oshiriladi, har ikkalasi birlashsa, yetuklik namoyon bo‘ladi...”. Demak,
Forobiy ta’lim-tarbiyani o‘zviy birlikda olib borish haqida ta’lim bergan bo‘lsa
ham, har birining insonni kamolga yetkazishida o‘z o‘rni va xususiyati borligini
alohida ta’kidlaydi.
Xalq pedagogikasi tarbiyaning ko‘p omillaridan foydalanishi bilan (tabiat,
mehnat, turmush, odat, san’at, din, ona tili), uslublar katta boyligi bilan
(ishontirish, misol, talab, buyruq, tushuntirish, rivoyat, o‘rganish va mashq, istak
va farovonlik, afsun, qasamyod, iltimos, maslahat, ishora, ma’qullash, gina,
ko‘ndirish, taqiqlash, po‘pisa va hokazo) va tarbiya vositalari (o‘yin, sanoqlar,
topishmoqlar, maqollar, qo‘shiqlar, ertak va afsonalar, rivoyatlar) bilan kuchli.
Xalq pedagogika xazinasi tarbiyani xalq turmushi bilan g‘oyaviy bog‘lanishini
mustahkamlashda muhim o‘rin egallaydi. Bu xazinalar ijodiy yondashganda yosh
avlodni tarbiyalashda katta samara berdi.
- salbiy odatlarni bartaraf etib borish; ijobiy sifatlarni o‘zlashtirish.
Pedagog - tarbiyachi shaxsini shakllantirish.
Tarbiyachi maktabgacha yoshidagi bolalarga tabiat, jamiyat hodisalari,
kattalarning mehnati haqida boshlang'ich bilim va tushunchalar beradi, ularga
madaniy axloq, o'z tengdoshlari va kattalar bilan madaniyatli manosabatda
bo'lish odatlarini singdiradi, yaxshilik, haqiqatgo'ylik, adolat, jasurlik, kamtarinlik,
kattalarga hurmat bilan qarash, tabiatga qiziqish, kuzatuvchanlik, o'simlik va hay
vonlarga g'amxo'rlik bilan qarash, mehnatsevarlik, kattalar mehnati natijalarini
asrab-avaylash kabi axloqiy sifatlar tarbiyalaydi.
Xalq san'ati, musiqa, ashula,adabiyot, tasviriy san’atni bilish, san'atga
muhabbat tarbiyachini madaniyatli qiladi, bolalar bilan olib boradigan ishida
yordam beradi. Pedagog kerakli bilim, malaka va ko'nikmalarni ma’lum bir
izchillik bilan egallab borsagina bolalarni tarbiyalash va ularga ta'lim berish ishi
da yaxshi natijalarga erishadi. Tarbiyachi o'z kasbining mohir ustasi bo'lish
uchun maxsus tayyorgarlik ko'rishi kerak. U quyidagi shartlarga amal qilishi kerak:
1.Pedagog yosh avlodni tarbiyalash uchun yuqori ma'lumotli, kerakli
bilimlarni egallab, kerakli adabiyotlarni tanlay oladigan, ilmiy adabiyotlar bilan
ishlay oladigan, ilg'or tajribali pedagoglarning tajribasini o'rganib, o'z ishiga
tatbiq eta oladigan bo'lishi;
2. Pedagog bolalarni kuzata oladigan, ularning xulqi, xatti-harakati
sabablarini to'g'ri tahlil qilib, unga ijobiy ta'sir etuvchi vositalarni topa olishi;
3. Yosh avlodni kerakli bilim, malaka, ko'nikmalardan xabardor qilish
uchun pedagogning nutqi ravon, aniq, mantiqiy, ixcham bo'lishi lozim. Ta'lim
berishda texnikaviy vositalardan samarali foydalana olishi kerak. Bolalar bilim,
malaka,
ko'nikmalarni yaxshi o'zlashtirib olishlari uchun ularni faollashtirib
savollardan foydalanishi;
4. Tarbiyachi o'ziga yuklangan vazifani bajarish uchun bolalarda o'sha
faoliyatiga nisbatan qiziqish uyg'ota olish, ularning diqqatini jalb qilib, faolligini
o'stirish, bolalarning xulqini,
xatti-harakatini haqqoniy baholay olishi;
5. Har bir faoliyat uchun kerakli materiallarni oldindan tayyorlab
qo'yishi;
6. Kun tartibini to'g'ri tashkil eta bilishi, bolalar jamoasiga undagi har bir
a'zoni e'tiborga olgan holda rahbarlik qila bilish;
7. Bolalarning ruhiy va **oniy holatini aniqlay bilishi va buni bolalar
bilan amalga oshiriladigan ta'lim-tarbiyaviy ishlarida e'tiborga olishi;
8. Tarbiyachi ota-onalar bilan muntazam ravishda suhbatIar, uchrashuvlar
o'tkazib, axborot almashtirib turishi;
9. Pedagog bolalarga nisbatan xayrixohlik munosabatda bo'lishi, har bir
bola uchun qulay sharoit yaratishi, xafa bo'lsa ovuntira olishi;
10. Kun tartibida olib borgan ta'lim-tarbiya ishini tahlil qila bilishi va uni
yanada yaxshilash yo'llarini topa olishi kerak.
Eng muhimi - tarbiyachi bolalarga ishonch bilan qarashi, ularning
mehnatsevarligi, mustaqilligi, tashabbuskorligini to'g'ri taqdirlashi va mustaqil
faoliyat qilishlari uchun imkoniyat yaratishi kerak. Buni bolalar yuqori
baholaydilar.
Pedagogik qobiliyat
O’qituvchining kasbiy faoliyati favqulodda umumiy va xususiy
qobiliyatlarni talab qiladi.
Kasbiy-pedagogik faoliyatning muvaffaqiyati xususiy pedagogik
qobiliyatlaiga bog‘liq bo‘ladi. Pedagogik qobiliyatlaming quyidagi guruhlari
farqlanadi:
• obyektga (talabaga) nisbatan sezgirlik;
• kommunikativlik — insonlarga yuz tutish, xayrixohlik, xushmuomalalik;
• perseptiv qobiliyatlar — kasbiy yetuklik, empatiya, pedagogik tuygu;
• shaxs dinamikasi — irodaga ta ’sir eta olish va mantiqiy ishontira olish
qobiliyati;
• hissiy barqarorlik - o'zini boshqara olish;
• kreativlik — ijodiy ish qobiliyati.
Pedagogning xususiy qobiliyatlariga bilim, malaka va ko‘nikmalarni egallash
faoliyati va shaxsni tarbiyalash qobiliyati ham tegishlidlr.
O’qitish, o’rganish va o‘rgatish bo‘yicha qobiliyatlariga quyidagilar kiradi:
• talabani tushunishini ko'rish va sezjsh hamda bunday tushunishning
darajasini va xarakterini oimatish qobiliyati;
• o‘quv materialini mustaqil tanlab olish hamda o'qitishning samara beruvchi
usul va metodlarini belgilash qobiliyati;
• materialni yetarli bayon qilish hamda uning barcha talabalarga
www.ziyouz.com kutubxonasi tushunarliligini ta minlash qobiliyati;
• talabalarning individualligini hisobga olgan holda o'qitish jarayonini tashkil
etish qobiliyati;
• o'qitish jarayonida pedagogik texnologiyalardan foydalanish qobiliyati;
• talabalarning katta odimlar bilan rivojlanishini tashkil etish qobiliyati;
• o'zining pedagogik mahoratini takomillashtirish qobiliyati;
• owning tajribasini boshqalar bilan baham ko'rish qobiliyati;
• mustaqil ta’lim olish va mustaqil takomillashish qobiliyati.
Pedagogik jarayonga qaratilgan pedagogik qobiliyatlarga quyidagilar
kiradi:
• boshqa insonning ichki holatini to'ffri baholash, unga hamdardlik bildirish,
hamnafas boʻla olish qobiliyati (empatiya qobiliyati);
• taqlid qilish uchun namuna bo'lish qobiliyati;
• tarbiya jarayonida individual xususiyatlami inobatga olish qobiliyati;
• muloqotning lozim topilgan uslubini hamda o‘z o'mini topish, kelisha olish
qobiliyati;
• hurmat qozonish, ya’ni talabalar o'rtasida obro'ga ega boUish qobiliyati.
Pedagogik qobiliyatlar ichida pedagogik muloqotga bo‘lgan qobiliyat
alohida ajralib turadi.
O’qituvchining talabalar bilan davomiy va samarali aloqalarini tashkil etishni
kommunikativ qobiliyat bilan bog‘laydilar.
Kommunikativ qobiliyat — bu pedagogik o ‘zaro aloqalar doirasidagi o‘ziga
xos tarzda namoyon bo‘ladigan muloqot qobiliyatidir.
Psixologiyaga oid adabiyotlarda kommunikativ qobiliyatlaming bir necha
guruhlari farqlanadi:
Kishining boshqa kishini bilishi. Bu qobiliyatlar guruhida kishiga shaxs
sifatida, shaxsning alohida qiyofasi, motivi va xatti-harakatlariga baho berish,
kishining tashqi ko'rinishi, xulqi va ichki dunyosi nisbatiga baho berish;
savlati, imo-ishora, mimika, pantomimikasini «o‘qiy» olish kabilar qamrab
olinadi.
Kishining o'z-o'zini bilishi. U o ‘z bilimlarini, qobiliyatlarini o ‘z xarakteri
va o’z shaxsining boshqa qirralarini hamda tashqaridan va uning atrofidagi kishilar
unga nisbatan qanday baho berishi lozim bo‘lsa, shunday baho berishni ko‘zda
tutadi.
Muloqot vaziyatini toigiri baholay olish. Bu vaziyatni kuzatish, uning
ko‘proq axborot beradigan belgilarini tanlash va unga diqqatni jalb qilish;
yuzaga kelgan vaziyatning sotsial va psixologik mundarijasini to‘g‘ri idrok
etish va baholash qobiliyatidir.
Oliy maktab o ‘qituvchisining kasbiy faoliyati turli yo‘nalishlarda bo‘ladi.
Ulardan eng muhimlari tubandagilar:
Oʻquv pedagogik faoliyat. Bu jamiyat talablariga mos ravishda oliy
maktabda o‘quv jarayonini tashkil etishga yo‘naItiriIadi. Oliy maktabdagi o ‘quv
jarayoni uchun o‘quv va ilmiy-tadqiqot ishlarining uzviy bog‘liqligi, talabalar faolligi va
mustaqil ishlari ijodiy potensial bo‘lgan shaxs ahamiyatini oshirish xarakterlidir.
Oliy maktabdagi pedagogik faoliyatda nazariy va amaliy faoliyat qo‘shib olib boriladi.
Nazariy faoliyat yangi qonuniyatlarni ochish bilan bog‘lanadi.
Amaliy faoliyat muayyan vaziyatlami yangilashga va pedagogik vazifalar
tizimini hal qilishga yo‘nalgan bo‘ladi.
Oʻqituvchi konkret fanni boshqa o‘quv fanlari bilan o‘zaro bog‘lagan holda
uning o ‘qitilish maqsad va vazifalarini belgilaydi. Talabaning o‘quvbilish
faoliyatini jonlantirishni ta ’minlaydigan o ‘qitishning mazmuni, zamonaviy shakl
va metodlarini o ‘ylab topadi.
Oʻqituvchi o‘quv-pedagogik faoliyatining o ‘ziga xosligi uning ilmiytadqiqot
ishlarida faol ishtirok etishidir.
Oliy maktab o‘qituvchisining pedagogik faoliyati tavsifida olimlar, odatda,
N.V. Kuzmina va Z.F. yesarova tadqiqotlariga tayanadilar. Ular quyidagi
komponentlami farqlaydilar:
• konstruktivlik;
• tashkilotchilik;
• ilmiy bilish;
• kommunikativlik.
Konstruktivlik komponenti ilmiy-tadqiqot, o‘quv-tarbiya ishlarida loyihalash
yoki o‘z konstruksiyalash malakalarida ko‘rinadi.
Loyihalash malakasi — bu ilmiy izlanishni yoki o’quv-taibiya jarayonini
modellashtirishning intellektual malakalaridir. O’qituvchining loyihalash malakasi
Z.F.Esarova tomonidan tadqiq etilgan.
Oliy maktab o‘qituvchisi faoliyatini tavsiflash va baholash uchun quyidagi
sathlardan foydalaniladi:
• reproduktiv. Bunda o‘qituvchi faqat o'zining axborotlarini loyihalashtiradi,
lekin auditoriyadagi talabalarning saviyalarini hisobga olmaydi;
• moslashuvchan. Bu sathda o‘qituvchi o‘quv axborotlarini auditoriyadagi
talabalarning saviyalariga mos qilib modellashtiradi;
• lokal-modellashtirish. Bu sathda o‘qituvchi axborotlami bayon qilibgina
qolmaydi, balki ayrim masalalar bo‘yicha bilim, malaka va ko‘nikmalar
tizimini modellashtira olishi lozim;
• tizimli-modellashtirilgan bilim. Bu sathda konkret fanni o‘zlashtirish uchun
zarur bo’lgan o‘z faoliyati va talabalar faoliyati tizimini modellashtiradi;
• tizimli-modellashtirilgan faoliyat. Bu sathda o'qituvchi talabalar bilan birga
barcha o'quv-tarbiya ishlari tizimini modellashtira oladi.
Tashkllotchilik faoliyati. Bunday faoliyat ilmiy izlanish va o ‘quv-tarbiya
jarayonini aniq rejalashtirish va tashkil etish malakasida ko‘rinadi. Bu o‘qituvchi,
talaba va boshqa olimlaming o ‘zaro aloqador faoliyatidir.
Tashkilotchilik faoliyati o‘zini, o ‘zining vaqtini; talabalarning individual,
guruh, kollektiv ishini; birgalikdagi tadqiqotlarini amalga oshirish uchun
kadrlarni tanlab olish va ulaming vazifalarini belgilab berishni tashkil etish
malakasida namoyon bo‘ladi.
Tashkilotchilik faoliyatining asosiy vazifasi shu faoliyat ishtirokchilarining
xatti-harakatlarini integrasiyalashdir.
Ilmiy-bilish faoliyati. Bu faoliyat atrof-olamni va o‘zini chuqur va har
tomonlama bilish malakasida ko‘rinadi.
0 ‘qituvchi o‘z tadqiqotlari, talabalar va aspirantlaming ilmiy faoliyati
jarayoni va natijalarini tahlii qiladi.
Kommunikativlik faoliyati. Bu faoliyat safdoshlari va talabalar bilan maqbul
o‘zaro aloqalami belgilash malakasini ko‘zda tutadi.
Kommunikativlik faoliyati asosida o ‘qituvchining o ‘z-o‘zini boshqarish
qobiliyati yotadi.
Tadqiqotchilar pedagogik vazifani pedagogik jarayonning asosiy birligini
namoyon etadigan o‘ziga xos tizim sifatida izohlaydilar.
V.A.Slastenin pedagogik vazifa deganda, bilish, voqelikni yangilash
(o‘zgartirish) maqsadi boMgan o‘ylangan pedagogik vaziyatni tushunadi.
0 ‘qituvchining maqsadga yo‘nalgan faoliyatida pedagogik vazifaning:
strategik, taktik va operativ kabi uch katta guruhi farqlanadi.
Strategik vazifa. Bu o‘ziga xos ulkan vazifa. Strategik vazifalar ta’limning
umumiy maqsadlaridan kelib chiqadi. U jamiyat rivojlanishining obyektiv
ehtiyojlarini aks ettiradi. Bu vazifalar pedagogik faoliyatning dastlabki maqsadi va
yakuniy natijalarini aniqlab beradi.
Joriy pedagogik jarayonda strategik vazifalar taktik vazifalarga aylanadi.
Taktik vazifalar ta ’lim ning yakuniy natijalarini ta ’m inlashga
yo‘nalganligini saqlab qolgan holda strategik vazifalarning u yoki bu bosqichida
hal qilinadigan vazifalardir.
Operativ vazifalar pedagog amaliy faoliyatida joriy va birinchi navbatda hal
qiladigan vazifalardir.
Oliy maktab o‘qituvchisining kasbiy faoliyat tahlili shuni ko‘rsatadiki, bu
kasb o‘ta murakkab hamda o‘ta ijodiy kasbdir.
Shunday qilib, o‘qituvchining pedagogik mahorati pedagogik vazifalami
yuksak darajada yechish, o ‘qituvchining shaxsiy xislatlari sintezi, uning rang-
barang ilmiy sohadagi va pedagogik faoliyatidagi bilim hamda malaka va
ko‘nikmalari bilan belgilanadi.
Pedagogning mutaxassis sifatida:
- aniq maqsad, intilish asosida pedagogik jarayonni takomillashtirish;
- -pedagogik jarayon samaradorligini, o‘zining ishchanlik faolligini oshirish;
- -izchil ravishda yangilanib borayotgan pedagogik bilimlarni o‘zlashtirish;
- -ilg‘or texnologiya, metod hamda vositalardan xabardor bo‘lish;
- -faoliyatiga fan-texnikaning so‘nggi yangiliklarini samarali tatbiq etish;
- kasbiy va malakalarini takomillashtirish;
- ko‘nikma salbiy pedagogik nizolarning oldini olish, bartaraf etish choralarini
izlash yo‘lida olib boradigan amaliy harakati uning o‘z ustida ishlashini ifodalaydi.
Pedagoglarning o‘z ustilarida izchil, samarali ishlashlarida faoliyatga loyihali
yondasha olishlari qo‘l keladi. Ularning loyihali yondashuv asosida quyidagi
modelni shakllantira olishlari maqsadga muvofiqdir.
Pedagogning kasbiy kompetentlikka ega bo‘lishida o‘zini tahlil qila olishi
ham ahamiyatli sanaladi. O‘zini o‘zi tahlil qilish pedagog tomonidan kasbiy
faoliyatda tashkil etayotgan o‘z amaliy harakatlari mohiyatining o‘rganilishidir.
O‘zini o‘zi tahlil qilish orqali pedagog o‘zini o‘zi obyektiv baholash imkoniyatiga
ega bo‘ladi. Zero, pedagoglarning kasbiy kompetentlik sifatlariga ega bo‘lishida
ularning o‘z-o‘zini baholash malakalariga egaligi ham muhimdir. O‘zini o‘zi
baholash (O‘O‘B) – shaxsning o‘z-o‘zini tahlil qilishi orqali o‘ziga baho berishi.
O‘zini o‘zi baholash subyekt uchun shaxsiy imkoniyatlarini hisob-kitob qilish,
o‘ziga obyektiv baho berish, o‘zidan qoniqishni ta’minlaydi. O‘z-o‘zini baholash
shaxsning qobiliyatini o‘z kuchi bilan yuzaga chiqishiga yordamlashishi zarur.
O‘z-o‘zini baholash qiyin, lekin shaxsni bunga bevosita tayyorlash mumkin. Har
qanday mutaxassisda bo‘lgani kabi pedagogning ham o‘zini o‘zi samarali baholay
olishiga bir qator omillar ta’sir ko‘rsatadi.
Pedagog - tarbiyachining nutq madaniyati.
Nutq madaniyati ─ ijtimoiy madaniyatni, kishilik jamiyati madaniyatini aks
ettiruvchi bir ko‘zgudir. Nutq madaniyati adabiy tilning har ikki shakli ─ yozma
va og’zaki shakli uchun zarurdir. Nutq madaniyatiga e’tibor yolg’iz
o‘qituvchilardan emas, balki har bir fuqarodan ongli ravishda o‘zlashtirish talab
qilinadigan insoniy fazilatlardan biridir. Uni egallash har bir o‘qituvchining va
shaxsning madaniy saviyasi va bilimiga bog’liq. O‘qituvchi pedagogik
mahoratida nutq madaniyati, uning nafaqat ma’naviy va axloqiy jihatdan
boyligini, balki bilimini, tafakkurini, ilmiy dunyoqarashini, fikr va mushohada
yuritishini belgilovchi me’yordir. O‘qituvchining nutq madaniyati birdaniga
shakllanib maromiga yetadigan jarayon emas, u pedagogik mahorat bilan, kasb
faoliyati davomida, tajribali ustozlar o‘giti natijasida yillar davomida
takomillashib, sayqallanib boraveradi. O‘qituvchining nutqiy qobiliyati madaniy,
kasbiy, pedagogik talablar asosida shakllanib boradi. Uni rivojlantirish faqat
o‘qituvchining shijoatiga bog’liq. Shu qobiliyat tufayli o‘qituvchining nutq
madaniyati ham shakllanib boradi. Quyidagi o‘qituvchining nutq madaniyatiga
xos bo‘lgan vositalarni pedagog-tarbiyachi unutmasligi kerak:
1. Nutq madaniyati o‘qituvchining ma’naviy-axloqiy kamoloti tarkibiy
qismidir. Zero nutq, millatimiz erishgan madaniyat darajasini ko‘rsatuvchi, o‘z
ona tilimizga e’tiqodni namoyish etuvchi yorqin va ishonchli dalildir.
2. Nutq madaniyati o‘qituvchilarni ma’naviy va madaniy saviyasi bilan,
hamda adabiy tilni mukammal bilishi bilan boshqa kasb egalaridan ma’lum
ma’noda ajratib turadi.
3. Nutq madaniyatining pirovard maqsadi erkin fikr egasi bo‘lgan barkamol
avlodni qanday kasb egasi bo‘lib yetishishidan qat’iy nazar ma’naviy jihatdan
tarbiyalash.
4. Nutq madaniyati ─ bu avvalo, o‘qituvchilarda nutqiy ko‘nikma va nutqiy
malakalarni hosil qiladi. Bu ko‘nikma pedagogik faoliyatda takomillashib boradi,
maxsus mehnat va mashqlar evaziga malaka oshiriladi hamda erishilgan
muvaffaqiyatlar tufayli qobiliyat va mahorat shakllanadi.
5. Nutq madaniyatiga o‘zbek adabiy tilini mukammal egallash asosida
erishiladi. Buning uchun o‘qituvchi adabiy til qonuniyatlarini bilishi, badiiy
adabiyot asarlarini doimiy o‘qib borishi, she’rlar yod olishi va uni ifodali o‘qiy
olishi, radio va televidenie eshittirishlarini kuzatib borishi lozim.
6. Nutq madaniyatini egallashning yana bir ko‘rinishi nutqiy taqlid bo‘lib,
yosh o‘qituvchilar o‘zidan yaxshiroq, chiroyliroq, ma’noli va ta’sirchan nutq
so‘zlaydigan ustoz murabbiylarning nutqiy san’atiga havas bilan qarashi va
taqlid qilishi asosida o‘rganishi mumkin.
O‘qituvchining pedagogik faoliyatida nutq texnikasini mukammal
egallash muhim ahamiyatga ega. Zero, nutq vositasida o‘qituvchi bolaning his-
tuyg’ularini uyg’otadi, o‘quvchilar bilan ongli muloqotni ta’minlaydi, ta’lim-
tarbiyaga oid ma’lumotlarni tahliliy idrok etadi. Buning uchun bo‘lajak
o‘qituvchi avvalo nutq sirlarini, uning o‘quvchilar bilan bo‘ladigan muloqotda
ta’sir kuchini puxta bilishi kerak.
Nutq madaniyati salomlashish madaniyati, ovqatlanish madaniyati kabi
muayyan jamiyatga xos bo`lgan, ko`pchilik tomonidan me`yor sifatida
qabul qilingan madaniyatlar tizimidagi bir halqadir.
Ana shu halqalarning o`zaro zich munosabatidan shu jamiyatning
madaniyati vujudga keladi. Demak, nutq madaniyati ma`lum bir jamiyatning
muayyan bir davrdagi milliy madaniyatning tarkibiy qismidir.
Shuning uchun ham bizning ajdodlarimiz nutq madaniyatiga alohida
ahamiyat berganlar. Xususan, halifa Abdulmalik nutq madaniyatiga, notiqlik
san`atiga ega bo’lmagan, til go`zalligini namoyish eta olmaydigan kishi
hokimiyatni boshqarishi mumkin emasligini e`lon qildi. Natijada jamiyatda,
hokimiyatni boshqarishda, fan sohasida katta yutuqqa erishish uchun har bir
shaxs o`z ona tilining boy imkoniyatlarini to`la egallashi va uni amalda
qo’llay olishi shart qilib qo`yildi.
Abu Nasr Farobiy ham "Fozil odamlar shahri" kitobida fozil kishining
fazilatlaridan biri sifatida nutq madaniyatini tilga oladi. Bu an`ana islom olamida
uzoq davrlargacha davom etdi. Xususan, Temuriylar davrida ham bola
tarbiyasida nutqiy madaniyatni shakllantirishga katta e`tibor
berildi. Zahiriddin Muhammad Boburning o`g’li Humoyunga yozgan maktubi, unda
Humoyunning maktub yozishga e`tiborsizligi, g’aliz va dabdabali ifodalar qo`llagani
qattiq tanqid ostiga olgani va xatni qanday yozish kerakligi haqida pand -
nasihatlar qilgani fikrimizning yorqin dalilidir.
Mustaqillik qo`lga kiritilgandan so`ng Prezidentimiz ko`rsatmasi bilan
ta`lim tizimini tubdan yaxshilashga jiddiy e`tibor berildi. Shu tufayli "Kadrlar
tayyorlashning milliy dasturi" ishlab chiqildi.
Dostları ilə paylaş: |