Tarixning alohida bо‘lim va tarmoqlarida tarixchilar jamiyat tarixini butun jaxon tarixi asosida qismlarga ajratib о‘rganadilar. Bunda umumjahon tarixi. Ibtidoiy jamoa tarixi, qadimgi tarix,о‘rta asrlar tarixi, yangi va eng yangi tarixga bо‘linadi. Ularni ham alohida tarmoqlarga bо‘lishimiz mumkin. Masalan, О‘rta asrlarni ilk va sо‘nggi о‘rta asrlarga va xakozo.
Tarixning alohida bо‘lim va tarmoqlarida tarixchilar jamiyat tarixini butun jaxon tarixi asosida qismlarga ajratib о‘rganadilar. Bunda umumjahon tarixi. Ibtidoiy jamoa tarixi, qadimgi tarix,о‘rta asrlar tarixi, yangi va eng yangi tarixga bо‘linadi. Ularni ham alohida tarmoqlarga bо‘lishimiz mumkin. Masalan, О‘rta asrlarni ilk va sо‘nggi о‘rta asrlarga va xakozo.
Insoniyat tarixining alohida jihatlarini о‘rganish tarix fanining о‘ziga xos tarmoqlarini yuzaga keltirgan. Masalan Qadimgi Yunoniston tarixi, Qadimgi Rim tarixi, Qadimgi Hindiston tarixi, Qadimgi Xitoy tarixi va hokozolar.
Tarix fanining xam о‘ziga xos yordamchi tarix fanlari mavjud bо‘lib, ularga manbashunoslik diplomatika, xronologiya, metrologiya, geraldika, numizmatika, geneologiya, sfragistika va xokozolarni kiritishimiz mumkin.
Tarix falsafasining shakllanish tarixi.
Taraqqiyot bevosita tarix falsafasi hisoblanadi. Tarix falsafasi Geradot va Fukididning antik davrdagi tarixiy harakat kuchi haqidagi tadqiqotlardan boshlanadi.
Tarixni falsafiy anglash jiddiy tadrijiy rivojlanishni kechirdi. Qadimgi sharqda tarix tabiatdagi narsalarning va yil fasllarining almashinuvi kabi abadiy о‘z holiga qaytish jarayoni sifatida talqin etilgan.masalan, Qadimgi Hind falsafasi hayotning harakati abadiy shaklda borishi (sansara) talimoti va u bilan bog‘liq kishilarning u yoki bu qilmishlari uchun beriladigan mukofotning muqarrarligi sifatida karma qonunining mavjudligi haqidagi g‘oyalar muhim ahamiyat kasb etadi.
Qadimgi Yunonistonda, xususan Geraklit talimotida ananaviy shaklda tarixning davriy paradigmasi birinchi bor о‘z ifodasini topdi. Unga kо‘ra tarix aylanma shaklda harakat qilib, doimo о‘zining dastlabki holatiga qaytadi. О‘rta asrlarda tarixga diniy, teologik qarash hukmron edi. Tarixiy jarayonning ibtidosi sifatida olamning xudo tomonidan yaratilishi g‘oyasi qabul qilinib, tarixni xarakatga keltiruvchi asosiy kuch ilohiy abadiy vujud hisoblangan.
