Nəqliyyat və rabitə. XX əsrin əvvəllərində ticarət gəmilərinin kiçikləri ixtisar
edilib, irilərilə əvəz olunurdu. Donanmada 1908-ci ildən başlayaraq daxili yanacaqla
hərəkətə gətirilən gəmilər (teploxodlar) meydana çıxdı. Xəzər ticarət donanmasında
1910-cu ildə beş, 1914-cü ildə 17 teploxod var idi ki
188
, onlar da Rusiyadakı bütün gəmilərin
28,8 və bütün teplo xodların 84,8 faizini təşkil edirdi
189
. Ümu miyyətlə, Xəzər dənizində ən
iri teploxodlar üzürdü. 1914-cü ilin əvvəlində Xəzər donanmasında buxarla işləyən
teploxodlar və başqa gəmilər bütün gəmilərin 72 faizi qədər idi və onlar gəmi ilə
yükdaşımanı artıq laması ilə təmin ed ird ilər.
Rusiya gəmiqayırma zavodları gəmiyə olan tələbatı vaxtında yerinə
yetirirdi. 1914-cü ilə qədərki dövrdə Xəzə r donanmasın da fəaliyyət göstərən
buxarla işləyən gəmi və teplo xod ların 47 fa izi Rusiyada istehsal edilmişdi
190
.
XX əsrin əvvəllərində çay nəqliyyatı da xey li inkiş af etdi. 1907-ci ildə
Kür çay ında 10 gəmi üzürdü. On lar Bakı liman larına da gəlir, əsasən isə Bakı-
Salyan arasında işləyirdi. Digər bu xarla işləyən və yelkənli gəmilər daxili
yükdaşıma ilə məşğul olur, əsasən neft və taxıl daşıyırdılar. Bu gəmilərin yük
dövriyyəsi 1905-ci ildə 4,7 mln pud, 1911-ci ildə isə 10 mln pud olmuşdu
191
.
Sonrakı üç ildə çayla ü zən gəmilərin yük dövriyyəsi 2 dəfə artmış, 1912-ci ildə 25
mln pud, 1914-cü ildə isə 26 mln pud olmuşdu
192
.
Azərbaycanın Rusiya bazarlar, həmçin in İranla iqtisadi əlaqələrində ən
mühü m rolu Xəzər dənizində ən iri liman o lan Bakı limanı oynayırdı
193
. Böhran və
uzun çəkmiş durğunluq illərində Bakı limanın ın yük dövriyyəsinin xeyli azalmasına
baxmayaraq (1901-ci ildə 407 mln puddan 1913-cü ildə 342,2 mln puda qədər)
194
,
68
onun ümu mi yük dövriyyəsi Rusiyanın Peterburq və Odessa kimi iri liman la -
rınkından çox idi
195
. Ancaq Bakıda liman təsərrüfatında əhəmiyyətli irəliləyiş
olmamış və o, birinci dərəcəli limanlar sırasına daxil edilməmişdi.
XX əsrin əvvəllərində Xəzər gəmiçiliyində azərbaycanlı sahibkarların ro lu
yüksək idi. 1906-cı ildə Xəzər gəmiçiliyində gəmilərin 41 faizi, yük dövriyyəsinin
isə 41,7 faizi onlara məxsus idi'
96
. Ən çox gəmisi olan sahibkarlar Useynovlar,
Dadaşovlar və Rəsulovlar idi.
H.Z.Tağıyev də Xə zər dənizində ən çox gəmisi olan sahibkarlardan biri
sayılırd ı. O, 1905-ci ildə ö zünün "Kaspi" gəmiçilik şirkətini Kür-Kaspi səhmdar
gəmiçilik cəmiyyətinə çevirmişdi. Bu cəmiyyət Peterburq gəmiçilik cəmiyyətləri -
"Qafqaz və Merkuri" və VOTS-a ciddi rəqib idi
197
.
1907-c i ildə azə rbaycanlı gə mi sahibkarla rın neftdaşıma donan masında
xüsusi çəkisi 52 faiz (gəmilərin sayına görə isə 45,1 faiz) id i
198
, 1914-cü ilə ya xın
onların Xəzər gəmiçiliyindəki payı bir qədər azalsa da, neftdaşıma donanmasının
40,1 fa izi onların sərəncamında qalırdı.
XX əsrin əvvəllərində Xəzər ticarət gəmiçiliyində inh isarlaşma p rosesi
daha da dərin ləşdi. Burada nəqliyyatı idarəetmən in kapitalistcəsinə təşkili daha da
qüvvətləndi və bu prosesə başlıca səbəb bir tərəfdən, kapitalist təmərküzləşməsi, digər
tərəfdən isə onun ən çox inhisarlaşma prosesinə məruz qalmış neft sənayesi ilə bağlı
olması idi
199
.
Xəzər bu xar gəmiçiliyində səhmdar kompaniyaların mövqeyi daha güclü idi.
Əgər 1907-ci ilin başlanğıcına yaxın onların payına gəmilərin 45 faizi, yük dövriyyəsinin
isə 43 faizi düşürdüsə, müharibə ərəfəsindəki ildə buxarla və daxili yanacaqla hərəkətə
gətirilən gəmilərin 53,2 faizi, mal daşınmasının isə 58,4 faizi 12 səhmdar cəmiyyətin
əlində cəmlənmişdi. Teploxodların 47 faizi və onların daşıdıqları yükün 98 faizi də onlara
məxsus idi
200
. Tək-tək sahibkarların payına isə buxarla hərəkətə gətirilən gəmilərin və
teploxodların daşıdıqları yüklərin 20 faizi (1907-ci ildə 28 faizi) düşürdü.
Xəzər buxar gəmiçiliyində də iqtisadi proseslər dövrün kapitalist təsərrüfatının
yüksək inkişaf formasına uyğun gedirdi, yəni gücü azlar müflisləşir, onların mülkləri
qüdrətlilərin əllərində cəmlənirdi. 1909-cu ildə "Nadejda" şirkəti öz fəaliyyətini
dayandırmalı oldu və onun bütün əmlakı "Qafqaz və Merkuri" və "Şərq" kompaniya-
larının ixtiyarına keçdi
201
. 1911-ci ildə həmin kompaniyalar H. Z. Tağıyevin "Kür-Kaspi
gəmiçiliyi"ni satın aldılar
202
. 1913-cü ildə "Təyyarə" və "Tacir" Volqa gəmiçiliyi
birləşdi və "Kaspi gəmiçiliyi" yarandı. Onun sərəncamında buxarla hərəkətə gətirilən 8
gəmi var idi
203
.
1914-cü il ərəfəsində ən iri gəmiçilik müəssisələri "Qafqaz və Merkuri" və
"Şərq" cəmiyyəti idi. Xəzər buxar gəmiçiliyi gəmilərinin 34,5 faizi və yükdaşımanın 26,2
faizi, mal və sərnişin daşıyan gəmilərin 61 faizi onların əllərində cəmlənmişdi. 1907-ci ilə
nisbətən onların əllərində olan gəmilərin sayı və yük daşıması 1,5 dəfə artmışdı. "Volqa"
cəmiyyətinin də maye daşıyan bir neçə iri gəmisi və bir teplo xodu var id i.
1907-ci ildə H. Z. Tağıyevin başçılığı altında yaranmış "Bakı gəmi sahiblərinin
69
cəmiyyəti"
204
"Nobel qardaşları" şirkəti, "Mazut" və "Gəmi sahibləri ittifaqı" cəmiyyətləri
ilə rəqabətə tab gətirə bilməyib 1911-ci ildə dağıldı
205
.
Xəzər dənizi ilə sərnişinlərin və quru yüklərin daşınması iki iri Rusiya
cəmiyyəti - "Qafqaz və Merkuri" və "Şərq" cəmiyyətinin inhisarında idi. 1913-cü ildə
Xəzər dənizi ilə daşınmış bütün quru yüklərin 60 faizi bu cəmiyyətlərin payına düşürdü.
Müharibədən əvvəlki illər (1910-1913) Xəzər gəmiçiliyinə ma liyyə kapitalının
daha fəal nüfuz etməsi və inhisarçı birliklərin daha yüksək təşkilatçılıq formalarına daxil
olması ilə xarakterizə olunur
206
. Müharibə ərəfəsində Xəzər mayedaşıma donanmasının iri
müəssisələrinin qarşılıqlı münasibətlərini onların üzərində nəzarətçi olan, arxalarında iri
banklar dayanmış "Rus ali neft korporasiyası", "Oyl", "Şell", "Nobel qardaşları" kimi
trestlər idarə edirdilər
207
. "Qafqaz və Merkuri" və "Şərq" cəmiyyətlərinin işində Peterburq
beynəlxalq kommersiya və Rus-Asiya bankları fəal iştirak edirdilər
208
.
Azərbaycanın Mərkəzi Rusiya ilə əlaqələrində 1900-cü ildə istismara verilən və
Şimali Qafqazdan keçən dəmir yolunun böyük əhəmiyyəti oldu. Onun Dərbənd-Biləcəri
xəttinin işə düşməsi ilə Azərbaycan dəmir yolunun uzunluğu 746 km-ə çatdı
209
.
1904-cü ildə Zaqafqaziya dəmir yolunun yük dövriyyəsi XIX əsrin sonlarına
nisbətən 2 dəfə artaraq 292.7 mln puda çatdı. Həmin vaxtda sərnişin daşınması isə 5 dəfə
çoxalmışdı. 1904-cü ildə dəmir yolun gəliri 33,3 mln rubl oldu və 1894-cü ilə nisbətən
iki dəfə artd ı
210
.
XX əsrin əvvəllərində Azərbaycanda yeni dəmir yol xəttinin çəkilməsi
sahəsində elə bir əhəmiyyətli iş görülməmişdi. Yalnız 1908-ci ildə Uluxanlı və Culfa
stansiyalarını birləşdirən dəmir yolun çəkilişi sona yetdi
211
.
Ticarətin inkişafı ilə əlaqədar Azərbaycan dəmir yolunun yükdaşıma
dövriyyəsi artırdı
212
. Yalnız Yelizavetpol quberniyası ərazisindən keçən Azərbaycan dəmir
yolu ilə quberniyanın qəzalarına 1912-ci ildə 11,2 mln pud, 1913-cü ildə isə 11,9 mln
pud müxtəlif yüklər gətirilmişdi
213
. Bakıdan Bakı-Tiflis və Bakı-Dərbənd yolu ilə yük
daşınması 1906-1913-cü illər arasında 584300 puddan 72 mln puda qədər artmışdı.
İri dəmir yol qovşağı olan Bakıdan daşınan yüklər içərisində çoxunu ağ neft
təşkil edən neft məhsulları mühüm yer tuturdu
214
. 1901-ci ildə Bakı-Dərbənd yolu ilə
Rusiyaya 51,7 mln pud ağ neft daşınmışdı
215
.
Neft sənayesində uzun müddət davam etmiş durğunluq dövründə dəmir yolla
xam neft və neft məhsulu daşınması xeyli azalsa da
216
, onun Bakı neftinin dünya bazarına
çıxarılması üçün mühüm əhəmiyyəti var idi. Ən əsas ağ neft ixracçıları "Nobel qardaşları",
"Kaspi-Qara dəniz cə miyyəti", "A.İ.Mantaşov və K°" şirkətləri idi. Həril "Nobel
qardaşları" şirkəti 6 mln pud, "Kaspi-Qara dəniz cəmiyyəti" isə 4 mln pud ağ nefti Batum
vasitəsilə ixrac edirdi
217
.
Dəmir yol nəqliyyatı ilə marqans filizi, daş kömür, taxıl, pambıq, yun, ipək, çaxır,
tütün, meyvə və s. ixrac olunurdu. 1910-1914-cü illərdə dəmir yol vasitəsilə hər il Bakıya
28-40 mln pud mal daşınmışdı
218
. Təkcə 1912-ci ildə Bakı stansiyasına 16202 dəmiryol
qatarı gəlmişdi. Onlardan 8532-si vasitəsi ilə bütün Rusiya ilə əlaqə saxlanmış, 7850-si
Bakı-Sabunçu xəttində xidmət etmiş və hər il 12 mln sərnişin daşımışdı
219
.
70
Azərbaycanda quru yolların vəziyyəti o qədər də yaxşı deyildi. Əsrin
əvvəllərində Bakı quberniyasında Quba ilə Xaçmaz stansiyası arasında poçt yolu işə salındı.
1901-ci ildə uzunluğu 32 verst olan Kürdəmir-Ağsu yolunda hərəkət başlandı
220
. 1907-ci
ildə Quba-Rostov, Qusar-Xudat, Xaçmaz-Mixaylovka arasında yollar da istismara
buraxıldı. Yelizavetpol quberniyasında da bu istiqamətdə görülən işlər çox cüzi idi. 1901-
ci ildə Şuşa-Gorus yolu təmir olundu. Nuxa qəzasında Vartaşendən Bayana, oradan isə
Ərəş qəzasının Yaqublu kəndinə qədər yol salındı, Yevlax-Nuxa-Zaqatala yolu təmir
olundu
221
.
1917-ci il ərəfəsində Azərbaycanda 1.423 verst uzunluğunda şose və torpaq
yolu var idi. İqtisadi cəhətdən ən əsas yollar aşağıdakılar idi: Quba-Dəvəçi-Qızılburun,
Lənkəran-Prişib, Lənkəran-Lerik, Bakt-Şamaxı-Kürdəmir, Nuxa-Zaqatala-Laqodexi,
Yevlax-Şuşa, Ağdam-Cəbrayıl, Şuşa-Gorus və Qaramarlı-Ordubad-Culfa
222
.
Bütün poçt yolları əsasən qəza şəhərlərini bir-birilə əlaqələndirirdi. Cənubi
Qafqazda hər 100000 adama 33 verst yol düşürdü. Bu rəqəm Rusiyanın Avropa
hissəsində 40,2 verstə bərabər idi.
Kapitalist
təsərrüfatçılığının
inkişafı
poçt-teleqraf
xid mətinin
genişləndirilməsini tələb edirdi. Bakıda cəmisi bir poçt-teleqraf kontoru fəaliyyət
göstərirdi. O, mərkəzi hissədən çox kənarda idi və şəhərin tələbatını ödəyə bilmirdi. 1902-
ci ildə neft sənayeçiləri qurultayının vasitəsi ilə daha iki belə rabitə kontoru açıldı
223
.
Azərbaycanın Rusiya ilə teleqraf rabitəsi də zəif idi. Azərbaycanı Rusiya ilə
birləşdirən Bakı-Tiflis teleqraf xətti yeganə idi və gündə 1000-1500 teleqram göndərə
bilirdi. Digər tərəfdən, Tiflis-Gəncə teleqraf xəttindən Tərtər, Ağdam, Xankəndi də istifadə
etdiyi üçün böyük çətinliklər törənirdi
224
. Bakıdan Xəzər dənizi boyu Həştərxana gedən
teleqraf xətti ilə isə ayda 7600-dan çox teleqram göndərmək mümkün olmurdu
225
. Bunlardan
başqa, Bakıda olan bir neçə teleqraf xətti höku mətə məxsus idi.
1902-ci ilin yayında Minvod-Petrovski-Dərbənd xətti Bakı və Tiflis dəmir yol
stansiyaları arasındakı teleqraf xətti ilə birləşdirildi
226
. 1903-cü ildə Bakı ilə Salyan
arasında teleqraf xətti işə düşdü
227
, Prişib-Salyan teleqraf xətti yenidən quruldu. Təzəkənd-
Biləsuvar arasında yeni teleqraf xətti çəkildi
228
. 1908-ci ildə Xaldanda (Nuxa qəzası),
Petropavlovskidə (Cavadxan qəzası), 1912-ci ildə Hindarxda (Şuşa qəzası) teleqraf
rabitəsi, 1910-cu ilin dekabrında Nuxada, 1912-ci ilin fevralında Zurnabadda poçt-
teleqraf stansiyaları işə düşdü. 1913-cü ildə isə Bakı ilə Tiflis arasında birbaşa teleqraf
əlaqəsi yaradıld ı
229
.
1913-cü ildə bütün Rusiya imperiyasında 7618 dövlət poçt və teleqraf kontoru
var idi ki, onlardan cəmi 65-i (1 faizdən az) Azərbaycanda idi
230
.
Çox ləng olsa da, telefon rabitəsi də inkişaf edirdi. Bakıda fəaliyyət göstərən
telefon qovşağı 1907-ci ildə 20 il müddətinə "Bierinq İK° şirkətinə" verildi
231
. Bir il sonra
şirkət 1000 nəfərə xidmət edə biləcək stansiyadan birini Bakıda, digərini Balaxanıda
tikməyə başladı. Birinci stansiya 1910-cu ilin mayında fəaliyyətə başladı
232
.
Azərbaycanda telefon rabitəsi əsasən Bakıda və onun ətraflarında
genişlənərək, neft sənayesinə və ticarət-sənaye nümayəndələrinə xid mət edirdi. Şəhərin
71
iş adamları telefon rabitəsinin çoxalmasına çalışırdılar. 1910-cu ildə sənayeçilərin vəsaiti
hesabına Quba ilə Xaçmaz arasında teleqraf, digərlərinə 50 verstlik telefon xətləri
çəkildi
233
. 1910-cu ildə Gəncədə də telefon xətti çəkilmiş
234
, 1911-ci ildə buradakı dəmir
yol stansiyasında avtomat telefon aparatı qoyulmuşdu. Belə aparatlar Bakıda şəhər
idarəsi, şəhər məktəbləri və b. yerlərdə var id i
235
.
1911-c i ildə Bakı-Tiflis telefon xətti dövlət hesabına çəkilib, başa
çatdırılmışdı
236
. 1913-cü ildə Bakı telefon şəbəkəsi 4716 abonentə xid mət ed irdi
237
.
Dostları ilə paylaş: |