3.
Su resursları, onun iqtisadi – coğrafi
qiymətləndirilməsi və mühafizəsi
Planetimizin su təbəqəsində suyun ümumi həcmi 1390 mln. km
3
-dır, yəni orta
hesabla adambaşına 210 mln. m
3
su düşür. Bu suların 361 mln. km
2
dünya okeanında,
20 mln. km
2
buzlaq, bataqlıq, çay, su anbarlarındadır. Əgər onların coğrafi
yayılmasına diqqət yetirsək – hidrosferdə olan suyun 96.4% dünya okeanında,
3.54%-i quru sularında, qalanı isə havada buxar şəklindədir. Təbii ki, insanlar üçün
ən əhəmiyyət kəsb edəni sudan istifadə problemidir. Dünya okeanı, onun tərkib
hissələri olan dənizlər tarixən insanlar üçün həyat əhəmiyyətli olmuş, böyük coğrafi
kəşflərin həyata keçirilməsində, ölkələrarası iqtisadi – siyasi əlaqələrin yaranmasında,
dənizin ərzaq məhsullarından istifadə edilməsində, son illərdə qabarma-çəkilmə
dalğalarından enerji istehsalında, suyunun rekreasiya resursu kimi istifadəsində
mühüm rol oynamışdır. Bir sıra arid iqlimli ölkələrdə dəniz suyunu şirinləşdirməklə
istifadə olunması həyata keçirilir.
Dünya okeanı zəngin mineral resurslara malikdir. Bu resurslar əsasən suda həll
olunmuş və okean altında yerləşən litosfer qatındadır. Bir çox alimlər bu mineral
resursları üç qrupa ayırırlar: a) maye, qaz və həll olunmuş tərkibdə; b) bərk, lakin
səpinti halında; c) bərk, litosfer qatının tərkibində olanlar. Birinci qrupa daxil olan
minerallara neft, təbii qaz, müxtəlif növ duz, kükürd və digərləri, ikinci qrupa
metallogen qırıntılar, lil və digər birləşmələr formasında, üçüncü qrupa isə mədən
üsulu ilə çıxarılan metallar, kömür və s. metal birləşmələri daxildir.
L.A.Zenkeviçin hesablamalarına görə 1 km
3
dəniz suyunda 37.5 mln. t. və ya
1.2 mlrd. dollar qiyməti olan xörək duzu, maqnezium, kalium, kalsium, brom, yod,
ftor, manqan, kükürd və s. vardır.
- 42 -
Dünya okeanının ümumi sahəsinin 8.6%-ni təşkil edən onun şelf hissəsi
mineral resurslarla, xüsusilə də karbohidrogenlərlə zəngindir. Hələ XX əsrin 80-ci
illərində dünya okeanının şelfində 330 hövzədə perspektivli neft və qaz ehtiyatları
aşkar edilmişdir. Müxtəlif mənbələrdə onun ehtiyatı müxtəlif rəqəmlərlə təsbit edilir.
Məsələn, neftin ümumi ehtiyatı 80-150 mlrd. t, təbii qazın ehtiyatı isə 40-150 trln. m
3
həcmində olduğu bildirilir və bunun da təxminən üçdə iki hissəsi Atlantik Okeanının
akvatoriyasına aid edilir. Burada Şimal dənizi, Qvineya, Karib körfəzləri, Kanada,
ABŞ, Braziliya sahilləri, Aralıq dənizi, Sakit okeanın hövzəsində, xüsusilə də Şimali
və Cənubi Amerika, Asiya və Avstraliya sahilləri, Hind okeanında İran körfəzi,
Hindistan, İndoneziya, Avstraliya sahilləri, Şimal Buzlu okeanında Alyaska, Kanada,
Rusiya sahilləri, Xəzər dənizi ehtiyatlarına görə xüsusi fərqlənən ərazilərdir. Aparılan
tədqiqat işləri göstərir ki, neft və təbii qazın çox hissəsi okeanın materik yamacında
və okean çökəkliklərindədir.
Dünya okeanı resurslarından neft və təbii qazla yanaşı səpinti halında və qazma
üsulu ilə çıxarıla bilən bərk halda olan mineral resursların da ehtiyatı çoxdur.
Səpinti halında minerallardan ən geniş yayılmışı qurğuşundur. Onun ehtiyatları
daha çox Malayziya, İndoneziya, Tailand sahillərində təxminən sahildən 10-15 km
məsafədə 35 m dərinliyədək, dəmir tərkibli minerallara Yaponiya, Kanada, Yeni
Zellandiya, qızıl tərkibli qumlar ABŞ, Kanada, boksit isə Avstraliya sahillərində
nisbətən üstünlük təşkil edir. Ağır minerallardan ilmenit, sirkon, rutil, monasit
Avstraliya, ilmenit, monasit, sirkan Hindistan, Şri-Lanka, ilmenit, monasit ABŞ,
monasit Braziliya, almaz Namibiya və Anqola sahillərində daha çox rast gəlinir.
Fosforitlərin böyük ehtiyatları ABŞ-ın qərb və şərq sahillərində, Afrikanın Atlantik
okeanı sahillərində, Cənubi Amerikanın Sakit okean sahillərində, son illər isə
okeanların materik yamaclarında vulkanik qalxma ərazilərində aşkar edilmişdir.
Okean və dənizlərin qabarma enerjisindən istifadə etmək olduqca sərfəlidir. Bu
sahədə Rusiya, Fransa, Kanada enerji istehsalında xeyli təcrübə əldə etmişlər. Dünya
okeanı qədimdən insanların həyatında mühüm rol oynamışdır. Onun dənizləri,
körfəzləri, boğrazları, kanalları qədim dövrdən gəmiçilik sahəsi olmuşdur. Bu gün də
- 43 -
dənizlə yük və sərnişin daşınması prioritet sahələrdəndir. Daşınan yüklər içərisində
neft və təbii qazın xüsusi çəkisi daha böyükdür. Dənizlə yüklərin daşınmasının
inkişaf dinamikasını müəyyənləşdirən əsas amil məhsul istehsalı ilə istehlakı ölkələri
arasında məsafə fərqlərinin böyük olmasıdır. Belə ki, B.Britaniya və Yaponiya xarici
ticarətinin 98%-i, ABŞ-ın isə 90%-i, dünya ölkələri arasında iqtisadi əlaqələrin 80%-i
dəniz nəqliyyatının payına düşür.
Okeanlar arasında yükdaşımalar, bütövlükdə ticarət əlaqələrində Atlantik
okeanının xüsusi çəkisi daha böyükdür. Belə ki, iqtisadi əlaqələrin beşdə üçü onun
payına düşür. Bunu onun ətrafında yerləşən ölkələrin təbii şəraiti, ehtiyatları, tarixi,
iqtisadi və mədəni əlaqələrinin bolluğu ilə əlaqələndirmək, eyni zamanda sahil
xətlərinin girintili-çıxıntılı olması, gəmiçilik üçün daha əlverişli olması ilə
əlaqələndirmək olar. Ikinci yerdə Sakit okean durur. Onun əlaqələri artırmaq üçün
potensialı daha böyükdür. Burada əhalisinin ümumi sayı 3 mlrd. nəfərdən çox 30 ölkə
yerləşir, okean sahilində iri limanlar mövcuddur. Hind okeanı ümumi yük
daşınmasına görə üçüncü yerdə dursa da nəhəng neft-qaz ehtiyatlarına malik İran
körfəzi ölkələrinin məhsullarının ixrac həcminə görə müqayisə edilməzdir. Şimal
Buzlu okeanının iştirakı nisbətən azdır, burada naviqasiya dövründə xarici iqtisadi
əlaqələri həyata keçirmək nisbətən əlverişlidir. Təbiətdə quru suları əsasən
Antarktida, Qrenlandiya, Arktika, yüksək dağ zirvələri və yeraltında toplanmış sular
şəklindədir. Bunlar ümumi hidrosfer çəkisinin cəmi 6%-ni təşkil edir. Lakin heç də
bunun hamısı istifadə oluna bilən şirin su ehtiyatı deyildir. Alimlərin hesablamalarına
görə təbiətdə istifadə oluna biləcək şirin su resursları ümumi hidrosfer çəkisinin
2.5%-ni əhatə edir. Burada istifadə oluna biləcək şirin axan çayların payına düşür ki,
onun da həcmi 2.1 min kub kilometrdir. Hesablamalara görə çaylarda şərti olaraq
rütubət dövriyyəsi 16 sutkadır və il ərzində çay suyu 23 dəfə öz suyunu bərpa edə
bilir, ona görə də ildə çayın su sərfi 48 min kub kilometrə bərabər olur. Yadda
saxlamaq lazımdır ki, çaylara 15 dəfədən çox çirkab suları axıdılır və o da işi bir
qədər mürəkkəbləşdirir.
- 44 -
Regionlar üzrə çaylarda şirin su sərfinin təmin olunması olduqca qeyri-
bərabərdir. Belə ki, xarici Asiyada onun həcmi 3.1 min m
3
, xarici Avropada 4.1min
m
3
, Afrikada 5.7 min m
3
, Şimali Amerikada 15 min m
3
, MDB məkanında 15 min m
3
,
Cənubi Amerikada 32 min m
3
, Avstraliya və Okeaniyada 83 min m
3
, dünya üzrə isə 8
min m
3
-dir.
Çayların tam su sərfi bir qədər fərqlidir. Məsələn, Asiyada bu rəqəm 11 min
km
3
, Cənubi Amerikada 10.5, Şimali Amerikada 7, MDB məkanında 5.3, Afrikada
4.2, Avstraliya və Okeaniyada 1.6, Avropada 1.4 min km
3
-dir. Bu onunla izah olunur
ki, həmin regionların su ehtiyatı bol sulu çayların hesabınadır. Məsələn, Braziliya,
Rusiya, Kanada, Çin, İndoneziya, ABŞ, Banqladeş, Hindistan, Venesuela, Myanma
kimi ölkələrdə belə çaylar kifayət qədərdir. Lakin bildiyimiz kimi, şirin su ehtiyatının
çox olması heç də tam təmin olunmanı göstərmir, çünki təmin olunma ya hər
adambaşına düşən suyun miqdarı ilə, ya dahər km
2
-ə düşən miqdarla
müəyyənləşdirilir. Biz yuxarıda bunu göstərmişdik, belə ki, ən çox təmin olunma
quru və isti Avstraliya və Okeaniyaya, ən az xarici Asiyaya şamil edilmişdir.
Ölkələrin su ehtiyatlarına baxsaq, bunu bir daha göstərə bilərik. Şirin su ilə ən çox
təmin olunmuş ölkələrə Surinam, Konqo Demokratik Respublikası, Qayana, Papua-
Yeni Qvineya, Qabon, Kanada, ən az isə Misir, Burundi, Əlcəzair, Tunis, İsrail,
Yəmən, İordaniya, S.Ərəbistanı, Liviya və Küveyti göstərmək olar.
İlbəil sudan istifadənin həcmi də artmaqdadır. Burada da müəyyən fərqli
cəhətlər vardır. Belə ki, şirin su ehtiyatının 70%-i kənd təsərrüfatında, 20% -
sənayedə, 10%-i məişətdə istifadə olunur. Kənd təsərrüfatında çox istifadə olunur və
əksəriyyəti də bərpa olunmadan itkiyə gedir, sənaye və məişətdə istifadəni bərpa edib
təkrar istifadə mümkündür. İsti ölkələrdə, suvarma əkinçiliyinin üstünlük təşkil etdiyi
ölkələrdə həmişə içməli suya da ehtiyac çoxdur və burada qıtlıq hiss edilir. Bu
baxımdan Respublikamızda da içməli su qıtlığı mövcuddur. Bunun qarşısını almaq
üçün ölkəmizdə bir sıra tədbirlər həyata keçirilir. Məsələn, suvarma sistemləri
yenidən qurulur, yeni su anbarları yaradılır, məişətdə istifadəni artırmaq məqsədilə
Oğuz-Qəbələ-Bakı su kəməri istifadəyə verilmişdir. Bu kəmər vasitəsilə Oğuz və
- 45 -
Qəbələdən yeraltı suların istifadəsi müəyyən qədər qıtlığın aradan qaldırılmasına
xidmət edir. Çaylar nəinki içməli su mənbəyidir, o həmçinin çox fəal bir nəqliyyat –
naviqasiya sistemidir. İri çaylar yük və sərnişin daşımada, bir sıra ölkələrdə isə meşə
materialları (oduncaq) daşınmasında geniş istifadə olunur. Təsadüfi deyildir ki,
çayları təbiət tərəfindən istiqaməti müəyyən edilmiş mühüm nəqliyyat arteriyası
adlandırmamışlar. Bu gün dünyanın bir çox ölkələri ucuz çay nəqliyyatından istifadə
etməklə ağac, neft, filiz, duz, taxıl, maşın və avadanlıqların daşınmasında istifadə
edir. Gəmiçilik üçün əlverişli olmayan bir çox çaylardan meşə materialları axıtmaq
üçün istifadə edilir.
Çaylar böyük enerji mənbəyidir. Çayların hidroenerji potensialını üç
kateqoriyaya ayırırlar: nəzəri, texniki, iqtisadi. Nəzəri potensiala dünya çaylarının
ümumi su sərfi aid edilir. Bu il ərzində 48 min km
3
-dir. Əgər qurunun orta
hündürlüyünü nəzərə alsaq ki, 800 m-dir, onda çayların nəzəri olaraq hidroenerji
potensialını 1000 mln. kvt miqdarındadır. Bu da il ərzində 35 trln. kvt/saat enerji
istehsalı deməkdir. Texniki potensial nəzəri potensialın bir hissəsi olub, illik və
mövsümi su sərfinin hesabına SES-nin quraşdırıla bilməsini göstərir. Dünya üzrə
texniki hidropotensial 15 trln/saat həcminə qiymətləndirilir.
Iqtisadi potensial texniki potensialın müəyyən vaxt ərzində müvafiq ərazinin
hidroenerji potensialından istifadənin iqtisadi cəhətdən əlverişli olmasını müəyyən
etməyə imkan verir. Onun göstəricisi texniki potensialdan azdır, təxminən 8-10 trln.
kvt/il, yəni gücü 2340 mln. kvt-dır. Nəzəri potensiala görə regionların imkanları
belədir: Asiya (42%), Afrika (21%), Şimali Amerika (12%), Cənubi Amerika (13%),
Avropa (9%), Avstraliya və Okeaniya (3%). Müəyyən edilmişdir ki, dünya çaylarının
su sərfinin təxminən yarısı hövzəsinin sahəsi qurunun 40%-ni örtən 50 iri çayın
payına düşür. Bu çaylardan 15-nin orta su sərfi 10 min m
3
/saniyədir. Su sərfi heç də
hidropotensial demək deyildir. Elə çaylar vardır ki, su sərfi çox böyük, amma
hidropotensialı azdır. Məsələn, Amazon çayı Konqoya nisbətən 5 dəfə çox su axıdır,
amma Konqonun hidroenerji potensialı ondan çoxdur.
- 46 -
Dostları ilə paylaş: |