Tələbə: Quliyeva Vəfa Müəllim: Ağababayeva Səbinə Qrup: mtt 407 İxtisas: Məktəbə qədər təlim-tərbiyə

Baxışlar

Bir çox tədqiqatçı ədəbi nağılları bir neçə kateqoriyaya bölür. Məsələn, V. V. Pomerantseva onları 4 növə ayırır:

• 
  sərgi romançı;
  
• 
  ev;
  
• 
  heyvanlar haqqında;
  
• 
  sehrli.
  

Budur başqa bir rus folklorşünası V. Ya.Propp nağılları daha çox kateqoriyaya ayırır:

1. 
   Cansız təbiət, heyvanlar, bitkilər, əşyalar haqqında. Burada hər şey sadədir: bu barədə nağıllar sırasıyla heyvanlar və ya cansız təbiəti əsas element kimi izah edir. Burada maraqlıdır ki, bu cür əsərlər nadir hallarda rus və ya avropalıdır. Ancaq bu cür nağıllara Afrika və Şimali Amerika xalqları arasında tez-tez rast gəlinir.
   
2. 
   Kümülatif nağıllar, cəsarətin zirvəsinə çatana qədər təkrar süjet təkrarlarının edildiyi bu cür əsərlərə aiddir. Beləliklə, uşaqlar onları daha asan qəbul edirlər. Parlaq bir nümunə şalgam və kolobok haqqında hekayələrdir.
   
3. 
   Ev (romançı) janrı xarakterinə görə fərqli insanlardan bəhs edir. Məsələn, pis bir aldadıcı və ya axmaq bir insan haqqında bir nağıl.
   
4. 
   Darıxdırıcı nağıllar uşaqları sakitləşdirmək üçün yaradılmışdır. Çox qısa və sadədirlər. (Məsələn, ağ bir öküz haqqında bir nağıl).
   
5. 
   Reallıqda ola bilməyən bir şey haqqında uydurmalar. Qeyd etmək lazımdır ki, bütün nağıllarda bədii ədəbiyyatın payı var, lakin bədii ədəbiyyat daha çoxdur: danışan heyvanlar, insanlaşmış ayılar (insanlar kimi yaşayırlar, ünsiyyət qururlar və s.). Bir qayda olaraq, bütün alt növlər bir-biri ilə üst-üstə düşür. Nadir hallarda bir parça onlardan yalnız birinə aiddir.
   

Rus nağıllarında qəhrəmanlıq, əsgər qolları da seçilir.

Ən maraqlısı budur ki, bir janr kimi nağıllar çox ciddi şəkildə öyrənilir. Avropada A. Aarne, 1910-cu ildə "Peri Tiplərinin İndeksi" deyilən əsər yazdı, burada növlərə də bölgü var. Propp və Pomerantsevanın tipologiyasından fərqli olaraq, burada aldanmış şeytanlar və lətifələr haqqında tanınmış Avropa nağılları əlavə edilir. Əsərlərə əsaslanaraq Aarne 1928-ci ildə öz nağıllar indeksini və S. Tompsonu yaratdı. Bir az sonra folklorşünas N.P. Andreev və bir çox tədqiqatçı bu tipologiya ilə məşğul oldular, ancaq rus (slavyan) növlərinin gətirilməsi ilə.