IX
FƏSİL
DÜNYA OKEANININ QLOBAL
EKOLOJİ
PROBLEMLƏRİ
9.1. Dünya
okeanı resurslarından istifadə problemləri
Ekoloji mahiyyətcə su, həqiqətən biosferdə həyat ami-
lidir. Su Y
er kürəsində ən geniş yayılmış qeyri-üzvi birləşmə
olmaqla, mühüm mineraldır. Su bütün həyat prosesinin əsası
olub, planetin hərəkətverici amili olan fotosintez prosesinin
oksigen mənbəyidir.
Pl
anetimizdə yayılmış canlı aləmin hər birinin-bitkilərdə
90, heyvanlarda isə 75 %-ni, meduzalarda isə 98 %-ni su
təşkii edir. İnsan susuz 8 gündən artıq yaşaya bilmir. Əsas
kimyəvi elementlərin miqrasiyası suda həll olmaqla başa
çatır.
Yer səthinin 70,8%-ni okean və dəniziər, 29,2%-ni isə quru
təşkil edir. Ümumi su ehtiyatlarının 93,9% dünya okeanından
ibarətdir. Dünya suyunun ümumi həcmi 1370 mln.km
3
old
uğu
halda içməli su göstərilən miqdarın 2,53 %-dir. Təbiətdə
suyun dövranının Yerdə şirin su mənbələrinin yaranmasında
böyük rolu var. Kainatımızın planetləri içərisində Yer Günəş
sisteminin ən sulu planeti hesab edilir. Dünya okeanının
ümumi sahəsi 361,3 mln. km
2
, orta dərinliyi 3700-metrə
çatır. Yer kürəsində olan bütün okeanlar bir-birilə əlaqəlidir.
Dünya okeanı 4 böyük hissəyə bölünür. Onlardan ən böyüyü
Sakit okeandır. O, dünyada ən dərin okeandır (Marian çökək-
liyi 11022m). Onun sahəsi 178 mln km
2
-
dir. Atlantik okeanı
Sakit okeandan 2 dəfə kiçikdir. (sahəsi- 91,7 mln km
2
),
üçüncü yeri Hind okenı tutur (sahəsi- 76,2 min km
2
). Şimal
buzlu okean ən kiçiyidir (sahəsi-14,7 mln km
2
-dir.) Dünya
okeanına il ərzində kondensasiya nəticəsində quruya düşdü-
123
yü
ndən 40 dəfə artıq həcmdə su düşür.Hidrosferdəki su
aramsız olaraq hərəkət edərək rütubətin daimi dövranı nəti-
cəsində dəyişir. Okean və quru səthindən buxarlanan su
atmosferi rütubətləndirir. Həmin rütubət kondensasiyaya
uğrayaraq yağış və qar şəklində yenidən yer səthinə qayıdır.
Dünya okeanının üzərinə il ərzində 1140 mm yağış düşür,
1240 mm isə su buxarlanır. Ən çox su buxarlandıran Hind
okeanıdır, ən az su isə Sakit okeandan buxarlanır. Planetar
miqyasda suyun kiçik və böyük dövranı müəyyənləşdiril-
mi
şdir. Böyük dövranın təsirilə uzun geoloji dövr ərzində
hidrosfer yaranmışdır. Kiçik dövranda isə (buxarlanma)
yağıntı-axım sistemi formalaşır.
İnsan cəmiyyəti inkişaf etdikcə okeana münasibət çox
dəyişmişdir. Bir vaxtlar dəniz və okeanlar «dünyanın qurta-
ra
cağı» sayılırdı. Okeanlar xalqları ayırırdı. Sonralar dəniz-
çilik inkişaf etdikcə okeanlar müxtəlif dövlətiəri yaxınlaş-
dırdı. Təsadüfi deyil ki, qədim yunan alimi Homer yazırdı
ki,Yer hər tərəfdən enli çay-okeanla əhatə olunur».
Alimlərin məlumatına əsasən, Yerdə insanın həyatı eko-
loji sis
temlərin ən iri pozulması nəticəsində mümkün olmuş-
dur. Təqribən 2 milyard il bundan əvvəl dünya okeanında
yayılmış mikroorqanizmlər ətraf mühiti böyük miqdarda
zəhərli ayrılmalarla çirkləndirərək, həm özlərini, həm də ki,
planetdəki başqa həyat formalarını məhv etmişlər. Bu
öldürücü zəhər oksigen olmuşdur. Sadə bakteriyalar bütün
atmosferi dəyişdirmişdir ki, bu da son onilliklərdə Yer
planetinə olan yeni baxışın ən gözəl nümunəsidir.
İnsan cəmiyyətinin ərzaqla təmin edilməsində olduqca az
istifadə olunan potensial ehtiyat mənbələri planetimizdə hələ
çoxdur. Bunlardan ən mühümü Dünya okeanıdır.Dünya
okeanının sərvətlərini daha intensiv surətdə mənimsəməklə
insanların gələcək ərzaq ehtiyatına olan tələbatını xeyli
124
ödəmək mümkündür. Yüksək qida keyfıyyətlərinə və insa-
nın sağlamlığında böyük əhəmiyyətə malik molyuskalardan
və su yosunlarından istər dünya və istərsə də ayrı-ayrı ölkə-
lər miqyasında ərzaq kimi hələ tamamilə az istifadə olunur.
Sakit okean elmi tədqiqat balıq təsərrüfatı və okeanoqrafiya
institutunun mütəxəssislərinin apardıqları tədqiqatlara görə
Uzaq Şərqin sahil sularında və Yapon dənizi körfəzlərində
hər hektardan 100 tona qədər müxtəlif su yosunları toplamaq
olar. Perunun Qiurxilyo şəhərindəki milli universitetin
müəllimi Auqusto Aldave Paxaresin tədqiqatları göstərir ki,
«Kuturu», yəni «dəniz oğlu» adlı yosunun tərkibində 40 %-ə
qədər zülal (bu ətin tərkibindəki zülaldan çoxdur), 50% -ə
qədər karbohidrat və 2,3% yağ vardır. Onun geniş yayıl-
masını nəzərə alaraq müəllif belə hesab edir ki, həmin yosun
gələcəkdə insanların qida məhsulları ilə təmin olunmasında
böyük rol oynaya bilər.
Yer kürəsinin quru ərazisi kimi, Dünya okeanı da bioloji
ehtiyatlarla çox zəngindir. Okeanlarda yaşayan bütün canlılar
insanın həyatında bioloji ehtiyat rolunu oynayır. Burada
minlərlə növ balıqlar və başqa canlılar, habelə dəniz bitkiləri
həddən çoxdur. Yer üzərində insanların sürətlə artması ilə
onların qida elementlərinə olan tələbatını ödəmək üçün dəniz
və okeanların bioloji ehtiyatlarından geniş istifadə etmək
lazım gələcəkdir. Bunlardan əlavə okean və dənizlərin dibi
tükənməz mineral-xammal ehtiyatları ilə zəngindir. Ayrı-ayri
ölkə və materiklərdə bu mineral-xammallardan geniş istifadə
olunur. Bu mənada kontinental - şelf zonaları böyük əhə-
miyyət kəsb edir. Dünyanın bir çox yerlərində o cümlədən
Xəzər dənizində bu ərazilərdən geniş miqyasda neft və qaz
çıxarılmasında istifadə olunur. Bu yaxıntarda Respublika-
mızda bağlanmış 1994-ci il «Əsrin müqaviləsinə» əsasən bu
zonalardan neftin
hasilatına üstünlük veriləcək.
125
Yaxın vaxtlara kimi ərzaq problemlərini həll etmək üçün
D
ünya okeanına böyuk ümidlər bəslənilirdi. Geniş ərazisi və
su kütləsi okeanın böyük və tükənməz bioresurs ehtiyatına
malik olması kimi yanlış fikir yaratmışdır. Dünya alimlə-
rinin son illər apardıqları tədqiqatlar göstərmişdir ki, bu heç
də belə deyildir. Buna baxmayaraq ərzaq probleminin həllin-
də Dünya okeanının rolu vardır. Dünya okeanının bioloji
ehtiyatlarından hələlik yalnız balıq, bəzi dəniz heyvanları, iri
fəqərəsizlər, xərçəngəbənzərlər və su bitkilərindən istifadə
olunur. Praktiki olaraq okean və dənizlərin bioehtiyatlarının
67%-
ni təşkil edən planktonlar istifadə olunmur. Ona görə
də Dünya okeanı insanlar tərəfindən istifadə olunan qida
el
ementlərinin cəmi 1-2%-ni verir. Dəniz bioehtiyatlarının
mühafizəsi okean və dəniz sularının axır illər geniş vüsət
almış çirklənməsinin qarşısını almadan mümkün deyil.
Dünya okeanının bioloji ehtiyatlarının əksəriyyətini balıq-
lar təşkil edir. Balıqların tutulması Dünya okeanının müxtə-
lif hissələrində eyni deyildir. Tutulan bütün balıqların 60%-ə
qədəri şimal yarımkürəsinin mülayim qurşaqlarında olur.
Tutumun əksər hissəsi (80 %-ə qədəri) materiklərin şelf
zonalardan (200 m-
ə dərinlikdən) tutulur. Hazırda Dünya
okeanı sürətlə müxtəlif çirkləndiricilər tərəfindən korlanır.
Beləliklə, Dünya okeanının müasir ekoloji vəziyyəti çox
təhlükəlidir. Dünya okeanının çirkləndiriciləri müxtəlifdir.
Bunlara birinci
növbədə neftçıxarma, neftçıxarmada baş
verən qəzalar daxildir. Neft məhsullarının nəqli nəticəsində
yaranan
və sızan tullantılar, inkişaf etmiş və etməkdə olan
ölkələrin sənaye tullantıları, çıxarılan faydalı qazıntıların
atılan hissələri, nüvə silahlarının sınağı nəticəsində atılan
tullantılar, vulkan püskürmələri nəticəsində yanar lava və
atılan kül və tozlar və s.-dir. Bütün bu çirkləndiricilərin
çaylara
və Dünya okeanına atılması nəticəsində, okean
126
çirklənir, məhsuldarlığı azalır, dəniz heyvanları qırılır. Buna
misal olaraq bir çox
ərazilərdə balinaların özlərini kütləvi
olaraq
sahilə atmaları, bir çox balıq və başqa canlıların artıq
məhv olması və s. Dünya okeanının müasir ekoloji vəziy-
yətinin olduqca gərgindir, qlobal xarakter daşıyır və bunun
qarşısını almaq üçün Dünya ölkələrinin birgə səyi bu gün ən
aktual
problemlərdən biridir.
Okeanlarda 160 min növ heyvan və 10 mindən çox yo-
sunlar yaşayır. Yem əldə etməsi və həyat tərzinə görə
canlılar 3 qrupa bölünürlər:
1) Planktonlar-
passiv hərəkət edən bir hüceyrəli yosunlar
(fitoplanktonlar) və heyvanlar(zooplanktonlar, xərçənglər,
medu
zalar və b.)
2) Nektonlar-
aktiv hərəkətdə olan heyvanlar (balıqlar,
balina
yabənzəriər, tısbağalar, molyuskalar və s.)
3) Bentoslar-
dəniz və okeanların dibində yaşayan hey-
vanlar (qonur və qırmızı yosunlar, molyuskalar, xərçəngə-
bənzərlər, dəniz ulduzları və s).
Bitk
ilər əsasən 200 m dərinliyə qədər (günəş şüaları çatan
və fotosintez mümkün olan qat) heyvanlar isə okeanın bütün
təbəqələrində yayılmışlar.Günəş şüaları düşən qatdan aşağı-
da ya
şayan heyvanlar üst qatdan düşən orqanizm qalıqları ilə
qida
lanırlar və ya bir-birini yeyirlər. Dünya okeamndan hər
il 70-90 ml
n. ton balıq və başqa dəniz məhsulları ovlanır.
Dəniz yosunları xammal kimi yeyinti və formaseptik
sənayedə istifadə olunur. Onlardan bərk spirt, efir, sirkə,
natrium alginat, mannit, aqar-
aqar və s. alınır.
Dəniz pişiyi, suitilər, nerpalar qiymətli xəz dəri verirlər
ki, bu da dünya bazarla
rında qiymətlidirlər. Qeyd etdiyimiz
kimi şelf zonası insanların gəlir mənbəyi, okeanın ən
məhsuldar hissəsidir. Demək olar ki, bütün dünyada tutulan
balığın hamısı şelfdə tutulur. Ən məhsuldar zona mülayim
127
qurşaq hesab olunur. Belə ki, orada kifayət qədər istilik və
işıq olur. İntensiv su dəyişməsi və dərınliklərin yaxşı
oksigenlə təmin olunmasıdır.
Tropik enliklərdə sular üst qatlarda yüksək duzluluğa
malik olur, amma yüksək temperatur olduğu üçün yüngül
olur ki, bu da suyun yerdəyişməsinə mane olur, oksigen 2
dəfə mülayim qurşaqdan az olur.
Ekvatorial
enliklərdə passat və əks passat cərəyanları rast-
laşan yerlərdə suyun qarışması olur, ona görə də qida duzları
və oksigenlə nisbətən zəngin olurlar.
Dünya
okeanı – tükənməz uran ehtiyatına malik olsa da,
son vaxtlara kimi az
istifadə olunurdu. Həm də ondan dey-
terium (atom
kütləsi ilə hidrogen qarışığı) alınmasında isti-
fadə olunur. Yaponiyada ilk dəniz suyundan uran istehsalı
edən zavod 70-ci ilin sonunda tikilmişdir. Dəniz suyu sənaye
üçün
şirin su almağa kömək edir. Bu gün Dünyada istehsal
olunan
saflaşdırıcı qurğuların yarısı Yaponiyada istehsal olu-
nur.
Şimal Buzlu okeanının əksər hissəsi daimi buzlarla ör-
tülmüşdür. Bu nəhəng buzlağın təsiri bütün dünyada hiss olu-
nur. O planetin qlobal iqliminin
yaranmasına böyük təsir edir.
Dünya
okeanı nəqliyyat vasitəsi kimi də aktualdır.
Müxtəlif məişət, sənaye və kənd təsərrüfatında işlədilmiş
və təmizlənməmiş suların axını son 2-3 onilliklərdə dəfələrlə
artmışdır. Bundan əlavə, gəmilərin atdıqları tullantıları da nə-
zərdən qaçırmaq olmaz, çünki bu hadisə əsasən şelf zo-
nasında (200-m-ə qədər dərinlikdə) baş verir. Məsələn: Şimali
Atlantika sahi
llərində ən iri çirkləndirici, hər il kiçik buxtaya
9 mln. tona yaxın tullantı tökülən Nyu-York şəhəridir.
İnsan fəaliyyəti nəticəsində okeana atılmış maddələr ora-
da eyni bərabərdə yayılmırlar. Tullantılar ən çox insanların
yaşadıqları və işlədikləri yerlərə yaxın toplanır və deməli,
okeanların insanlara yaxın olan əraziləri daha çox çirklənir.
128
Tullantıların töküldüyü ərazilərdə çirkləndiricilərin yüksək
konsentrasiyası müşahidə olunur, təkcə ona görə yox ki,
onlar dayaz yerlərə atılır, həm də ona görə ki, okenın özünün
strukturu
çirkləndiricilərinin bütün okeana yayılmasına
mane olur. Okean
sularının qarışmasına səbəb olan hallardan
biri
də şaquli stratifikasiyasıdır – yəni okeana qismən şirin
suyun
tökülməsidir.
Daha yüngül olan çay suyu
qarışma, trubulent qarışma və
molekulyar diffuziya
prosesləri vasitəsilə okean suyunun
sıxlığı dəyişir. Lakin bu proseslər çox ləng gedir. Çay və
okean
sularının şaquli qarışmasına sistemin daha sabit ol-
ması, yəni daha sıx mayenin alt qatlarda, az sıx suyun isə
üstdə olmasıdır.
9.2. Hiosferin mühitin
nizamlanmasında yeri
Hazırda biosferin kəskin çirkləndirilməsi böyük qlobal
ekoloji problem kimi bütün dünya
əhalisinin narahatlığına
s
əbəb olmuşdur. Elə buna görə də ətraf mühitin çirklənmə-
sin
ə qarşı mübarizə aparmaq məqsədilə dövlətlər qarşılıqlı
müqavil
ələr bağlayır bəşəriyyət mühitin qorunmasını aclıq
kimi
müdhiş bir bəla ilə bir səviyyədə tutur, cəmiyyət bu
tarixi b
əladan qurtarmaq üçün çıxış yolları axtarır. Su
hövz
ələrinin sanitar-hidrobioloji vəziyyəti nəzərdə tutulur.
Bu m
əsələdə təbii tarazlığı pozan antropogen amillərin
(
suların sənaye, mətbəx axarları, drenaj suları ilə çirklənməsi
v
ə hövzənin sabit vəziyyətini pozan bütün səbəblər) təsiri,
onların mənbəyi və baş vermə səbəbləri xüsusi rol oynayır.
Beyn
əlxalq okeanologiya komissiyasının (BOK) bir qrup
alimi v
ə YUNESKO dəniz mühitinin çirkləndirilməsini,
insanlar t
ərəfindən birbaşa və ya dolayı yolla «dəniz
sularına» daxil edilən maddələr təşkil etdiyini qeyd edirlər
129
ki, onlar da bioloji resurslara z
ərər verir, insanların sağlam-
lığını pozur və insanın dənizlə əlaqədar olan fəaliyyətini
estetik
qavranmasını zəiflədir.
Tullantılar ən çox insanların yaşadıqları və işlədikləri
yerl
ərdə müşahidə edilir. Tullantıların töküldüyü ərazilərdə
çirkl
əndiricilərin yüksək konsentrasiyası müşahidə olunur,
t
əkcə ona görə yox ki, onları dayaz yerlərə atırlar həm də
ona gör
ə ki, okeanın özünün strukturu çirkləndiriciləin bütün
okeana
yayılmasına, mane olur. Okean sularının qarışmasına
s
əbəb olan hallardan biri də okeana qismən şirin suyun
tökülm
əsidir. Bundan əlavə Günəş həmişə suyun üst qatını
qızdırır – və ona görə də onun sıxlığa görə təbii strasifika-
siyası qüvvətlənir. Başqa sözlə desək, Okeanda suyun təbii
olaraq
ayrı-ayrı qatlara ayrılması mövcuddur ki, bu da
çirkl
əndiricilərin üst qatlardan aşağı qatlara enməsinə mane
olur.
Okeanların üst qatlarında suyun şaquli yerdəyişməsi
baş vermir, amma eyni zamanda orada su üstü cərəyanların
mür
əkkəb sistemi mövcuddur. Onlar nisbətən kiçik ərazilər-
d
ə yayılmaqla nisbətən fərqli sərhədlərə malikdirlər. Əgər
hansı bir maddə üst cərəyanlara düşürsə, onun bütün okean
s
əthinə yayılma imkanları çox olur. Bundan əlavə, gəmilərin
tullantılarını da nəzərdən qaçırmaq olmaz, çünki bu hadisə
əsasən şelf zonasında (200 m-ə qədər dərinlikdə) baş verir.
İkinci dünya müharibəsindən sonra Aralıq dənizi sahillə-
rind
ə çox su işlədən və suya çoxlu çirkab su tökən yeni sənaye
şəhərləri yaradıldı. Tökülən çirkab suların dənizdən Atlantik
okeanına təbii sirkulyasiya vasitəsilə aparılan sudan çox
olması nəticəsində Aralıq dənizi çox çirkləndi. Hazırda Şimal
v
ə Baltik dənizləri xeyli çirklənib. İçməli suyun mənbələri
olan – Temza, Sena, Selda, Reyn, Elba, Oder, Visla kimi
çaylar öz göz
əlliklərini çoxdan itirmişlər. Onların sahillərində
Avropada
ən iri kimya sənayesi zavodları fəaliyyət göstərir.
130
Bu çaylara h
ər il 100 min tonlarla fosforit, 1,5 mln. ton
t
əhlükəli azot birləşmələri atılır. Son vaxtlar çaylarla Şimal
d
ənizinə 11 min ton qurquşun, 28 min ton sink, 950 min ton
mışyak, 335 ton kadmiy və 75 ton civə axıdılmışdır. Ağır
metallar qrunt
faunasını (balıqqulağı, xərçəng, dəniz ulduzu)
m
əhv edir, balıq və suitilərdə təhlükəli şişlər əmələ gətirir.
Dünya su
ehtiyatının beşdə biri, keçmiş İttifaqın şirin su
ehtiyatının isə 70%-ni təşkil edən, dünyada ən dərin tektonik
göl Baykala
ən dəhşətli təhlükə törədən, orada tikilmiş sellü-
loz –
kağız kombinatıdır. Kombinatın fəaliyyəti nəticəsində
ekoloji itki h
ər gün milyon manatlarla hesablanır. Baykaldan
h
əyəcanlı xəbərlər verilir; balıqların qırılması, Selenqa ça-
yında ikibaşlı balıqların və üzgəcsiz balıqların əmələ gəl-
m
əsi, dayazlaşma, Baykal xərçənginin (suyu özündən bu-
raxaraq gölü
şəffaf və təmiz edən) sayının xeyli artması və .s
D
əniz mühitində aşağıdakı çirkləndiricilərə rast gəlmək
olur?
- X
əstəlik törədən mikroorqanizmlər (bakteriyalar,
birhüceyr
əlilər, viruslar və göbələklər). Onlardan ən çoxu
çirkab sularla
yayılır;
- b
ərk tullantılar, tullantıların emal zamanı qalıq, həm-
çinin,
işlədilməyən və ya müddəti keçmiş sənaye məhsul-
lardır. ABŞ alimlərinin məlumatlarına görə hər il dünya
okeanına 6,6 mln. tona qədər müxtəlif zibil atılır ki onların
da,
əsas kütləsini plastmass əşyalar təşkil edir;
- istilik
tullantıları – dəniz mühiti ilə əlavə istiliyin kon-
taktından onun səciyyəsi dəyişir və bu canlı orqanizmlər
üçün z
ərərli ola bilər;
-
şirin su və duzlar – şirin suyun çox olması ciddi prob-
lem
yaratmır, lakin əgər saflaşdırmaya meylli olan zonaya
düşərsə problem yarada bilər;
- z
əhərlər – qeyri-üzvü zəhərlər adətən sənayedə xəstəlik
131
tör
ədən orqanizmləri və ya yosunları məhv etmək üçün
istifad
ə olunur. Üzvi zəhərlər isə dənizə qəsdən və təsadüfən
atılmış müasir kimyəvi maddələrdən ən təhlükəlisidir (biosid
– funqisidl
ər, herbesidlər, insektisidlər, podensidlər,
h
əmçinin, karbohidrogenlər, neft məhsulları və sənaye
kimya m
əhsulları);
- neft-t
əbii maneəyə malik, üzvü zəhərlərə aid və uzun
müdd
ət ərazidə bioloji yolla parçalanan maddələrdir;
- gübr
ələr – ən çox yayılanı azot və fosfor birləşmələ-
ridir. Onlar
ətraf mühitdə həmişə mövcud olmuşdur və
onların bəziləri çürüyən orqanizmdən ayırlaraq təbii yolla
mühit
ə qayıdır;
- radioaktivlik – radioaktiv madd
ələr dəniz mühitinə
n
əinki uran istifadə olunan atom stansiyalarının işləməsi
şəraitində və başqa növ fəaliyyətlə, həm də kömürün
yandırılması kimi adi şəraitdə də düşürlər;
-
turşular və qələvilər – turşu və qələvilərin dənizə atıl-
ması ekoloji sistemin balansına zərərli təsir edir. Dəniz su-
yunun normal
turşuluğu təqribən 8,0% olur, yəni dəniz suyu
z
əif qələviləşmiş olur;
- estetik
baxımdan – xoşa gəlməyən görüntülü və iyli
tullantılar cəlbedici deyillər;
- n
əqliyyat gəmiçiliyi. Mütəxəssislər qeyd edirlər ki,
Okeana
düşən neft məhsullarının əksəriyyətini motorlu
qayıqların mühərriklərində daxili yanma şəraitində işlənmiş
yağlar təşkil edir. Neftin tankerlərdən qəza nəticəsində da-
ğılması prosesi baş verir. İri tankerlər yüklərini boşaltdıqda
g
əminin xüsusiyyəti xeyli dəyişir. Belə ki, onun çəkisi azalır
onun idar
ə olunma xüsusiyyətləri tam yüklə dolu olmasını
t
ələb edir. Ona görə də əksəriyyət tankerlərə ballast su
vurulur. Tanker g
əldiyi yerdə (məs. Küveyt portu) neft gö-
türm
əyə hazırlaşdıqda ballast su dənizə buraxılır ki, o sularla
132
d
ənizə xeyli miqdar neft tullantılar atılır, dəniz və okeanlar
da çirkl
ənmənin genişlənməsinə səbəb olur, və sonda bu
proses qlobal xarakter
alır. Onu da qeyd edək ki, belə ağır
yük götür
ən tankerlər yüzlərlədir;
- S
ənayedə suların çirklənməsi;
- Çirkab
suların təmizlənməsi sistemi;
- K
ənd təsərrüfat mənbələri (suni gübrələr, heyvanların
çirkabı, pestisidlər, herbesidlər və asılı hissəciklər);
-
İstirahət zonalarındakı çirkləndiricilər;
- Tikinti v
ə s. zamanı yaranan çirkləndiricilər.
Bir çox t
ədqiqatçılar hesab edirlər ki, tullantıların bas-
dırıldığı yerlər gələcəkdə insanların təkrar istifadə edə
bilm
əsi üçün əlçatan yerdə olsun.
Hazırda cəmiyyətin ictimai fəaliyyəti və canlıların həyatı
üçün vacib olan içm
əli su problemi insanların ən vacib
probleml
ərindən biridir.
D
ənizlərdə çirklənmələrin qarşısını almaq üçün aşağıdakı
t
əkliflər verilir:
– Endemik v
ə nəsli tükənməkdə olan növlər təsbit edi-
l
ərək yaşayış məskənləri qoruma altına alınmalıdır.
– Biologi müxt
əlifliyi təhdid edən risk faktorları təyin
olunmalıdır.
– D
əniz çirklənməsi ilə mübarizə ilə əlaqədar nazirlik,
ictimai orqan v
ə peşə təşkilatları tərəfindən təcili müdaxilə
v
ə master proqramları hazırlanmalıdır.
– Su hövz
ələrində qeyri-qanuni inşaat tikililərinin qarşısı
alınmalıdır.
– D
ənizlərdə və boğazlarda gəmilərin və digər dəniz və
daxili n
əqliyyat vasitələrinin çirkli ballast sularını boşalda
bil
əcəyi sahələrin yaradılmasına sürət verilməlidir.
– Daxili
sulardakı çirklənmənin qarşısını almaq üçün tə-
mizl
əmə sistemlərinin sayı artırılmalıdır.
133
– D
əniz canlıları suyu süzərək qidalandıqları və ya sü-
z
ərək qidalanan canlılarla qidalandıqları üçün çirklənmə
faktorları – zəhərli kimyəlilər, ağır metallar, konserogenlər
v
ə s. bu canlıların vücudlarında toplanır.
– D
əniz nəqliyyatı vasitələrinin hərəkətinin müasir səviy-
y
ədə planlaşdırılması və bələdçilik xidmətlərinin keyfiyyə-
tinin yüks
əldilməsi dəniz qəzalarının sayını minimuma
endirm
ək.
– D
ənizlərdən keçən gəmilərin beynəlxalq standartlara
uyğunluğuna nəzarət edilməlidir.
– D
əniz qəzaları üçün təcili müdaxilə birlikləri və planı
hazırlanmalıdır.
– Bütün g
əmilərin ətrafa verə biləcəkləri təbii, tarixi, mə-
d
əni və iqtisadi zərərlərin aradan qaldırılması və kompen-
sasiyası ilə bağlı bu gəmilərə qanuni tənzimləmələr nəzərdən
keçirilm
əlidir.
– Çirkl
ənmənin qarşısının alınması üçün milli və bey-
n
əlxalq səviyyədə bir çox qanunların olmasına baxmayaraq,
bu
qanunların tətbiq edilməsində çətinlik çəkilir. Səlahiyyət
v
ə məsuliyyət tək bir təşkilata verilməməlidir.
Dostları ilə paylaş: |