Yerləşmə faktorlarının listi nəzəriyyə deyil. Bu elementləri analitik yolla bir yere toplayan məsələ yerləşmə nəzəriyyəsidir. Klassik sənaye yerləşməsi nəzəriyyəsi Alfred Veberin 1929-cu ildəki işi əsasında meydana gəlib. Alman iqtisadçısı məşhur sosioloq Max Veberin qardaşıdır. Veberin yanaşması fərdi şirkətlər üçün yerləşmə qərarlarında nəqliyyat xərclərini araşdırır. O kiçik, rəqabətəqabiliyyətli şirkətlərin inkişaf etməsi üçün bu determinantı öyrənməyə səy göstərib. Həmçinin, model istehsal sahəsində də üzə çıxdı hansı ki digər sektorlar üçün də müvafiq xarakter daşıyır. Veber fərz edir ki, nəqliyyat xərcləri məsafənin xətti funksiyasıdır. İstehsal prosesində üzləşdiyi ilk dəyər xammaldan toplanılır. kömür kimi xammal, yalnız xüsusi yerlərdə rast gəlinir; onların nəqliyyat xərcləri onların məsafə funksiyasıdır. Hər bir halda biz hesab etməliyik (1) Xammal (RM), montaj xərcləri (2) hazır məhsul (FP) paylanması, (3) ümumi nəqliyyat xərcləri xərcləri (TTC) (Şəkil 7). İstehsalat prosesi üçün ən yaxşı yer ümumi nəqliyyat xırcləri minimum olan nöqtəsidir.
