Toraks Cerrahisinde Anestezi

Oksijenasyon ve Ventilasyonun Monitörizasyonu

Oksijenasyon

Toraks cerrahisi uygulanan tüm olgularda solunum sistemindeki inspire edilen oksijen konsantrasyonu, düşük konsantrasyon alarm yeteneği olan bir oksijen analizörü ile mutlaka izlenmelidir. Bu tür analizörler; yakıt hücreli, polarografik ve paramagnetic analizörlerden anestezide kullanılan tüm anestezik gazları ölçebilen kitle ve Raman spektrometrelere kadar değişik yelpazelerde yer alırlar. Kanın oksijenasyonu da mutlaka izlenmeli, kanın rengi, dudaklar, tırnak yatakları ve mukoz membranların rahatlıkla görülebileceği bir aydınlatma sistemi sağlanmalıdır. Cerrahi veya tanısal amaçla toraks cerrahisi uygulanan pek çok hastada arteryel kateterizasyon yapılmış olduğundan sürekli kan basıncı izlemi ve kan gazı analizi için örnek alınması mümkün olamkatadır. Bu olgularda cerrahi başlamadan önce oda havasını (FiO₂ = 0.21) soluyan hastadan kan gazı örneği alınarak arteryel kan gazlarının control değerleri elde edilmeli ve cerrahisırasında endike oldukça ölçümler yinelenmelidir. Bu ölçümler ile genellikle PaO₂ analiz edilir ve oksihemoglobin disosiasyon eğrisinden sıcaklığa göre de düzeltilerek SaO₂, pH ve PaCO₂ değerleri elde edilir. Bu ölçümlerde arteryel kanın oksijen içeriğinin de ölçülmesi ya da hesaplanması mümkün olur. Pulse oksimetre kanın oksijenasyonun değerlendirilmesinde kullanılan noninvaziv bir izlem aracıdır. Cihazın okuduğu değer (SpO₂), hemoglobin satürasyonunun %70-100 arasında olduğu durumlarda oldukça doğrudur. Tek akciğer ventilasyonu sırasında oksijenasyonun hızlı bir şekilde değerlendirilmesi gerekli olduğundan mutlaka kullanılan bir izlem tipi olmaktadır. Yine de toraks cerrahisinde kan gazı analizi gereksinimini ortadan kaldırması mümkün olmamaktadır. Düşük bir SpO₂ değerinin kan gazı analizi gerektiği şeklinde anestezisti uyarması yanında hatalı olarak yüksek değerlerin de cihazda okunabileceğini hatırlamak gerekir.