Xo‘qand ichra essizgina havlilar,
Kelib ikki ming aqchaga sotdilar.
Olur erdi uch-to‘rt mingga, qarang,
N
etar bo‘lsa qarziga o‘lguncha tang?
0 ‘zi oqshom havlisida, har kimi
Ko‘rar keldi eshon, qochar odami.
Agar borsalar qaysi hammomga,
Chiqar xodimiylar qochib tomga.
Sabab so‘rdi hammomchi qochqonidin,
DediJarki: «Biz kechtuk ehsonidin...»
Berib arza ma’murga: «Ey hokimim,
— Dedi, — bor to‘qqiz yuz oltmish so‘mim».
Olib buyruq otig‘a Xayrullaxon,
Shariatga qamtu o‘turgan zamon,
Kelib qoldi o‘ziga nogah qasam,
Sariq bo‘ldi yolg‘onlig‘i muttaham.
Qizini olib go‘rkavi sho‘rlik,
Turushlik tushib, boimadi jo‘rlik...
Dedi oh urib: «Bo‘lsa er holi bu»,
Fig‘onidin el ichra tushdi g‘ulu.
— «Darig‘oki, baxtim qaro boimasa,
Senga tushmas erdim, xudo urmasa».
Chiqib ichlarida nihon qotishib,
Bazo‘r qo‘ydi hamsoyalar bosishib.
Vale rastada savlatin ko‘rsangiz
Kim, arziydi shayxi zamon bilsangiz.
5
—
M
uq
i
m
i
y
65
Ot ustida mardum qilurlar gumon,
Mudarrislari «Beg»ni, deb Tosh eshon.
Amoma boshida, safid jomalar,
Xayol aylagaysizki allomalar.
Qilib muxtasar, so‘zni qildim tamom,
Malolovar o‘lg‘ay cho‘zilgan kalom.
66
AXTARI
N
G
Podshoh yo‘qlatsalar nogah, gado deb axtaring,
Tutma hargiz nomimi, baxti qaro, deb axtaring.
Kimsa bilmaydur mani, nom-u nasab qilsang bayon,
Dostları ilə paylaş: |
