Bionika tushunchasi yangilik emas. Misol uchun, 3000 yil avval xitoyliklar hasharotlardan ipak yasash usulini qo’llashga harakat qilishgan. Ammo yigirmanchi asrning oxirida bionika ikkinchi shamolga ega bo’ldi, zamonaviy texnologiyalar miniatyura tabiiy tuzilmalarini misli ko’rilmagan aniqlik bilan nusxalash imkonini beradi. Shunday qilib, bir necha yil oldin olimlar o’rgimchaklarning DNKsini tahlil qilish va ipak to’rining sun’iy analogini – Kevlar yaratishga muvaffaq bo’lishdi. Ushbu sharh materialida zamonaviy bionikaning bir nechta istiqbolli yo’nalishlari ro’yxati keltirilgan va tabiatdan qarz olishning eng mashhur holatlari keltirilgan. Nazariy jihatdan tushunilgan butun sintez jarayoni (dizayn va hayvonot dunyosining shakllanishi qonunlarining uyg’un kombinatsiyasi) ham izomorf modellashtirish jarayoni – biologik va sanoat dizayni o’rtasidagi “aloqa nuqtalarini” taqqoslash va topish – ob’ektivni aks ettiruvchi bionik nazariyalar. Yovvoyi tabiatda va odamning kundalik hayotida sodir bo’ladigan jarayonlar. Bionika nazariyasi bionikaning umumiy nazariyasiga nisbatan ham izomorfdir: birinchisi ikkinchisining umumiy qonunlarini modellashtiradi. Modellashtirishdan foydalanishning ikkinchi yo’nalishi ob’ektiv voqelikni aqliy yoki jismoniy shaklda aks ettirishdir. Shu ma’noda, modellar biodizaynda, masalan, biologik ob’ektlarni ko’paytirish bosqichida qo’llaniladi, bu biodizaynni modellashtirishning faqat birinchi bosqichi bo’lib, biologik modellashtirish deb ataladi. Qadim zamonlarda ham fan va falsafaning rivojlanishi kosmosdagi yoki mikrokosmosdagi hodisalarni takrorlaydigan vizual rasmlar, voqelik tasvirlarini yaratish bilan birga kelgan (Ptolemey modeli, harakatsiz Yer atrofida “dunyo” aylanishini
