Türkcə Etimoloji Sözlük
Yüklə 24,78 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
WWW.TURUZ.COM öyrülmək öqrülmək. ayrılmaq. seçilmək .
öyran. pozuq. viran. tarıq. dağuq. yıxıq. saçıq. yazıq.
bala bala gözükmək . baxmaq. öysun ovçunun buqi yeri .
çoxdam
. üyşmək
. ev qurmaq. toplanmaq. çoğdamaq
. öytə öydə . çəpər
. 1 .
bir otaqlıq . yoldaşlıq .
.
. ötgə. özgə. ötəri olan. öytqəmanı öytgəmanı .keçmədən.
. < öt .
yeldirgəmək . havalnmaq ( dəli yalı ( yel
yalı ) . öytqən azğın
. azan. öytqəriş
öytgəriş .
. dəğişim. dəğişdirim. inqilab.
öyük . 1 .
. oyuq . böcü
. qorxuluq. qorxula. qoğurcaq
.
kösgük . küsgük
. qaraltı
. qarmaça
. xoxucu. 1 .
coşqu .
coşqunluq .
təzahürat. öyüntə öyündə . aş öyündə saçıldı :
. öyürmək öğürmək. ayırmaq. seçmək .
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
.öğüdən. ögürdən. qusduran. bulandıran. qaytadan. qəyy gətirən.
öyütmək ögütmək
. oğundurmaq . uşağın başın qatmaq . sakıtləmək . yet işmək
.
öyzgə .
. ötgə. özgə. ötəri olan. öz
-
: azıtmaq. öz 1 .
can. tin. cövhər . zat. mahiyyət
. varlıq
. əsl
. doğu
( təbiət
) . xalis. qoşunsuz
. qatqιsιz
. arı
. arıv
. aruq. arassa. çılqın
. çin
. qutsal. təmiz
. özgü
. çılxa
. yılxa
( latin
) . teyxa. su ( üsarə
) 1 .
yalquz. tək . bir. taysız
. 1 . dərə
.
: kiçik dərə .
dərəcik . 1 . car. zaman. 1 . özək
.
ortam. mərkəz . 1 . ( z < > t ) .
öt .
keç . 1 .
üz . yemək qaynayanda üzünə yığılan bölüm . 1 . xülasə
. qıssa
.
sav: sözün xülasəsi
çay, dərə qırağlarının əğri bölümləri . 1 .
bən .
tin. can.
ruh. könül
.
tinəl ( tinsəl
) , şəxsi, özəl varlıq . kişinin “ bən ” "
mən " dərkən
anlatmaq istədiği kimlik nərsə . 1 .
əsil .
əsas .
təməl .
ünsür . 1 .
şəxsi .
kişisəl .
kəndi .
kəndinə ayitlik . 1 .
uz. uzluq.
usdalıq
. 1 .
dərə .
ırmaq . 1 .
kənd . hizur. qat. iç
1 .
qürçə . əsas
. asıl
. maya. 1 . doğuş
. oluş
. gəlişmə
. 1 .
tamam. HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM təməl
.
ilkə .
düstür .
əsas .
həqq . 1 .
iç. məğz. 1 .
nəfs. 1 .
xalis. covhər. 1 .
qaymaq. özdək. -
özlü topraq. 1 .
zat. 1 .
həqiqi. -
oğlum
. 1 .
iç. yaxın. tanış. əqrəba. iç. məğz. -
söz
: anlamlı söz .
sözün özü : sözün içi .
öz qonuq
: ruh .
-
aldı özüm qonuğu : ruhumu aldı .
kişi qohum . 1 .
iç. içdən olan. xodi. iç. içdən olan. məhrəm. (xodi) . -
kişi öz olmaz \\ yadla yağuq düz olmaz .
kişi öz olmaz \\ yadla yağuq düz olmaz
1 .
esans. çöp. 1 .
özlə öylə. öğlə. 1 . üz. yağ. -
mun: yağlı şorba . 1 . ürək.
. dərə. iki dağ arasında bulunan oyuq. -
dağ özü . 1 . nəfs. can. ruh. könül. zat. -
: can bədən .
bodun
1 . kəndi.
görkülük donuq özüngə: gözəl donlar özüvə . 1 . öd. çağ. zaman. vaxıt. 1 . iç. qırın. -
ağrıdı
.
onun özü boşudi: içi boşaldı . 1 .
. özik. iki dağ arasındaki yol. geçit.
söz. fəlsəfə. -
bu işin özü , sözü
nədir: bu işin fəlsəfəsi nədir . 1 . kəndisi. kəndi. 1 .
təb'. -
: təb'ən
. -
toplamaq: iyiləşmək .
çox keçmədən yaxcı özün
.
-
dartmaq: qafa tutmaq .
darqınlıqla özün çəkmək .
.
sağır. kar. -
kişi: sağır adam . 1 . tamar. damar. beyin. məğz. covhər. qəlb. maya. 1 . yaxın. iç. -
kişi:
yaxın
. qohum
.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
bu bizim öz kişi: bu yaxın adamızdı .
öz kefinə gəzən .
ısraq . rind
.
comərt .
-
: içim .
ürəyim bulanır .
ayit: özqün .
özgün .
özgü .
özə ayit . orijinal .
kəndinə xas . -
k: özünə
qatlanmaq . özünü kontrol edmək .
.
: ictina
b edmək .
kişi . (xodi) .
özgə olmayan .
.
öz görmək : yaxın və qardaş saymaq .
: kəndisi yeriyən . -
ayit: 1
özdən gələn .
özqəl .
özgəl .
səmimiyyət . 1 .
özqü .
özgü .
özlə ilgili .
özqün .
özgün .
özgü .
özünə ayit . orijinal .
. xas
.
məxsus . -
: almaq
.
cəzb edmək .
bu barçın su alır .
: əlini tutmaq : əl uzatmamaq .
özün şişirmək: kəndini satmaq .
çıxmaq
.
özündən çıxmış: azqın .
qılıfı çatlaq .
: tumanın doldurmaq donun doldurmaq .
-
:
yemək yemək . -
. -
. HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM -
. - tam özü: tıbqı . tabqa
. tibqi
.
tap özü . -
.
bir nəyi, kimsəyi özünə bağlamaq, özündən saymaq: xanlamaq
tüy . tos
. tus
.
tös . oq
. uq
.
toq özüdü: oq özüdü .
sana dedim: elə sənə dedim .
atuva lə'nət: cəddabadıva lə'nət .
. qa mışsız
<
qarmışsız. qarşıqsız. qarışmamış. saf. xalis. 1 . maddə . 1 . maya. yoğur. əsl. - yoğur mal.
-
söz.
1 . özəl. şəxsi.
.özəl. xass. - mənə öz
sözlər yayılıb. -
kimə öz danşırsız. - ona
öz, heç nə demə. - bir
öz konuda
usluq qazanmalı: ( usluq: təxəssüs. 1 . şəxsi. xisusi. - öz
işivi özün gör, acıqlansan, özün söğ. -
ev: şəxsi ev. -
qoşuların yığıb, bir kərəlik itib gedmiş: şəxsi vəsayil. 1 . qısa. topluca. xilasə. icmali. 1 . anlam. alğılam. anğılam. salt. salıt. içərik. içirlik. içlik. gəbə. yük. qapsam. içərim. içində olan. toplan. qapsam. baş. iç. öz. məğz. zat. möhtəva. məfhum. məzmun. mə'ni. mə'na.
. iç. başqaq. kimsənin ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
tək başına, yekə başına asılı olan yaşam, nərsə. -
: xisusi otaq. -
:
:
1 . göz. qayna. qaynaq. iç. mərkəz. 1 . saf. gözəl. dilmə. diləm. iyi. məğz. iç. anğılam. alğılam. anlam. salt. salıt. kəndi. baş. zat. xass. 1 . suyu çəkilmiş özü, içi qalmış. çəkilmiş. çəkirdək. usarə.
. toz. cirgə. usarə. 1 . ciğgə. cirgə. çiğgə. usarə.
. əsas. covhər. maya. 1 . xulasə. ekstırə.
bir tanrı var, dayanır, sözdən yuxarı, özdən yuxarı .
, işgilin özü çözmək: göbəyin özü kəsmək. - göbəyin özü kəsmək: öz işin, işgilin özü çözmək. - öz özünə: fi nəfsə. - özün göstərmək: gözükmək. görükmək. görüşmək. -
borudan tüstü gözüktü . - özündən
ol : özüvü gözətlə. muğayat ol. muvazib ol. - öz özündən olan : içdən gələn . tinət. fitrət. təbiət. içgüdü. içduyu. insiyaq. - özün tutmaq : əl çəkmək. bıraqmaq. imsak edmək.
Yüklə 24,78 Mb. Dostları ilə paylaş:
|