Türkcə Etimoloji Sözlük

qaba qavşaq

 

bir işdir

: 

əsərdir.

 

özənlə

 

 

1

. basa. 

sıx

. 

1

. 

diqqətlə. sıxı sıxı. 

-

 

sıxı

 

sıxı

 baxmaq, 

dinləmək

: 

özənlə, diqqətlə baxmaq, dinləmək

.

  

özənləmək

 

 

sayğarmaq. diqqət edmək. 

 

özənli

 

 

1

. bic. 

diqqətli

. 

biçək

. 

kəsərli

. onuq. ussal. 

usa ağla 

uyqun. 

sağlaq

. 

dayanıqlı

. 

1

. 

bişim. diqqətli. e‟tinalı. 

düzənli. e‟tinalı. yıyqıc. yığqıc. cıyqıç. dərli toplu. tirnəkli. 

qeyrətli. e‟tinalı. 

1

. 

qadalma. qeyrətli. çalışqan. əzimli. 

qadalmış. qeyrətli. çalışqan. sübatlı. əzimli. 

 

özənli

 

 

diqqətli. oyunçu. oyanıq. tetik. nazik. 

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

özənli

 

 

öznəşic

. 

qaraçıq. qapısıq. qaplıcıq. tamahlı

. 

tamahkar. 

təmə'li. yapasıq. qılasıq. atışıq. utuşuq. oduşuq. alışlı. 

qızıqlı. qoruqlu. qızımlı. qısıqlı. qınıqlı. coşquq. yaxışıq. 

yanqısıq. azman 

<

 

acman. aclıq. gözlü. acgözlü. tutuq. 

tutuqlu. tutalı. dalvalı. talvalı. gərikli. çəkişli. dalqıçıq. 

oburlu. hopurlu. öpürlü. yumuqlu. umuqlu. umaqlı. əm

ikli. 

yerikli. yenikli. dadıqlı. araşıq. arzıqlı. marağlı. sevişli

. 

iştahlı. istəkli. əsikli. istəşli. həvəsli. həvəskar. 

 

özənlik

 

 

incəlik. sapçılıq. ipçilik. incilik. acıqlıq. arıqlıq. arcıqlıq. 

arqıqlıq. inciklik. qırıqlıq. naziklik. təniklik. darıqlıq.

 didlik. 

tizlik. tiziklik. dikizlik. tikitlik. dikitlik. didiklik. didəklik. 

tıkıdlıq. tıxızlıq. dəqiqlik. oyanıqlıq. tetiklik. naziklik. 

 

özənmək

 

 

1

. 

hazırlanmaq. yapınmaq

.

 

yeltənmək. qiptələnəmək. 

nərsəni yapmağa çalışmaq, meyillənmək. 

-

 

quş yavrusi 

uçmağa yapınır

. 

1

. 

özünə qayıtmaq

. 

1

. 

talaşmaq. 

dalaşmaq. qeyrət edmək. çabalamaq. 

 

özənmək

 

 

öznəmək

. diqqət edmək. 

 

özənməli

 

 

tikizə qapar. dəğər. əhmiyətli. 

 

özənməmək

 

 

göz ardı edmək. saymamaq. diqqətə almamaq. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

818 

özənsiz

 

 

1

. 

aldırmaz. aldırışsız. qaptırmaz. qaptırışsız. 

önəmsəmiyən. diqqətsiz. laqeyd. 

1

. 

qaba saba. tullağan. 

dərdərik. yuxulubaş. başı soyuq. həvərə. inciksiz. 

nəzakətsiz. 

 

özənsiz

 

 

cıyqışsız. yıyqıçsız. yıyqıcsız. düzənsiz. tərtibsiz. 

sansız. önəmsiz. yaxınçsız. yaxınsız. ehmalkar. 

diqqətsiz. 

 

özənsizlik

 

 

sansızlığ. ilgisizlik. sayqısızlığ. hörmətsizlik. 

 

özənti

 

 

dirim. keyfiyyət. başqalıq. xisusiyyət. netəlik. necəlik. 

vəsf. tə'rif. qoltuq. 

 

özəntiri

 

 

özəndiri

. 

özəndiriş

. qızındırı. qızındırı. qızsındırış. 

qoşqunduru. qoşqunduruş. istəndiri. istəndiriş. bəğəndiri. 

bəğəndiriş. bəğnəti. öğgü. övgü. övgi. sıylıq. sıyqı. 

imləndiri. imləndiriş. imləti. imrəndiri. imrəndiriş. imrəti. 

imsəndiri. imsəndiriş. imsəti. umrandırı. umrandırış. 

umratı. umsandırı. umsandırış. umsatı. çəksindiri. 

çəksindiriş. çəksiti. çəktiri. diləndiri. diləndiriş. dilgəti. 

arzundırı. arzındırı. yerikləti. yerikit. yaxşındırı. yaxtı. 

oxsandırı. oxsandırış. oxsatı. tutsunduru. tutsunduruş. 

küysəndiri. küysəndiriş. küysütü. güvəndiri. güvəndiriş.

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

düşgündürü. düşgündürüş. düşsündürü. düşsündürüş. 

təşviq. təşviq edmə. rağiblətmə. şovqlandırma. 

iştiyaqlandırma. həvəsləndirmə.

 

özəntiriş

 

 

özəndiriş

. 

özəndiri

. 

qızındırı. qızındırı. qızsındırış. 

qoşqunduru. qoşqunduruş. istəndiri. istəndiriş. bəğəndiri. 

bəğəndiriş. bəğnəti. öğgü. övgü. övgi. sıylıq. sıyqı. 

imləndiri. imləndiriş. imləti. imrəndiri. imrəndiriş. imrəti. 

imsəndiri. imsəndiriş. imsəti. umrandırı. umrandırış. 

umratı. umsandırı. umsandırış. umsatı. çəksindiri. 

çəksindiriş. çəksiti. çəktiri. diləndiri. diləndiriş. dilgəti. 

arzund

ırı. arzındırı. yerikləti. yerikit. yaxşındırı. yaxtı. 

oxsandırı. oxsandırış. oxsatı. tutsunduru. tutsunduruş. 

küysəndiri. küysəndiriş. küysütü. güvəndiri. güvəndiriş.

 

düşgündürü. düşgündürüş. düşsündürü. düşsündürüş. 

təşviq. təşviq edmə. rağiblətmə. şovqlandırma. 

iştiyaqlandırma. həvəsləndirmə.

 

özəntirmək

 

 

özəndirmək

. 

1

. 

qayrıqlandırmaq. qeyrətləndirmək. qayrıq 

vermək. qeyrət vermək. istəkləndirmək. ürəkləndirmək. 

1

. 

istəkləndirmək. qındırmaq. qıncıtmaq. qıcırtmaq. 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

820 

qaşartmaq. qacartmaq. təşviq edmək. təhrik edmək. 

qışqırtmaq. 

 

özərq

 

 

özərk

. 

1

. 

buyruqlu. muxtar. muxdar. buyruqu, hökmü 

əlində. fərmanlı.

 

1

. muxtar.  

özərq

 

özərk

. xudmuxtar.  

özərqli

 

özərkli

. 

özbaşdaq

.  

özərqliq

 

 

özərklik

. özbaşdaqlıq. qaraşsızlıq. sərbəslik. ərkinlik. 

ərkilik. bağımsızlıq. bağmısızlıq. azadlıq. müstəqillik

 

istiqlal.  

özət

 

 

qasıq. qasıt. qasaq. qasat. qısıq. qısıt. bəslək. xülasə. 

xulasə. 

 

özət

 

 

ötət

. 

qıssa

. 

xulasə

.  

özəti

 

 

düzcə. düzünə. düzcəsi. doğrusu. qıssası. qısası. 

kəsəsi. kəstirməsi. 

 

özətiş

 

 

1

. 

özdəyiş

. 

özəyiş

. 

təsfiyə.

 

arıtma. artama. arıtlayış. 

arıtış. artlayış. arsayış. ayıqlama. ayıqlayış. darayış. 

daraş. təmizləmə. safatma. saflayış. safatış. 

1

. 

qısatış. 

xilasələmə. icmal. 

 

özətişmiş

 

 

adanmış. ixtisas verilmiş. 

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

öziq

 

özik

. 

özük

.

 

öz. eşq. aşq

. 

sevgi. ütik. üdiq. ötik

. 

coşması. 

səvda. həsrət. 

-

 

göz görsə, özik

 

gəlir

.

 

-

 

özik

 otu tutunup, 

öpgə ürək qoğrulur

.

  

öziqizqə

 

 

öziqizqə

.

 (

tükan qapılarında yazılır 

) 

özüzə çəkin

.  

özinqizdən

 

 

(

tükan qapılarında yazılır 

)

özüzdən

 

itələyin

. itin.  

özqantan

 

özxandan

. 

özxanidan

. soydan

. elçin. 

 

özqə

 

 

özgə

. ayrı. ayrıca. digər. qeyr. sayir. başqa. iç kişi 

olmayan. qərib. kəsəki. yaban. yabançı. el. yad. başqaq. 

başqa. 

- 

özgə

, 

başqa

 

birinin nərsəsin yemə

, 

aşırma

, 

oğurlama

: 

aşırma: intihal. 

 

- 

iğnəni özüvə çuvaldızı özgəsinə

. 

 

-

 

onun atdı biri düşdü, özgədə

 

yemək, bizdə ürək pişdi. 

 

-

 

özgə əllər kəsilsin

. 

 

özqə

 

 

özgə

.

 

ö

t

gə

.

 

ö

t

ürgə

.

 

ö

t

əri

.

 

ö

t

gəri

.

 

ö

y

gə

. 

( 

uzqə

: uzaq olan

.

 

uzamaq: uzaqlatmaq

.

 

ayırmaq

.

 uzaq: 

atılmış

.

 

aralı

)

. 

1

. 

biləkiş

. 

artıq

. 

ayrı

. 

ayrıkşa

. 

ayrımşa

. 

başqa

. qeyr. 

üytgəşik

. 

dəğişik

. 

bölək

. 

özgəçə

. 

özgəşə. uzaq. qıraq. ozal. aralıq.

 

qalan.

 

dəğişik

. 

ayrığ

. 

əşik

.

 (xisusi

.

 istisnai)

. 

mənin qarşıtı

.

 

ötəki

.

 

yabancı

.

 

qeyrı.

 

1

.

 

ağac özü. 

1

.

 

özə. içə. 

-

 

əzgi savıq 

əzləsən, özgə

 

sınar

.

 1

. 

başqa. 

1

.

 

köduyə. kədinə. 

1

. # 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

822 

başqası. ayrı. 

 

-

 

özqə va

: ama

.

 

fəqət

. 

 

özqə

 

özgə

. 

ötə

. 

üytgə

.  

özqəc

 

 

özgəc

. kəsəki. alışınmamış. alşınmamış. umulmadıq. 

alşarı 

(<

 

alış aşırı

:

 

alış, alşaq dışı

)

. dışaq. dışlaq. dışqal. 

daşqa. əcib. ənayi. eybəcər. 

yasadış. 

yadırqıq. yadqırıq. 

yabanısım. şaşrınıq. çarpınıq. sarpınıq. sanğılmadıq. 

ğeyri mə'mul.

 

özqəcə

 

 

özgəcə

.

 1

. 

başqaca. ayrıca. 

1

. 

özgə

. 

biləkiş

. 

artıq

. 

ayrı

. 

ayrıkşa

. 

ayrımşa

. 

başqa

. qeyr. 

üytgəşik

. 

dəğişik

. 

bölək

. 

özgəçə. ayrı ayrı

. 

ayrılıq.

  

özqəçi

 

 

özgəçi

. atdost. sənçi. içdən, çıxar gözətmədən 

(

mənfəət 

gözləmədən

)

 

dostluq, yoldaşlıq edən. 

 

özqəl

 

 

özgəl

. 

1

. quduru. xuduru. 

1

. 

özə ayit

.

 

özdən gələn

.

 

səmimiyyət. 

 

özqəlik

 

 

özgəlik

.

 

ayrım

. 

özəllik

. 

fərqli

. 

özgəlik qoymaq

:

 

ayrım

. 

fərq qoymaq

.  

özqəməz

 

özgəməz

. 

özgəməz

.

 

deyişməz

.  

özqəmik

 

 

özgəmik

. 

ötgəşik

. özgəşik. ötəri, keçəri olamaqlıq. 

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

özqər

 

 

özgər

. 

1

.

 

ulu ruhlu kişi

. 

1

.

 

iyilik sevər

.

 

xeyirsevər. 

1

. ulu 

ruhlu 

kişi,

.  

özqərçilik

 

özgərçilik

. 

yabançılıq. biqanəgi. 

 

özqərəq

 

 

özünə gərəkli nərsələr. şəxsi vəsayil, əsas. 

 

özqəriş

 

 

özgəriş

. 

1

.

 

xiyal.

 

qugu.

 

fantezi. 

1

.

 

devrim.

 

başqaldırı. 

1

. 

dəğişmiş. yenilik. inqilab.

 

1

. 

örtədiş

. 

örtqəyin

. 

təhəvvül

.  

özqəriş

 

 

özgəriş

. 

öytgəriş

. dəğişim. dəğişdirim. inqilab. 

 

özqərişçan

 

 

özgərişçan

.

 

düyişgən

. 

atqırcan

. 

özgərmil

. duruqsuz. 

biqarar.  

özqərmək

 

 

özgərmək

.

 1

. 

dəğişmək. 

1

. 

keçmək

. 

fikir dəgişmək

. 

 

-

 

özqərməyən özgərməyən

:. 

ərisməyən

.  

özqərməz

 

 

özgərməz

.

 

dəğişməz

.  

özqərmil

 

 

özgərmil

.

 

düyişgən

. 

atqırcan

. duruqsuz. 

özgərişçan

. 

biqarar.  

özqərtmək

 

 

özgərtmək

.

 

degişdirmək

.  

özqəsinli

 

 

özgəsinli

. - 

xanıma özgəsinli, bənzəsinli,

 

yarşasınlı, 

oxşasınlı

: 

xanımınsı. qadınımsı.

 

özqəşə

 

 

özgəşə

.

 

dəğişik

. 

özgə

. 

özgəçə

. 

ayrıkşa

. 

ayrımşa

. 

üytgəşik

. 

bölək

.  

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

824 

özqəşik

 

 

özgəşik

. 

ötgəşik

. ötəri, keçəri olamaqlıq. özgəmik. ötəri, 

keçəri olamaqlıq. 

 

özqəşik

 

 

özgəşik

.

 

öytgəşik

.  

özqəyic

 

 

özgəyic

. 

özgəyişmə. özgəyiş. ötgəyişmə. ötgəyiş. 

ötgəyic. 

ösmə. ösüş. ösüc. ösünc. boysanma. boysanış. 

boysanıc. qalxıq. qalxac. qalxış. gəlşic. gəlşiş. gəlişmə. 

boysayış. rüşd. tərəqqi. 

 

özqəyiş

 

 

özgəyiş. özgəyişmə. özgəyic

. 

ötgəyişmə. ötgəyiş. 

ötgəyic. 

ösmə. ösüş.

 

ösüc. ösünc. boysanma. boysanış. 

boysanıc. qalxıq. qalxac. qalxış. gəlşic. gəlşiş. gəlişmə. 

boysayış. rüşd. tərəqqi. 

 

özqəyişmə

 

 

özgəyişmə. özgəyiş. özgəyic

. 

ötgəyişmə. ötgəyiş. 

ötgəyic. 

ösmə. ösüş. ösüc. ösünc. boysanma. boysanış. 

boysanıc. qalxıq. qalxac. qalxış. gəlşic. gəlşiş. gəlişmə. 

boysayış. rüşd. tərəqqi. 

 

özqi

 

 

özgi

. dayaq. paya.  

özqıran

 

 

içqıran. içlətən. içli. içgin. canqıran. acıdan. acıdıcı. 

acıqladan. acıtqan. ağrıdan. dağladan. hirsləndirən. 

hisləndirən. iti. itici. qavıran. qovran. qovura

n. qavuran. 

küyən. göyən. göynədən. sancan. sarsıtan. tasalatan. 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

taslatan. toxunan. tumladan. tutturan. üzən. üzücü. 

üzüntülü. yaxan. yaxıcı. yandıran. mükəddərlədən. 

kədərlədən. 

 

özqol

 

 

gözqol. kökqol. başqol. dibqol. təməlqol. içqol. anaqol. 

araqqol. ora

nqol. oratqol. ortaqol. qaynağqol. qaynaqol. 

qaynaq. ocaqqol. ocaqol. göbəkqol. yataqqol. yuvaqol. 

çəkirdəqol 

(çəkirdək

 

<

 

çiq

: tuq

: bütun. 

)

. mənşə‟. kökün. 

kökən. mənbə‟. iç mərkəz. əsl mərkəz. siql mərkəzi.

 

özqör