mağara
.
dəlhiz
( >
dəhliz
)
.
opanlıq
hopanlıq
.
hopçuluq
.
hopuçuluq
. hoppucluq.
höppüclük
.
1
.uyuşdurucu nərsələrə alışqanlıq. mö'tadlıq.
1
. kopoyoğluluq.
aldavçılıq.
ho
qqaçılıq.
opartmaq
yupratmaq. yıpratmaq. əpritəm. əsgitmək.
opba
hopba.
1
.uçarı. havayi. nəfsani.
1
.şımarıq. sırtıq. üzlü.
yüngül. dəlişman. dəlismən.
-
könül hopbası
,
oynaması
:
təpiş. çarpış. həyəcan. çırpıntı.
-
ürək hopbası
:
təpiş. çarpıntı. çırpıntı.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
opbaç
hopbaç
. -
təpişli
,
hopbaç
, oynaq,
titrək: çarpıntılı. çırpıntılı.
xələcanlı.
opcımaq
qopcımaq
.
abcımaq
. opmaq. hopmaq. qopmaq. şaşıb
çəkinmək. qorxmaq. ürəyi qırılmaq, pozulmaq.
opçın
apçın
.
afşın
.
avşın
.
zirəh
.
dəmirağ.
opçu
hopçu
.
hopuçu
. hopan. hoppuc.
höppüc
. 1.
çəkən.
mö'tad. hər çeşit tüstü, siqar kimi nərsələr hopan, çəkən
kimsə.
1
. aldavac. aldatcı. kələkçi. qalayçı. hoqqaçı.
opçuluq
hopçuluq
.
hopuçuluq
.
hopanlıq
. hoppucluq.
höppüclük
.
1
.uyuşdurucu nərsələrə alışqanlıq. mö'tadlıq.
1
.
kopoyoğluluq. aldavçılıq. hoqqaçılıq.
opkur
hopkur . acqara .
aç göz
. tamahkar . doymaz.
opqın
<
op
.
po
.
dikligi.
şişligi göstərən səs
:
dalqa. opsan
>
osman. asman.
oplamaq
hoplamaq
.
1
.
hop tutmaq
.
bıqınmaq. ıkınmaq. susmaq.
1
.oynamaq.
oplamaq
öpləmək
.
uçurmaq. qapmaq. mənimsəmək.
oplu
dolu
.
kök
.
tompaq. toluq. dolqun.
pökki
.
dölməç
.
səmiz
.
oklu.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
336
opmaq
hopmaq
.
obmaq.
öpmək.
höpürdətərək içmək.
somurub
utmaq. hopmaq.
hopa hopa homur homur içmək
.
opmaq
öpmək
.
höpmək
. hopmaq. (#
üfləmək. ütləmək. ötləmək.
püfləmək. pükləmək
).
çəkmək.öpürdənmək. öpürdənğmək.
öpürmək. somurmaq. sormaq. sorğacmaq. su çəkmək.
opnur topur
opul topul . topul topur.
oppa
hoppa. 1
.dəlişmən.
1
. uşaqyana.
oppuc
hoppuc.
höppüc
.
hopçu
.
hopuçu
.
hoppuc.
höppüc
.
1.
çəkən. mö'tad. tüstü alışqanı. hər çeşit tüstü, siqar kimi
nərsələr hopan, çəkən kimsə.
1
. aldavac. aldatcı. kələkçi.
qalayçı. hoqqaçı.
oppucluq
hoppucluq.
höppüclük
.
hopçuluq
.
hopuçuluq
.
hopanlıq
.
1
.uyuşdurucu nərsələrə alışqanlıq. mö'tadlıq.
1
. kopoyoğluluq.
aldav
çılıq.
hoqqaçılıq.
opraq
1
.
( p < > b < > v )
obraq
. ovraq. oğraq. əprik. əzik üzük,
əsgimiş nə. yıpranmış. yıpramış. əsgimiş
.
-
opraq don,
kişi, qılıq, ürün
.
1
. paltar. geyim. yapraq.
opralmaq
oprumaq
. çuxurlanmaq. alçalmaq.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
opramaq
obramaq
. əprimək
.
yıpramaq. obramaq. oğramaq.
əsqimək. gəvşəmək. kortalmaq. tazalığı, itiliyi gedmək.
-
gəngəşli bilik utraşur, gəngəşsiz bilik opraşur
.
opran
qayan yer . kayqan yer . qorxudan .
ürkütən
.
şaşırtan
.
opraşmaq
yıpraşmaq. yıpranmaya başlamaq.
-
gen don opramaz,
gəngəşli bilik
artamaz
.
opratmaq
obratmaq. yıpratmaq
.
oprı
obruq. oyruq. oğruq. çuxur. dərə.
oprtonislik
əsiş. dalqanıq. sabit olamazlıq.
oprulaq
opraqlıq
. çuxurluq. alçaqlıq. çuxuru çox olan nə, yer.
oprumaq
1
.
opralmaq
. çuxurlanmaq. alçalmaq
.
1
.
yemək.
1
.
hopruşmaq. içişmək.
opruşmaq
hopruşmaq. içişmək.
opuçu
hopuçu
.
hopçu
. hopan. hoppuc.
höppüc
. 1.
çəkən.
mö'tad. hər çeşit tüstü, siqar kimi nərsələr hopan, çəkən
kimsə.
1
. aldavac. aldatcı. kələkçi. qalayçı. hoqqaçı.
opum
öpüm
.
hopum
.
höpüm
.
yudum. bir kərəlik yeyim, içim.
-
bir opum mun: bir udum sup
.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
338
opur
obur.
iştahlı.
-
opur sapır
:.
çörçöp
.
xaşal aşal
.
qırıq tökük nərsələr
.
dardağan
.
opurmaq
qoparmaq .
dağıtmaq
.
əpritmək
.
opuz
obuz
.
1
.
şişik, çətin, qaba, qatı olan nə.
1
.
qudurqr
n. ası.
vəhşi.
1
. qatı
.
sərt.
opuzluq
obuzluq
. yüklü, şişik, qoğzaq olan nərsə. yoqquş,
sarp.
çətin.
-
obuz
iş: çətin olay
.
-
obuzluq yer: oy obuzluq yer:
eniş yoqquş sarp, sərt, əngəbəli
atar tutar
yer
.
or
1
.
ur
.
ür
.
ör
.
uca
.
ürük
.
uzaq
.
uzun
.
bax > uz
.
1
. xəndəq.
1
.
quruh. yığın. fovc.
1
. qala. qurqan.
1
.
oru. qala. qala
bürcü
.
şəhər
.
düzün
.
tikiş tükətmə
.
təpə
.
ucalıq
. uca .
yüksək yer
. topraq . qala .
şəhər
.
quruluş
.
-
or bəyi
:
qalanın
başqanı
(
keçmişdə şəhərlər qalıxlarla
.
qalalarla
.
duvarlarla
çevrili
b qorunurdu)
tutuşdur
.
(burqalman . castle (ingilis ).
qalaqigürci
. berqhous ). 1
.
xəndəq
.
biçim
.
kəsmə
.
1
. kor .
gor.
1
. birlik . yaqma .
düzən
.
ölçü
.
1
. dik yer.
qala burcu.
1
.
#
çuxur
yer.
həndək.
1
.
yer.
duraq.
bölgə
.
1
.
-
or
!
: doğra
!:
biç
!
.
1
.
kərtə
.
dərəcə
.
mərtəbə
.
1
.
düzən
.
quruluş.
-
or at:. donu al
-
doru olan at.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
ora
-
buradan oraya
: köy köy. yer yer. yer bə yer.
-
ora al
: götür.
-
haydi oradan!
: öylə olmaz!. saxın!. çəkil ged!. çəkdir!
>
sikdir!.
ora
1
.
< ol + ara: o yer
.
ordan:
ol + ara + dan
.
1
.
< oy
.
oyuq.
arx.
çuxur
. quyu.
çevri
.
çəpər
.
-
cında orası
: kifir su
quyusu
.
başıqa
(
başqasına
) ora koliqan (
istəyən
)
özü düşər
.
1
.
o
ara
. uzağı götərən söz
(# bura: bu ara )
.
oracan
oşındanca. orayadəkin.
oracıq
<
ol +
aracık
.
oraq
quşi
çırıtlaq. ocaq çəkirgəsi.
oraq
(
<
urmaq
.
vurmaq)
.
1
. çalqı. tırpan. oraqla. biçin çağı.
1
.
əriq. tırpan
(
tərən
.
dərən
.
qıran
)
. -
oraq
böcəyi: çızılqa
.
cırcıra
.
1
. orqaq.
baştar
.
-
oraq bel
: beli çuxur olub, yükə gələn bəygir, at
.
-
böyük
oraq:
tırpan
.
dərpən
(
<
dərmək)
.
oraq
{<
>
soruq}
.
{1
.
<
oğraq
. ( < orqaq
.
ormaq
.
vurmaq
.
eşmək
.
kəsib açmaq
.
qazmaq
.
xəndəqləmək
.
yarmaq
.
biçmək
)
.
çalqı
.
çapqı
.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
340
çaqpı
.
1
.
( <
hörmək
)
.
hörək
. tav
(tab)
.
bağlama
.
buxcalıq
}
.
orqa. orqac.
doğrayıcı
.
biçici
. uraq.
}
.
oraq
çalınc. çalıc. kavıc. qalıc.
kəsən. tırpan. qatır. qasır.
qazır. qaqan. qırıcı. qıran. qıtan. gücməçi. gücəmçi.
gücəyən. zalim. müstəbidd. dispot. tiran.
-
at
orağı, gözlə qırağı.
-
söğmə tikanı
,
sevgi gülündən su içər
,
orax gəlsə
, kollu
güllü biçər
.
oraqçı
1
. biçən
.
biçici. biçici. biçən. kəsici. zalim.
1
.
trpançı
.
çalğıçı
.
oraqçı
tırpançı. biçici.
oraqla
1
.
oraq vaxdı
.
1
. oraq. biçin çağı.
oraqlamaq
1
. oramaq. uramaq.
1
. oramaq. uramaq. vurmaq.
qırmaq.
oraqlanmaq
tırpanmaq. biçilmək. çalınmaq.
oral
qoca.
aralay.
yaşı gecişən
.
oralamaq
quşatmaq
. qaytarmaq .
çevirmək
. sarmaq . oray
:
saçın
çevrisi
.
oraylık
:
buruq.
bürkük
.
oralı
-
oralı olmamaq
:
aldırmamaq. saymamaq. umursamamaq.
önəmsəməmək. ağırsamamaq. yeğnisəmək. yengisəmək.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
engisəmək. yüngül tutmaq. azımsımaq. dəğər, önəm
verməmək. oralı olmamaq. umursamamaq. kiçimsəmək.
xəfifsəmək.
-
hoş hoş diyə bağırdı, at oralı
olmadı: aldırmadı,
saymadı.
orallı
oranlı. mütənasib. mütəvazin.
oralma
orama.
düğüncək
.
bağça
.
buxça
.
oralmaq
yanmaq .
geriyə dönmək
.
dönmək
.
çönmək
.
qayıdmaq
.
dolanmək
.
ulaşmaq
.
oralsız
oransız. qeyri mütənasib. qeyri mütəvazin.
oraltı
orantı. tənasüb.
oralu
qayıtmalı
.
oram
<
or
.
1
.
oturulan yer. orun. durulan yer.
1
. orta.
1
. sokak.
soxaq. yol. caddə.
-
bıtıq oram: çıxm
az sokak.
-
ara oram: ana yol.
-
baş oram
: ana yol.
-
genğ oram
: ana yol.
-
Dostları ilə paylaş: |