Türkcə Etimoloji Sözlük
Yüklə 24,78 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
orataqi oradaki . andağ.
oratan oradan . - haydı oradan : 1 . öylə olmaz. çəkil ged. sikdir ged.
. kimsən ki.
. 1 . andan. ondan. 1 . andına. oyradan. 1 . arıdan
. ötədən
. oyandan. ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
. oranqol. araqqol. içqol. anaqol. qaynağqol. qaynaqol. qaynaq. ocaqqol. ocaqol. göbək qol. yataqqol. yuvaqol. dibqol. təməlqol. kökqol. başqol. gözqol. özqol. çəkirdəqol
: tuq : bütun.
. mənşə‟. kökün. kökən. mənbə‟. iç mərkəz. əsl mərkəz. siql mərkəzi.
. vur . ura . uraq
. oraq) . oraqlanmış kimi qılmaq, qırmaq. vurub yıxmaq. dibdən qaldırmaq.
< hörmək ) oralu. piç
burç
. oray or ay . 1 .
aynı .
əşit .
əş dəğərdə ( qırgızlarda ) . 1 .
fürsət .
hamlə . 1 .
çox . oraya alayqa. orayatəqin orayadəkin . oşındanca. oracan.
. şarkıların söylənən "
" kimi bir söz.
orayada dartmaq : gəlin evindən çıxarılırkən orayda adı verilən melodiyi söyləmək .
oraz qut. uraz.
uras. ıraz
. şərəf
.
onur. taleh.
orazıq bir tür dağ bitgisi.
igid. mərd . 1 . ünlü
. məşhur
. orbaq orbağ .
. xəmirin qaba yapışmaması üçün təkinə səpilən un.
HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM orbuq dağların üzərində düşəy, doğal mağaralar . bunların içində yağ,
peynir saxarlar. orcus ərcus
. ölüm şeytanı.
: ortalamaq
ayırmaq ) .
.
. ayırmaq. tutmaq. durdurmaq. 1 . ortalamaq. ayırmaq
tutmaq. orçun 1 .
kəsici .
kəsgin .
doğrayıcı . 1 .
bölgə .
vilayət . 1 .
onurlu. axlaxlı
.
xoşəxlaq. orənq orəng . metatez < ornaq: yer. qonaq. təxt
.
əqrəb kimi )
quryğu dik heyvan. oriq olmaq orik olmaq . oturmaq. yerləşmək. yer almaq. ordu qurmaq. kəmp edmək.
orlaşmaq. urılamaq. urılaşmaq. urlamaq. yurlamaq. bağrışmaq. çağrışmaq.
rədə. mərtəm. qat. dərcə. dərəcə.
. orna. dərəcə. mərtəbə. çatı.
. yer. yurt. cer. urın
yər
. yir. baca. orındık səndəl
. orınlamaq yer bə yerləmək . yerləşdirmək .
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
sanalı. qonumlu. yonumlu. qısınlı. mə'qul.
burulmaq. bürünmək . orıntamaq orındamaq . icra edmək . orıntavqa orındavğa . icra edmə . işrəmə . işləmə
.
:. icra quruhu. orqa 1 . oraq. orqac. doğrayıcı .
biçici .
. bayraq.
. bayraq. orqac oraq. orqa. doğrayıcı .
. orqaçi dəvə arvana. enən
. orqaçı orğaçı . ırğuçı
doğurçı
. işçi
. biçinçi
. orqaq orğaq .
. kəsən, biçən ayqıt.
1 .
) . qalın ip
.
hörgü : triko. toxunma. 1 .
hörük .
hörgüg . hörgə
. üzv
. müşə
. müçö
. 1 .orqan.
araç
. quruluş
. çalqı
. ayqıt
. 1 . tüşəv
. buxov. köstək
. bağ
. arqun. kişən.
orqan örgən .
. üyə. üzv. qurul.
iç orqanların sıvı , su salması: dumağı. engin. ingin. zükam. nəzlə.
-
göğüs dumağı .
bağırsaq
dumağı .
burun
.
orqan orğan . yoğun ip (orin ( fırans
. HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM orqançı ipçi
. ip. örmə
. orqanizə
toxdaştırmaq. yerləşdirmək. düzənləmək. sağlamaq.
oranlı. ornaqlı. qoylu. biçimli. əndamlı. çəkli. çəkimli. şəkilli. gözəl.
1 . qala. 1 .
bayraqlı .
bayraq yiyəsi. orqə orkə .
.
.
.
çadır. 1 .
sürəyya. pə rvin. orqır kəsici
.
biçici. orqon ip. çuval
. hava. bu gün orqan pozuk .
sır saqlayan .
sırdaş .
gizli. sırlı
.
gizəmli. orqun orxun . sır saqlayan .
sırdaş .
gizli. sırlı
.
gizəmli. orlanmaq horlanmaq. hörlənmək. örlənmək. bəlirmək. çıxmaq. y üksəlmək. orlaşmaq orılaşmaq. urılaşmaq. urlaşmaq. yurlaşmaq. bağrışmaq. çağrışmaq.
oğluq
.
qazıq. xəndək. qalanın çevrəsində olan qazıq,. orma 1 . biçin (oraq < or . ormaq < vurmaq orman) .
ormaç . omaş
. omaç
. omıçı
. oraqçı
. 1 . biçim . çapu
. çapıv
. oruv. ormaçı sərsəri. salsar. avara.
< > v ) vurmaq} .
vurmaq . oraqlamaq .
doğramaq .
biçmək. kəsmək. biçmək. vurmaq. urmaq. ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
çox .
sıx ) . 1 .
. sığlıq. sıxlıq. sınq. sıqn. çəngəl. cəngəl. tuğay. çəkələk. cəngəl. ğaba . balqan. meşə biqşə. bükşə
.
.
ağacın çox, bol, sıx olduğu yer .
bükülü yer . ağaclıq
.
bölgə . 1 .
çalılıq . çıtılqı
. kolkoslu yer. birbirinə girmiş ağaclıq . 1 .
tarla. düzənlik . 1 .
yiş . yaş
. yaşıl
.
yaşıllıq içindəki bölgə . 1 . çigit. çigət.
orman: tolan .
orman 1 .
. hobban. hovlu. hovlac. tovlu. bəğgin. hobban. köpük. kibirli. bəğgin. göbəç. göbəş. köpbüş. köpbərən. göbəkli. kombaq. kopaş gombul. qabarıq. qabaq. qapaz. kombaq. köpbərən. köpbüş. köpük. göbəkli. kibirli. bombaq. böyüklənən. çağaçı. yaxaçı. çalımçı. dolqun. dolu. doluq. geçgin. keçgin. apaz. qabaq. qabarıq. qapaz. qonbadaq. qonbadaq. qurqın. qurra. qaqanuz. qaqanoz. qaqqoz. qaqoz. qaqlaq. şişgin. şişirən. çişrən. yelli. köpbərən. xodpəsənd. quruqan. qanquru. məğrur. if adəli. qiyafəli. mütəkəbbir. 1 .cəngəl. çanqal. çəngəl. meşə. tıxmas. tıxmaz
tımas. tıxcıq (< tıxmaq) . (> timas (fars) ).
dağ daşı qapayan orman, meşə : qapan. qab
HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM -
,
: qapuz. qapız.
kəsimə ayrılan orman : baltalıq.
dəli orman: sıx or man.
- meşədə , ormanda yaxılaraq açılan tarla , boşluq. kövnük. göynü. göynüq. göynək (< köv : kav : boş
, odun, orman olamaz : sıxıntısız, inciksiz iş, kimsə yoxdur.
, külə ağaclı orman : çalılıq. - sıx ormanlı , sarp sıradağlar : balkan.
. süpürgə otusu, boş, gəvrək, çox çeşitli çalı çırpıyla qapanmış quraq yer.
ova, çöl arasında , ada biçimində orman : qarayer. -
,
, poyraz, qarayel tutmayan, qoyunların barındığı quylağ , quytu yer: qara iyrək, əğrək, əyrək, evrək, evlək. örtülü yer.
,
: qara avı.
tarlalarda, ormanlarda görülən , qalın köklü , tikənli ağac : qarayantaq.
: qarahopur. qaraqopur. qarakovur.
aqaşçı. atlı orman qoruyucusu .
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
. hobban. hovlu. hovlac. tovlu. bəğgin. hobban. köpük. kibirli. bəğgin. göbəç. göbəş. köpbüş. köpbərən. göbəkli. kombaq. kopaş gombul. qabarıq. qabaq. qapaz. kombaq. köpbərən. köpbüş. köpük. göbəkli. kibirli. bombaq. böyüklənən. çağaçı. yaxaçı. çalımçı. dolqun. dolu. doluq. geçgin. keçgin. apaz. qabaq. qabarıq. qapaz. qonbadaq. qonbadaq. qurqın. qurra. qaqanuz. qaqanoz. qaqqoz. qaqoz. qaqlaq. şişgin. şişirən. çişrən. yelli. köpbərən. xodpəsənd. quruqan. qanquru. məğrur. ifadəli. qiyafəli. mütəkəbbir.
doğrayan
.
biçən. orn orun . yer. - ornundan qoparma: yerindən dəprətmə
qoy qalsın
sən mənim ornumda olsaydın neynərdin
onu qoy bunun oruna, bunu qoy onun oruna .
orna 1 .
orın. dərəcə. mərtəbə. çatı. 1 .
oran. dəfdər. yer. 1 . oran. ölçü . təxmin
. sınır
. hədd
. dərəcə
.
ornasız oyun oyun pozar . ornasız oyun . boyunda pozar. oyunda. ornaq 1 . (
. hər nəyin yerləşdiyi, yığıldığı yer. yurd. batan. vətən. məqərr. 1 . ( y < > r ) oylaq .
|