Türkcə Etimoloji Sözlük

-

 

gözətləmə odası

: 

aralıq

.

 ara

.

 

-

 

qonaqların, görcülərin qonağı, otaqı

: 

aralıq

.

 ara

.

 

 

otaqa 

 

otağa

. 

1

. tac. döğüşdə tolğaya 

(

dəmir börk

)

 

taxılan tuq, 

cığa. börkə bağlanan bəzəklər. 

1

. 

kalağı. başa, təpiyə 

vurulan quş yələyi. 

1

. 

ot ağa

. 

evin başı

. 

ailə başı

. 

evdə 

s

özü geçən kişi.

 

otaqa 

otağa

. 

tuğ

. 

çələng

. 

 

otaqca 

 

odacıq

. odac. 

odaç

. 

ev, hamam kimi yerlərdə özəl bir 

nərsə üçün ayrılan otaq. kəpəz. qəfəs. qapas. 

-

 hamam 

gəpəz: soyunub, geyinmə bölümü. 

-

 

aşgəpəzi: aşoda. 

aşpazxana. 

 

otaqçı

 

 

çadırçı. 

-

 

otaqçılar çarşısı.

  

otaqçı

 

 

odaqçı

. 

odaçı

. pərdəçi. tutucu. hacib. 

 

otaqçılıq

 

 

yabanı otdan ayıran

.  

otaqlı

 

 

odalı.

 

-

 

kaçar odalı

: 

neçə otaqlı. 

 

otaqlıq

 

 

otaqlıq

. 

odalıq

. qırnaq. kilfət. kəniz. qaravaş. kilfət. 

kəniz. cariyə. qırnaq. kilfət. kəniz. qaravaş. kilfət. kəniz.

 

cariyə. 

 

otalaq 

 

otalağ

. 

ot alağ

. kav. kağ. kağan. kağavar. kavağar. 

kəğəl. kağal. kəhgir. kağqır. kəvlə. 

>

 

kəhlə. küsgüt. 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

412 

asalaq, əngəl bitgilər. otalağ. yabanı ot. 

 

- 

tarlanı otalağdan

,

 

kağavardan arıtlama: çapa, kağlama, 

kavlama işi. kav. kağ. kağan. k

avan. 

 

otalaqlamaq 

 

otalağlamaq

. kavlamaq. kağlamaq. kağanlamaq. 

qavanlamaq. çapalamaq. çəpinləmək. tarlanı otalağdan, 

kağavardan arıtlamaq. 

 

otalı

 

 

kökotlü. göyotlı. kəkotlu.

 (<

 

kök

, 

göy 

+ ot).

 

qoxulalı. 

qoxlalı. qoxulu. isli. iysili. dadıqlı. dadıllı. dadırlı. dadımlı. 

çaşnılı. çəşnili. çəknili. çiçəkli. tutumlu. tamtamlı. 

sumaqlı. baharatlı.

 

ədvacatlı. ədviyəcatlı. əduvalı. 

ədviyəli.

 

otalı

 

 

odalı. otaqlı

.

 

-

 

kaçar odalı

: 

neçə otaqlı. 

 

otalıq

 

qız

 

 

odalıq qız

:

 

kəniz. ev işçisi. yençə qız. yincgə qız. 

 

otalı

q 

 

odalıq

. 

1

. odalıq qız. evlənmədən evdə saxlanılan külfət. 

yinçqə qız. inçqə qız. kəniz. 

1

. əbd. qul. 

1

. 

<

 

otaq+

lıq

.

 

qulluqçu

. 

göz altı

. 

əl altı

. 

otalıq

 

 

odalıq

. 

otaqlıq

. qaravaş. ev, otaq işçisi. qırnaq. kilfət. 

kəniz. qaravaş. kilfət. kəniz. cariyə. qırnaq. kilfət. kəniz. 

qaravaş. kilfət. kəniz. cariyə. 

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

otalış

 

 

odalış

. odalma. 

tutuşuş. tutuşma. alışma. alışış. 

alovlanma. alovlanış. yanma. yanış. yaxınma. yaxınış. 

yalpınma. yalpınış. iştial. 

 

otalma 

 

odalma. 

odalış

. 

odlanma. yanma. yanğın. tutuşuş. 

tutu

şma. alışma. alışış. alovlanma. alovlanış. yanma. 

yanış. yaxınma. yaxınış. yalpınma. yalpınış. iştial. 

 

otama 

 

dərman

. 

bağım

. 

çara

. 

çözüm

. im. 

yardım

. umar. 

əlac

. 

çıxış

. 

tədavi

.  

otamaq 

 

1

.

 odamaq

. yandırmaq. yaxmaq. 

-

 odun otamaq

.

 1

.

 

isıtmaq. 

-

 

aşıc 

odamaq

: qablamanı qızdırmaq

.

 1

.

 

imləmək. 

əmləmək. əlac yapmaq. 

-

 

əmci ona ot otadı: həkim ona im, 

dərman verdi

.

 1

.

 

otlamaq. yandırmaq. 

-

 odun otamaq

.

 

1

.həkimlik edmək. qamlamaq. 

 

otamış

 

 

ötəmiş

. 

otacı

. 

utacı

. doktur.

 

həkim. 

 

otan çava

 

 

çör çöp

. 

süpürüntü

. 

yaqıt

. yaqacaq.  

otan 

 batan. 

vətən

.  

otancaq 

 ilac.

 

əlac

.

 

dava. 

mərhəm. 

 

otar 

 

ötər

. 

1

.

 

keçici

.

 

fani.

 1

.

 

utar. 

iyiləşdirici

. 

1

. mərtə'. otlağ. 

yayla.  

otaran 

 

otaçı

. 

çoban. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

414 

otaran 

 otomobil. ot araba.  

otarcı

 

 

alay, qoşun zəxirə başı. ordunun, qoşunun yemək, 

keçinəcaq, dolanmaq xəşlərinin görəvçisi. məsuli zəxirə. 

 

otarıtan bərü

 

otarıdan bərü

. 

ötədən bərü. keçmişdən belə. minəlqədim. 

 

otarlıq

 

 

otlağ. mal qaranı otlatma yeri. yaylım. 

 

otarmaq 

 

1

.

 

kələmək

. 

budağlamaq

. budamaq. 

dəğərsiz

. 

haşal 

otlarι yığmaq

. 

otağ

:

 

vəcin

. 

otağlamaq

. 

1

. 

od üsdə 

qoymaq.  

otasız

 

 

otsuz. 

acınacaq. buncağız. çıxırsız. düzəsiz. onarsız. 

onursuz. olunmaz. arnaşsız. çarasız. zavallı. tabsız. 

dayanaqsız. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, 

iti olmayan. damarsız. güvənilməz. aylaq. gücsüz. 

yetərsiz. düşük. bitik. bacarıqsız. başarıqsız. becərəksiz. 

qaq. qax. sökük. yarıq. yalız. yalıt. yalzan. yalvac. 

yalavac. yalvara. avara. açılaz. aciz. zayıf. iqtidarsız. 

şəfasız. 

 

otaş

 

 

>

 ot

ağlamaq

. otaq. 

yabanı otdan ayırma

.  

otaş!

 

 

ataş!

. 

atəş!

. 

yanış!. yaxış!. 

 

otaşıq

 

 

odaşıq

. həmodaq. 

 

otaşlamaq

 

 

ataşlamaq

. odlamaq

. yandırmaq. yaxmaq. yaxarmaq.

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

otav 

 od. otaq. 

çadır

.  

otay

 

 

oday (< od + ay). 

ortay 

(orta + ay ). 

yayın sonuncu ayı. 

şəhrivər. oqust. avqust. 

 

otayaq 

 

iti. yeyin. çabuq. çevik. 

 

otayqa 

 

otayan. ötə yan. qarşu. o yan.

 

otbarıt

 

 

ot barıt

. qarışıq. qarşılıqlı. mütəzadd. 

 

otböcəyi

 

 

odböcəyi

. kirmi şəbtab. 

 

otcaq 

 

odcaq

. otcaqa. otyaq. ocaq. od yeri.  

otcaq 

 

ortcaq. 

yarıncaq

. 

yarıtcaq

. yartacaq. 

şimşək. ıldırım. 

 

otcaqa 

 otcaq. otyaq. ocaq.  

-

 

otcaqasın suvutmaq: ocağını söndürmək

.

  

otcu 

 

otucu. 

havalı. nərsənin dəlisi, vurqunu, vırqını. 

- 

solçuluq 

havalısı

. - 

qadın otcusu

. - 

kitab havalısı. 

-

 

yalan, doğru, 

yemək içmək, para, düzən havalısı: dəlisi. 

 

otculuq 

 

otuculuq. 

havalıq. dəlilik. vurqunluq. vırqınlıq. 

 

otçı

 

 

odçı

. qorçı. silahlı. oxçu. ovçu. yaraqlı. 

 

otçı

 

 

otaçı. onçı. təbib. həkim. döhdür. 

 

otçıqın

 

 od

, 

ocaq pirənsi. 

 

otçu

 

 

-

 

göz otçusü

, 

həkimi

: 

gözçü. qarranquc. 

 

otçu

 

 

1

.

odçu

. odçı. 

1

.

otman. həkim. doktur. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

416 

otçul

 

 

bitgiçil

. 

qırtçıl

. 

qırtçır

. 

qırtçı

. 1

. bitgiçil. 

1

. göyək, bitgi ilən 

bəsələnənlər. 

1

. yoğursu. xamxar. 

1

. bitgiçil. göyəklə 

bəslənənlər. 

- 

otsul, 

otçul bitgilər: çalı çırpı. 

1. 

göyəkçi. 

göyçül. giyahxar. ətyeməz. xamxar. vejetaryən. 

 

otçulluq

 

 

bitgibilim. bitgibilgisi. göyəkçilik. giyahşinası. botanik. 

 

otıq

 

 

qıvılcım

. 

ç

aqmaq. 

uçkun

. 

çaxım

. 

yaşın

. 

ıldırım

. 

çağılğan

. 

yarğa

. 

nayzağay

.  

otım

 

 

odım

. 

1

.

 

ev. 

1

.

 

duvar.  

otımaq

 

 

ayırmaq

.  

otqalmaq 

 

otğalmaq

.

 

otlamaq.  

otqapaq 

 

odqapaq

.

 qaraqapaq

.

 

qaraldan.  

otqarmaq 

 otlamaq.  

otquc 

 

odğuc

.

 1

.

 

oduc. yalım. alov. 

1

.

 

azacıq od

.  

otquc 

. 

odğuc

.

 

odun.alov.

 

-

 

od odğuc bilə uçurmaz: od alov bila 

sönməz

. 

otquçluq

 

 

odquçluq

. 

oduçluq

. 

atuşluq. coşuqluq. coşavarlıq. 

coştanlıq. coşatanlıq. coşqarlıq. alovluq. alavlıq. yanığlıq. 

coşmışıq. qızmışıq. həyəcanlılıq.

 

otqun 

 

1

.

 

hamam suyun qızdırmaq üçün ot yandırılan yer

. 

tulambar. 

1

.

 

qabadayı.

  

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

otqurmuş

 

 

odqurmuş

 1

.

 

oturmuş

.

 

oturaqlı

.

 

sakin.

 

kəndinə güvən

. 

1

.

 

yuva quran.

 

birlik quran.  

otla 

 - 

söz ola qaymaqla bal, söz ola 

odla alav. 

 

otlaq 

 

(

otlıq)

. 

1

.

 

otun olan yeri. otlu yer. 

1

.

 

ot ambarı. 

1

.

 

çayır. 

otluq. 

1

. 

örü

.

 

örüş

. orum. 

yaylım

.

 

mərtə'

.

 1

.

çayır. 

tala. dala. 

otluq. çiqin

. 

1

.

mərtə'. 

yazaq. 

1

.otar. mərtə'. yayla. otlav. 

otlav yer. çayır. mərtə'. örləş. qırdış. çayır. sürülməmiş 

topraq.

 

otlaq 

 

1

. 

çayır çəmən. 

1

. otarlıq. mal qaranı otlatma yeri. 

yaylım. mərtə'. gəzək. 

 

otlaqçı

 

 

1

. baysa. asalaq. tabsaşar. asalaq. əngəl. tüfeyli. tüfeyli. 

tabsaşar. asalaq. əngəl. 

1

. 

əngəl. tüfüyli. 

 

otlama 

 

odlama

. atışlama. qızdırma. qışqırtma. coşturma. təhrik 

ed

mə. 

 

otlamaq 

 

{odlamaq

. 

otlamaq

.

}

. 

1

.

 

oltamaq. öltəmək. yaşlamaq. 

1

.

 

otlamaq. 

1

. ilaclamaq. 

dərman edmək

. 

maalicə edmək

. 

bağa qoymaq

. 

1

. ortamaq. otramaq. yaxmaq. yandırmaq. 

1

. otğalmaq. od qalamaq. qalamaq. kalamaq. xalamaq. 

yandırmaq. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

418 

otlamaq

 

 1

. çayırl

amaq

. 

-

 

yaylım

 otlama

: hər yandan güllələmə. 

(

qululə baran

). 1

. 

odlamaq

. 

otaşlamaq

.

 

ataşlamaq

. 

yandırmaq. tutuşturmaq. 

yaxmaq. yaxarmaq. 

otlanma 

 

odlanma

. alovlanma. qızğınlıq

.-

 

danışığın qızğınlığı

.  

otlanma 

 

odlanma

. odalma. yanma. yanğın. 

 

otlanmaq 

 

odlanmaq

. 

1

.

 

təbsirmək. tapsırmaq. tabsırmaq. 

qızışmaq. alovlanmaq. yanmaq. odlanmaq. 

1

.

 

tutaşmaq. 

tutuşmaq. alışmaq. alış veriş edmək. mücadilə, müarizə 

edmək. 

1

. qızışmaq

.

 

qızıllaşmaq. 

1

. 

od kəsilmək. od kimi 

olmaq. öfkələnmək.

 

otlanmaq 

 

odlanmaq

. atışlanma

q 

>

 

atəşlənmək. tutuşmaq. 

alovlanmaq. yanmaq. qorlanmaq.  

otlaşan

 

 

odlaşan

. od tutan

. alışan. otuşan. tutuşan. yanan. 

yanışan. yanğışan. yaxınan. yaxışan. yaxnışan. 

 

otlatmaq 

 

1

. mal qaranı otlatma yeri otlağ. otarlıq. yaylım. 

1. 

çayırlatmaq. yaymaq. 

 

- 

ma

l qaranı otlatıb sürmək

: 

güdmək. 

 

otlatmaq 

odlatmaq

. 

1

.aydatmaq. güdmək. 

1

.güdmək.

 

-

 

çoban 

qoyunların güdür

.  

otlav 

 

otlav yer. çayır. mərtə'. otlağ. 

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

otlayan 

 

odlayan

. oducu. odlayıcı. atışlayan. atışlayıcı. atışçı. 

yandıran. yanğıcı. yaxan. yaxıcı. yaxuc

.