Türkcə Etimoloji Sözlük
Yüklə 24,78 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
otlayan odlayan .
.qəvşək. çeğnəyən.çərəndə.
. çaqqıç . atəşləyən .
.otraqan. ortaqan. yaxan. yandıran.
həkim
. otcu. biçik
(
pezeşg
) . otlayıcı
odlayıcı . oducu. odlayan. atışlayan. atışlayıcı. atışçı. yandıran. yanğıcı. yaxan. yaxıcı. yaxuc .
otlı aş səbzi pilo .
.
. taşqın
. daşmış
. dışa vurmuş . coşqulu
. əsəbi
. od saçan
. otmar . tezürək ( tez ürək ) . həyəcanlı . yibək
. əsrik
. coşqun
. hərarətli . həyəcanlı . 1 . yağıqlı .
otlıq 1 .
. otun olan yeri. otlu yer.
. ot ambarı.
.
lıq . yanqal. issi. ısı .
. otlu odlu .
. qızqın. tavlu. ixtilaflı. qararlı. ötgür. münaqışəli.
. örüşlü. çayırlı.
motorlu dəgirman .
odlu. oduc. 1. atışqın. atışlı. atıclı. canlı. yanlı. yanuc. yanğuc. yaxlı. yaxuc. qızqın. sınırlı. xaşlaq. ısqın. darqın. dartqın. 1 .
yaxınlı . -
,
, yaxınlı , bulaşıcı , salqın kəsəli: qaba şiş. 1 . yaxlı.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
pərəstişkar.
, odlu yaraq: xumbara .
-
, odlu
qoçtax. qurtax. gürtax. qoştax. çalağan. qıllı .
-
qışınki yağlı əbbək, isti kürsü, yayınki kərdi yanı, odlu tüstü .
otluq 1 .
mərtə'. -
otluq dağ: otlu dağ . 1 .
yemlik. axır. 1 .
dənə. 1 .
həbb. 1 .
oyluq. uyluq. qol qəmiğinin qalın yeri.
.
tuşqan. tutuşqan. tün tulambar. hamam ocağı.
. otlağ. çiqin
çayır. 1 . otlu.
1 .çaqmaq
( ç < > y ) yaqmaq. -
: çaqmaq daşı .
: damqa
.
işarət . otluq odluq. 1. atışlıq. qızqınlıq. sıcaqlıq. issilik. istilik. yanğınlıq. alovluq. coşqunluq. hərarət.
. ocaq.
1. cəhənnəmmlik.
: kavqazlıq. otmaq o zmaq . otmaq . 1 .
osturmaq. ozdurmaq. pişirmək. bitirmək. gəlişdirmək.
işlər osub keçürgən: işlər düzüb HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM keçirdən
. 1 .
ozmaq. ötmək. uzmaq. utmaq. keçmək. -
onun atı ozdi .
otman 1 .
otxan .
ocağın odını yaxıp issi saxlayan . ev , ocağın davamlığını, soyu qoruyan. 1 . otçu. həkim. doktur. otmar odlı
.
od saçan. otnuşmaq
odnuşmaq . odşunmaq . öcgəşmək . öcləşmək . öcnəşmək .
ütşüşmək . ütnüşmək .
ötgəşmək . ötləşmək . ötnəşmək . itimək. itişmək. itiləşmək. itləşmək. itşinmək. itnişmək. odşunmaq. odnuşmaq. təpgişmək. dirnişmək. dirsəşmək. tutnuşmaq. tutşunmaq. qızmaq. qızışmaq. qızınmaq. qızşınmaq. qıznışmaq. daşlaşmaq. daşnışmaq. tərsələşmək. tərsləşmək. təsləşmək. tərsinişmək. tərsişmək. uğrsuzlaşmaq. uğursuzlaşmaq. uyuzlaşmaq. quduzlaşmaq. uymazlaşmaq. uymazışmaq. çılqınışm aq.
siyimsişmək. sırtıqlaşmaq. sırtışınmaq. çiğdəşmək. könəzləşmək. könzəşmək. çapraşmaq. çaprazışmaq. yamanlaşmaq. pisləşmək. pisəşmək. arxalaşmaq. asavlaşmaq. olmazışmaq. bətərləşmək. qarşıtışmaq. qarşıtınmaq. qılmazışmaq. xuysuzlaşmaq. kəsginişmək.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
sərtişmək. sarplaşmaq. qatlaşmaq. üzləşmək. üzlənmək. ayğırışmaq. muxalifləşmək. inadlaşmaq. əksiləşmək. ziddləşmək. muğayirləşmək.
otobus
quyruğü: otobus səfi.
otomobil odacığı : qarasür.
təbər. dəbər. güc.
oda. yeni gəlin üçün hazırlanan oda.
.
otov otdan toymaz,
doymaz
.
gəlin yeməğə doymaz .
otra ( rt < metatez
>
.
.
.
.
. çərçevrəsi o lan
nərsə. - bu otrada .
iki öküz ikəşür, otra milçək yencilir .
atlıq. altlıq. durac. daynac. qaidə.
-
otracaq, mobl : kərəvrə. kərəvrə. kərəvər. kanapə. salon.
otracaq gərəkləri : orunduq .
.
. durub. durarqa.barıq. barq. barınaq. barnaq. bulnaq. bulunaq. qonut. ev. qonut. yurd. HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM əyləş. yerləşim. bəklək <>
bərklək <>
əklək. iqamətqah. məskən. 1 . götürük. qalqun. qalqın. çalqın. çolqun. məfluc. fələc.
oturaq .
. barιş
> bargah. yer yurd. 1 .qabaqçı. köylü. 1 .
qon. düşəş. məskən. eniş. mə'va. 1 .
tinqlik. tinqi. dınqı. tınqı. ordu. dəkələncək yer. ordu. toxdaş. otraş. qoşunun toxdayan yeri. 1 .
qoşxana. ev. mənzil. aramqah. 1 .
götrüm. fələc. şil. düşgün. tutmaz. 1 .
tut. yer. cayqah. 1 .
otrulan, otrucaq yer. 1 .
mütəqaid. 1 .
duraq. aramqah. məsgən. 1 .
oturma. məks. dirəng. 1 .
mərkəz. 1 .
məqam. 1 .
dincək. istirahat. -
beş gün oturaq aldıq
. 1 .
qaidə. 1 .
oturmaqa özəl yer. səndəl. 1 .
qarurə. kavruz. havruz. oda içində oturulan qab. 1 .
bazn işəstə. mütəqaid. 1 .
aşyan ( fars ) . aşıqan. aşılanmış yer. yerləşmiş yer. qalaq. yuva.
götürüm . götü üsdə qalan, yeriyəmiyən. fələc. -
bir qoca
otura otura
olacaq
.
.
heç yerindən qalxmaz . 1 . baznişəstə. 1 . hakim. 1 .
yer. səndəl. otraqan ortaqan. odlayan. yaxan. yandıran. ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
qalınmaq. ordulamaq. oturmaq. qalmaq. -
burda neçə gün qalınacaqsız .
otraqlamaq qonaqlamaq. qonmaq. enmək. yenmək. yerləşmək. -
yersiz ensə, yerli qaçar. -
hər nəyi yerinə enin. (qoyun). -
hançı yerə endiz. - endiyimiz yer, bir parıya dəğməz.
dibi gen yapıq olan nərsə. yerində sağlam duran nərsə. otraqlı şüşə. otraqlı el. otralı iş. 1 .
eni boyu, genişliyi çox olan ev. otraqlı oturaqlı . olqun. atakişi.
baznişəstəlik. pensiya. mütəqaidlik huququ. 1 .
götürümlük. götü üsdə qalmaqlığ. fələclığ. - o
götürümlükdən
çox qorxurdu .
çox ağır durumdur .
otramaq ortamaq. odlamaq. yaxmaq. yandırmaq.
orta. mərkəz .
otran qoldaq: çox
iyi .
otran qol: orta barmaq
.
toxdaş . 1 .
ev. qalaq. qalılınan yer. 1 .
dinc. tinc. aram. rahat. 1 . oltraş. olturaş. yerliş. qərar. otrşuq oturşuq . qonqalav. qonqalağ. cələsə. məclis.
HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM otru
.
barınaq. barnaq. qonut . -
: yer indən sıçrayıb qalxma.
bəklək
<>
bərklək <>
əklək. iqamətqah. məskən. otru ötru .
.
tərəf. yan. - buradan ora otru . 1 .
qarşı. ön. -
o mənə otru gəldi
.
otru otruya: qarşı qarşıya .
evin otrusunda . 1 .
ötəri. üçün. -
sənin ötrü . 1 .
ara. orta. - evin otrusu .
yer otru : yer şarının ortası . 1 .
mərkəz. dayancaq. baş yer. başkənd. astana. paytəxd. -
ölkə otrusu : ölkənin başkəndi
1 .
ox. əksan. -
təyər otru : çarx
otru : çarxın mili . 1 . baznişəstəgi. təqaüd. 1 . əqim.
1 . qaidə. hər nəyin alt, oturan bölümü.
1 . ada. cəzirə. 1 . ortuq. yanmış. 1 .yatalaq. xəstə.
çarpılmaq. çalınmaq. fələc olmaq. yaralanmaq.
qarşı qoymaq istəmək.
əyliş. əyiliş. yığın. cəlsə.
iliş. ilişi. əyləş. əğləş. duruş. qalış.
1 . qarşı qoymaq. qarşı gəlmək. qarşılaşmaq. 1 . ornaşmaq. yerləşmək. bərkişmək. otruşutmaq oturutmaq. oturtmaq. yerləşdirmək. yerlətmək. əyləşdirmək. əğləşdirmək. əkləşdirmək. barındırmaq.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
abandırmaq . sığındırmaq. sığdırtmaq. qabqaştırmaq. yatırtmaq. yergətmək. qorcalatmaq. saxlatmaq. iqamət, sikunət vermək.
ot kimi.
, otsu, qır çiçəklərinə verilən gənəl ad : çiğdəm.
- otsul, otçul bitgilər: çalı çırpı.
isinmək
. otsuz 1 . odsuz . soyuq. donuq. sönük. durqun. oturuq. yatqın. yanız. yanğsız. yaxsız. cansız. quru. təpgisiz. gərimsiz. həyəcansız. çökük.
.
. acınacaq. buncağız. çıxırsız. düzəsiz. onarsız. onursuz. olunmaz. arnaşsız. çarasız. zavallı. tabsız. dayanaqsız. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. damarsız. güvənilməz. aylaq. gücsüz. yetərsiz. düşük. bitik. bacarıqsız. başarıqsız. becərəksiz. qaq. qax. sökük. yarıq. yalız. yalıt. yalzan. yalvac. yalavac. yalvara. avara. açılaz. aciz. zayıf. iqtidarsız. şəfasız.
otşığın . od pirənsi .
özəlliklə hükümdarların ailələrində baba ocağını, ölkəyi qoruyan ən kiçik oğlan . ( roux.
o. asya
) .
|