Türkcə Etimoloji Sözlük

(>

 

xəşm)

. aşım. acım. 

qızın. qızım. qəzəb. higgə. hiddət. 

 

öpqə

 

 

öpgə

. 

öfqə

. 

ötgə

. 1

. 

öpə. ökə. ökkə. öggə. ağ ciyər. sinə. 

şüş. riyə.

 

1

. 

iç geçirmə

. 

öfkə

. hirs.

 1

.

 

aqciğər. ciğər. 

1

.

 

qızqınlıq. hirz. 

-

 

uçdu ərin öpgəsi

. 

öpqə

 

öpgə

. 

1

. 

ağciğər. 

1

. 

öp. öpək. köks. sinə.

 

-

 

öpgə avruv: vərəm

. 

sill

. 

 

-

 

öpgə bilə bavur ortansına qol suqmaq: arxadaşların yada 

qohumların arasına düşmanlıq, soğuqluq soxmaq

.  

-

 

öpgə soluv edmək: nəfəs nəfəsə qalmaq

.  

-

 

öpgəsi durmaq

: 

nəfəs alamamaq

. 

gücü tükənmək

.  

-

 

öpkəsin bavurun tökmək: sağlığını düşünmədən çalışmaq

. 

didinmək

.  

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

680 

-

 

öpkəsinə

 

yetdirmək

: 

çox qızdırmaq

. 

öfgələndirmək

.  

-

 

öpkəsinə çapdırmaq

: 

çox qızdırmaq

.  

-

 

öpkəsinə ötmək: qızmaq

. 

yaxasına yapışmaq

.  

-

 

öpkəsinə ötdürmək: çox qızdırmaq. 

 

öpqə

 

öpkə

. 

ağciyər

.  

öpqələmək

 

öpgələmək

. 

öfgələnmək. öpgiləmək. 

 

öpqələmək

 

öpkələmək

. 

küsmə

k. 

darılmaq

. - 

öpgələnin gülüşü dadlı 

olar.  

öpqələnmək

 

öpgələnmək

. 

darılmaq. küsmək. 

 

-

 

öpgələgənni ülüşü dadlı boldur: küsənin payı dadlı olur. 

 

öpqələtmək

 

 

öpkələtmək

. 

öfkələtmək

. içərlətmək. hincindirmək. 

hıncıdırnmaq. hıcqındırmaq. qızdırmaq. qızıtmaq

. 

alındırmaq. alışdırmaq. 

 

öpqələtmək

 

öpgələtmək

. 

küstürmək. darıltmaq. 

 

öpqəliq

 

 

öpgəlik

. öykəlik. öclülük. ara pozuqluq, dəğməlik, 

soğuqluğ. könül sınma. könül sınıqması. könül qalması. 

könül qısmıqı. könül qaralığı. inciklik. qırıqlıq. qırıltı. 

kədurət.

  

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

öpqəliq

 

 

öpgəlik

. öykəlik. ürək göyül, sınma, qalması, qısmıqı, 

sınıqması, qaralığı. inciklik. qırıqlıq. qırıltı. öclülük. ara 

pozuqluq, dəğməlik, soğuqluğ. kədurət.

 

öpqəlmək

 

 

öykəlmək

. qızmaq. qızınmaq. küsmək. 

 

öpqəm

 

 

hirs. qızıq.

  

öpqənmək

 

 

öpgənmək

. 

öpgələnmək

. 

öfgələnmək

. 

öfgənmək

. 

dolqunmaq. doluqmaq. dolunmaq. hirslənmək. 

hırslanmaq. öfgənmək. içərləmək. hincinmək. 

hıncınmaq. hıcqınmaq. alınmaq. qızmaq. qızınmaq. 

sınırlanmaq. içi sıxılmaq. acıqmaq. əsrimək. 

dalaşlanmaq. atışlanmaq 

>

 

atəşlənmək. əsəbiləşmək. 

tutmacalanmaq. tutması tutmaq. pis damarına düşmək. 

sınırlanmaq. cini tutmaq. damarı tutmaq. sınırlanmaq. 

 

öpqiləmək

 

 

öfgələnmək. öpgələmək. qızdığı üçün üz çevirmək. 

 

öpləq

 

 

öblək

.

 

yüplək. yıplaq. kəsil. xəsdə. 

 

öpləm

 

 

bir öpümlük, çəkimlik

. utum.  

öpləmək

 

 

1

. 

oplamaq

. uçurmaq. qapmaq. mənimsəmək. 

1

. 

hopmaq. 

öpmək

. 

çəkmək

. udmaq. 

öplətmək

 

 

üplətmək. yağma edmək

.  

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

682 

öpmək

 

 

1

. 

hopmaq. opmaq. içərmək. içmək. höpürtmək. sormaq. 

içəri çəkmək

. 

1

. 

hopmaq

. 

öpləmək

. 

çəkmək

. udmaq. 

1

. 

öpütmək. ötmək. qapamaq. gizləmək. 

 

-

 

iki yayaqından öpə yolqa aşırdı: iki yanağından öpərək 

yola uğurladı

. 

öpmək

 

 

opmaq. 

höpmək

. hopmaq. (# 

üfləmək. ütləmək. ötləmək. 

püfləmək. pükləmək

).

  

-

 

əl ayaq öpmək

: ona buna yalvarmaq.  

- 

eşik öpmək: sayqı olaraq, qapını, astananı öpmək.

  

- 

alnından öpmək

:

 

çox bəğənmək. 

 

-

 

əl ətək öpmə: yaltaqlanmaq. dalkavıqlıq. 

 

öpöz

 

 can.

 

ruh.

 

nəfs. 

 

öppüc

 

 

höppüc

. hoppuc. 

hopçu

. 

hopuçu

.

 

hoppuc. 

höppüc

. 

1.

çəkən. mö'tad. tüstü alışqanı. hər çeşit tüstü, siqar kimi 

nərsələr hopan, çəkən kimsə. 

1

. aldavac

. aldatcı. kələkçi. 

qalayçı. hoqqaçı. 

 

öprənmək

 

 

yox olmaq. silinmək.

  

öprəşmək

 

 -

 

gəngəşli bilik, uzlaşır, gəngəşsizin öprəşür

.

  

öpri

 

 

öprük. dəlik. baca. 

(# obuz: 

bərk

.

 tutuq)

.

  

öprilmək

 

 

əprimək. çökülmək. oyulmaq. 

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

öprüq

 

 

öprük

. 

obrıq

. 

hoprıq

. yumuq. u

maq. umuq. əmik. yerik. 

yenik. dadıq. çaylıq. təmə'. tamah. yapas. qılas. atış. 

utuş. oduş. alşıq. qızıq. qoruq. qızım. qısıq. qınıq. coşuq. 

yaxış. yanğı. qaraç. qapıs. qaplıc. azman 

<

 

acman. aclıq. 

göz. acgözlük. tutqu. tutmac. dalvas. talvas. gərik. çəkiş

. 

dalqıç. araş. arzıq. marağ. seviş

. 

iştah. istək. əsmə. əsi. 

əslik. istəş. özənc. özəniş. islaq. islat. ıslaq. ıslat. 

qaplıca. qapcıq. həvəs. 

 

öprüq

 

öprük

. 

1

. 

çuxur. oyuq. çökük. müqə'ər. cuf. 

1

. 

öpri. dəlik. 

baca.  

öprülmək

 

 

1

. 

içilmək. 

1

. 

yımrulmaq. yıxılmaq. 

 

öprümək

 

 

1

. 

əprəmək. 

1

. 

quyu, aşağ çökmək. batmaq. 

 

öprüşmək

 

 

içişmək. höpürtəşmək. içrişmək. 

 

öpsəmək

 

 

öpmək istəmək. 

 

öpsün

 

 

apsın. abcın

. elti. yengə. bir evdə, gəlinlərə, gəlinlərin 

birbirinə verilən sevişli ad. 

 

öpüb

 

 - 

səni öpüb qoxlağa

 doya

madım

, 

uçub getdin

, 

bağlı 

yollar, 

varamadım

.

 

öpücük

 

 

maç. 

 

öpücüq

 

öpücük

. 

uqqaş. bay. öpüş. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

684 

öpüçin

 

 

kəsillik. kəsəllik. xəstəlik. illət. mərəz. 

 

öpüm

 

 

< > opum

.  

öpünmək

 

 

içəri yazmaq. 

 

öpürdən

 

 

öpürdənğ

. öpürən. hopan. somuran. soran. sorğac. su 

çəkən. 

-

 

öpürdənğ parça: su çəkən. 

 

öpürdənğ

 

 

öpürdən

. öpürən. hopan. somuran. soran. sorğac. su 

çəkən. 

-

 

öpürdənğ parça: su çəkən. 

 

öpürdənğmək

   

öpürdənmək. öpürmək. somurmaq. sormaq. sorğacmaq. 

hopmaq. su çəkmək. 

 

öpürdənmək

 

 

öpürdənğmək. öpürmək. somurmaq. sorm

aq. 

sorğacmaq. hopmaq. su çəkmək. 

 

öpürəm!

 

 

sevirəm!. ay lav yu!.

 

öpürən

 

 

öpürdən. öpürdənğ. hopan. somuran. soran. sorğac. su 

çəkən. 

-

 

öpürdənğ parça: su çəkən. 

 

öpürqan

 

 

içirən. içirdən. 

 

öpürlü

 

 

oburlu. hopurlu. 

gərikli. çəkişli. dalqıçıq. tutuq. tutuql

u. 

tutalı. dalvalı. talvalı. azman 

<

 

acman. aclıq. gözlü. 

acgözlü. qaraçıq. qapısıq. qaplıcıq. tamahlı

. 

tamahkar. 

təmə'li. yapasıq. qılasıq. atışıq. utuşuq. oduşuq. alışlı. 

qızıqlı. qoruqlu. qızımlı. qısıqlı. qınıqlı. coşquq. yaxışıq. 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

yanqısıq. yumuqlu. umuqlu. umaqlı. əmikli. yerikli. 

yenikli. dadıqlı. araşıq. arzıqlı. marağlı. sevişli

. 

iştahlı. 

istəkli. əsikli. istəşli. özənli. öznəşic. həvəsli. həvəskar. 

 

öpürmək

 

 

içirmək. 

 

öpürmək

 

 

öpürdənmək. öpürdənğmək. somurmaq. sormaq. 

sorğacmaq. hopmaq. su çəkmək.

  

öpürtmək

 

 

içirtmək. 

 

öpüş

 

 

(<

 

öpürmək)

.

 

sormaq. 

söyüş

. 

süyiş

. 

öbüv

. 

öpücüq

. 

müçək

. 

 

öpüşmək

 

 - 

dodaq dodaqa öpüşmək: badamcıqlaşmaq. 

 

öpüşmək

 

 -

 

sarılıb öpüşmək

: 

sevişmək

.

 

qoxuşmaq

.  

-

 omuz 

öpüşmək: tay ba tay gəlmək, olmaq

.

 

paydaş olmaq

. 

öpütmək

 

 

öpmək.

 

gizləmək. örtmək. qapamaq. 

 

ör

 

 

1

. 

yuxar. yüksəklik. yüksək. dik. 

-

 

örgə təbərdik: yuxarı 

getdik

.

 1

. 

xəndəq. virana. 

1

. 

qaftanın qoltuq altları.

 

ör

 

 

ur

.

 

ür

.

 or

.

 uca

.

 

ürük

.

 uzaq

.

 uzun

.

 bax > uz

.

 

örə

. ura. 

ür

. 

örüş

. 

öri

. 

dirək

. situn. 

götəriv

. 

təpə

. 

üst

. 

üz

. dik. 

çıxış

. 

yokuş

. 

təpəcik

. 

tümşük

. 

tümmək

. 

tünqqək

. 

dönq

. 

dönqəs

. 

dönqqök

. 

dönqçük

. 

tünqək

. otluq. 

qabarcıq

. 

örgə qarap

:

 

yukuşa doğru

. 

örə durmaq

:

 

dirçəlmək

. 

ürpərmək

. 

ayağ 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

686 

örə durmaq

:

 

ayağ üstə durmaq

. hisar. 

çəpər

. 

yüksəklik

. 

yüksək

. uca. 

örə

. ura

:

 hisar. 

çəpər

. 

yuxarı qalmış hər bir 

nərsə. közlü kül

. 

odlu kömür tozu

. -

 

ör

 uzaq: 

ür, çox uzaq, 

ıraq

.

 

-

 

ör

 

uzatı

: 

ür

 

sürə

.

 

uzun sürə

.  

örcüq

 

 

örcük

. 

hörcük

. 

hörüc

. 

örüc

. 

quluş. quluc. saçda olan, 

oluşan qıvrıc, çin. 

 

örç

 

 barha. 

ged gedə

. 

mövc

.  

örçəmək

 

 barha

 (

get gedə

) 

güycək

. 

möc almaq

. 

örç almaq

.  

örçi

 

 

hörüçü. rufuçu. qapaçı. yamçı. yamaçı. 

 

örçin

 

 

urçın. ip nərdivan. 

 

örçüq

 

 

örküf. örqüc. örülmü saç. 

 

örçüm

 

 

ürəyiş

.

 

gəlişim

.

 

böyümə. 

 

örçümək

 

 

1

. 

böyümək. yetişmək. 

1

. 

böyümək

. ucalmaq.  

örçün

 

 

ipdən hörülmüş nərdüvan. 

 

örə qıla

 

 

1

. yüksək. 

1

. biçimsiz. 

 

örə

 

 

dik. yüksək. 

1

.

 

qazma. ambar. 

-

 

örə qopmaq

: 

örə durmaq: ayağa qalxmaq

.

 

ayağda durmaq

.

 

 

örə

 

 

ura

.

 

ör

.

 

ür

.

 

örüş

.

 

öri

.

 

dirək

. situn. 

götəriv

. 

təpə

. 

üst

. 

üz

. dik. 

çıxış

. 

yokuş

. 

təpəcik

. 

tümşük

. 

tümmək

. 

tünqqək

. 

dönq

. 

dönqəs

. 

dönqqök

. 

dönqçük

. 

tünqək

. otluq. 

qabarcıq

. 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

ayağda

. dik. duran. 

cülgə

. 

yörə

. 

çövrək

. 

çevrə

 

(

yörgəmək

: 

bürgəmək

)

. uca. 

böyük

. dik.  

örəçə

 

 

heyvanların ənsəsi. 

 

örəq

 

 

örək

. 

hörək

. 1

. əş. ər arvad. bağış. bağşıt. həmsər. 

-

 

hörəkim alızlamış, kəsəllənmiş. 

-

 

örəkəzə sağuqlar: səlamlar. 

1

. örnək. hörnək. çəkil. şəkil. biçim. 

1

. 

öğək

. 

heybət. 

heykəl. yapıt. qapıt. bağaq. bükək. toxut. durbağ. durşut. 

biçit. çıqqın

 ( < ciq)

. yükür. kürdə. gördə. kürüt. qurduq. 

qurum. dayqın. əzəmət. şovkət.