Türkcə Etimoloji Sözlük

 

örə

q 

örək

. 

1

.

 

hörək

. 

bəzək

. 

süs

. 

zinət

. 

incik mıncıq

. 

hər çeşit 

bəzək, təzyinat

. 

işləri

.

 1

.

 

azqal. 

çuxur

. 

1

. örkən. hörkən. 

ip.  

örəqə

 

 

örəkə

. 

hörəkə

. 

1

. iğ. iğdə. 

1

. əğrilmiş ipliklərin taxıldığı 

çatal dəğnək. 

- 

ana örəkəsi

:

 

olan değil. olamaz. olanmaz. 

1

. çalpaya. çarpaya. 

1

. 

örək

. 

hörək

. 

qoruq. çəpərli, çevrəli 

yer, nərsə. 

- 

bu kərvansayın otuz hörəkəsi

 var. 

 

- 

əbə örəkəsi

:

 

doğumda güclük çəkənlərin oturduğu 

çalpaya. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

688 

örəqə

 

örəkə

. 

( < 

hörmək

) 1

.

 

ərəkə

. 

rökə 

<

 

ör

. 

(

örmək

)

 

yün

. ip 

əğirmə ayqıtı

. 

iğ

. 

yiğ

. 

çığr

aq. 

iplik əğirəcək

. 

bürüncük 

bürəcək arac

. 

1

. uzun. uzun boylu.

  

örəqəliq

 

 

örəkəlik

. 

örəklik

. 

hörəkəlik

. 

hörəklik

. 

hərəmsaray. hərəm 

çevrəsi,

 

dəğirə

si, dayrəsi. 

 

örəqəy

 

örəkəy

. 

örəkinə. uzun. uzun boylu. 

 

örəqinə

 

örəkinə

. 

örəkəy. uzun boylu. sırıq kimi. 

 

örəqli

 

 

örəkli

. 

örkək

. 

hörəkli

. 

öğəkli

. 

öğkək

. 

kürdəli. kürdək. 

kürküt. kürütlü. gördəli. heybətli. heykəlli. ataigid. 

aznavur. bağaqlı. bağtaylı. biçitli. biçitik. böğə. buğa. 

bükəkli. cığasın

. 

çıqqınlı

 ( < ciq)

. dayqanlı. dayqınlı. 

durbağlı. durşutuq. durşutlu. qabtaylı. qaqaylı. qapdallı. 

qapıtlı. qudruqlu. qurduqlu. qurumlu. toxduruq. toxuşlu. 

toxutuq. yapıtlı. yaptallı. yüklü. yükürük. yükürt. şovkətli. 

əzəmətli. 

 

örəqliq

 

 

örəklik

. 

hörəklik

. 1

. bağışlıq. bağşıtlıq. əşlik. ər arvadlıq. 

həmsərlik. 

1

. sağuqluq. səlamlıq. qonaqlara ayrılmış yer, 

otaq. tənəbi. 

1

.

 

örəkəlik

. 

hörəkəlik

. 

hərəmsaray. hərəm 

çevrəsi,

 

dəğirə

si, dayrəsi. 

 

örəqulaq

 

 

örə

+qulaq:

 

böri

. qurd.

 (

örə

+quyruq: 

əğərəb

)

.

  

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

örələmə

 

 

hörələmə.

 

hörəş.

 

örəş. 

rufə. 

 

örələnmək

 

 

1

. dırmanmaq. tırmanmaq. yüksəlmək. 

1

. qayğılanmaq. 

1

. ucalmaq. 

dırmaşmaq

.  

örələtmək

 

 

qayğılandırmaq. 

 

örəlip

 

 

böyüyüb

.  

örəmək

 

 

1

. 

ürəmək. törəmək. yetişib çoxalmaq. 

1

.

 < > 

törəmək

. 

doğmaq

. 

çoxalmaq

. 

törəmək

. balalamaq. dalamaq. 

doğmaq

. qalxmaq. 

çoğalmaq

.

 1

.

 

hörəmək

. otlamaq.

 1

.

 

qalxmaq. 

dikəlmək

. 

örən

 

 

hörən

. 

1

.

 < 

ör

. 

çox

. 

böyük

. egirt. yigit. 

inğ

. 

enğ

 

(

ən

)

. bik. 

uğata

. bek. 

ötə

. tim. tamam. 

kamıl

. 

qəşəng

. 

çim

. 

güclü

. 

örən isdi

. 

örən düşgün

.-

 

örən qara

: 

şar 

qara

.

 

dütün 

qara

.

 

qas qara

.

 

desənq 

qara

.

 

çim 

qara

.

 

tüys

.

 qara

.

 

çüv 

qara

.

 1

. 

h

örmə yapan

.

 

hörücü

. 

1

.

 

yıxıx

. viran. 

virana

.

 

qalma 

qalıntı

.

 xaraba

.

 

-

 

oranın

 

gözətir oranın

 

bilən

.-

 

imarətçi olur 

örənin

 

bilən

.

 

-

 

qaraca oğlan dər ki birə ərənlər

 \\ 

mən gediyom 

bayın olsun örənlər

.-

 

örən

 

kənt, məzar

.

 1

. 

əsgi duvar. 

xaraba. 

1

. 

hər nərsənin kötüsü.

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

690 

örən

 

 

höyük. virana. yıxıntılardan oluşan yayvan təpə. yıxı. 

yıxıq. qalıntı. xaraba. xərabə 

<

 

qıraba. qırava. qırova. 

üzük. 

 

örəncik

 

 

əsgi nərsələr. əntiqə.

  

örənqəmək

 

örəngəmək

. 

örənəmək

. 

çoxatmaq

. 

nəsil artmaq

. 

köpləmək

.  

örənləmək

 

 sanmaq. 

zənn edmək

.  

örənlik

 

 

yığıntı. 

 

örənmək

 

 

1

. 

örşənmaq

. 

örtənmək

. 

ürənmək

. 

ürşənmək

. 

önənmək. 

önünmək. öngünmək. törənmək. törəgənmək. 

törgənmək. törşənmək. törlənmək. yaranmaq. 

yarşanmaq. yaratınmaq. yartınmaq. yaraşınmaq. 

yaptınmaq. yaptanmaq. yapışınmaq.

 

yapşanmaq. 

yasışmaq. yasaşmaq. yasanmaq. çıxarınmaq. 

hasil, 

məhsul, tovlid, e'mal, məsnu', mə‟mul olmaq, olunmaq. 

1

. 

törənmək

. 

doğulmaq. doğunmaq. tovlanmaq. 

toğlanmaq. fırlanmaq. 

 

örənşli

 

 

örnəşik

. 

uynaşıq. uyumlu

. 

dəngli. dəngəşik. taylaş. 

tayşıq. taydaşıq. taylaşıq. cürdəş. cürdəşik. cürləşik. 

intibaqlı. müntəbəq. 

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

örənşsiz

 

 

örnəşiksiz

. 

uynaşsız. uyumsuz. uyumayan. dəngsiz. 

dəngəsiz. dəngəşsiz. taylaşsız. tayışsız. tayçeşit. 

taydüşüt. taylaşmaz. cürçeşit. cürdəşməz. intibaqsız. 

müntəbəq omayan. 

 

örənşsi

zlik 

 

örnəşsizlik

. 

uynaşsızlıq. uyumsuzluq. uymazlıq. 

dəngsizlik. dəngəsizlik. taylaşızlıq. taylaşsızlıq. 

tayışsızlıq. tayçeşitlik. taydüşütlük. tayşamazlıq. 

cürçeşitlik 

(<

 

cür + dış

)

. cürdəşizlik. intibaqsızlıq. 

müntəbəqsizlik. 

 

örəsinə

 

 

başdan başa

.

  

örəsinə

 

 

örəsinləyinə. baştan başa. 

 

örəsinləyinə

 

 

örəsinə. baştan başa. 

 

örəş

 

 

1

. 

örət

. 

örtəş

. 

önüm

. 

önüt

. 

önür

. 

ürət

. 

ürtəş

. 

ürəş

. 

ürən

. 

törəş. törət. törgə. törəgə. törən. yaratış. yarayış. yarat. 

yaratı. yaraşı. yapıt. yapta. yapış. yapşa. yasış. yasaş. 

y

asat. çıxartı. hasil. məhsul. tovlid. e'mal. məsnu'. 

mə‟mul. 

1

. 

hörəş. hörələmə. örələmə

. rufə. 

 

örəş

 

 

ərkəç

.  

örəş

 

 

öğəş

. 

örkeç

. 

öğkeç

. 

ərkəc

. 

ərkeç

. 

1

. 

ərkeçi

. iki yaşlı keçi. 

təkə. 

1

. iğdişlənmiş, enənmiş keçi. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

692 

örəşlər

 

 

örətlər

. 

örtəşlər

. 

ürətlər

. 

ürtəşlər

. 

ürəşlər

. 

ürənlər

. 

önümlər

. 

önütlər

. 

önürlər

. törəşlər. törətlər. törgələr. 

törəgələr. törənlər. yaratışlar. yarayışlar. yaratlar. 

yaratılar. yaraşılar. yapıtlar. yaptalar. yapışlar. yapşalar. 

yasışlar. yasaşlar. yasatlar. çıxartılar

. 

tovlidat. e'malat. 

məsnuat. mə'mulat. 

 

örət

 

 

örəş

. 

örtəş

. 

önüm

. 

önüt

. 

önür

. 

ürət

. 

ürtəş

. 

ürəş

. 

ürən

. 

törəş. törət. törgə. törəgə. törən. yaratış. yarayış. yarat. 

yaratı. yaraşı. yapıt. yapta. yapış. yapşa. yasış. yasaş. 

yasat. çıxartı. hasil. məhsul. tovlid. e'mal. məsnu'

. 

mə‟mul. 

 

örət

 

 

örtün. qapan. qaypan. xəlvət.

  

örətalqı

 

 

meşə, dişbudaq kimi sərt ağaclardan yapılan dəri 

tabaqlama aracı. 

 

örətin

 

 

1

. 

ayağ

 

üsdə

.

 

ərincək.

 

-

 

örətin

 

uyur, yatıp işlər

: 

təmbəl 

ayağda yuxlar, yataqda işlər

. 1

. ayağda. yuxarı. tikinə. 

 

örətlər

 

 

örəşlər

. 

örtəşlər

. 

ürətlər

. 

ürtəşlər

. 

ürəşlər

. 

ürənlər

. 

önümlər

. 

önütlər

. 

önürlər

. törəşlər. törətlər. törgələr. 

törəgələr. törənlər. yaratışlar. yarayışlar. yaratlar. 

yaratılar. yaraşılar. yapıtlar. yaptalar. yapışlar. yapşalar. 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

yasışlar. yasaşlar. yasatlar. çıxartılar

. 

tovlidat. e'malat. 

məsnuat. mə'mulat. 

 

örətmək

 

 

1

. 

örşətmək

. 

örtətmək

. 

ürətmək

. 

ürnətmək

. 

ürşətmək

. 

ürtətmək

. 

önürmək. önütmək. öngütmək. önürgəmək. 

törəmək. törətmək. törəgəmək. törgəmək. törşətmək. 

yaratmaq. yartamaq. yarşıtmaq. yapıtmə

k. yaptamaq. 

yapşıtmaq. yapşatmaq. yasıtmaq. yasatmaq. yastamaq. 

çıxartmaq. 

hasil, tovlid, 

e'mal, məsnu', mə‟mul edmək

. 

məhsul əldə edmək. 

1

. 

törətmək

. 

fırlamaq. fırlatmaq. 

tovlamaq. toğlatmaq. doğurmaq. doğurtmaq. 

 

örəturuq

 

 

kökü quruyub devrilmədən duran

 

qurumuş ağac. 

 

örəyaxa

 

örə yaxa

. dik yaxa.  

öriq

 

 

örik 

1

.

 

ərik. 

1

.

 

üfülənmiş, şişimiş nərsə.

 

1

. 

örik olmaq

:

 

oturmaq. yerləşmək. yer almaq. ordu qurmaq. kəmp 

edmək. 

 

öriqə

 

örikə

. 

sıldırım

. qaya. 

örqə

. 

örkə

. 

yüksəklik

. 

təxd

. taxd.  

öriqinə

 

örikinə

. uzun. uzun boylu.  

öriqli

 

örikli

. 

yararlı

. 

axlaqlı

. 

səcyəli. 

 

örimək

 

 

ürimək. içtən çürümək. 

 

öriş

 

 

öri

. 

yaylιm

. 

üriş

. ottuk.  

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

694 

öritmək

 

 

düzətmək

. qurmaq. toxumaq.  

örq

 

 

örk

. 

örük

.

 1

.

 < 

hörgən

.

 

heyvanın ayağına bağlanan ip

. 

salıncaq düzməkdə işlənən ip

. 

tövlə ipi

. 

1

. 

ört

. duvar. 

örkli

. doruk. uca. 

1

. yular. 

1

. 

at tavlası.

 

örqeç

 

 

örkeç

. 

öğkeç

. 

örəş

. 

öğəş

. 

ərkəc

. 

ərkeç

. 

1

. 

ərkeçi

. iki yaşlı 

keçi. təkə. 

1

. iğdişlənmiş, enənmiş keçi. 

 

örqə

 

 

örgə

. 

hörgə

. 1

. örüm. hörüm. uzun nərsələrin toparlanıb, 

bağ qurmaları. dəmət. 

1

. 

öğkə

. 

ərkə

. 

ərikə

. 

ərikək

. 

ərklik

. 

əriklik

. 

1

. varlı gəlinlərin, xanların, böyüklərin oturduğu 

təxd. 

1

. güc. qaldırı. qudrət. enerji. 

 

örqə

 

 

örkə

. 

orkə

. orqa. 

1

.

 

çadır. 

1

.

 

sürəyya. pərvin. 

1

. 

yuxarı

.

 1

.

 

örnək

.

 

motif.

 

hörgü

 

örnəği

. 

1

.

 

örikə

. 

yüksəklik

. 

tə

xd.

 

örqə

 

örgə

. 

yuxarı. 

 

örqəc

 

 

örkəc

.

 

bürkəc

. 

dəvənin belindəki təpəciq

.  

örqəç

 

 

örkəç

.

 

qozbel. 

bükür

. 

büyki

. kambul.  

örqəçi

 

 

örğacı

. 

ürğəci

. arvat. dişi. 

 

örqədən

 

 

örgədən

. öğrətən. öğrətmən. 

 

örqəq

 

 

örkək

. 

öğkək

. 

ərkək

. 

erkək

. 

1

. dölləyən. 

1

. ər. kişi. ərkişi. 

bəy. iğit. yiğid. 

1

. sərt. bərk. qolay bükülməz. 

- 

ərkək

 

dəmir

. 

1

. güclü. qolçomaq. ərkli. quvvətli. 

1

. ərgin. yetgin. 

HƏSƏN BƏY HADİ