Türkcə Etimoloji Sözlük
Yüklə 24,78 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM olqun.
1 . arvadın əri, qocası. 1 . ər. kişi. ər kişi. - ərkək kimi, ərlik , kişilik taslayan , düşünən: dikəbaş. dikbaş. qanğırıq. d ikqafa. qurra. qaqanuz. qaqanoz. qaqqoz. qaqoz. qaqlaq. sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. örqəq
örkək .
.
.
.
. kürdəli. kürdək. kürküt. kürütlü. gördəli. heybətli. heykəlli. ataigid. aznavur. bağaqlı. bağtaylı. biçitli. biçitik. böğə. buğa. bükəkli. cığasın . çıqqınlı ( < ciq) . dayqanlı. dayqınlı. durbağlı. durşutuq. durşutlu. qabtaylı. qaqaylı. qapdallı. qapıtlı. qudruqlu. qurduqlu. qurumlu. toxduruq. toxuşlu. toxutuq. yapıtlı. yaptallı. yüklü. yükürük. yükürt. şovkətli. əzəmətli. örqəqcə örkəkcə .
.
.
.
. kişiyə, ərkəyə yaraşır, yaxışır kimi.
. ərkəkdaş. öğkəkdaş. qaradaş. qayadaş.
örkəgimsi .
.
.
.
.
.
.
i . ərə, ərkəyə, kişiyə oxşaşlıq, bənzişli, bənzərli.
örkəklənmək .
.
.
. qabadayılıq, qabalıq göstərmək. kişilənmək. ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
.
.
.
. kişiləşmək. ərkək özəlliyi qazanmaq. örqəqlik
örkəklik .
.
.
. əril. kişilik. çaba. gərmik. qeyrət.
.
.
.
.
.
.
.
. ərə, ərkəyə, kişiyə oxşaşlıq, bənzişli, bənzərli.
.
bağlamaq . örqələmək örkələmək . 1 . bağlamaq
. 1 . örkürmək. əğilmək.
örkəmçi . hörümcək. örümçək.
örgən . orqan. üyə. üzv.
+
urqan. hörülü ip . örgən
.
hörkən .
arğan . kəmənt
. yular
. ip
.
: iplər : örmələr
: urkanlar . 1 .
bitgi. fidan.
1 .
arğamçı. arğamçı. bağır (v < > ğ ) bavur.
ip. hörkən. qanqal. yoğun ip. ərkən. risman. 1 .
yorqan ipi. 1 . örək. hörkən. ip. urqan. qalın ip.
örkənc . xarəzm, xiyo şəhəri.
. urqançı. qalın ip işləyib sa tan.
.
örkəndəv . düzəliş
( pişrəft
) . örqənim örkənim .
düzəmə . düzəliş
. dirçəliş
. HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM örqənləmək örkənləmək . < hörmək .
sazlamaq. yasamaq. düzətmək . orqanlamaq. örqənmək örgənmək . 1 . < ör .
hörünmək . qurulmaq. 1 . < öğ .
öğələnmək . dolmaq. 1 . < oy . uy .
uynamaq. uyqarmaq. örqənmək örkənmək .
örgənmək .
ör . 1 . öğrənmək
. örkənək
. inkişaf
edmək . 1 . öğrəşmək. öğrənmək. örgəşmək. qapışmaq. alışmaq. yiyələnmək. örqəsün örkəsün .
.
tikan. meşə. örqəş örkəş . < ör .
qabarıq dalqa .
hörgüç hörgüç . dalqa
. örqəşlənmək örkəşlənmək . dalqalanmaq . örqəşmək örgəşmək . öğrəşmək. öğrənmək. örgənmək. qapışmaq. alışmaq. yiyələnmək.
örgətmək . öğrətmək
alışdırmaq . qanıqdırmaq . usandırmaq .
. ürkəyim. qala.
fidan. 1 .
təxt. örqləmək örkləmək .
. bağlamaq. yeşikləmək. ipləmək. 1 . urqanlamaq. örükləmək . bağlamaq
. qorumaq. urqanlamaq. örqömək örkömək .
ürkümək . qızmaq
. sinirlənmək .
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
.
ürküşmək . birbirindən razı olmamaq .
. hörgü .
.
. 1 . bükəl. büklə. saç dəmət. incə saç hörgüsü. bəlik. - örgü
- saç hörgüsü : bəlik. bölük.
birlək. bağıq ). 1 . keçmə. geçmə.
, hörgü
(< qarmaq: qarışdırmaq. birbirinə qatmaq, çalmaq ). örqü örgü .
.
. hörgüc. hörgü.
işin örtüsün örgüsün
açın .
. hörülmüş. -
.
. tor.
hörgü. hörük. örük. ağ .
. yeni çıxmış ot . bitgi. saç
. tük
. yün
. 1 . örgüç. hörqüç.
örgü . örgü işi.çınday. çınday. eşim. eşimdi. saç örgüsü. eşmə.
h örqüc . örküc .
.
burunda olan yumru ətin yanı. 1 .
çiyin. 1 .
bürc. 1 .
tümsək. şişik, dik olan hər nərsə. -
ayağ örgücü . - burun
hörgöcü . 1 .
təpə. çıxıntı. -
dağ örgücü . 1 .
mühəddəb. 1 . dalqa. 1 .
toxuma aracı .
to xuma dəzgahı . 1 .
dərəcə .
dərgə .
mərtəbə . 1 .
tümsək .
təpə. 1 .
duvağ, hörük, ocağın yanları ki aşıc, qazan üstünə yerləşdirilir. HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM sacayaqı. 1 .
moc. 1 .
ocaq asma payası. 1 .
örçüq. örküf. örülmü saç .
. dağ, dəvə öründükü.
. - tək hörgüclü dəvə : qa ş dəvə.
iki hörgüclü dəvə : buğra. buğur .
örqüclənmək örküclənmək .
.
duvağ, ocağ qurmaq. 1 .
dalqalanmaq. möjlənmək. şəpələnmək. 1 .
hörülmək. örqüclü örgüclü .
. domalıc. yumuluq. yumuqlu.
örküf . örçüq. örqüc. örülmü saç .
< ör
örkəç . örqüləmək örgüləmək .
əzizləmək . uca tutmaq .
. dört dolaşmaq. dönmək. bulanmaq. cevlan edmək.
yüksək dağlarda yetişən, yapraqları əlac olaraq kullanılan bir bodur ağac türü.
örgümək . yatmaq . örqümək örkümək .
.
. ürkümək . ürükmək . qorxub çəkinmək. disginmək. tiksinmək. ürpərmək. üyşünmək. üşünmək. üşənmək.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
.
hörgü n. 1 .
yayran. yoğuşan
. 1 . yaşlı adam . örökön
. idol. büt
. səppə
. səpgil
. 1 . fırtına. tufan. təlatüm. dalqum. əmvac.
. daşqın sularındandan bir yerdə birikib duran göl.
örkürmək . örkələmək. əğilmək.
.
. qurna təşgilat. saziman.
. şəbəkə. - gizli örgüt : gizli şəbəkə . örqüt örgüt . orqan .
yığım .
dərnək . qurum
.
quruluş . örqüt örgüt . hörgüt. təşgilat.
düzənli
. qurmuş
. pılanlı
. tərtipli
. -
yaratış: düzənli varlıq .
örqütün örtgün. biçin. dərim. örtəm. ürtəm. ütrəm. xərmən.
hörlənmək. orlanmaq. horlanmaq. bəlirmək. çıxmaq. yüksəlmək.
tırmanmaq. yüksəlmək.
otlağ.
örləş öriləş
. yüksək
. örlətmək yüksətmək .
. 1 . zəfər. üstünlük. 1 . çıxar
qabilyyət .
örmə saç. HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM örmə 1 . hörmə
örmələr
: iplər
: urkanlar .
. qabarıq naxış ( #
.
çaplanmış naxış ) .
-
. -
cit
çaldış . örmək hörmək . < ör . urmaq . 1 . tikmək
. toxumaq. ( bəlirmək
çıxmaq . qopmaq
.
yüksəlmək ) .
örtmək . sarmaq. üstüngəlmək . yüksəlmək . örləmək
. önmək
. ördümək
:
yığmaq . 1 . çaldışdırmaq. çalmaq. dərəkləmək. taraqlamaq. çaprazlamaq. birbirinə geçirmək. eşmək. 1 . torlamaq. rufələmək. qapamaq. 1 .
toxumaq. - o sağdış ördi.
bəlirmək. çıxmaq. qopmaq. yüksəlmək. örlənmək. örməlmək duvara, uca yerə çıxmaq. tarmanmaq. tırmanmaq.
əməkləmək Yüklə 24,78 Mb. Dostları ilə paylaş:
|