Türkcə Etimoloji Sözlük

.

 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

296 

-

 omuza vurmaq: {1

.

 

çiyinləmək

.

 

çiyninə alıb qaldırmaq

.

 1

.

 

arxasına vurmaq

.

 

arxasını oxşamaq

.

 } 

-

 omuz 

uçurcağı

: 

köpricik

.

 

tərquvə

.

 

-

 omuz vurmaq: omuz 

vermək: yardım 

edmək

.

  

-

 omuz omuza

: yığıncaq

.

 

şuluxluq

.

 izdiham

.

  

-

 

omuz başı: omuz ucu

.

 

qolun üsti

.

  

-

 omuz 

qaldırmaq

: omuz atmaq

.

 

çiyin atmaq

.

 

çiyin çəkmək

.

 

bilməməzlikdən gəlmək

.

 

təcahül edmək

.

  

-

 omuza 

çıxmaq: üzlənmək

.

 

üz bulmaq

.

 

daşınmaq

.

 

-

 omuz 

silkəmək: müsamihə edmək

.

  

-

 omuzda 

daşımaq: çiyinə, başa qaldırmaq

.

 ucatmaq

.

 

ululatmaq

.

  

-

 omuz 

kürəyi: kürək kimi enli olub çiyindən arxaya sallanan 

ikicə gəmik

.

 

bu gəmiklərə baxıb baxıcılıq edənlərdə vardır

.

  

-

 

omuz kürəyi

: 

kürək gəmiyi: qəbzə

.

 

gəbzə

.

 

çiğni örtən 

sümük

.  

-

 

omuz silkmək

: 

çiyin

 

silkmək

.

 boynundan atmaq

.

 

qəbul 

edməmək

. 

 

 omuz 

silkmək: çiyin silkmək

.

 boynundan atmaq

.

 

qəbul 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

edməmək

.

 

 

-

 

omuzları qalın dərili bir çeşit kələr

: 

sırtar

.

  

omuz 

 

<

 

yumuq yer

.

 

şişik yer

. omca. 

çiyin

. 

çigin

:

 

düğün

 (

çiğ

: 

düğünlü

.

 yumuq

.

 

kündəli

)

.

 

gombuz. 

girdə

:

 yumuz. gombuz. 

onbuz. 

(

qalınma

. 

qulumba)

 onbuz

 

atın sinəsi

.

 

çiyin

. 

yilkə

. 

aydalı

. 

əgin

.

 

-

 omuz 

başı

: 

çığal

.

 (msah (

sanskrit

)

.

 humeros 

(latin)

.

 

hombroispan)

. 

1

.

 

çiqin. çiyin. düğün. boğum. dalu. dal. 

yağrı. 

-

 

çiyin kürəyi: 

omuz 

gəmiyi: kəbzə

.

 

kəpzə

.

 

kövəz

. 

1

.

 

aşıq. əqd. bənd. imbaş. imbaşı. inbaş. 

-

 omuz 

boğumu, 

əkləmi, məfsəli: bilək

 

qoş

.  

omuz 

 

çiyin. gəriş. əğin. sırt. arxa. 

 

- 

iki omuzun, 

çiğnin ortası

: qanqala. 

kanqala. çanqala. 

 

omuzbaşı

 

 - 

heyvanda sağrı ilə omuzbaşı arası

:

 

bel

. 

sırt. arxa. 

 

omuzımaq

 

 

umzımaq

. 

döş vermək

. 

şığırmaq

. 

üstünə ağıncaq

. 

dopulcaq kimi

 (yani) 

olmaq.  

omuzlaq 

 genq. 

yassı

. 

çiğinli

. 

əğinli

. 

gərişi ullağan

. 

gərdənlək

.  

omuzlamaq 

 -

 

quyruğ

un omuzlamaq

: quyruğun belinə qoyub çıxıb 

gedmək, qaçıb gedmək

.

  

omuzlanmaq 

 

çiyinlənmək. boyunlanmaq. yüklənmək. öhdələnmək. 

qəbullanmaq. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

298 

omuzlu 

 yelkilik.  

omuztan 

omuzdan

. 

gəriş

. 

gərdən

. 

döş

.  

omuztaş

 

 

omuzdaş

. çiyindaş. ayaqdaş. həmayaq. 

 

omuztaş

 

omuz

daş

. 

çiyindaş. atımdaş.

  

omzuq 

 

umzuq. yumzuq. nərsədə dönük, girdə bölük. yəhərin 

ön, arxa yanı. 

 

on

 

 

-

 

onun atdı

 

biri düşdü, özgədə yemək, bizdə ürək pişdi. 

 

on 

 

>

 

onğ

 < 

onğ

.

 1

.

 onqa

. 

ona

. doğru. sağ. doğru. düz 

müstəqim. 

1

.

 

oğur

. onqur. imkan. fayda. di

niş

. 

şans

. 

yetər

. 

çıxar

. buyruq. 

qismət

. -

 onun tapmaq: 

şansın 

tapmaq

.

 

imkanın tapmaq

.

 

-

 onun almaq: 

şansın almaq

.

 

əritmək

.

 

məhv edmək

.

 1

.

 

bol. 

çox

. 

sağlam

. 

uğurlu

. 

sağlιqlı

. 

1

. verimli. 

1

. 

gəlir

. 

1

. 

ürün

. 

ürəmə

. 

ürətim

. onal

:

 onqal

:

 

doğum

. 

doğuş

. 

1

. çoxluğu qabartma yolu ilə göstərən 

söz. 

-

 on 

kərə gəldim yoxudun

.

 

-

 on 

kərə demədimmi

.

 

 

-

 on min: tuman

.

 

tümən

.

 (

 

<

 

tuqman

.

 tuqan < tuq)

.  

ona 

 

1

. onqa. onğ. on. doğru. düz. müstəqim. 

1

. anqa. anqar. 

1

.anqar. 

1

.

kəndisinə. 

-

 ona (

kəndisinə

) 

duzaq qurmuşlar

.  

- 

o

na battıq

:. 

onu basdıq

.  

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

onabmaq 

 onmaq. razi olmaq. -

 tamu oduna onab, hicrin oduna 

onaman

.

  

onacaq 

 ancaq. anacaq.  

onaçı

 

 

(

 

on < > 

ön

: iyi

.

 

yaxcı

.

 

yoğan

.

 qalan)

. 

)

. onqarçı. onarçı. 

yonarçı. yonaçı. islahtələb. 

 

onaq 

 

1

.

 

onanmış

.

 

qəbul görmüş

. 

1

.

 

sevgili.

 

istəkli

.

 1

.

 

şərəf

. 

namus.  

onaq 

 

doğru. düz. sağ. 

1

. sağ əl. sağ yan. 

 

onaqa 

 on aqa. 

doğru, şərəfli kişi. 

 

onal 

 

1

.

 

doğuş

.

 

ortaya çıxış

. 

1

.

 

sağlam

.

 

dayanıqlı. 

 

onalqa 

 

onğalqa ırısqal. gündəlik. onşuq. onğşuq. 

 

onalmaq 

 

onqalmaq

.

 1

.

 

doğrulmaq. dikəlmək. düzəlmək. 

sağalmaq. şifa tapmaq. 

1

.

 

üstənmək. üstün gəlmək. fəth 

edmək. 

 

onamaq 

 

onatmaq.

 

onaylamaq. 

uyqulamaq

. 

qollamaq. 

dabanlamaq. imzalamaq. təsdiqləmək. qəbul edmək.

 

təsvib edmək. 

 

onamaq 

1

. bəğənmək. razı olmaq. tərcih edmək. 

1

. 

inanmaq. razı 

olmaq. -

 ona !: 

rəzı ol

.

 

qəbul elə

.

 

-

 

onarmadılar

: 

qəbul 

edmədilər

.

 

-

 

bu işləri sən onadınmı

.

 1

. 

təsdiq edmək. 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

300 

bəğənmək. bəğənib istəmək. ixtiyar edmək. 

1

. yonamaq. 

razı olmaq. qəbul edmək. 

 

onamamaq 

 

onatmamaq

. qəbul edməmək. təsvib edməmək. 

 

onaman 

 

1

.

 

razı o

lmayan. 

1

.

 

bəğənmərəm. razı olmaram. qəbul 

edmərəm. 

-

 tamu oduna onab, hicrin oduna onaman

.  

onan 

 

düzlük. doğruluq. sağlıq. səhət. 

 

onanlı

 

 

sağlam

.

 

dözümlü

.  

onanmaq 

 

yonanmaq

. alınmaq. razılaşmaq. 

 

onanmış

 

 

1

.

 

onaq. 

qəbullanmış

. 

görmüş

. 

1

.

 

sağlam

.

 

bayındır

.

 

dəstəkli.

  

onar 

 

1

. 

onur

. ot. ota. arnaş. çara. çarə. düzə. şəfa. çıxır. 

1

. 

yonar. önər. hünər. bacarıq. ustalıq. uğruq. uğraq. 

1

. 

yonar. yolay

. qoynı. qoynu. qoni. qoylı. qoylu. salıt. 

salt. 

sıra. seri. dizik. düzük

. 

düzək. dizək. dizəm. düzəm. 

dizən.

 

düzən. dizin

. 

düzün. düz. düzgün. dizi. düzü. diziş. 

düzüş. dizgə. düzgə. dizgi. düzgü. dizgin. düzgün. 

dəngə. dərəc. dərcə. dəri. dərik. sıra. seri. cərgə. çəki. 

qada. qayda. qatar. doğru. qanıl. yaraq. yasa. yasay. 

yasamişi. 

inzibat. kilas. intizam

. nəsəq. nəzm

. nizam. 

tənzim. tərtib. 

(

taxı. uğur. arayış. biçik. biçim. biti. qılıq. uyuş. 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

yapım. saxt. 

). 

 

- 

kəvəs onarı: yapılarda yırtıq yamaq işlərin aparması. 

 

onar 

1

. 

onqar. yonan. dələn. qazar

. 

1

.

rizayət verən. razı olan. 

 

onaran 

 

1

. suçları, günahları bağışlayan. 

1

. tə'mirçi. 

1

. 

bağışlayan. bəğişliyən. bağşılayan. bağışlayıcı. 

yarlığayan. yağışlayan. çağışlayan. əsirgəyən. 

qıymayan. acıyan. 

güzəşli

. keçləmli. keçirəmli. 

vazkeçimli. ılım. həlim. rəhim. rahim. mərhəmətli. 

əffedən. qəfur. qəffar. 

1

. tə'mirçi. 

-

 

başmaq onaran

, 

tə'mirçisi: pinəçi. qalafat. kalafat. çalaçat. 

 

onarçı

 

 

(

 

on < > 

ön

: iyi

.

 

yaxcı

.

 

yoğan

.

 qalan)

. 

)

. onqarçı. onaçı. 

yonarçı. yonaçı. islahtələb. 

 

onarı

 

 

qarşılama. dəngləmə. təlafi. yerin doldurma. 

- 

bu itgiləri 

necə dəhliyəcəyiz

, 

qarşılayacağıq

.  

onarılmaq

 

 

ilgəclənmək. tutturunmaq. yamanmaq. yamlanmaq. 

çatınmaq. çitinmək. çiqənmək 

>

 

çitənmək. yırtığ 

hörülmək. rufələnmək. rufulanmaq. gözənmək. tikinmək. 

dərilmək. çəkinmək. dartınmaq. tə'mir edilmək.

 

onarım

 

1

.

onarma. mərəmmət. tə'mir. 

1

.uta. ota.

 

tədavi

. 

təmir

. 

iyiləşdirmə

.  

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

302 

onarımaq

 

 

onarmaq. mərəmmət, tə'mir edmək. 

 

onarlamaq 

 

çalaçatlamaq. kalafatlamaq. çalaqaplamaq. 

tə'mirlətmək. 

 

onarlı

 

 

1

. onulur 

>

 

olunur. çaralı. çarəli. düzəlir. otlu. otalı. 

arnaşlı. əlaclı. şəfalı. çıxılır. 

1

. yo

narlı. önərli. hünərli. 

uğraqlı. uğruqlı. bacarıqlı. başarıqlı. sənətli. 

 

onarma 

 

1

. qırıq sarma. düzəltmə. mərəmmət. qapalat. yamama. 

tə'mir. 

1

. oyandırma. diritmə. diriltmə. dirgürmə. 

yenilətmə. uyandırma. canlandırma. yanğlandırma. 

yandırma. yaşatma. ayıltma. ışıqlandırma. tazalama. 

təzələmə. ehya. ehya edmə. 

 

onarma 

 

onarım. mərəmmət. tə'mir. 

 

onarmaq 

 

(

onğ

: 

sağ

)

.

 

onğarmaq

. 1

. 

sağatmaq

. 

düzətmək

. 

tə'mir 

eləmək

. 

düzətmək

. 

ras gətirmək

. 

1

. doğrutmaq. 

dikətmək. düzətmək. üniləmək. hüniləmək. hazırlamaq. 

sa

ğatmaq. iyiyə çevirmək. şifa vermək. tənzim edmək. 

1

. 

ağtarmaq. tə'mir edmək. onarımaq. mərəmmət, tə'mir 

edmək. 

1

. 

yonqamaq. türütmək

. 

törütmək. törətmək. 

durutmaq. yaratmaq. düzəltmək

.  

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

onarmaq 

 

1. 

beyə't edmək.

 1. 

biçmək. taslamaq. hazırlamaq. 

-

 

qaplanac

aq nərsə üçün uyqun qab biçmək

, onarmaq, 

hazırlamaq

: qab taslamaq. 1

. tə'mir edmək. 

- 

başmaq 

onarmaq, 

tə'mir edmək

: 

pinəçilik edmək. çalaçatlamaq. 

kalafatlamaq. çalaqaplamaq. 

1

. tutturmaq. yamlamaq. 

ilgəcləmək. yamamaq. çəkmək. dartmaq. tə'mir edmək 

(corab)

. diritmək. diriltmək. dirgürmək. ehya edmək. 

1

. 

yonarmaq. 

islamaq

. 

islatmaq. ıslatmaq. ıslamaq. 

hazırlamaq. 

1

. 

yonarmaq

. yaratmaq. hünər göstərmək. 

 

- 

onarıb

, 

baxımını yapmaq

: 

əldən keçirmək. gözdən keçirib 

düzəltmək. 

 

-

 

kötük nəsəni

, yonub, 

incə işləməyə 

onarmaq, 

hazırlamaq

: 

qabasını almaq.

  

- 

onarıb

, 

baxımını yapmaq

: 

əldən keçirmək. gözdən keçirib 

düzəltmək. 

 

onarman 

 

önərmən

. 

hünərmənd

. 

 

onarmaz 

 

1

. onulmaz 

>

 

olunmaz. düzəlməz. çıxırsız. düzəsiz. 

onarsız. onursuz. olunmaz. otsuz. otasız. arnaşsız. 

əlacsız. çıxırsız. düzəsiz. onarsız. onursuz. olunmaz. 

otsuz. otasız. arnaşsız. çarasız. çarəsiz. şəfasız. 

1

. 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük