Önerme I’den XlII’e kadar. — Bu ilk on üç önerme şu üç esaslı duygu
lanış, ya da edilginin tabiatını tanıtıyor. Arzu, sevinç, keder ki, bunlar sevinç
ve kederin sevgi ve kine çevrilmesini açıklıyorlar, iyice kavranacak en
önemli nokta arzunun (cupiditas) iradeyle (voluntas) bağıntısıdır (rapport). Esaslı metin önerme 9’un scolie’si başında bulunuyor. İrade, kendi başına
tekil ve etkin bir düşünce gibi göz önüne alınan ruhun kendini korumaya
çalışmasıdır; başka deyişle, bu, ruhun kendi varlığını ve bundan dolayı,
onda bulunan bütün fikirleri olumlamasıdır, tasdikidir. İkinci bölümde
görüldü ki (Önerme 49’un önerme sonucu, nota bkz.), bu olumlama Spi
noza’ya göre asıl fikirler görüşü (conception) ile tam aynı idi: Voluntas idem est ac intellectus. Bir arzu, bir ruh ve bir bedenden ibaret gibi görülen insanın
özüdür; irade öyle ise, yalnızca fikirleri doğurucu diye görülen arzudur.
