Turkiston-Rossiya o'quv qo'llanma doc


 Milliy teatr san`atining vujudga kelishida Rossiya musulmon



Yüklə 0,57 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə22/23
tarix04.10.2023
ölçüsü0,57 Mb.
#152062
1   ...   15   16   17   18   19   20   21   22   23
Turkiston va Rossiya munosabatlari tarixi manbashunosligi

2. Milliy teatr san`atining vujudga kelishida Rossiya musulmon 
teatr truppalari va aktyorlarining o`rni. 
Turkistonda jadidchilik 
harakatining mahsuli sifatida XX asr boshlarida milliy teatr san`ati 
vujudga keldi. Ushbu san`at turining shakllanishida rus, ozarbayjon 
sayyor truppalari bilan birgalikda tatar teatr truppalari ham katta 
ahamiyat kasb etgan. Jadid dramaturgiyasining vujudga kelishi va 


115 
shakllanishi bo`yicha tadqiqotlar olib borgan Sh.Rizayevning ta`kidla-
shicha, o`zbek milliy teatr san`atining tug’ilishiga tatar sayyor teatr 
jamoalari muhim turtki bergan edi. 
Tatarlar Yevropa teatr san`ati bilan Turkiston aholisiga qaraganda 
ancha oldinroq tanishgan bo`lib, o`lkada yashovchi tatarlar tomonidan 
badiiy kechalar tashkil etish odat tusiga kirgan edi. Jumladan, Toshkent-
da savdo ishlari bilan shug’ullanuvchi Sharif Yaushev doimiy ravishda 
Moskvadan badiiy orkestrlarni olib kelib Toshkentdagi o`z bog’ida kon-
tsyert dasturlarini tashkil etgan. Ushbu ziyofatlarga K.P. fon Kaufman 
boshliq general-gubernatorlik vakillarini ham taklif etib, o`z faoliyati 
uchun lozim bo`lgan ko`plab siyosiy huquqlarni qo`lga kiritgan edi.
XIX asr oxiri - XX asr boshlari Turkiston tarixida muhim o`zga-
rishlarga boy bo`lgan davr hisoblanadi. Jadidchilik g’oyalari shiddat 
bilan o`lkaga kirib keldi va Turkistonning keyingi tarqqiyoti darajasini 
belgilab berdi. Jadidchilik g’oyalari bilan birga o`lka xalqi uchun 
“yangilik” hisoblangan yevropacha teatr san`ati ham kirib keldi va 
mahalliy millatni unga bo`lgan qiziqishi ortib bordi. Teatr san`atini 
Turkiston xalqi madaniy hayotiga qisqa davr ichida kirib kelishi va 
taraqqiy etishida o`lka taraqqiyparvarlarining tatar ma`rifatparvarlari 
bilan o`zaro hamkorliklari asosiy rol o`ynagan. Turkiy xalqlar orasida 
tatar professional teatrining paydo bo`lishi va uning ijodiy safarlarini 
qachondan boshlanganligi to`g’risida quyidagi fikrlar mavjud.
X.L.Kumisnikovning fikricha, tatar professional teatrining paydo 
bo`lishi va uning to`la shakllangan davri 1905- yilga to`g’ri kelgan. 
1906- yil 22- dekabrdan esa, bu teatr truppasi o`z gastrollarini 
boshlagan. 
M.Raxmonov ham 1905- yilgi rus revolyutsiyasi ta`sirida haqiqiy 
tatar professional teatri 1906- yilda tashkil topgan deya qayd etadi. 
1908- yilda esa A.Qoriyev qo`l ostida “Sayyor”, Izzatullina 
boshchiligida “Nur” teatr truppalari tashkil topgan. Sh.Rizayevning qayd 
etishicha, S.I. Voljskaya boshliq ”Nur” truppasi 1911- yil tashkil topib, 
1912- yildan Turkistonning turli shaharlarida bo`lganini ta`kidlaydi.
Toshkentda istiqomat qiluvchi general S.G. Yenikeyev xonadonida 
ham doimiy ravishda san`at kechalari o`tkazib kelingan. 1904- yilning 4- 
aprelida shu xonadonda Navmiq Kamolning “Ishq balosi” spektakli 
Turkistonda yashovchi tatar havaskorlari tomonidan namoyish qilingan. 
Mazkur spektakl namoyishi boshlanishidan oldin polkovnik Abubakr 
Divayev so`zga chiqib, Yevropa teatri haqida ma`ruza qilgan. Xonadon 
egasi S.G.Yenikeyev boshqirdistonlik tatarlardan edi. Uning turmush 


116 
o`rtog’i Saodatxonim Yenikeyeva esa Qo`qon xoni Xudoyorxonning 
Sankt-Peterburgdagi elchisi Mirza Hakim parvonachining tatar xotinidan 
dunyoga kelgan edi. Saodatxonim Toshkent ayollar gimnaziyasida tahsil 
olib, yevropacha tarbiya olgan, royal chalishni biladigan ma`rifatparvar 
ayollardan bo`lgan. S.G.Yenikeyev Rossiya imperiyasining Turkistonda-
gi armiyasi safida ofitser sifatida xizmat qilgan. U Asakada mas`ul lavo-
zimda ishlayotgan paytda 1898-yilgi Dukchi Eshon qo`zg’oloniga xayri-
xoh bo`lganlikda ayblanib iste`foga chiqarilgan edi. Iste`fodan so`ng 
Toshkentda yashab, Turkistonda istiqomat qiluvchi tatarlarning ijtimoiy-
siyosiy huquqlarini himoya qilgan. Shu maqsadda bir necha bor Sankt-
Peterburgga hukumat rasmiylari bilan muzokara uchun borgan.
1909- yili S.G.Yenikeyev va Saodatxonim xonadonida tatar havas-
korlari tomonidan “tatar dramaturgiyasining otasi” Aliasqar Kamolning 
“Birinchi teatr” nomli komediyasi qo`yilgan. Mazkur komediya sahna 
ko`rinishlarida o`zbek ziyolilaridan A.Avloniy ham ishtirok etgan edi. 
S.G.Yenikeyev va Saodatxonim sa`y-harakatlari tufayli Tosh-
kentda badiiy tatar havaskorlari jamoasi yuzaga kelgan. Ular tomonidan 
1909- yili Toshkentda “Musibati Faxriddin” va “Qizlar qanday kulalar” 
nomli spektakllar namoyish etilgan. 1910- yildan boshlab esa 
Toshkentda doimiy tatar teatr jamoasi ish boshlagan. Mazkur truppada 
ozarbayjon, tatar va rus dramaturgiyasining sara namunalari 
sahnalashtirib borilgan.
1908- yilda “Sayyor” truppasi Kavkazda ijodiy safarda bo`lib, 
Ozarbayjon teatr truppasi bilan uchrashgan. Bu truppaga Husain 
Arablinskiy boshchilik qilgan. U tatar teatrida ayollarning faoliyat 
ko`rsatishiga yuqori baho berib, “buyuk qahramonlik” deya baholagan.
O`sha paytda Ozarbayjon teatr truppasida ayollar rolini erkaklar 
ijro etishgan. H.Arablinskiy Ozarbayjon va tatar teatrlari o`rtasidagi 
hamkorlikni rivojlanishida o`zining hissasini qo`shdi. “Nodir” spektakli-
da Nodirning xotini rolini 16 yoshli S.Izzatullina-Voljskaya o`ynagan 
bo`lib, bu roli uning hayotida o`chmas iz qoldirgan. O`sha kezlari “Say-
yor” truppasida 2 nafar ayol bo`lib, S. Izzatullina-Voljskaya va Z.Bog-
danovalar bor edi. 1910- yilning o`rtalariga kelib, “Sayyor” truppasida 
aktrisa ayollarning soni birmuncha ko`payib, Gulsum Bolgarskaya, 
Naima Tajirova, Nafiga Arapova, Fotima Ilskaya va Sara Baykina kabi 
aktrisalar safga qo`shilganlar. Ularning o`ynagan rollari tatar teatrining 
shuhratini yanada oshishiga sabab bo`lgan. S.Izzatullina-Voljskaya 
“Xo`jayin va g’ulom” spektaklida Bibijamol rolini o`ynagan. U o`zini 
zo`rlab boyga uzatmoqchi bo`lgan zulmkor otaga qarshi chiqa olgan qiz 


117 
rolini ijro qilib, undagi jur`atlilik, mardlik va o`z baxti uchun kurashish 
kabi qirralarini mahorat bilan ochib bera olgan.
Qo`qonda yashab, faoliyat ko`rsatgan tatar ziyolisi A.Shagidul-
linov 1908- yili to`raqo`rg’onlik jadid munavvari Is’hoqxon Ibrat 
taklifiga ko`ra, Namanganga kelib, “Matbaai Is’hoqiya”ni tashkillashda 
ishtirok etgan. Uning mehnat va ijodiy faoliyati serqirra bo`lib, 1911- 
yili “Falokatzoda” nomli qissa va Turkiston tarixida birinchi bor o`zbek 
tilida “Mahramlar” nomli 3 pardali dramasini yozib, 1912- yili “Matbaai 
Is’hoqiya”da nashr ettirdi. Mahmudxo`ja Behbudiyning “Padarkush” 
dramasi ham aynan shu yilda yozilgan bo`lsa ham 1913- yili nashr 
etilgan edi. Birinchi o`zbek milliy dramasi masalasida bu ikki drama va 
uning mualliflari hozirgi kunga qadar olimlar o`rtasida bir to`xtamga 
kelinmagan va munozaralarga sabab bo`lib kelmoqda.
Tatariston teatr truppalari Turkistonga 1911- yildan boshlab tashrif 
buyurganlar. 1911- yili Ilyosbek Kudashev-Ashkazarskiy rahbarligidagi 
professional tatar “Sayyor” teatr truppasining Toshkent, Samarqand
Qo`qon, Buxoroda bo`lishi ham o`lkada mahalliy teatrchilik ishlari rivo-
jiga katta ta`sir ko`rsatgan. “Sayyor” teatr truppasi 1908- yilda Qozonda 
I.Ashkazarskiy, S.I.Voljskaya va A.Qoriyev tashabbuslari bilan tashkil 
topgan edi. “Sayyor” truppasi ta`sirida 1912- yilda Ufa tatarlari 
tomonidan “Nur” nomli teatr truppasi ham faoliyat ko`rsata boshlagan. 
1910-1911 yillarda Qozon va Ufa kabi Rossiya musulmonlarining 
markaz shaharlarida ko`plab teatr truppalari mavjud bo`lgan. Shunday 
truppalardan biri I.Kudashev-Ashkazarskiyning teatr truppasi bo`lgan. 
Faxriya Ibatullovna Qudasheva I.Kudashev-Ashkazarskiyning turmush 
o`rtog’i bo`lgan. 1911- yil Faxriya uning truppasiga aktrisa bo`lib ishga 
kiradi. Shu yili mazkur truppa Rossiya shaharlari hamda Turkiston, 
Qoshg’ar bo`ylab, ijodiy safarda bo`lgan. Safardan asosiy maqsad tatar 
teatr san`atini mahalliy musulmonlar o`rtasida yoyish bo`lgan. M.Rax-
monovning ta`kidlashicha, Turkistonga birinchi bo`lib mazkur teatr 
truppasi tashrif buyurib, barcha shaharlarda “Baxtsiz kuyov”, “Uch xotin 
bilan turmush”, “Xo`ja va g’ulom”, “Uyat yoki ko`z yoshi” kabi 
asarlarni sahnaga qo`ygan. 
“Sayyor” truppasi 1911- yili Toshkent, Buxoro va Farg’ona vodiy-
si shaharlarida Aliasqar Kamolning “Baxtsiz yigit”, “O`ynash”, “Biz-
ning shahar sirlari”, “Dajjol”, Is’hoq Bogdanovning “Kambag’allik ayb 
emas” nomli sahna asarlarini namoyish etgan. Oradan bir yil o`tib, 
taniqli tatar aktrisasi Sohibjamol Izzatullina-Voljskaya Ufadan “Nur” 


118 
nomli teatr guruhi bilan kelib, Buxoro, Samarqand, Toshkent, Marv, 
Chorjo`y shaharlarida spektakllar namoyish etgan.
1913- yili I.Kudashev-Ashkazarskiy Toshkentda yana bir doimiy 
faoliyat ko`rsatuvchi tatar truppasi tuzishga rahbarlik qildi. Truppa ishini 
rivojlantirish uchun 1914- yildan taniqli tatar rejissyorlari Zaki 
Boyazidskiy va Mustafo Mansurov taklif etildi. Ular tatar truppasida 
faoliyat ko`rsatish bilan birga asosan o`zbek yoshlaridan tuzilgan “Tu-
ron” teatr truppasi ishlarini muvofiqlashtirishga ham munosib hissa 
qo`shganlar. “Turon” teatr truppasi 1914- yil dekabrda tatar rejissyori 
Muhammadyorov rahbarligida “Istanbul” va Zaki Boyazidskiy rejis-
syorligida “To`y” pyesalarini sahnalashtirdilar. 
I.Kudashev-Ashkazarskiy rahbarligidagi “Sayyor” truppasining 
1913- yildagi Turkistonga ikkinchi tashrifi va Toshkent, Namangan, Ko-
gon, Buxoro shaharlarida spektakllar namoyish etilishi o`lkada teatr 
san`atining paydo bo`lishi hamda rivojlanishiga ham ma`naviy, ayni 
chog’da bevosita amaliy yordam bergan.
1913- yili “Sayyor” truppasining yana bir vakili Abdulla Qoriyev 
o`z jamoasi bilan Simbirsk, Samara, Saratov, Saritsin, Astraxan, Boku 
shaharlariga qilgan safaridan so`ng, Turkistonning Chorjo`y, Marv, 
Buxoro, Samarqand, Andijon, Namangan, Qo`qon, Toshkent, Turkiston, 
Oqmachit, Qozoli kabi shaharlari bo`ylab ham ijodiy safarda bo`lib 
spektakllar namoyish etgan. Bu hol Turkiston rayon muhofaza bo`limi 
(TRMB) boshlig’i Sizixni jiddiy tashvishlantirgan. Sizix A.Qoriyev 
to`g’risida Qozon guberniya jandarmeriya boshqarmasi boshlig’i, pod-
polkovnik Dobrodeyevdan ma`lumot so`ragan. Undan olingan maxfiy 
ma`lumotga qaraganda, tatar aktyori A.Qoriyev shu yil qish yaqinla-
shishi munosabati bilan Nijniy Novgoroddan Qozonga qaytib kelgan. 
A.Qoriyev keng dunyoqarashli va ma`rifatli kishi bo`lib, Qozonda 
bo`lgan paytlarida doimiy ravishda madrasa talabalari bilan uchrashib 
turgan. U o`zi safarda bo`lgan shaharlarda tatarlar bilan uchrashib, ular 
tomonidan olib borilayotgan ma`rifiy ishlar to`g’risida qozonlik ma`ri-
fatparvarlarga so`zlab bergan. Qozon guberniya jandarmeriya boshqar-
masi boshlig’i bu ma`lumotlarni yetkazish bilan birga TRMB boshlig’i 
Sizixga A.Qoriyev faoliyatini jiddiy nazorat ostiga olinishi foydadan 
holi bo`lmasligini maslahat bergan edi. O`z navbatida podpolkovnik 
Sizix Toshkent, Turkiston, Perovsk, Aralsk, Krasnovodsk, Ashxobod, 
Marv, Murg’ob, Chorjo`y, Samarqand, Chernyayev, Sirdaryo va 
Marg’ilon politsiya boshqarmalariga yo`llagan xatida A.Qoriyev 
faoliyatini qat`iy nazoratga olishni buyurgan edi. 


119 
Ta`qib va tazyiqlarga qaramay A.Qoriyev “Sayyor” truppasi bilan 
1913- yil 8- iyunda Kogonda, 13- iyunda Samarqandda spektakllar 
namoyishini tashkil etgan. 
1913- yilning 13- sentabrida Kolizey teatrida Qozon shahridan 
kelgan F. Ilskaya ishtirokida tatarcha teatr kechasi bo`lib, unda 
“Tengsizlar”, Fotix Amirxonning “Bir soatlik xotun” pyesalari o`ynal-
gan. Teatr juda qiziqarli bo`lib, xalq katta olqishlar bilan qarshi olgan. 
Bundan tushgan foyda xayriya ishlariga sarf qilingan. Birinchi jahon 
urushi (1914-1918) kechayotgan og’ir damlarda ham butun musulmon 
dunyosini diniy bayrami hisoblangan mavludin-nabiy kunini Turkiston 
aholisiga tufha sifatida tatar teatr truppasi hamda tatar ayollari 
tomonidan 1915- yil 18- yanvarda Xiva tomoshaxonasida “Bolalar 
ertasi” kechasi uyushtirilgan. Sahnadagi bolalarni o`zlarini tutishlaridan 
Toshkentdagi tatar maktablarida yaxshi tarbiya berilganligidan bilib 
olish mumkin edi. Sahnada “mavludun nabiy” tamoshasi ko`rsatilib, eng 
kichik ishtirokchi 5 yoshli bola edi. Maqola so`ngida mavlud bayramini 
tashkil etishda faol ishtirok etgan afandi va xonimlarga tashakkur 
bildirilgan. Kechaga turkistonlik muallimlardan bir nechasi tashrif 
buyurgan. 
Asta sekin mahalliy aholining ham teatr san`atiga bo`lgan qiziqishi 
ortib borgan. 1914- yil 15- yanvarda Samarqandning Yangi shahar qis-
mida o`zbek va tatar yosh taraqqiyparvarlari birgalikda o`zbekcha 
“Padarkush” va tatarcha “Oldaduk va oldanduk” nomli sahna asarlarini 
ijro etganlar. Spektakllarni tomosha qilishga kelganlar shu qadar ko`p 
bo`lgan-ki, biletlar avvaldan qimmat narxlarda sotilgan. 320 kishilik 
teatr zaliga qo`shimcha yana ellikta joy tayyorlangan.
1914- yil 2- mart kuni Kattaqo`rg’onda mahalliy tatar va o`zbek 
havaskorlari tomonidan “Padarkush” dramasi qo`yilgan. Undan so`ng ta-
tar truppasi o`z tillarida “Erim qaytdi” komediyasini namoyish etganlar.
Buxoro amirligida teatr ishlari tashkil etish ham asosan tatarlar 
tomonidan amalga oshirilgan. Bular asosan Qozon va Samarqanddan 
kelgan tatar truppalari bo`lib, o`z spektakllariga mahalliy tatar, o`zbek 
va tojik havaskorlarini ham ijrochi yoki tashkilotchi sifatida jalb etishga 
uringanlar. Shu tariqa Buxoroda yashovchi tatarlar tomonidan ham 
yangi bir truppa tashkil etilib, tatar, ozarbayjon va turk pyesalarini 
sahnalashtira boshlaganlar. Bu truppaga tatar ziyolisi Husayn Najib 
boshchilik qilgan. H.Najib Behbudiyga murojaat etib, “Padarkush”ni 
sahnalashtirishga ijozat so`ragan. Tomoshadan tushadigan foydani faqir 
talabalarga tarqatilishi xususida ma`lumot bergan. 1914- yil 5- mart kuni


120 
Buxoroning “Torikiston” binosida “Padarkush” dramasi namoyish 
etilgan. Biroq tatarlar “Padarkush”ni mahorat bilan ijro eta olmagan 
bo`lsalar ham, shu kuni Aliasqar Kamolning “Birinchi teatr” komediya-
sini namoyish etib, tomoshabinlarni xushnud etganlar.
1915- yil yanvar oyida buxorolik tatarlar ikkinchi bor “Padar-
kush”ni sahnaga qo`yish uchun Behbudiydan ijozat so`rab, o`z vakillari 
To`qdor Jaloliddin o`g’lini Samarqandga yuborganlar. Buxoro tatarlari-
ning bu sahna ko`rinishlarida Abdurauf Fitrat ham faol ishtirok etgan 
edi.
Turkistonga tatar teatr truppalari bilan birgalikda qo`shiqchilar 
ham gastrolga kelganlar. 1913- yili tatar xonandasi Muhammad Komil 
Mut`ey Tuxfatullin Turkistonning ko`plab shaharlarida bo`lib, konsert 
dasturlari tashkil etgan. Ayniqsa uning Samarqanddagi ruscha, arabcha 
va turkiycha qo`shiqlari katta olqishlarga sazovor bo`lgan. U shunday 
ijodiy safarini 1914- yilning yozida Farg’ona vodiysi bo`ylab amalga 
oshirgan edi. Mana shunday gastrol safarlari Turkistonda yashovchi 
tatarlarni ham musiqa yo`nalishida faoliyat yuritishga undagan bo`lishi 
ehtimoldan xoli emas. 1914- yil 5- iyundan Toshkent shahrida Mustafo 
Mansurov boshchiligida tatar musiqa to`garagi ish boshlagan. Biroq bu 
to`garak rivojlanishi uchun ijtimoiy zamin yetarli bo`lmaganligi sababli 
qisqa vaqt ichida o`z faoliyatini to`xtatishga majbur bo`lgan.
Mahalliy tatarlar tomonidan uyushtiralayotgan ko`plab ko`ngil-
ochar tadbirlar va spektakllar asosan xayriya maqsadlarini ko`zlagan. 
“Shahrisabzlik” laqabli maxfiy xizmatchi tomonidan berilgan ma`lumot-
da keltirilishicha, 1914- yil 6- avgustda tatar havaskor teatr to`garagi 
spektakllar namoyishidan tushgan mablag’ni harbiy xizmatga chaqiril-
gan askarlarning oila a`zolariga tortiq qilganlar. 
1917- yil fevral inqilobidan so`ng Turkistonda istiqomat qilayot-
gan tatarlar tomonidan badiiy kechalar, spektakllar namoyish etish keng 
ko`lam kasb etgan.
1917- yil 2- aprel kuni Toshkentdagi Kolizey teatrida birinchi bor 
“To`qay kechasi” tashkil etilgan. Kecha to`rt qismdan iborat bo`lib, 
1,2,3-qismlarda F.Sutushova, M.Yaqubova va Sh.Boyburova To`qay-
ning xotin-qizlar masalasidagi fikrlari, N.Sayfulmalikov esa To`qayning 
tarjimai holi, F.Sultonbek bo`lsa Misirinskiy va To`qayning tatar 
millatiga ko`rsatgan xizmatlari haqida gapirganlar. Kechada To`qayning 
she`rlaridan namunalar o`qilib, uning xalqni ilm-ma`rifatga undashga 
bag’ishlangan faoliyati haqida sahna ko`rinishlari namoyish etilgan. 


121 
1917- yil 19- mayda Buxoroda tatar va Kavkaz havaskor aktyorlari 
tomonidan madaniy kecha uyushtirilgan. Unda “Adashuv” nomli 
komediya va Shokir Anbulatning “Chingizxon qabrida” nomli uch 
pardali tarixiy pyesasi qo`yilgan. Tatar milliy qo`shiqlari kuylanib, 
Kavkaz raqslari namoyish etilgan. Kechada Turkiston komiteti 
a`zolaridan S.Maqsudiy ham ishtirok etgan va tomosha yakunida so`z 
olib, xalqni birlik hamda ittifoqqa da`vat etgan.
1917- yil 5- mayda Yangi Buxoro (Kogon) shahrida Fitrat va 
Kamoliddin No`g’ay sa`y-harakatlari bilan “Ko`hna turkba” nomli uch 
pardali drama qo`yilgan. Mazkur sahna asari aslida Eski Buxoroda 
qo`yilishi rejalashtirilgan edi. Lekin bu yerda bo`lib o`tgan so`nggi 
dahshatli voqealar (1917- yil 8- aprelda “Yosh buxoroliklar” namoyishi-
ning o`qqa tutilishi - mualliflar) munosabati bilan uni Yangi Buxoroda 
qo`yishga qaror qilingan. Spektakl namoyishi mahalliy aholida juda 
katta qiziqish uyg’otgan va katta olqishlarga sazovor bo`lgan. Shu kuni 
tomoshadan tushgan 786 rubl sof foyda “Sho`roi islomiya” jamiyati 
xazinasiga berilgan.
1917- yil 1- dekabrda Toshkentda Fotima Ilskaya va Fotih Kabir 
tashabbusi va sa`y-harakati bilan “Sayyor” truppasi hamda “Cho`lpon” 
to`garagi a`zolari “Sotoshqon qiz” nomli to`rt pardali spektakl namoyish 
qilganlar. 
Toshkentda muqim yashovchi tatarlar 1917- yil boshlarida 
No`shirvon Yavushevning “Chingizxon” nomli tarixiy pyesasini 
sahnaga olib chiqqanlar. 1917- yil dekabrda “Umid” matbaasi mazkur 
bir pardali tarixiy pyesani nashr etib, sotuvga chiqargan.
1917- yil 14- dekabrda mavlud bayrami munosabati bilan Katta-
qo`rg’onda tatarlar jamiyati tomonidan “Ittihod va taraqqiy” jamiyati 
foydasiga kecha o`tkazilgan. U tatar maktabida o`quvchi bolalar tomoni-
dan uch bo`limdan iborat tarzda tashkil etilgan. Birinchi bo`limda 
she`rxonlik, ikkinchi bo`limda musiqali chiqishlar, uchinchi bo`limda 
“Iyimchilar qurboni” nomli bir pardali drama namoyish etilgan. 24- 
dekabrda esa Toshkentda siyosiy ahvol jiddiyligiga qaramay tatarlar 
tomonidan shahardagi birinchi tatar maktabi foydasiga spektakl 
namoyishi tashkil etilgan. Vaziyat o`ta tahlikali bo`lsa-da, ancha ko`p 
tomoshabin yig’ilgan. Ko`rilgan 1300 rubl sof foyda esa tatar maktabi 
ixtiyoriga berilgan.
1918- yil 2- fevralda “Qozoli musulmon teatr to`garagi” tomonidan 
o`zbekcha-tatarcha spektakl namoyish etilgan. Spektaklga tomoshabinlar 
shunchalik ko`p to`plangan edilar-ki, biletlar yetishmaganligidan odam-


122 
larni kiritish uchun nazorat markalaridan ham foydalanilgan. Shu kuni 
olingan 470 rubl 14 kopeyek sof foyda to`garak ixtiyorda qoldirilgan.
Bolsheviklarning hokimiyat tepasiga kelishi va olib borilgan 
siyosat oqibatida nafaqat Rossiyaning ichki guberniyalari, balki Turkis-
tonda ham ijtimoiy-siyosiy, iqtisodiy tanglik vujudga keldi. Bu o`z 
navbatida Turkistonda endigina rivojlanib kelayotgan milliy teatr 
taraqqiyotiga ham salbiy ta`sir ko`rsatgan. “Ulug’ Turkiston” gazetasi-
ning 1918- yil 23- mart sonida berilgan xabarga ko`ra, 18- martda 
Toshkentdagi harbiy kengash zalida mahalliy o`quvchilar “Guliston” 
jamiyati tomonidan “Ishqning furtunasi” nomli to`rt pardali drama 
qo`yilgan. Biroq bu spektakl kutilgandek yaxshi natija bermagan.
Xulosa o`rnida ta`kidlash joizki, Turkistonda teatr san`atining 
yuzaga kelishiga tatar ziyolilari munosib xissa qo`shdilar. Bu hol 
keyingi jarayonda mahalliy aholi madaniy ongining rivojlanishida 
muhim omillardan biri bo`ldi. 

Yüklə 0,57 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   15   16   17   18   19   20   21   22   23




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin