TüRKĠye cumhurġyetġ ankara üNĠversġtesġ sağlik bġLĠmlerġ enstġTÜSÜ
Sıvı Analizi ve Farklı Tipte Efüzyon Karakterleri
Yüklə 5,42 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
1.7.5. Sıvı Analizi ve Farklı Tipte Efüzyon Karakterleri
Pleural sıvı, içerisindeki total protein konsantrasyonu, yoğunluk, total çekirdekli hücre sayısı (TNCC), hücre tipleri, kollesterol, LDH, glukoz ve pH değerlerine göre sınıflara ayrılır. Bu sıvı tipleri Light kriterlerine göre değerlendirilmektedir (Çizelge 1.2). 25 Efüzyonların sınıflandırılması ve altında yatan nedenlerin araĢtırılması amacıyla pleural efüzyonların biyokimyasal parametreleri çalıĢılmıĢtır. Bu çalıĢmalar sonucunda insan hekimliğinde kesin sonuçlara ulaĢılmıĢtır; ancak veteriner hekimlikte henüz kesin olarak karakterize edilememektedir. Veteriner hekimlikte sıkça yapılan analizler; trigliserid, kolesterol, pH, laktat dehirojenaz (LDH) ve glukoz seviyeleridir. Serum ve sıvı trigliserit konsantrasyonu Ģilotoraksın kesin tanısında kullanılmaktadır (Fossum, 1986; Ludwig, 2010). Glukoz ve pH ölçümleri septik efüzyonların tanısında yardımcı olabilir (Mertens, 2005). ÇalıĢmalar göstermektedir ki kedilerdeki pleural efüzyonlarda glukoz 10 mg/dL ve pH 6.9’dan az ise bunun nedeni septik efüzyonlardır (Barrs, 2009). Ġnsanlarda glukoz seviyesinin normalden az olması tübeküloz, romatoid hastalıklar ve peritoneal efüzyonları iĢaret eder. Kedilerde pleural ve peritoneal efüzyonlar üzerine yapılan bir çalıĢmaya göre adenozin deaminaz seviyeleri FIP olan kedilerde, olmayanlara göre daha yüksektir (Hırschberger, 1995). Ġnsanlarda yapılan çalıĢmalar efüzyonların neoplazik oluĢumlarla iliĢkili olup olmadığının araĢtırılması esasına dayanmaktadır. Malignant karakterli efüzyonların pH’sı 7.2’den yüksek olmaktadır. Yukarıda da değinildiği gibi, azalmıĢ glukoz konsantrasyonları neoplazik hastalıkların varlığını destekler. Malignant ya da benign karekterli sıvıların ayırıcı tanısında telomeraz enzim aktivitesi değerlendirilmektedir ve sitolojiyle aynı duyarlılıkta olduğu, ancak daha az spesifik sonuçlar verdiği bildirilmektedir. Vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF) kapiller permeabiliteyi artırması nedeniyle neoplazik ya da neoplazik olmayan efüzyonların patogenezinde önemli rol oynadığı düĢünülmektedir. Ancak, VEGF konsantrasyonunun artıĢı neoplaziler için spesifik olmamakla beraber, yangı ve enfeksiyöz efüzyonlarda da artıĢ gözlenebilmektedir . (Mertens, 2005). Çok yüksek VEGF değerleri eksudatif efüzyonlarda görülmektedir. Köpeklerde yapılan bir çalıĢmada neoplazik ve neoplazik olmayan efüzyonlarda VEGF seviyeleri arasında bir fark izlenmemektedir (Troy, 2006). Yüklə 5,42 Mb. Dostları ilə paylaş:
|