Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

saqtaq sağdaq. sadaq. sadaş. sadış. sağca. sadağ. çəlik kasa. sağan. qavsənduq. kofr for.

saqtaqar saxtakar. səkrəgər. səkəgər. atlatan. dolandıran. mütəqəllib.

saqtaqi sağdaki. 1. sağday. sayaq. sıyaq. 1. sağda. sağız. sağaz.

saqtal 1. sağdal. sağda . sağlıqla, səlamətlik bağlı olan nərsə. (sağay. hijyen. təmizlik. behdaşti) . 1. sağtal. saytal. saltal. sattal. iğid. güclü. qoçağ. qorxmaz. - saltal kişilər. 1. sağtal. saytal. sanğal. santal. ustal. sağınal. sağnal. sağmal. sağanal. sağıncalı. sağnalı. sağınalı. ağıllı. düşüncəli. 1. sağtal. saytal. sayseşmə. seçmə.

saqtar sağıdar. sağdar. sağlar. yağdar. yağlar. 1. saxçı. xəsdə baxıcısı. ardıc. (ardında olan. muğayat, muraqib olan. muvazibət edən) pərəstar. (həmşirə) (saxçılıq: pərəstarlıq) 1. sanitar. behdaşt. behdari.

saqtaş sağdaş. 1. sağdıc. qormaş. sirr saxlayan. 1. sağdıc. quyruq. yandaş. yançı. qolçu. tamada. tərəfdar. həvadar.

saqtaşlamaq sağdaşlamaq. sağıtmaq. islah edmək. behbudluğ vermək.

saqtaşmaq sağdaşmaq. sığıdaşmaq. sağutaşmaq. hıncqırışmaq. ağlaşmaq.

saqtay sağday. sayaq. sıyaq. 1. sağqoy. sağsov. dimdik. dosdoğru. 1. doğru. sağ. sağat. düz. - sağqoy söz. 1. doğru. gerçəkdən. ciddən. 1. müstəqim. səhih. 1. səlim. 1. yəmin. əmin. güvənilir. 1. arqıc. münsif. adil. - arqıc qurul: münsifə heyə't. juri heyə'ti. 1. həqiqət. 1. vəfa. 1. sədaqət. 1. əfzəl. 1. yaraşqan. yaraşay. yarşaq. munasib. 1. filvaqe'. vaqeən. 1. əlhəq. 1. tanığ. tanğı. həqq. sidq. 1. salman. salaman. ərgin. sırvaş. sırvat. ciddi 1. səhihən. 1. əsasi. 1. qaim. dürüst kar. 1. sağçı. 1. sağdaki. 1. yaraşıq. şayistə. 1. zihəq. 1. tamam. tamı tamına. kəsinliklə. kəsin, tam olaraq. eynən. - buyruqlayız sağqoy yerinə yetirildi. 1. rahat. 1. tetiz. narın. yarıcın. dəqiq. 1. müvəssəq. 1. umurla. diqqətlə. 1. açıqca. sərihən. sərahətən. sərrast. aşgara. 1. dəğişsiz. təkişsiz. təbii. içdən. taarifsiz. - dəğişsiz. söylürəm bizədə gəlin. 1. normal. 1. açıq. sərih. 1. səviyyəli. 1. adilanə. 1. tuş. musavi. (mürəbbə') 1. qaimə zaviyə. 1. düz hesab kitablı. 1. istandar. 1. şərif. şərafətli. 1. yaxboy. boyqalı. xoş boy, heykəl. 1. saytağ. pakdamən. 1. nikukar. 1. saleh. 1. mürəttəb. 1. qunya. 1. mutabiqi rəsm. 1. raşid. 1. mütəssib. 1. pərhizkar. 1. iyi. yaxcı. 1. məntiqli. mə'qul. 1. kəstirmə. ələlfəda'. muxlis. 1. imanlı. mö'mün. 1. net. 1. tuştay. mütəarif. 1. mubaşir.

saqtaymaq sağdaymaq. 1. nizarət, hidayət, rəhbərlik edmək. 1. keşikləmək. qaravullamaq. 1. müvəccih edmək.

saqtən saxtən< sağlamaq. 1. düzəltmək. yasamaq. 1. keçinmək. sıypamaq. mudara edmək.

saqtıc sağdıc. 1. sağılı. saydıc. sayılı. sarılı. ilgili. mərbut. ayid. mənsub. mütəəlliq. 1. sağdac. sağduş. sadış. sadıç. sığdac. sığdıc. sığdış. sığdaş. sığdəş. kimsə üçün ən sağın, qayın, yaxın, möhkəm olan arxadaşı. 1. sağdac. sağduş. sadış. bəsi. bəsləmə qız, oğlan. evə alınıb bəslənən uşağ. 1. sağdac. sağduş. sadış. bəsi. becəri. pərvəri. - sadış su. 1. arxadaş. yoldaş. dosd. 1. sağdaş. qormaş. sirr saxlayan. 1. sağdaş. quyruq. yandaş. yançı. qolçu. tamada. tərəfdar. həvadar. savdıc. səbət.

saqtıqın - sən sardığın sar, o sağdığın sağacağ. (sağmaq: açmaq. boşaltmaq. çözmək). ( sarmaq: 1. dolamaq. 1. doldurmaq).

saqtıl saktıl. saklın. sakınaraq. sakıtaraq. sakcın. sakcınaraq. sakşın. sakşınaraq. sakıcla. sakışla. sakıtla. ehtiyadla. ehtiyatla. möhtatanə.

saqtılamaq sağtılamaq. suya çəkmək.

saqtım sağdım. sağlım. sağlam > salğım. salım. salim. sağ. 1. kəsəlsiz, saqatsız olan. səhhətli. 1. ayıbsız. qusursuz. qısrıtsız. qıtsırsız. nüqsansız. 1. salımlı. işgilsiz. güvənli. itminanlı. yəmin. mütməin. 1. canlı. diri. 1. möhkəm. salıt. güclü. qəvi. salğar. mətin. 1. xalis. 1. təmiz. 1. iyi. 1. doğru. gerçək.

saqtın 1. . sağdın. sağ. iyi. 1. sağtın > satqın. küp. xumrə. piyala. kasa. sağraq. qədəh.

saqtınlaştırmaq sağdınlaşdırmaq. sıxlışmaq. qızlaşmaq. qıslaşmaq. qıylaşmaq. qızlacmaq. qıslacmaq. qıylacmaq. qəviləşmək. dayanıqlanmaq. sağlamlaşmaq. qoratmaq. qoratdırmaq. gücləndirmək. quvvətləndirmək. möhkəmləşmək. ağırlaşmaq. qoyacışmaq. qoytacışmaq. quyacışmaq. quytacışmaq. mətinləşmək.

saqtınlıq sağdınlıq. sağlıq. 1. uyqunluq. doğruluq. nikukarlıq. 1. güvənlik. əmniyyət.

saqtıran 1. . sağdıran. sortuğ. istismarçı. müstə'mərəçi. 1. sağdıran. müfid. mənfəətli. - sağlamlığa sağdıran yeməklər. ( sağdırmaq. mənfəət yetirmək. istifadə vermək).

saqtırıb -dağınıq nərsəni sağdırıb, axdırıb bir yerə yığmaq, bir yerdə sarıtmaq, ortalamaq, mahasirə edmək: . sağır. səğir. - sağır av: savır av: avları çevrələyib bir ortaya savırıb, qoğub tutma, avlamaq.

saqtırmaq sağdırmaq. 1. mənfəət yetirmək. istifadə vermək. - sağdıran işlər. - sağlamlığa sağdıran yeməklər. - işlər öncələri kimi sağdırmır artığ. 1. çağdırmaq. çatdırmaq. savdarmaq. səvdirmək. sovq edmək. göndərmək. yetirmək. - səni tanrı mənə savratdı. 1. süc, fayda, üləş, bəhrə, nəticə vermək. - bu çanaların sağdıramaz.

saqtıyan sağdıyan. sözünün əri. tuturuqlu. tutruqlu. sözün, qovlun tutan. güvənilir.

saqtuq 1. saxtuq. saxurta. saxurtuq. > siqorta. (saxurtlama. < saxlamaq. qorumaq) qəranti. qoranti. bimə. tə'min. zəmanət. təzmin. vəsiqə. əmniyyət. məsuniyyət. asayişi xatir. itminan. 1. sağduğ. təqviyəti.

saqtur sağdur. sağman dur. sağman qal. səlamət ol.

saqturmaq sağdurmaq. sağatmaq. düzəltmək. iyilətmək. yarqıtmaq. yarqutmaq. şəfa vermək. - bu ot onu sağdurar.

saqtuş sağduş. sağdac. sağdıc. sadış. 1. sadıç. sığdac. sığdıc. sığdış. sığdaş. sığdəş. kimsə üçün ən sağın, qayın, yaxın, möhkəm olan arxadaşı. 1. bəsi. bəsləmə qız, oğlan. evə alınıb bəslənən uşağ. 1. bəsi. becəri. pərvəri. - sadış su.

saqtuvac sağduvac. sarduvac. sərduvac. sarısərçə. sarıköynək. bülbül. qənarə.

saqu sağu 1. > sadu. (< sağımaq. sıxımaq: hünkür ağlamaq) matəm. 1. > sadu. (< sağımaq. sıxımaq: hünkür ağlamaq) novhə. 1. sağı. çağu. çəki. ölçü. dartı. 1. sağuq. bölmə, dağıtma qabı, ölçüsü. kil. peymanə. məşgəfə. - qırqılım sağı: (qırqılım: qıpqılım: başınacan) keçmişdə alım satımda, başınacan doldurulduqda bir dartı, ölçü qabı. 1. peymanə. -sağu, peymanə ilə ölçmək: sağulamaq
- sağuq dolu gözləyu: gilas kimi dolmuş gəzləri.
- sağulamaq: sağu, peymanə ilə ölçmək
-sağu, sarkı, nəğmə söyləmə: sağunma. sağunuş. sağınış. yağunma. yağunuş. yağınış. təğənni. məqamla oxuma.

saquq sağuq. 1. savuq. savrılmış. yelə verilmiş. 1. sağu. bölmə, dağıtma qabı, ölçüsü. kil. peymanə. məşgəfə. - qırqılım sağı: (qırqılım: qıpqılım: başınacan) keçmişdə alım satımda, başınacan doldurulduqda bir dartı, ölçü qabı.
- sağuq dolu gözləyu: gilas kimi dolmuş gəzləri.
- sağulamaq: sağu, peymanə ilə ölçmək .

saqul sağul. sağ. (# savul. sol. çəp) .

saqulaq sağulağ. sağaq. sağlaq. (# solağ. solaxər).

saqulamaq sağulamaq. 1. sağu, peymanə ilə ölçmək 1. sağılamaq. çağulamaq. çəkiləmək. ölçmək. ölçəmək. dartmaq.

saqumaq sağumaq. 1. soğmaq. soğumaq. düzəltmək. əldə edmək. edinmək. 1. sağımaq. yaşamaq. durmaq. gün keçirmək. - böylə sağumaq, kiminə yaramaz. - başın sağusun: sağ olsun, yaşasın. - sağa sağa: yaşa yaşa. - burda orda sağumaq, böylə olmaz yaşamaq.

saqun 1. sağun. saun. sağaltmaq, düzənlətmək, quruqlatmaq üçün qoyulan, götürülən, yapılan düzən. yasa. qanun. 1. sağun. soğun. oxşama. yas, matəm türküsü. novhə. 1. saxun. saruc. sarıc.

saqunc sağunc. sağuş. ağuş. ağunc. dərd. acı. - sağuş seviş: sağuş səviş: dərd o şadi.

saqunma sağunma. sağunuş. sağınış. yağunma. yağunuş. yağınış. təğənni. sağu, sarkı, nəğmə söyləmə. məqamla oxuma.

saqunuş sağunma. sağunuş. sağınış. yağunma. yağunuş. yağınış. təğənni. sağu, sarkı, nəğmə söyləmə. məqamla oxuma.

saqur sağur. 1. suğu. ağız suyu. - sağur yarın yuxarı, topla onu üzündə. 1. şirə. şirgə. cirgə. 1. çaxur. çaxır. 1. sağur!. tüpür!. tükür!. 1. qabıq. üz. gön. dəri. pust. çərm. - yer sağrısı: yer sağırsı: yer qabığı. - kişi sağrısı üz. 1. saxur. sağır. saxır. (< sağlamaq. saxlamaq) 1. saxur. sağır. saxır. (< sağlamaq. saxlamaq) içigilik. içgi qabı. 1. saxur. sağır. saxır. (< sağlamaq. saxlamaq) sızdırmayan, süzdürməyən qab. 1. saxur. sağır. saxır. (< sağlamaq. saxlamaq) qapalı qulaq. kar. 1. zikr. zikir.

saquran - göyə sağuran üzündə yığar. (sağuran: tüpürən) .

saqurlamaq 1. sağurlamaq. sağmırlamaq. yas, matəm tutmaq. 1. saxurlamaq. saxralamaq. saxlamaq. birikdirmək. qorutmaq. zəxirə edmək.

saqurmaq 1. . sağurmaq. suğurmaq. ağız suyun atmaq. tüpürmək. 1. sağqurmaq. nərsədən dışarı axıtmaq. nərsə suyun sızıtmaq. - qurut, yoğurt sağurmaq. - göyə sağuran üzündə yığar. {# soğurmaq: sormaq. somurmaq. sığırmaq. sınğırmaq. simirmək. nərsəni içəri axıtmaq, çəkmək. içmək. - qum suyu sığırdı, sınğırdı. (somurdu) }. 1. süzmək. tökmək. - çay sağırmaq. - bir yağ sağır, biraz un. 1. süzütmək. 1. sağurmaq. sağırmaq. gözəl yaşam sürmək. kef, ləzzət, hal aparmaq. 1. sağurmaq. zikr edmək. zikir edmək.

saqurmə sağurmə!. tüpürmə!. tükürmə!.

saqurta 1. saxurta. saxurtuq. saxtuq > siqorta. (saxurtlama. < saxlamaq. qorumaq) qəranti. bimə. tə'min. zəmanət. təzmin. vəsiqə. əmniyyət. məsuniyyət. asayişi xatir. itminan. 1. . sağurta. savurta. sovurta. savurat > siğorta. bir toxunun, ziyanın qarşılığın ödəmə üçün sözləşmə. bimə. - baracı, araba siqortası: qayağ, maşın biməsi - kişi siqortası: şəxs biməsi.

saqurtmaq sağurtmaq. sağqurtmaq. sakıtmaq. önləmək. mumaniət, cilovgirlik, pişgirlik edmək.

saqurtuq saxurtuq. saxurta. saxtuq > siqorta. (saxurtlama. < saxlamaq. qorumaq) qəranti. bimə. tə'min. zəmanət. təzmin. vəsiqə. əmniyyət. məsuniyyət. asayişi xatir. itminan.

saqurun sağurun. sağaman. sağasan. sağ əsən. sağ. sağlı. sağ salamat. sağ sağan. sağ çağan. sağ sağat (sağlam) .

saqurunluq sağurunluq. sağamanlıq. sağasanlıq. sağ əsənlik. sağlıq. sağlıqlıq. sağ salamatlıq.

saqusaqlamaq sağusağlamaq. sağusarlamaq. sağusarmaq > sadusarmaq. 1. matəm tutmaq. 1. novhə söyləmək.

saqusarlamaq sağusarlamaq. sağusağlamaq. sağusarmaq > sadusarmaq. 1. matəm tutmaq. 1. novhə söyləmək.

saqusarmaq sağusarmaq > sadusarmaq. sağusarlamaq. sağusağlamaq. 1. matəm tutmaq. 1. novhə söyləmək.

saqusun - başın sağusun: sağ olsun, yaşasın.

saquş sağuş. 1. sağunc. ağuş. ağunc. dərd. acı. - sağuş seviş: sağuş səviş: dərd o şadi. 1. şükr. həmd. -değiliz kimlər kimi sıradan, sağuş olsun türk yaratmış yaradan.

saquşturmaq sağuşdurmaq. satruşdurmaq. saçruşdurmaq. sayğuşdurmaq. sayışdırmaq. ayırbaşdamaq. biri birinə dəğişdirmək. başma baş, payma pay, paya pay sayışmaq, kəsişmək, qılışmaq. taxuşdurmaq. taxsaşdırmaq. taxazlaşdırmaq. takas yapmaq. - o alverin, alım verimlə sağuşdurur: o alışın verişiylə yapdı.

saqut sağut. 1. novhə. mərsiyə. 1. sağıt. salıt. salğıt. salğut. salut. yekə törənlərin girişində yaylım (dalbadal. gənəbol) atılan, salınan top, patlaq, gurulutu. qoşun səlamı. hərbi, nizami səlam. 1. satıl. salıt. çatıl. çalıt. çəlit. 1. sav. kəsər aracların ağzından pürüzlərin, qılovun çalıb salaraq, alıb götürərək itildən çəlik tikəsi. 1. çaxmağ daşına çalınaraq, qığocılğım salan, çaxan, çəlik tikəsi.

saqutaşmaq sağutaşmaq. sığıdaşmaq. sağdaşmaq. hıncqırışmaq. ağlaşmaq.

saqutmaq sağutmaq. 1. sağıtmaq. sığıtmaq. hıncqırmaq. için çəkib ağlamaq. 1. səlam vermək.

saquz sağuz. sağagöz. sağçı. (# solagöz: soğuz: solçu) .

saqva sağva. 1. sağav. saçva. saçav. ilk çıxan göy gövərənti. 1. sağav. saçva. saçav. təbərzə yemiş. 1. sağav. saçva. saçav. yep yeni. 1. salğa. salav. alqış. yağtış. təşviq.

sal 1. baş daşı. (dal: sal daşı üstünə dikə qoyulan daş) 1. hər çeşit döşəmə daşı, taxdası. 1. lövhə. kətibə. 1. dal. boy. sin. - çox sallı bir ağac. - salından kəsib eninə artırmaq. 1. say. saf. salıt. düz. - sal yer. 1. çağ. yapı. 1. çəki. çəkir. dartı. ağrlıq. ağram. 1. gərginlik. 1. çal. yel. 1. güney. 1. güney yeli. bozyel. iti, qara yel. 1. salı. nərsə asmaq üçün çəkilən ip, taxılan çivi, çıpığ (çubuğ) sırıq. 1. uzun. - sal ertəki: uzun macəra, nəğil. - sal oyun: uzun oyun. - sal yol. 1. salığ. salı. sorağ. sorğa. xəbər. - ondan çoxdandı salım yox. - sizin bundan salız varıdı mı. - yarın bu işin salın tutarsız: xəbərin alarsız. 1. sat. tək. (tək, yalın, qabartılmış, gözə çarpan, çevrə ayırdılmış durumda qoyulmuş nərsə) < salqat. salsat. 1. sərxət. ünvan. titr. 1. qapıların üzərinə sanalı (şumarəli) bölük. pilak. kaşı. 1. kətibə. lovhə. 1. tablo. 1. . hal. hol. salon. salğon. böyük qanalqa. 1. . sala. sərpər. rəis. başqan. 1. sel. səl. seləv. seləğ. sələv. sələğ. salav. salağ. ağır axın. - seləv yaş: göz yaşının sel kimi axması.
-saldolab> sərdaba: yer altı dərin saxlağ, ambar.
-yada sal!: yadın! yadla!. sağın!. səğin!. an!. anıt!. xatırla!.
- sal salmaq: sudan keçmək üçün uzatılan tuluğ, təxdə, dirək. (salmaq: uzatmaq)
- çəkiyə sal: tərazıya qoy.
-sal sal: salxım saçaq. yırtıq pırtıq. - əğnində sal sal köynəyi varıdır.

sala 1. söz. - sala salmaq: söz salmaq. 1. sələ. salba. səlbə. səbət. kirtil. kitril. zənbil. 1. sal. sərpər. rəis. başqan. 1. yekə. - sala salqın :yekə salqın: yekə meydan. (salqın: geniş. enli. engin. açıq).
-yaşlandıqca yaşın itər daduda , uşaqlığun verər dadın sala bilsən yaduva. {çalış qayıd uşaqlığıva, son verməyə yaşlığıvın tutaqlığına). (tutaqlığına: acizliginə. əsirliginə)}
-nərsənin axımın (axım yönün) çevirmə, gidərmə üçün yol, sala, çara: savacağ. savac. savağ. - bu durumu açmağa yalnız bir yol savac qalmış.
-sala qat: (salaqat). 1. sərəqət. sərə qət. (sərəqət). çatı ortasında boş qoyulan qat. - salaqatda quş yuva qurub. 1. sərəqət. sal qat. salyaz. sayaz. tutu. duvağ. sıva. pərdə.
-sala salqın: saya salqın. kölgəli sərin.

salabaş salabaş. saltabaş. salma. salman. səlman. salmata. salaxanta. suyuğ. qeyd şərtsiz. laqeyd.

salac 1. salağ. silah. çaxma. (əsləhə) savsat. sovcat. sovsavat. sürsat. sapçap. çapasap. savış (savaş) döğüş aracı. 1. salça. salaş. sallac. neçə nərsədən yapılmış nərsə. 1. salça. salaş. sallac. daluq. dalıq. məxlut. 1. sarac. sapa düzülmüş nərsə. rişdə. - iki salac basdığ, qax. 1. sarac. təsbeh.
- odlu salac: çaxma.

salaca 1. salca. sadəcə. yalaca. yalca. yalıca. yalnızca. yələcə. 1. salbıca. qoyulaca yer. qonağ. 1. tabut.

salacıq həlqərəcə.

salaçı salavı. savaçı. düşünmədən ağzın açıb salan, savan.

salaçılamaq dəllallıq edmək.

salaq 1. düşgün. 1. patuğ. patığ. 1. alışılmış, mənimsənmiş yer, nərsə. 1. yaşalanmış kimsənin yaraqının sallağ durumu. 1. saldırqan. atılqan. 1. həlim. çox pişməkdən, əzilməkdən tıncıqmış nərsə. 1. gəvşək. sölpük. 1. çevrə. bölüm. 1. çatallıq. qələm rov. 1. sahə. 1. qayıq. 1. salağ. salac. silah. çaxma. (əsləhə) savsat. sovcat. sovsavat. sürsat. sapçap. çapasap. savış (savaş) döğüş aracı. 1. salağ. ayaq altı, aralıq işləri görən. padov. pa dov. 1. salağ. axmaq. 1. salağ. çalağ. az sürə. az zaman. - bir çalağ görüşdük. 1. salağ > sələk sələ. < (< salmaq) 1. salağ. salav. seləv. seləğ. sələv. sələğ. sel. səl. sal. ağır axın. - seləv yaş: göz yaşının sel kimi axması. 1. salağ. salğa. salğat. sürüt. sın. sin. rəmz. simbol. nişan. əlamət. işarət. 1. silək. silah. yaraq. qoral.
- odlu salac: çaxma.
- salağ salağ: salğa salğa: sallağ sallağ. titrə titrə.
- saçma salağ: tor pərdə. (saçma: saçağ. tor).

salaqac salağac. sarağac. salğac. dikinə uzanan, boylanan ağac. qələmə.

salaqan salağan. sapıtqan. saplağan. durmadan atan, çırpan. vurağan. atağan.

salaqanta 1. salağanda. sallayı. salayan. salıvər. səltə. şəltə. < salta. {> səlitə (fars)}. sələy. sələyən. səlivər. səllim. işsiz. boşalaq. savığ. avara. - salıvar gəzməkdən nə çıxır. - şəltə qulpu: darqaşayırd. 1. salaxanta. salma. salman. səlman. saltabaş. salabaş. salmata. suyuğ. qeyd şərtsiz. laqeyd.

salaqat sala qat. 1. sərə qət. çatı ortasında boş qoyulan qat. - salaqatda quş yuva qurub. 1. sərəqət. sal qat. salyaz. sayaz. tutu. duvağ. sıva. pərdə.

salaqı salağı. salavır. salsam. səlsəm. sərsəm. abdal. sapdal.

salaqıllamaq sapaqıllamaq. samaqıllamaq. boşuna qonuşmaq. - nəmənə sapaqıllayır. - sapaqıllayıb durmada, barsana: səfeləyib durma çıx ged.

salaqıllıq sapaqıllıq. samaqıllıq. gəvəzəlik. - onun samaqıllığın sayma.

salaqlamaq salağlamaq. salğalamaq. quyruqlamaq. quyruq, quş qoymaq. ataqlamaq. nişanlamaq.

salaqlı salağlı. əlverişli. yararlı. yaraşlı. faydalı. -sağılmağa yararlı, əlverişli, salağlı, yararlı, yaraşlı, faydalı: sağıl.

salaqmaq salağmaq. salğamaq. 1. göstərmək. nişan vermək. - yol salğamaq. 1. göndərmək. 1. salmaq. göndərmək. - elçi, carçı salmaq. - pulu kim üsdə salğadın. (kim üsdə: kim ilə. kim aralı. kimin təriqiylə) .

salaqta -şələxdə (< sələxdə. salağda) götün işə verməyən: salpığ. səlpik.

salaqunmaq salağunmaq. solğutunmaq. solağunmaq. sölügünmək. sölkütünmək. sölpülənmək. sövələnmək. solğalanmaq. - söv söv (sav sov) sırıb gedən: sövələnən. işsiz gücsüz dolaşan kimsə.

salaqut salağut. solağut. solğut. sölküt. sölkütə. sölpü. 1. sövələk. salığ sallağ. salığ sullağ. salığ sulxaq. (< soluq. savıq. sovuq. salıq). 1. bacarıqsız, iş yapamaz kimsə. 1. işlərin yerində olmayıb, axsağ durum.

salalıq yalalıq. yələkik. sadəlik.

salama çalama. quşaq. qolşaq. qolaş. üzgü. ötgü. asqı. asqır. asqur. - tüfəng asquru.

salamaq 1. salmaq. qiyaslamaq. 1. ələ salmaq. alaylamaq. 1. salatmaq. salğamaq. salqılatmaq. sorağlatmaq. sorğalatmaq. xəbər vermək.

salaman 1. salman. sağday. sayaq. sıyaq. ərgin. sırvaş. sırvat. ciddi 1. salman. sinci. sincir. sinsar. ərgin. sırvaş. sırvat. ciddi.

salamanlamaq sahmanlamaq. sağmanlamaq. sağsıllamaq. çağçıllamaq. sağmana salmaq. nərsəni yoluna qoymaq. hazırlamaq.

salamat -sağ salamat: sağlam. sağ. sağlı. sağ sağan. sağ çağan. sağ sağat . sağaman. sağasan. sağ əsən. sağurun.

salamatlıq -sağ salamatlıq: sağamanlıq. sağasanlıq. sağ əsənlik. sağurunluq. sağlıq. sağlıqlıq.

salamsız -salamsız (səlamisiz), bəhrəsiz para: qurupara. qurupul. anapara. -mən səndən hələ quruparamı alammadım belə.

salan -çaxmağ daşına çalınaraq, qığocılğım salan, çaxan, çəlik tikəsi: satıl. salıt. çatıl. çalıt. çəlit. sağut.
-düğün salan düğünləri çözənməz, yaman olan yaxşılığı seçənməz, əz başını yaman görsən hər yerdə, yaman olan yaxşıları görənməz.
-aranı birbirinə salan, birbirindən soğudan, açan: salğınçı. soğquntu. soyğuntu. arapozan.
-düşünmədən ağzın açıb salan, savan:salavı. salaçı. savaçı.
-sap salan: qıp qoyan, qulp qoyan.
-ustaca, iyi qılıc salan, çalan: salqar. sağlar. salur (> salar (fars)}.
-yola salan: qurumsaq. yol uzunluğuna çıxan.
-içinə salan: içirtin. sinsi. sintə. sinti. sıntı. siğsi. sığsı. sinsin.

salanaq 1. təkərləmə. 1. atasözü. 1. dəb. rəsm. qayda. tutaş. tutaşı. tuşat. adət. 1. boş inanc.

salanc saltaq. saltağan. dirsənc. basanc. istəyində çox daynaqlı olan. aşırı istək ibram, təqaza.

salancaq salcaq. qulağ məməsi.

salanq salanğ. 1. çalanğ > çərənğ. (qayanğ. cayanğ) çalınmış. çılqın. çırpıq. çırpınmış. vırqın. dəli. başsız. ağılsız. 1. salğıq. salğaq. salıkmış. (> sarkık. sarıkmış) 1. sallaq. 1. düşük. sölpük. gəvşək.