Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

açmalıq arçaqıl. arçıqul. savın. savun. sabın. sabun. savmalıq. kiri savan, açan, təmizləyən, gidərən.

açmamış -çatmamış çağı açmamış gülü.

açması -bitginin gec çiçək açması: güzləkləmək.

açmaz -olana yox demək olmazdı gülüm, nə bileydim çiçək açmaz solacaqdırdı gülüm.

açmazı -qol açmazı, baş açır qolay. (baş: ağıl) (qol: əl).

açratmaq anıqlatmaq. ayratmaq. bəlqilətmək. (assignation). - birinə yaşaş yeri anıqlatmaq.

açsan -kişi dediyin tuluğdur, ağzın açsan dağılır (yıxılır). (kişi gücü dilində). (dilində: sözündə).

açtıqı -selin açdığı dərə, yarğan: selgəf. selyar. selyan.
-selin açdığı yatağ, oyuq: selqın. selqon.

açtıqıvı -açtıqıvı aç: yapdığıvı yap. - sən açdığıvı aç (yapdığıvı yap), toxuyan toxuyubda, bükərdə. (sən yazdığıvı yaz, əğirən bükür).

açtırmaq -gözünü açdırmaq: seçitmək. aydınlatmaq. andırmaq. qandırmaq. anlatmaq.

açturmaq saçturmaq (aşturmaq). - düğün saçturmaq.

ahah ahah. ahang. ahək. səric. sərci. sarıc. sarcı.

ahahlı kirəcli. -kövüllərdə kirəcli (ahahlı) su damlamasından, dəğişik biçimlərdə oluşan, gənəlliklə kəlləqəndi andıran, çatıdan asalaq, sallaq, qırılqan daş: sarqıt. sarquc. kövürgə. istalakmit. istalaqmit.

ahanq ahang. ahah. ahək. səric. sərci. sarıc. sarcı.

ahəq ahək. ahah. ahang. səric. sərci. sarıc. sarcı.

ahənqli -xoş oxuşlu, səsli, nəğməli, ahəngli: . sağraq. sayraq. səyrək. səğrik. sərik. soğraq. soyğaq. söylək. ötrək. oxraq. əzginik. - sayraq şarkıçı.

axmaq 1. quşbaşı. avanaq. saya. sadə. 1. salaq. 1. sağalmaq. sağılmaq. süzülmək. uzanmaq. sarğmaq. sağrımaq. 1. salansağ. 1. sallanmaq. sarğmaq. süzmək. - yer altı sallanan sular. 1. salsıq. samsıq. sərsik. səfeh. - diri salsıq: sırtsərsik. çin səfeh.

axmaqlamaq axmağlamaq. avmağlamaq. sarsamlamaq. sarsağlamaq. salsağlamaq. savsağlamaq. sərsəmləmək. səfehləmək.

axmazlaşmaq qurumaq.

aq ağ. rast. (# çəp: qara)
-nə it hürür, karavan yürür, gələn yoxdu hər nə çürür, yoxluq olur sonumuz, ağ çuxadur donumuz.
-olum ağ boya, ölüm qarası, bir evrəndir ekiz arası
-sərilən, sərpmə ağ, duzağ, tor: saçma.
-uzaqlığdan gözü saran, su kimi ağ, süt kimi görünən aldatıcı görüngə, mənzərə: sarap. sarab. sarqağuc.
- savır ağ : teyxa ağ. (savır: net. xalis).
-ağ günüdən yaman günə dos saxla, varlı çağdan , yoxsulluğa pay saxla.

aqa ağa. 1. yiyə. sahib. malik. - iş ağaları. - yer ağaları. - mal ağaları. 1. sayım. sayıt. qayıt. bəy. əfəndi. 1. soylu kişi. 1. sanlağ. saylağ. sayın. sanlı. əriş. ərin. möhtərəm. hörmətli.

aqac - çürük ağac özündən, çürük kişi sözündən (bəlqürür)
- toxumada ipləri tutan ağac: sıyırqı
-ağac qələməsi, fidanı: salma. salmıq. tikmə. tikmik.
-davamlı durumlu, sərt yumşaq, əsnək ağac çeşiti: kürt. (yay, çubuq düzəlinir)
- saçalı ağac. (saça: qol. budaq. şö'bə. inşiab. firqə).
-ağac dibi kağlamaqa, bitgi kökün qazıb çıxartmaqda yarar arac: küsgü. kösgü. çökgü. küsgüc. kösgüc. çökgüc. köşgüc. kağlac.
-dikinə uzanan, boylanan ağac: sarağac. salağac. salğac. qələmə.
- salıntı ağac: sel gətirmiş odun. - salıntı salqı: verilmiş sorağ, xəbər.
-bolluqda ağac salmaq: sapralamaq. salğalamaq. tikmək.
-ağac səğələrindən, dallarından hörülmüş qab: iri ilməkli, baca baca toxunmuş qab, torbasavat. savıt. səbət. savdıc. səğdic. səğədic.
-su qırağlarında yetişən, səbət toxumada işlənən, əsnək, əğilgən, yumşaq dallı ağac: söğüt. söyüt. dal.
-az yapraqlı ağac, bitgi: sovuq quyruq. {(savuq. sovuq. soyuq) (suyuq). seyik. seyrək}.
-dalsız budaqsız ağac: sayıl. sıyıl. saylam. sıylım.
-ağac, odun yarmada çatıq arasına sığdırılıb, qoyulub güpsənən dilim: siy. siğ. - dəmir siğ. - ağac siğ.
-sel önləmək üçün əkilən bitgi, ağac, bağlanan, qurulan bənd, sədd: silən. selən. büküt.
-kölgə salsın ağac kəndi dibinə, qaykişini odun yığma ipinə. (qay: pis).

aqacı - söğüt ağacı suya gedər, dəmir (çivi) qatığlığa, bərkliyə gedər: söğüt suya, qazıq qata.
-söğüt ağacı yumşaq işlərə, qazan ağacı qatı işlərə uyğundur: ( söğüt sulunğa, qatınğ qasınğa). (söğüt sulunğa, qazanğ qatınğa) (söğüt suluğa, qatığ qatıya çəkilir).
-üzüm ağacı: sağa. asma. möv.
-əl ağacı: soğat. soxat. sovat. soyat. maldavar sürmədə, qoğmada, nərsə çırpmada işlənən dəğənək.

aqaclar - bu il ağaclar gül salmadılar. (salmaq: bir nərsədən nərsə çıxmaq).
-dirək, dayaq üzərə yatayına (üfüqi) qoyulan uzun ağaclar: quşqonmaz.
-qabırqaların altına düzülən əğrik atmalar, ağaclar: sallama. dallama. (qabırqa: dama sərilən saxsı tikələri). - bu evin çatısın örtməyə yüzdən çox sallama gərəkdir. - damın sallamasının biri qırılıb.

aqacların -ağacların artığ, yeni çıxmış sürgün, dalların budama, qırma işi, çağı: sırat. sırıt.

aqactan -kəsilən ağacdan yerdə qalan bölüm: kütük. kötük. oturqa.

aqal -savrulduqan arda qalan aval, axal, oğal, oğuntu:kəpək. kəvək (moğol) xəvəh (moğol) kəvəl. səbus < savus.

aqan - ötən yaşdan, axan yaşdan, əsik başdan, kar çıxmaz. (əsik: əsrük. kefli)
- bol bol axan su:gürdür gürdür.
-yer altında axan suyun səsi: gürləvik. gurlavıq.
-bir yerdən şığıb, iticə axan, saçan, çıxan, düşən nərsə: saçma. axın.
-yaradan axan sarı su: sarus. sasuq. (sarı su).
-sel tutan, sel axan yer, dərə: selavat. selağat. selaşat.
-bir yerdən axan, süzən, çıxan nərsə: sızat. süzət. - sızat sular küçələri batalağlamış.
-cansızlıqdan, gücsüzlükdən axan tər: sızma - sızıq sürmək: şır şır tər axmaq.
-incə, az axan nərsə: sızacığ. cırcır. - sızacığ qırnayla yuğunmağ güc olur.

aqanultuz axanulduz. ağma. şahap.

aqar 1. axar. axır. sürəv. sürü. kürək. gürək. gürüv. qurul. quruh. tüməv. kümə. küməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. kopa. coq. coqa. tuq. tuqa. tox. gürəm. gürəv. gürüm. gürüv. gürüp. guram. gurav. gurum. guruv. gurup. qurav. quruv. qurup. kürən. gürən. guran. qafilə. - gürüv gürüv: sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək. 1. ağar. ağdı. seçik. pak. mə'sum.
-yolun, axar suyun qollara ayrılan yeri: savdırma. (çavdırma). savaq.
- axar axarda gedər, barıb oluna yetər. (oluna: olacağına).

aqarı -bir axarı, işləmi durdurmaq, daşlamaq: saxlamaq. - dəğirmanı sav.

aqarlı axarlı. sarqın. bir durumun uyqunu, iyi gedişi. - sarqın alver. - sarqın tükan. - sarqın araba.

aqarta - axar axarda gedər, barıb oluna yetər. (oluna: olacağına).

aqartma -dişlərin ağartma: sırıtma. sırıtış. təbəssüm.

aqartmaq -dişlərin ağartmaq: sıyıtmaq. sırıtmaq. sıytılmaq. sırtılmaq. sırtıqlanmaq. sırtarmaq. sarnıcmaq. utanmazca qılınmaq. sürbetinmək. sırbitinmək.

aqartmaq ağartmaq. safaltmaq. silgəmək. silgələmək. silgətmək. siləmək. silmək. nərsənin pürüzün, dalaşın, artığın almaq.

aqarttamaq ağartdamaq. saralamaq. sağalamaq. savalamaq. soralamaq. soğalamaq. sovalamaq. arıtlamaq. seçib çəkitmək, çəkdələmək. çallamaq. arçamaq. arçılamaq. təmizləmək. pahlamaq. silikləmək. silgirləmək. silivləmək. (sığallamaq. cilalamaq) yaxcı pisi ayırmaq. - başağı (> mağaşar. düğü, ləpə kimi burcəklər) ağartdamaq. - çigit, xarman savalamaq.

aqası -kərvan ağası: kərvançı. kərvanbaşı. sarqağa. sarban. sariban.

aqxınmaq -ağırca, guruna axınmaq: sellənmək. selvənmək. səllənmək. selvənmək. sallanmaq. salvanmaq.

aqı -üstü gən, ağı körüklü (qat qat olub açılıb yığılan) dizdən dar şalvar çeşiti: sıxma.
-balışağı: balış savrığı. balış savruğu. balış saruğu. balış mələfəsi.
-döşəkağı: döşək savrığı. döşək savruğu. döşək saruğu. döşək mələfəsi.
-yastıqağı: yastıq savrığı. yastıq savruğu. yastıq saruğu. yastıq mələfəsi.
-yorqanağı: yorqan savrığı. yorqan savruğu. yorqan saruğu. yorqan mələfəsi.

aqıb -yavaşca axıb aradan çıxmaq: sıvışmaq. sıyrılmaq. qaçışmaq.
-gizli, əğrim, dolayı yoldan axıb gedmək: səğirmək. səğrimək.

aqıcı axıcı. sıvıq. suvuq. suyuq. qayılğan.

aqılar ağılar: zəhərlər. korlar. azdırar. -qulaq vermək kötüyə, min yaxcını ağılar, min yaxcının öğüdü, min kötüyə vız gələr.

aqılıqı -çəkilən nərsənin qabının ağılığı: sar. sarm.

aqıllanmaq ağıllanmaq. quyruğu tava sapına dönmək. uslanmaq. durulmaq. qoyalmaq. qoyulmaq. başa düşmək.

aqımı -külək, su axımı: axıntı. kürən.

aqımın axımın. axım yönün -nərsənin axımın (axım yönün) çevirmə, gidərmə üçün yol, sala, çara: savacağ. savac. savağ. - bu durumu açmağa yalnız bir yol savac qalmış.
-su axımın çevirmə üçün qoyulan, qurulan bəd, səd, nərsə: savacağ. savac. savağ. savağbaşı.

aqın axın. saçma. bir yerdən şığıb, iticə axan, saçan, çıxan, düşən nərsə.
-ağır axın: sel. səl. sal. seləv. seləğ. sələv. sələğ. salav. salağ. - seləv yaş: göz yaşının sel kimi axması.

aqını -qabarmış su axını: savul. sovul > sel.

aqının -yumurta ağının qabığı: sıy. siy.

aqınmaq axınmaq. 1. axıtılmaq. siyrilmək. zivrilmək. süzülmək. tökülmək. 1. salğınmaq. yağınmaq. əğilmək. 1. səğirmək. səğrimək. cummaq.

aqınmaq axınmaq. savrulmaq. sevrilmək. səvrilmək. çəkilmək. (rəvan olmaq). - tünüz günüz ürək sənə savrulur.

aqıntı axıntı. külək, su axımı. kürən.
-alnında sağıntı, axıntı izi olan at, yılxı (heyvan): sağqar. qaşqay. qaşqa.
-axıntı suyun axıtıldığı, salındığı, quyu ağzına yerləşən çanağ:salavan. salıvan. çalavan. çalasal > çalasər.

aqıntı axıntı. sızıntı. süzüzütü. sırğıntı. sızğıntı.

aqıntısı -ırmağ yatağının qırağlarını, su axıntısı yumamağ üçün çəkilən bənd, sədd: sapay. səpəy. savba. savğa.

aqır 1. ağır. qağır. gərgin. çəngin. qarqın. (# səngin. dəngin. dərgin. tərgin. yumuşaq. mö'tədil. musaid. mürəttəb). 1. bağdallı. salmıqlı. salmığlı. saltığlı. salbatlı. mətin. səqil. ustuvar. e’tibarlı. səlabətli. heybətli. məhabətli. 1. ağır. ağramlı. çağlı. çağıl. sallı. çəkirli. çəkili. dartılı. 1. ağır. qatı. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. salğar. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qıyınqır. qınqır. qıvraq. dayanıqlı. qurt. gürt. sağlam. möhkəm. mətin. 1. ağır. salma. səngin. 1. ağır. sinin. singin. sakın. səkin. yavaş. aram. 1. ağır. salmıqlı. çəkili. ağramlı. 1. axır. axar. sürəv. sürü. kürək. gürək. gürüv. qurul. quruh. tüməv. kümə. küməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. kopa. coq. coqa. tuq. tuqa. tox. gürəm. gürəv. gürüm. gürüv. gürüp. guram. gurav. gurum. guruv. gurup. qurav. quruv. qurup. kürən. gürən. guran. qafilə. - gürüv gürüv: sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək. 1. axir. savrıq. savır. son.
-uzunsov, yoğun, ağır toxmaq çeşiti: sallama. salman. salman toxmaq. güpsə. güpsük. (paltar yumaqda, küncüd, cəviz halvası çalmaqda işlənir)
-hər ağır olan nərsə: kürək. küyrək. gürək.
-ağır dusdaq: kürək. küyrək. gürək.
-ağır nərsəni yerindən təprətmək, oynatmaq: küsümək. kösgümək. çökgütmək. küsgütmək. kösgütmək. köşgütmək.
-əllə götürüb ağır yüngül edib, çəkisin çəkləmək, təxminləmək: salbamaq. sambamaq. samlamaq. sallamaq.
-ağır yüngül edmə: saldarış. (sallayıb ağırlığına baxma) yoxlayış. ölçəyiş. dartış. tutuş. - danışdığın sözü saldarla sonra öt (ötür, de). - çuvalı saldarlamaq.
-ağır yüngül edmək: saldarlamaq. sallayıb ağırlığın yoxlamaq, ölçmək, dartmaq. - danışdığın sözü saldarla sonra öt (ötür, de). - çuvalı saldarlamaq.
-ağır axın: sel. səl. sal. seləv. seləğ. sələv. sələğ. salav. salağ. - seləv yaş: göz yaşının sel kimi axması.
-ağır ağır enmek, girmek, etgiləmək, tə'sir edmək, içine işləyib girmək: sınğmaq.
-ağır tıxac tırafik: sıxqatnav. sırqatnav. (sır. sıx. tıx).
-daşlar ağır çəkiylə, kişi ağır söziylə, min duymaqdan yeğ basar, kişi görsə göziylə
-sevmək ən dəğərli vergi, ən çətin öğrənməyə, ən ağır olan itirməyə.
-(aşıq oyununda) qurquşum sıxılmış, doldurulmuş ən ağır, samballı aşıq: sıxqa. > sikkə. sikgə. səqqə. - səqqəsi işdən düşmüş: gücdən gedmiş.
-ağır olsa bir bölük, parçalasan sürərsən.
-ağır, güc gələn: sınğıran. sınıran. sınğdıran. sındıran. sinğirən. sinirən. sindirən. (sındırıvcan. sındırıvğan. sindirivcən. sindirivcən). (> səngin (fars)}. - çox əmək sınğıran iş: çox güc aparan iş.
-ağır, iti yoxuş: sıyıldırım. sıyıldırım. sıldırım. kəsmən. gəriş. kəriş. sinəkeş.
-dərədən təpədən aşıb, yol üstü götürən ağır coşqun, sel: sıyıldırım. sıyıldırım. sıldırım. kəsmən. seldırım.

aqırbaş ağırbaş. salqut. salmıq. mətin. səlabətli.

aqırbaşlıq ağırbaşlıq. 1. qurumluluq. salğarlıq. 1. salqutluq. salmığlıq. səlabət.

aqırca -ağırca, guruna axınmaq: sellənmək. selvənmək. səllənmək. selvənmək. sallanmaq. salvanmaq.

aqırxəsiyətli ağırxəsiyətli. ağırqılıqlı. qaşqabaqlı. qaraqabaqlı. küsənət. küsnət. gücənət. gücnət.

aqırqılıqlı ağırqılıqlı. ağırxəsiyətli. qaşqabaqlı. qaraqabaqlı. küsənət. küsnət. gücənət. gücnət.

aqırlamaq ağırlamaq. 1. salmıqlamaq. çəkiləmək. çəkəmək. çəkmək. dartmaq. 1. sanmaq. anlamaq. arıtmaq. bağışmaq. bağşamaq. bəkləmək. dözmək. duruzmaq. düşünmək. gərəkləmək. götürmək. gözləmək. sarqırmaq. onarmaq. önləmək. saltamaq. sayğımaq. saymaq. sıylamaq. yoğlamaq. yoğurlamaq. ummaq. güvənmək. güdmək. inanmaq. qaldırmaq. qıldıqmaq. qılmaq. - qabağdan onanmış ölüm güc gəlir. - eşitmək, onamaq deyil. - sorunu eşitmək, o demək deyir ki onadın.

aqırlanmaq ağırlanmaq. çağlanmaq. çağlınmaq. sallaşmaq. çəkirlənmək. dartınmaq.

aqırlaşmaq ağırlaşmaq. sıxlışmaq. qızlaşmaq. qıslaşmaq. qıylaşmaq. qızlacmaq. qıslacmaq. qıylacmaq. qəviləşmək. dayanıqlanmaq. sağlamlaşmaq. qoratmaq. qoratdırmaq. gücləndirmək. quvvətləndirmək. sağdınlaşdırmaq. möhkəmləşmək. qoyacışmaq. qoytacışmaq. quyacışmaq. quytacışmaq. mətinləşmək.

aqırlıq ağırlıq. 1. minnət. mingit (< minmək). yük. - bunun bizə mingiti yox. - bunun mingitindən necə çıxa bilirim. 1. salmığ. saltığ. salbat. mətanət. səqillilik. ustuvarlıq. bağdallılıq. e'tibarlılıq. mö'təbərlik. səlabətlilik. e’tibarlılıq. məhabətlilik. ustuvarlılıq. 1. sıxıntı. darıxma. - axşam üsdü bir sıxıntı basır ki.
-basıc, azar, ağırlıq altda sıxılmaqlıq, mütərakimlik: sıxılıvçılıq. sıxılıvcanlıq_. sıxlıvçılıq. sıxılçılıq.
-içi üzü (ruhu cismi) sıxan basıc, azar, ağırlıq, fişar: . sıxıv. - onun bu yaramaz işləri çox sıxıvlıdır.
-basıc, azar, ağırlıq altda sıxılmaqlıq, mütərakimlik: sıxılıvcanlıq_. sıxılıvçılıq. sıxlıvçılıq. sıxılçılıq.

aqırlıqın -sallayıb ağırlığın yoxlamaq, ölçmək, dartmaq: saldarlamaq. ağır yüngül edmək. - danışdığın sözü saldarla sonra öt (ötür, de). - çuvalı saldarlamaq.

aqış -seviş ağış, tün gün üzə yürkünər: yaxcı pis, gecə gündüz birbirin qoğalar.

aqışıq -götlə bud bölümün sağrıq, axışıq, yuvruq, qovsulu biçimi: sağra. sayra. səğrə. səyrə. sağır. (sağıq) belin aşağı doğru sarılan bölümü.

aqışına -oluruna, axışına vermək, ötürmək: sərmək. sərimək. salına bıraxmaq. asmaq. saymamaq. boş vermək. boşlamaq. taxmamaq. önəmsəməmək. uğraşmamaq. ilgilənməmək. aldırmamaq. başısoyuğluq, qəflət edmək. boş tutmaq. ötürmək. qısrınmaq. qırsınmaq. ehmal edmək. - işin gücün sərib, gündən günə dalı düşdü. - ev eşiyin sərib, oynaş dalıca gəzir.

aqıt ağıt. sıxıt.
-ağıt söyləmək: sıxıtmaq. sıxlamaq.

aqıtan -suyu, pulu, nərsəni özündə saxlamayan, özündən tez axıdan nərsə: silgik.

aqıtılmaq axıtılmaq. axınmaq. siyrilmək. zivrilmək. süzülmək. tökülmək.

aqıtıltıqı -suvarıldığdan son su artığının axıtıldığı yer: savağ. sovağ.

aqıtıltıqı -axıntı suyun axıtıldığı, salındığı, quyu ağzına yerləşən çanağ:salavan. salıvan. çalavan. çalasal > çalasər.

aqıtma -suyu birdən, iti axıtma üçün arac: sığan. qonduğ. qunduğ. sifon.

aqıtmaq axıtmaq. 1. utaşırmaq. tutaşıtmaq. tuşatıtmaq. yürgətmək. yürkətmək. sərmək. sərgitmək. cari, rayic edmək. cərəyan vermək. adətə, dəbə salmaq. mərsum edmək. 1. axqırmaq. yağıtmaq. yağdırmaq. salğamaq. salğatmaq. salxamaq. salxatmaq. tökmək. (sərazir, cari edmək) 1. sağramaq. sağırmaq. sağmaq. süzmək. tökmək. 1. sırıtmaq. sırılatmaq. sürülətmək. zürülətmək. 1. siyirmək. zivirmək. süzürmək. 1. siyritmək. siyirtmək. zivritmək. zivirtmək. süzütmək. axdırmaq. tökdürmək.
-nərsədən dışarı axıtmaq: sağqurmaq. nərsə suyun sızıtmaq. - qurut, yoğurt sağurmaq. - göyə sağuran üzündə yığar. {# soğurmaq: sormaq. somurmaq. sığırmaq. sınğırmaq. simirmək. nərsəni içəri axıtmaq, çəkmək. içmək. - qum suyu sığırdı, sınğırdı. (somurdu) }
-nərsəni içəri axıtmaq, çəkmək: içmək. simirmək. soğurmaq: sormaq. somurmaq. sığırmaq. sınğırmaq. - qum suyu sığırdı, sınğırdı. (somurdu). {# sağqurmaq. nərsədən dışarı axıtmaq. nərsə suyun sızıtmaq. - qurut, yoğurt sağurmaq. - göyə sağuran üzündə yığar. }
-son damcısına dək nərsəni bir yerdən götürmək, axıtmaq, ağdarmaq: sırqırmaq. sıyırmaq. sirgirmək.

aqız 1. axız. yağız. sağız. şəhab 1. axız. axızan. sağız. sağızan. şirə kimi yapışqan, suvaşıb asılan hər nə. - sağız topraq: ət palçığı. 1. ağız. sökün > sükün. lülə, şüşə kimi nərsələrin ağzı.
-ağız suyu: . sağur. suğu. - sağur yarın yuxarı, topla onu üzündə.
-ağız suyun atmaq: sağurmaq. suğurmaq. tüpürmək.
- ağız salmaq: dişləmək.
-ağız aramaq: yoxlamaq. savlaşmaq. sorağlaşmaq. sorğalaşmaq. xəbərləşmək. - kimdən bu sözləri yoxladın. - ilk axşamdan yoxlamağa el içinə, küçələrə casutlar saldı.
- kimsə sezməz, qulaq duymaz, ağız dinməz, ayaq gedməz, əl dəğməz, könlə sığmaz.
-dünya malı yoxunsa çalış əldə edəsən, pulsuz dilək boşuna, ağız yeməz qarın qalar boşuna, diləklərin gələr olsa düşünə, para yoxsa qoyulmamış yoluna.
-nərsənin uc ucu, ağız ağzı, lap qırağı, başı: silə. - dam herəsiynən silə durmuşdu. - uçurum siləsində. - sənin əlindən silə gəldim: cana gəldim bıqdım. (siləmə: cana gəlmiş).
-ağız deyər qulaq duyar, iş olmasa , sevgi yalan söz qalar.
-tıxanıbdır boğazım, dadsız ağız, yox gümanım atmış ola birdə danım, yarı can düşmüşəm əldən quruyub əl ayağım, duvağımda yıxılıb yox dayağım. (qocalıqla yalnızlıq).

aqızalma ağızalma. 1. saçaltı. tutğuc. tuştuğ. çatşuq. çaştuq (> çaşt (fars)}. qəhvəaltı. sübhanə. 1. quşluq. tuşluq. sübhanə. çaşt.

aqızan axızan. axız. sağız. sağızan. şirə kimi yapışqan, suvaşıb asılan hər nə. - sağız topraq: ət palçığı.

aqızla -ağızla çalınan ney: sırğın. sızğın.

aqızlı -çoxluq ağzı bir olsa, tək ağızlı duyulmaz.

aqızlı -hər çeşit ağızlı qab, yer: sağca. sadağ. saxac. qoruncaq. qutu.
-saxsı, enli ağızlı qab: sağan. saxan. sağana. sehin. süt sağmağa, qurud əzəməyə yarar qab. tağar. mətirət.
-iki ağızlı balta kəsər: salma.

aqızlıq ağızlıq. ağızduruq. saçqı. köpəyin, bir heyvanın qapmaması üçün vurulan ağızlığ.
-qırx ağızlıq el pozar, ara sözü ev pozar.
-yorğa ağızlıq: yalağçılıq. yorğazlıq. çaplusluq. təməllük. təzəlzül .

aqızmaq ağızmaq. salmaq. devirmək. - yel ağacları salmış.

aqızta -ilkin qulaq sonra sıra ağızda.

aqıztan -qafası kava, ağızdan hava. (kava: boş. çürük)
-ağızdan salınan su: salvağ. saldağ. tüpürük.
-götdən yeyər, ağızdan sıçar. (ağzıgözəl, deyingən, alaşa qadına deyiliir)
-könüldəkin gözləmə sən ağızdan, bəsib toxla dosd olamaz yavuzdan. (yavuzdan: əğri. yağu)
-satın alsan qulağdan, satın satsan ağızdan. (alanda qulağıva inanma, gözüvə inan, satanda gördüyün önəmli deyir, danışdın iş alır).

aqızturuq ağızduruq. ağızlıq. saçqı. köpəyin, bir heyvanın qapmaması üçün vurulan ağızlığ.

aqqırmaq axqırmaq. axıtmaq. yağıtmaq. yağdırmaq. salğamaq. salğatmaq. salxamaq. salxatmaq. tökmək. (sərazir, cari edmək) .

aqqönül ağkönül. silik. sulu. sıvık. ərik. ərim. ərip. əriç. əris. nazik. yalxı. yalxoy. lətif. kibar. mehriban. məhəbbətli. nərm. mulayim.

aqlama ağlama. sıxıt. göz yaşın sıxma.
-saçılan sütə ağlama: yıxıqla yıxılma, yanığla yanma. keçəndən keç, ötəndən öt.

aqlamaq ağlamaq. 1. ığlamaq. (gözsıxıtmaq) sıxıtmaq. sıxlamaq. göz yaşın sıxmaq. - ağlabsıxlab: ığlabsıxlab: acı acı ağlayaraq. 1. yığlav. -aclıq tokluq, gülüv yığlav, eylik pislik dinsiz olub, dilsiz doğub. (gülüv: gülmək). (yığlav: ağlamaq) . 1. sığtamaq. sağatmaq. yığlamaq. 1. zırıncamaq. zırıldamaq. sırıncamaq. sığıncamaq. acı çəkmək.
-için çəkib ağlamaq: sığıtmaq. sağıtmaq. sağutmaq. hıncqırmaq.
-yanğırıb, zarqırıb ağlamaq: (> nalə, zari edmək). sığdamaq.
- çığır salıb ağlamaq: hay küylə ağlamaq.
- hay küylə ağlamaq: çığır salıb ağlamaq.