Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

asılıb -boyundan asılıb sinəyə düşən süs, bəzək, gözüklük (nəzərlik): silkinək. sinilək. sinəlik.
- əğindən çiğindən, ətəkdən asılıb sallanan qırmalar: sarvan.

asılmaq 1. sallanmaq. sarmaq. sarınmaq. sarılmaq. tapınmaq. bağalı, bağlı, sadiq qalmaq. yapışmaq. bağlanmaq. taxınmaq. ümüdün itirməmək. arayıb bulmağa çalışmaq. sinicləşmək. 1. salınmaq. - qızıl sırqaları qulağından salınmışdı. 1. sallanmaq. asılı durmaq.

asırqamaq yasırqamaq. acırqamaq. əsirgəmək. saxlamaq.

asırqanmaq yasırqanmaq. acırqanmaq. əsirgənmək. əsirgəlmək. saxlanmaq.

asısız boşuna. karsız. quma sınan suya tay (su kimi). faydasız. - qazandığı para, quma sınan suya tay gedir.

asqalıq sırqalıq. qulağın sallaq qalan sırqa taxılan alt bölümü.

asqamaq asğamaq. axsamaq. silgimək. solğumaq. salğımaq. soluğmaq. azalmaq. kəmilmək. - işlərimiz silgiyib.

asqı 1. sallama. 1. quşaq. qolşaq. qolaş. üzgü. ötgü. çalama. salama. asqır. asqur. - tüfəng asquru.

asqın asğın. tabe'. alçaq . -alan əl asğın, verөn əl üstün.

asqır asqur. quşaq. qolşaq. qolaş. üzgü. ötgü. asqı. çalama. salama. - tüfəng asquru.

asqıraq sərpə. (> sorfə (fars)}. içərdəki havanı basıncla dışarı sərpən iş.

asqur asqır. quşaq. qolşaq. qolaş. üzgü. ötgü. asqı. çalama. salama. - tüfəng asquru.

aslaq aslağ. 1. salqa. solqı. solqa. düşük. - salqa döşlər. 1. salqın. salınğın. düşük. - salqın buğları salığdan buz qaplamıdı. (salığ: soyuğ). - bu geyim əğnində salınğın qalır: əğnindən tökülür. 1. asılı. salxım. salğım. (sallancağ. sallacağ. sallanaq. sallanıq. salma saçağ. salığ) hər bir sallanan nərsə. 1. salpı. sarxıq. - salpı qulaq. - salpı dodağ.
-aslaq, salxaq, solğaq : yıpar qulaq: (# sapar qulaq)
-aslağ duran nərsə: salındı.
-arabaların ged gəlin dəngələyib, yolüsdə göydən aslağ, yerə tikilən çırağlar, ışıqlar: sırqa. çırqa. sırqavul. (sıvortqa) çiraği rahnəmayi.

aslan -bir yerdən, duvardan, geyimdən sırqanan, aslan nərsə: sağız. - sağızlı don, börk. - sağız ışıq: luster.

aslanan -bəzək üçün aslanan nərsə: salcağ. salçağ. sancağ. saçağ. sarıma. salıma.

aslanmaq salanğlamaq. salğanmaq. salıkmaq. salkımaq. (> sarkmaq).

aslatmaq salınğlamaq. salqıtmaq. salqatmaq.

asma 1. möv. tingə. təngə. singə. qınqa. 1. sağa. möv. üzüm ağacı.
-qazan asma üçün ocağın üstünə qoyulan daş: quruşdaşı.
-asma tavan: qondarma, qoyma çatı, tavan. taxma çatı. çaxma çatı. kazib səqf.
-asma, möv çardağı: saldal. sərən.

asmaq 1. sallamaq. sallatmaq. e'dam edmək. 1. sallamaq. salqatmaq. 1. salmaq. - paltosun çıxarıb asamıya saldı. (asama: rəxt aviz). 1. sərmək. sərimək. salına bıraxmaq. oluruna, axışına vermək, ötürmək. saymamaq. boş vermək. boşlamaq. taxmamaq. önəmsəməmək. uğraşmamaq. ilgilənməmək. aldırmamaq. başısoyuğluq, qəflət edmək. boş tutmaq. ötürmək. qısrınmaq. qırsınmaq. ehmal edmək. - işin gücün sərib, gündən günə dalı düşdü. - ev eşiyin sərib, oynaş dalıca gəzir.
-üzün asmaq: qaş qabağ sallamaq. somurtdurmaq. sorutdurmaq. sorutmaq. sortdurmaq. sotdurmaq. - başın aşağ salıb, sortdurub oturmuş.
-özün asmaq:saltınmaq. asmaqla özün öldürmək, xudkoşluq edmək.
-bir kilası atlamaq, qırmaq, asmaq. səkmək.

asmaqla -asmaqla özün öldürmək, xudkoşluq edmək: saltınmaq. özün asmaq.

asta -qatı əsən, tez yatar, asda gələn, zor batar
- səğin asda: yavaş qolay.
- səğin asda: yavaş qolay.
- asda asda: səkin səkin. yavaş yavaş. qolay qolay. tədricən. nərm nərm.

astaca sinsi. sintə. sinti. sıntı. siğsi. sığsı. yavaşca.

astalamaq səkinləmək. səğinləmək. səngimək. sərinləmək. sərənləmək. sağınlamaq. saxınlamaq. sakınlamaq. səyinləmək. seyinləmək. kütənmək. saramlamaq. ərimcəmək. aramlamaq. yavaşlamaq. dursunlamaq.

astalaşmaq səkinləşmək. səğinləşmək. səngişmək. sərinləşmək. sərənləşmək. sağınlaşmaq. saxınlaşmaq. sakınlaşmaq. səyinləşmək. seynləşmək. saramlaşmaq. ərimcəşmək. aramlaşmaq. yavaşlaşmaq. durusunuşmaq. kütəşmək. şitabsızlaşmaq.

astalıq səkinlik. səğinlik. səngilik. sərinlik. sərənlik. sağınlıq. saxınlıq. sakınlıq. səyinlik. seynlik. saramlıq. nərmlik. ərinlik. aramlıq. yavaşlıq. (tədricilik) (kütlük. şitabsızlıq) (ehtiatlılıq. möhtatlıq) .

astarı -əti acı daş yesə, gedməz üzdən üzü çox, uzaq durqıl olardan, asdarı yox üzü yox.

astarlamaq sırıtmaq.

astıq astığ. sapığ. çapığ. ən aşağda, altda olan. ətək. damənə. (# satığ. üstük. ən öndə, yuxarda olan) .

astınmaq yastınmaq. saltanmaq. şollaşmaq. salqınmaq. solqunmaq. salqışmaq. solquşmaq. sovlaşmaq. soğlaşmaq. suslaşmaq. sustalmaq. düşgünmək. salqıymaq. salığmaq. salınmaq. salğınmaq. solquymaq. soluğmaq. solunmaq. solğunmaq.

aşa -ürək sevə, əl gedmiyə, ayaq dura, ağzın aşa, başın daşa dəğməli.

aşaq -üsdən aşağ uzatmaq: salvatmaq. sallatmaq. - torqunu salvat: pərdəni sal.

aşaqı -aşağı durumsanmaq: kəndin alçaq tutmağa enimli, əğimli, meyilli olmaq. {sınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. sınınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. oxşanmaq. nərsənin sayağın, sıyağın tutunan kimi görünmək, meyillənmək}. meyillənmək.
-. qandırmaq üçün, özünü uysal, baş aşağı göstərmək: quzu dərisinə bürünmək
- uysal, baş aşağı, həlim göstərişli: quzu kimi. quzu quzu.
-aşağı əğilmək: salınqırmaq. salğınmaq. sallanmaq. - yemli ağac, salınğar: aşağ əğilər.
-üzü aşağı duran: salbar. sallağ. - salbar buğlu.
-yuxardan aşağı yağmaq, enmək: sağalmaq. sağılmaq.
-üzü aşağı yol, kimsə, nərsə: salqan.
-aşağı düşürmək: salmaq. - başıvı sal ged işivə.
-belin aşağı doğru sarılan bölümü: sağıq. sağır. sağra. sayra. səğrə. səyrə. götlə bud bölümün sağrıq, axışıq, yuvruq, qovsulu biçimi.
-aşağı düşmək, enmək, əğilmək: sallanmaq. yatmaq. çökmək.
-üz aşağı: sallaq. eniş. - arabanı sallağa salmaq.
-dalın boşu yukarı baxar, dolusu aşağı.

aşaqılıq - alçağlığ, üstünlük salçavı: aşağılığ, süperyorluğ duyqusu. (salçavı: duyqusu).

aşaqta -ən aşağda, altda olan: sapığ. astığ. çapığ. ətək. damənə. (# satığ. üstük. ən öndə, yuxarda olan) .

aşam müvəffəqiyyət. -gücüksüzün yaşam yox, çalışmadan aşam yox. (gücüksüzün : çətinliksizin. qınıqsızın). (aşam: müvəffəqiyyət).

aşan -mənə bax düz oturub düz deginən, tökdüyün hər nə aşan ol çıxacaqdur qaşığan
-hind qadın geyimlənə tay, bir ucu belə sarıb, öbür ucu döş üzərindən keçib, çiğindən aşan don: sarı. (< sarmaq) .

aşar -dos dosda baxıb yolun aşar, uzaq gedər yolun çaşar. (dossuz yol sürümü güc olur, bırak (ama. vəliki) dosda qapılırsansa istəyindən uzaqlaşırsın). (yola yoldaş iyidir, bu koşullaki ona uyuğub, qapılmıyasan).

aşıb -dərədən təpədən aşıb, yol üstü götürən ağır coşqun, sel: sıyıldırım. sıyıldırım. sıldırım. kəsmən. seldırım.

aşıc maya. -pozuq olunca aşıc, nə ar tarnır nə yaşıc. (yaşıc: ut. utanc. həya) .

aşıçı sağrıçı. sağırçı (saqi). səpiçi. dəbbağ.

aşıq -(aşıq oyununda) qurquşum sıxılmış, doldurulmuş ən ağır, samballı aşıq: sıxqa. > sikkə. sikgə. səqqə. - səqqəsi işdən düşmüş: gücdən gedmiş.

aşıq aşrıq. satıq. salıt. savıq.
-sağ aşıq: sağaz. sağaş. sağas.
-üzü asıq: küsgün. çökgün. çöşgün. küsmüş. gücənmiş. qırqın. darqın.

aşiq 1. əziz. cici. can. ciyər. fəttan. süygən. süvgən. söygən. sövgən. sevgən. sevgili. sövgülü. söygülü. süygülü. sevər. söygülü. məhbub. həbib. 1. sindəl. vurqun. 1. sıycı. şiftə. sevən. 1. sıyır. sevər. tamada. tərəfdar. yançı. pərəstəndə.
-aşiq mə'şuq: söycüt. süycüt. sövcüt. süycüt. sevcit. səvcit. sarqın. - sarqınsı dolananlar.

aşıl sancaq. tutac. tutaş. tuşac. rəbt. irtibat. peyvənd.

aşılaşmaq alışmaq. sinəksimək. öğrəşmək. yoğlaşmaq (qarşmış su ilə un kimi olmaq. xəmirləşmək) səmimiləşmək.

aşılatmaq alışdırtmaq. sinəksitmək. öğrəşdirmək.

aşılqa silov. salov. salva. ambar. sərəndər. aşlıq (taxıl) ambarı.

aşın -kəndi aşın kəndi başın, öz işinlə kəndin aşın.
-kəndi aşın kəndi başın, öz işinlə kəndin aşın.

aşina -(nərsiyə) tanış, aşina: sınalğan. sınamal. sınaşda. sıncalğan. sıncamal. sıncaşda. mücərrəb.

aşınan həzm olunan -qolay alınan, tutunan (qəbul olunan), çəkilən, dartılan, öğrənən, əzbərlənən, həzm olunan, aşınan: sınğış.

aşınaraq -sürtülüb aşınaraq süzəlmək, safalmaq: sırmalmaq. sürməlmək. yoğşalmaq.
-nərsənin aşınaraq sapa dönməsi: sapınmaq. aşındığdan sapı çıxmaq.

aşinayi ( aşinayi (fars)< aşnalıq . tanğalıq. tanığlıq. tanğallıq. tanallıq. tansalıq. sanğallıq. sanallıq. sınğallıq. sınallıq. sınaclıq. sınaşlıq. aqahlıq.

aşınmaq yıpqalamaq. işlənib yeyilib gedmək. sıypalamaq. sıypamaq. sığpalamaq. sığpamaq. sıyqalamaq.

aşınmış -dişli, pürüzlü, ilişəli tirişəli nərsənin işlənməkdən, sürtülməkdən aşınmış durumu: süvgən. züvgən. zırvan. sıvanağ. sırnax. sıvax. sırvax. - sırnax təkər yol tutmaz. - bu çivinin başı sırvax, asılan nərsə düşür. - dırnaqlarım işləməkdən sıvax olmuş, artığ sapıda tutmur. - sırtığa belə ən iğnəli söz sıvax gəlir.

aşıntıqtan -aşındığdan sapı çıxmaq: sapınmaq. nərsənin aşınaraq sapa dönməsi.

aşıntırıb -aşındırıb aradan çıxartmaq:sindirmək.

aşıra yenidən. - aşıra səkir: yenidən atıl.

aşırı -çox, aşırı sivri, iti: sivsi. sipsi. səvsi. səpsi. sipsivri. sipsivir.
- çox aşırı: ötə gedgən. - ölkə bəyləri ötə gedgən qıyın (zalim).
- aşırı dərəcədə əşsi, cinsi istəkli olmaq. qontuqmaq. qoncuqmaq. qansıqmaq. qansuqmaq. qorsunmaq. qorusınmaq. qorsanmaq. qızaqsınmaq. qızaqulsamaq. yancasınmaq. oğurqulluq. oğurçulluq. oğraçıllıq. oxqulluq. oxçulluq. şəhvətqulluq. şəhvətranlıq, şəhvətpərəstlik edmə.
-aşırı əsrik, kefli: köskötük. küskütük.
-aşırı istək, yeyiş, iştah, könül: gürəlik. guralıq. gövül. göyül. ürək. qılınc. qıyım. qıyın. qıynış. qıynıc. uçuş. uçuç. közək. közənək. köznək. buraz. burat. həvəs.
-nərsə üçün aşırı istək, çəki, əğim duymaq, susmaq: qurumsamaq. yerikləmək.
-aşırı istək ibram, təqaza: saltaq. salanc. saltağan. dirsənc. basanc. istəyində çox daynaqlı olan.

aşırmaq salmaq. atmaq. almaq. (yemək. içmək). - üç istəkan salıb başın atıb yatmış.

aşq 1. sevik. sevi. 1. eşq. sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövünc. sövüş. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. 1. sıylıq. sıyı. sıyqı. sıtıq. sıyım. sevərlik. söygü. sevgi. eşq. sevüm. sevim. sövüm. söyəm. mehr. sıyıq. sıyıt. sıyın. məhəbbət.

aşq eşq. 1. . sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövünc. sövüş. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. 1. sevgi. sevda. arzu. istək. 1. seviş. süyüş. söyünc. səviş. sevinc. - sevişsiz üz sevilməz. - baxmaz ellər sevişsiz, yumuq üzlü sarınğa (tutuq, burşuq, sallaq üzlü), qazan duzluq (həlimlik), eldə dözünlük (bord barlıq), qalsın çavın yarınqa. 1. sevik. sevi. 1. səriş. sürüş. kef. mutluluq. sürün. atığ. atış. coşu. şovq. xoşluq. xoşallıq. çatlıq. şadlıq. şənlik. yarğaşlıq. sevinc. sevginc. seviş. sevgiş. sevginiş. sövünc. sövgünc. sövüş. sövgüş. sövünüş. söyünc. söygünc. söyüş. söyüş. söygüş. söyünüş. sevələ. səvələ. ( - oynuyub gülüb, sevələnğni dartıb geddi) xursəndlik. sərxoşluq. behcət. neşə. mehr. məhbbət. ibtihac. məsərrət. zovq. eyş. səadət. xoşnudluğ. həzz. fərəh. nişat. bəşşaşlıq. 1. sevüm. sevim. sövüm. soyğa. söygə. sevgə. səvgə. məhəbbət. mehr. 1. sıylıq. sıyı. sıyqı. sıtıq. sıyım. sevərlik. söygü. sevgi. sevüm. sevim. sövüm. söyəm. mehr. sıyıq. sıyıt. sıyın. məhəbbət.

aşqar aşgar. aşkar. 1. sıray. çıray. siriy. sirəy. siliy. siləy. açıq. anlaşıqlı. dürt. sərih. (qabili dənk, fəhm). - siliy gəp: açıq söz. 1. savar. saprat. savrat. (< savmaq: uzaqlatmaq). seçik. bəlirli. açıq. durut. dürt. dürüt. (mütəməyyiz. mütəfərriq. mücəzza. cüda. məfruz. münfək. mutarikə. infisal. firqət) .

aşqara aşgara. sağday. sayaq. sıyaq. açıqca. sərihən. sərahətən. sərrast.

aşqarlatan aşgarladan. seçici. seçən. tapan. çıxaran.

aşlıq taxıl . -aşlıq (taxıl) ambarı:silov. salov. salva. ambar. sərəndər. aşılqa.

aşmaq 1. satqamaq. saltamaq. savramaq. aşramaq. 1. satğamaq. (1. qoturmaq. qotarmaq. təcavüz edmək. 1. gücləmək. dürtmək. dürtdəmək. zorlamaq. 1. keçmək) 1. sovulmaq. ötünmək. rədd olmaq.
-bir nəyin çəkin, sınırın aşmaq: qudurmaq.
-bir sınırı aşmaq: qıymaq. siymək. siğmək.

aşmış -elin güdən eldən önə keçənməz, könlün gəzən vurmuş aşmış dağları. (könlün gəzən: dilək gəzən).
-elin güdən eldən önə keçənməz, könlün gəzən vurmuş aşmış dağları. (könlün gəzən: dilək gəzən).

aşnaq məşmul. müttəhim. (# seçik: süprük. daşnaq. maaf).

aşnalıq < tanşalıq (> aşinayi (fars). tanğalıq. tanığlıq. tanğallıq. tanallıq. tansalıq. sanğallıq. sanallıq. sınğallıq. sınallıq. sınaclıq. sınaşlıq. aqahlıq.

aşramaq satqamaq. saltamaq. savramaq. aşmaq.

aşrıq aşıq. satıq. salıt. savıq.

aşsa -yaşın aşsa altmışı, tez görərsin yetmişi, bassan ayaq yetmişə, qatılmışlar keçmişə.

at 1. ad. sıy. ünvan. - ustalıq sıyın almış. 1. at!. səkir!. tulla!. 1. at!. saç!. yay!. tök!. ək!. savır!. səp!. qaç!. aç!.
-çox iti, pis qoxan nərsələrə veilən ad: sısımsar. sasırma. sısırma. sasaq. sısık. saçamsar. saçımsar.
-bir at kəsəli: quşkəsəli.
-at üsdü. saçüsdü. ayağ üsdü. tələsik.
-at balası: . kürüğ. qurıq. küğə. kürə. (> korrə (fars)}. - kürüğ oynağlayar at arxasında, qoduğ isə, qaçar gedər eşşək qabağında.
-soylu, cis, canlı at: kükürən. kükrəgən.
- ad salmaq: ad qoymaq.
-yüksüz at: salt. salta.
-alnında sağıntı, axıntı izi olan at, yılxı (heyvan): sağqar. qaşqay. qaşqa.
-çevrəsi sarılı yekə yapılara verilən ad: saray.
-sarı donlu at: saman. sarman. sarıman.
-sarımtıl qırmızı donlu at: sarmandoruğ. sarımandoruğ.
-at yoldaşın pisini, işdən qoyar kişini.
-at arvadın pisini, işdən salar kişini.
-at almamış arx çəkmə, bellənməmiş yer əkmə.
-eykülük yap eykülük yap eykülük , at geri qalsın uzaq tam yadquluq. (yadquluq: düşmanlıq. biqanəlik)
-bir çındırı ya sindir ya sındır ya at. (çındır: 1. diş kəsmə qarın açmaz tikə. 1. çətin soru) .

ata - dalqınlıq qaçırır uykularımı, kimsələr biləmir acılarımı, bir yadın oluram gecə olunca, illər ötür ata dan ışıq doğunca. (yadın: kəndinə yabancı)
- ata ana körpüdür, sevgi yara çatınca.
-ata ana yenilməz, qızıl gümüş köhnəlməz. (yenilməz: yenilənməz. təzələnməz)
-atasözü: salanaq.

ataq atağ. 1. adağ. saçı. saçış. sərpiş. səpiş. qıy. qıyıt. qutur. gövət. gövüt. göyüt. ehsan. 1. sakınc. qayğı. təhlükə. xətər.

ataqan atağan. vurağan. sapıtqan. saplağan. durmadan atan, çırpan. salağan.

ataqlamaq salağlamaq. salğalamaq. quyruqlamaq. quyruq, quş qoymaq. nişanlamaq.

ataqsız atağsız. sillik_. silgik. silli. silik. sağın. sakin. durğun. qarqaşasız. təhlükəsiz. -bu silliyi saxlamaq gərək. - sudan silli çıxmaq: bir olaydan sağın, toxunsuz qurtulmaq.

ataqsızlıq -dinclik, sağlaqlıq, güvənlik, qorunma atağsızlıq quramları, aracları, boyuğları: əmniyyət, itminan, imənlik, yəminlik, tə'minat, təhlükəsizlik vəsayilləri. dingic. dingəc. sağlaqıc. saxlaqıc. sağlac. saxlac. tutluğ.

atalar - atalar dedi, bizdə dinlədik, vermədik qulaq, dura inlədik. (dura: durmadan).

atalım asalım. salım. səlim. salba. çox uca, hündür. - səlim dağlar sırası.

atalmaq seçilmək. görvələnmək. mənsub, tə'yin olunmaq.

atam -adam vardı adamlığın örnəyi, adamda var geymiş adam köynəyi, adam vardı adamlığı qaldırar , adamda var adamlığı batırar.
-adam vardı adamlığın örnəyi, adamda var geymiş adam köynəyi, adam vardı adamlığı qaldırar , adamda var adamlığı batırar.
- adam vardı para örtər manını, adamda var açar para manını. (manını: aybını)
-adam yerinə qoyulmayan: sanısız. saylaqsız.
-aram adam: salqın kişi. (salqın: geniş. enli. engin. açıq).
- çox bilgili adam: çin dolu kişi. {tınğ. dınğ. (çınğ. çinğ. çin. sınğ. sın. sinğ. sin. çıl. çil) başına artırıldığı sözə teyxalıq, doluluq anlamı artırır}.

atama -adama oxşar yamandan, yaxşıya oxşar ilandan qorx.

atamaq tanılamaq. tanlamaq. tanqamaq. seçmək. görvələtmək. mənsub edmək.

atamların adamların. kişilərin . -kişilərin ilk dediklərinə yox, son etdiklərinə bax.

atamlıqı -adam vardı adamlığın örnəyi, adamda var geymiş adam köynəyi, adam vardı adamlığı qaldırar , adamda var adamlığı batırar.

atamlıqın -adam vardı adamlığın örnəyi, adamda var geymiş adam köynəyi, adam vardı adamlığı qaldırar , adamda var adamlığı batırar.

atamta - adam vardı para örtər manını, adamda var açar para manını. (manını: aybını)
-adam vardı adamlığın örnəyi, adamda var geymiş adam köynəyi, adam vardı adamlığı qaldırar , adamda var adamlığı batırar.

atan 1. atıçı. atçı. sapağçı. sapığçı. ərşic. ərşəc. hallac. həllac. 1. sapan. savan. > süpəh. qavan. qovan. qoğan. daş atma ayqıtı. (# qapan: tutan)
-boşuna söz carlayan, atan, dağıdan: şarlatan. carlatan.
-durmadan atan, çırpan: sapıtqan. saplağan. vurağan. atağan. salağan.
-gecəni danan, dan atan yatar.

atanlar -çıldırası sevənləriz, dəli qibi atanlar.

atanlartan -mən mənligimi məni atanlardan öğrəndim.

atantan -dan atandan son günəşin ışınları (şuaları): saçğa. - dan atmadan saçğanmaz: ışınmaz, gün çıxmaz. - saçğa günü tanıdar: günün saçğası, ışığı günün dəlilidir (günün varlığına dəlilildir) .

atar -üzündən qaçan özünə çatar, içinə çatan, donunu atar.

ataraq -ucu sivri nərsəni ataraq, bir yerə saplamaq: sipləmək. sıplamaq.

atasayın ata kimi. (sayın: kimi) .

atasına soyuna. -soylu soyuna, dəli dölünə çəkər. (soyuna: atasına). ( dölünə: anasına).

atasözü salanaq.

ataşmaq -əl itişmək, ataşmaq: sallaşmaq. salraşmaq. salrışmaq. sarlışmaq. sarsıtmaq. sataşmaq. icəşmək. incitmək. söz atmaq.

atçı atıçı. atan. sapağçı. sapığçı. ərşic. ərşəc. hallac. həllac.

atçılıq əriş. həllac. -sancılanan kəsəlin üstündən atıldığında iyiləşdiyinə inanılan əriş (atçılıq, həllac) çubuğu: sancı oxu.

atı -adı uluğ, səprəsi quruq. (səprəsi quruq: süfrəsi qıs, dar). ( adı hündür, əli qıs). (səprə:səpər. saçağ. süfrə).
-bir topluğda adı yayılmış, saysanlı olan: sayılı. yayılı. - sizin oğluz yayılı yalançıdır. - sayılı qaramat: sayılı fırtına: adlım, məşhur qıyıq, bəla. - bu ölkənin sayılı yayılı kişilərindən.
-tuğ, top biçimli olduğan bu adı almış: soğan. toğan. tuğan. (< tuğ: düğmə. girdə) .

atıb -bala bala boy atıb gəlişmək: sızamlamaq. sərpəmləmək. sərpmək. cücərmək.
-atıb çırpmaq, vurmaq: güpülətmək. güpütmək. güplətmək. güpsəmək. güpsətmək. - uzaqlardan kimin birisi bir daş güpülətdi oda gəlib itə toxundu.

atıçı atçı. atan. sapağçı. sapığçı. ərşic. ərşəc. hallac. həllac.

atıq atığ. 1. atış. sevik. sevi. coşu. şovq. yaxım. çaxım. əğilim. 1. atış. səriş. sürüş. kef. mutluluq. eşq. sürün. coşu. şovq. xoşluq. xoşallıq. çatlıq. şadlıq. şənlik. yarğaşlıq. sevinc. sevginc. seviş. sevgiş. sevginiş. sövünc. sövgünc. sövüş. sövgüş. sövünüş. söyünc. söygünc. söyüş. söyüş. söygüş. söyünüş. sevələ. səvələ. ( - oynuyub gülüb, sevələnğni dartıb geddi) xursəndlik. sərxoşluq. behcət. neşə. mehr. məhbbət. ibtihac. məsərrət. zovq. eyş. səadət. xoşnudluğ. həzz. fərəh. nişat. bəşşaşlıq. 1. atış. coşu. şovq. sürür. surur. xoşluq. xoşlanma. sovu. hovu. tova. döğü. qovu. qoğu. qor. qoğ. sulum. kef. sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövünc. sövüş. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. səfa. inbisat. həyəcan. həzz. ləzzət. fərəh. nişat. 1. atış. salqı. coşu. zovq. şovq. 1. kəsgin. çapıq. sıvaq. zıvaq. zivək. zibək.

atıl atıl!. səkril!. tullan!.

atıla - basa basa, atıla atıla yerimək: kös kös yerimək. küs küs yerimək. küt küt yerimək.
-atıla atıla qaçmaq: güpürdəmək.

atılan -sıxma, tovlama, dartma, çəkməklə atılan ox, güllə: sıxma. çaxma. tirbaran.
-çatıda boyuna atılan dirək: salındırma.
-salınan, bıraxılan, atılan nərsə:salındı.
-bir yerə, verilən, atılan, bağışlanan, bir yerdən, kimsədən alınan, gələn, yığılan pay, pul, nərsə: kömək. salma. sağma. səpmə. (salman. sağman. səpmən: el içində gəzib bir törk, hünər göstərərək para toplayan) yardım. eanə. - bu kəndin çox işləri salmalıq parası ilə yollanır.
-yekə törənlərin girişində yaylım (dalbadal. gənəbol) atılan, salınan top, patlaq, gurulutu: sağut. sağıt. salıt. salğıt. salğut. salut. qoşun səlamı. hərbi, nizami səlam.