Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

aqlar -günə baxan gül olsan, günün sənin bulutlar, könül düşsə ayrığa, dodaq deyər göz ağlar. (ayrığa: ayrılığa)
- çox gülən bir ağlar.

aqlaşmaq ağlaşmaq. sığıdaşmaq. sağdaşmaq. sağutaşmaq. hıncqırışmaq.

aqlat axlat. yağlat. gürə. gürəli. gürək. gürəc. gürəvin. gürəcin. güvə. güvəli. güvək. güvəc. güvəcin. dinc. dinli. dinəli. rahat. toxdayın. toxdanlıq. asayişli. rifahlı.

aqlayıb -ağlayıb inləmə: sığıt.

aqlıya -ağlıya ağlıya burnun çəkmək: sıxmırmaq. sımxırmaq.

aqlov axlov. oxlav. ucu iti çubuğ. ox. ərkəklik yaraqı. sik. (1. < saçmaq. 1. soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək) .

aqma 1. ağma. axanulduz. şahap. 1. axma. salqı. tərəşşüh. təravüş.

aqmaq 1. axmaq. səvgət. savğat. səhvət. səpə. çapa. səmə. (çəpələk. səmələk. avara) səvsəx. savsax. gic. 1. savrılmaq. sağrılmaq. - yaş gözdən sağrılır. 1. axmaq. savılmaq. səvilmək. sevilmək. burulmaq. qoyşamaq. qayşamaq. meyillənmək. - iyi qaldı bir yana, ellər yavğa (kötüyə) savıldı. - nədən könlün ona savılar. - aydım ona savılma. 1. axmaq. saya. düzlük. düzəngə. qanmaz. 1. axmaq. sezmək. < süzmək. 1. savulmaq. sevilmək. sevrilmək. sıvılmaq. səğrilmək. sərğilmək. əğrilmək. sevməyə başlamaq. süzmək. üz tutmaq. yenğimək. yenimək. yenismək. yensimək. sağınmaq. meyl edmək. - gün batmağa savuldu. - könlüm ona savuldu. 1. axmaq. quşbaşı. avanaq. saya. sadə. 1. ağmaq. güpüşmək. kürpüşmək. qaymaq. sürüşmək. - tarlanın sağ yanı kürpüşmüş. 1. axmaq. salansağ. 1. axmaq. salaq. 1. axmaq. sağalmaq. sağılmaq. süzülmək. uzanmaq. sarğmaq. sağrımaq. 1. axmaq. sağımaq. yağımaq. iti yağmaq. şıdırğamaq. tökülmək. - barığa sağır: yağış şıdırır, tökür. 1. axmaq. sırğımaq. sızğımaq. sızmaq. süzmək. 1. axmaq. sallanmaq. sarğmaq. süzmək. - yer altı sallanan sular. 1. axmaq. sarmaq. sərmək. - sərən çaylar, axan qanlar. 1. axmaq. səğirmək. səğrimək. süzmək. - ürəyim birdən səğirdi. 1. axmaq. salsıq. samsıq. sərsik. səfeh. - diri salsıq: sırtsərsik. çin səfeh. 1. axmaq. sərsəm. səlsəm. bekara. budala. alıq. bacarıqsız. sərə. səkə. səmə. səpə. sələ. səfə. səvə. saşa. səçə (< saçımaq)
-çıxıb, süzüb sel kimi axmaq: savruğmaq. - göz yaşı savruğdi. - ürək yanar, yaşı gözdən savruğar.
-şor şor, şır şır axmaq: şoğramaq. şığramaq.

aqmaqlıq axmağlıq. avmağlıq. sarsamlıq. sərsəmlik. savsağ. səfehlik.

aqması - göz yaşının sel kimi axması: seləv yaş. (# seləv: seləğ. sələv. sələğ. salav. salağ. sel. səl. sal. ağır axın).
-çayın köpürüb, dalqalanıb axması: savruğmaq. - yaz ayları ırmaq çaylar savruğar.
-su kimi nərsələr gurul gurul çağlayıb, çağqayıb axması: gürləmək. gürlətmək. gurlamaq. gurlatmaq.

aqmazlaşmaq axmazlaşmaq. qurumaq.

aqnamaq ağnamaq. qayrılmağa, batmağa, qərq olmağa yönəlmək. - salı ağnamaq: qayığı, gəmisi qayrılmağa, batmağa, qərq olmağa yönəlmək.

aqram ağram. ağrlıq. sal. çəki. çəkir. dartı.
- ağram salmaq: yüklənmək.

aqramlı ağramlı. 1. ağır. çağlı. çağıl. sallı. çəkirli. çəkili. dartılı. 1. salmıqlı. çəkili. ağır.

aqramsız ağramsız. salmıqsız. çəkisiz. yüngül.

aqrı - sərin, soyuğ, ağrı: sazağ. sızağ. cana süzən, işləyən nərsə.
-acı sızı, acışıq, cicişik, ağrı: sızanaq. sızğanaq.

aqrıq ağrıq. sinsik. sinsiyən . -çox aylanan yıxılar, ağrıq könül sıxılar. (aylanan: fırlanan).

aqrına -ağrına gedmək: qurdlanmaq. küsənmək. gücənmək. qırcıqmaq. qurdluluq, cicik edmək. ciciklənmək. həsədlənmək. - əlli başlıya küsənən çox olur.

aqrının -hər yuxunun bir sonu , min ağrının bir donu.

aqrınmaq ağrınmaq. sızınmaq. sızanmaq. sızlanmaq. acınmaq. - bu yazığ balanı gördüm ürəyim sızandı.

aqrlıq ağrlıq. ağram. sal. çəki. çəkir. dartı.

aqruq ağruq. salğut. əsasi. bünyadi. (səngin) (giran. vəzin. səqil). - salğut sənaye': səngin sənaye'.

aqsaq -işlərin yerində olmayıb, axsağ durum: solğut. solağut. salağut. sölküt. sölkütə. sölpü.

aqsaqqal ağsaqqal. sayağ. sayğa. mö'təməd.

aqsamaq axsamaq. 1. səkmək. 1. səkmək. səksimək. - yelləncəkdə çox səksən gicələrsin. 1. səkmək. səğmək. səğirmək. səğrimək. - tutduğun yolda səkmiyəsin.

aqsamaq axsamaq. asğamaq. silgimək. solğumaq. salğımaq. soluğmaq. azalmaq. kəmilmək. - işlərimiz silgiyib.

aqsatmaq axsatmaq. səktirmək. səğdirmək. səğirtmək. səğritmək. - çətinliklər, səni tutduğun yoldan səkdirməsin.

aqsatmamaq axsatmamaq. səktirməmək.

aqşam -düşər axşam qaranlıq, güdə gedər kölgələr, qaraldıqca qalanmaz, yoxa çıxar kölgələr.

aqşam axşam. yaxşam. yaşğam. yatşam. - saçar yaxşam: saçar yaşğam: saçar yatşam: səhər axşam. - saçar yaxşam salqın qalxar. (saçar: saçış. səhər).

aqtar ağdar. yağdar. leysan. neysan.

aqtaranta -ərin axdaranda var ər axdaranda.

aqtarıb -sınayıb, yaxcısın axtarıb seçmək:sınalamaq. -çox sınalayan nə korun aldı, nə keçəlin.

aqtarıtmaq -axdatıb ağdarıtmaq: çablağıtmaq. çalqaşıtmaq. altaşıtmaq. atlaşıtmaq. altağıtmaq. atlağutamaq. təkburatmaq. dikburatmaq. (> təkapu editmək (fars)}.

aqtarmaq -gizlənməyə yer axdarmaq: singirmək.
-son damcısına dək nərsəni bir yerdən götürmək, axıtmaq, ağdarmaq: sırqırmaq. sıyırmaq. sirgirmək.

aqtatıb -axdatıb ağdarıtmaq: çablağıtmaq. çalqaşıtmaq. altaşıtmaq. atlaşıtmaq. altağıtmaq. atlağutamaq. təkburatmaq. dikburatmaq. (> təkapu editmək (fars)}.

aqtı ağdı. ağar. seçik. pak. mə'sum.

aqtırıb -dağınıq nərsəni sağdırıb, axdırıb bir yerə yığmaq, bir yerdə sarıtmaq, ortalamaq, mahasirə edmək: . sağır. səğir. - sağır av: savır av: avları çevrələyib bir ortaya savırıb, qoğub tutma, avlamaq.

aqtırmaq axdırmaq. siyritmək. siyirtmək. zivritmək. zivirtmək. süzütmək. axıtmaq. tökdürmək.

aqunc ağunc. ağuş. dərd. acı. sağuş. sağunc. - sağuş seviş: sağuş səviş: dərd o şadi.

aquş ağuş. ağunc. dərd. acı. sağuş. sağunc. - sağuş seviş: sağuş səviş: dərd o şadi.

aqza -işsiz sevgi qılınmaz, sevgi ağza sığınmaz.

aqzaçma ağzaçma. ifdar.

aqzaltı ağzaltı. sübhanə.

aqzan ağzan. ozan. çançan. çox danışan kimsə. söz körüyü. (savt (sovt) (ərəb) : səs).

aqzı -başı boş ağzı dolu, qarnıda tox könlü pozuq, neylirəm paslı atılmış köşəyə bir yaşamı.
-çoxluq ağzı bir olsa, tək ağızlı duyulmaz.
-sözü sözə oxşamaz, ağzı sözdən boşamaz. (boşamaz: boşalmaz)
-ağzı dar olan qab, nərsə: sığıl. (# sıyıl: ağzı gən olan qab, nərsə).
-ağzı gən olan qab, nərsə: sıyıl. (# sığıl: ağzı dar olan qab, nərsə)
-ağzı dar olan qab, nərsə: sığıl. (# sıyıl: ağzı gən olan qab, nərsə).
-nərsənin uc ucu, ağız ağzı, lap qırağı, başı: silə. - dam herəsiynən silə durmuşdu. - uçurum siləsində. - sənin əlindən silə gəldim: cana gəldim bıqdım. (siləmə: cana gəlmiş).
-sındı, qayçı ağzı, artığı: sındığ. sınığ. qıraza. qurazə.
-ağzı açıq: çox danışan. -üzən balıq iz qoymaz, ağzı açıq giz qoymaz. (giz : sır). (giz qoymaz: sir saxlamaz)
-ağzı gen qab: küvşat. küşat. köşat.
-(süt sağmağa yararlı) ağzı gen, dərin kasa: sağan. > sehin.
-ağzı köpürmək: azmaq. qazmaq. qızmaq. kükrəmək. kükürtmək. gügürtmək. gürgəmək. küprəmək. köprəmək.
-ağzı gen qab: sağıc.
-gənəlliklə süt sağımağa uyuq, ağzı gen, hər çeşit qab: sağır. sağrınğ. sehin. sehing. səhəng.
-lülə, şüşə kimi nərsələrin ağzı: sökün > sükün. ağız.
-ağzı boş: boşboğaz. sayrağ. sayrağı. sayruc. sağraş. sağrac. sağruc. dilli. sözlü. qonuşqan. çənəçi. çalçənə. çərənçi. gəvəzə. çənəsi düşük. söz düşüyü. çox danışan, söyləyən. çəkəyi (çənəsi) açıq. (vərrac).

aqzıqözəl -götdən yeyər, ağızdan sıçar. (ağzıgözəl, deyingən, alaşa qadına deyiliir).

aqzın - süycü süycü yeyənlər, acı acı gəgirmiş, ağzın açıb deyənlər, sonu bir gəbirmiş. (süycü: dadlı). (gəbirmək: gəbərmək. piscənə, acınaqlı ölmək). (ağzın açıb deyənlər: ağzın açıb , gözün yumubdeyənlər).
- ağzın sikdiyim: ağzın sökdüyüm. ( sikmək: sökmək).
-ürək sevə, əl gedmiyə, ayaq dura, ağzın aşa, başın daşa dəğməli.
-kişi dediyin tuluğdur, ağzın açsan dağılır (yıxılır). (kişi gücü dilində). (dilində: sözündə)
-düşünmədən ağzın açıb salan, savan:salavı. salaçı. savaçı.

aqzına - ağzına soxduğum: ağzını sökdüyüm. ( sikmək: sökmək).
- sözü ağzına tıxmaq: bir sözdə olurkən susdurulmaq.
- ağzına dək dolu: sap silmə. sap siləmə. sap silələmə. (sap: lap)
-ağzına gələni söyləmək: sansıraşmaq. sanğıraşmaq. çançınaşmaq. çançanaşmaq. (çənə çalmaq) həvərələmək.
-axıntı suyun axıtıldığı, salındığı, quyu ağzına yerləşən çanağ:salavan. salıvan. çalavan. çalasal > çalasər.
-nərsəni ağzına dək tıxa basa, silmə doldurmaq: küpüləmək.
-quyu, qazan ağzına qoyulan sərik, düz qapağ: sardığ. sarduvağ.
-ağzına gələni danışan: sarsağ. sarsanğ. sarsıq. sarsınğ. başısoyuq.
-ağzına gələni, iti sözlər artamaq, söyləmək: savğamaq. savramaq. (narəva. dürüşt. zişt). - ona nə olub genə belə savrayır.
-ağzına savağ taxmaq: savlamaq. sovlamaq. suvlamaq. sarlamaq. yulavlamaq. cilovlamaq. maharlamaq.
-atın qapmasın savlamaq, əngəlləmək üçün, ağzına vurulan dəmir: savlıq. sovluğ. suvluğ. gəmlik. dəhənə.
- sözü ağzına qalmaq: sözun bitirəməmək.

aqzınta -sözü ağzında qalmaq: saçımaq. qaçımaq. qaçışmaq. sapışmaq. keçəmək. çeçəmək.
- sözü ağzında qalmaq: deyəcək ara, yer bulmamaq.

aqzıntan -kəsər aracların ağzından pürüzlərin, qılovun çalıb salaraq, alıb götürərək itildən çəlik tikəsi: satıl. salıt. çatıl. çalıt. çəlit. sağut. sav.
- ağzından düşürməmək: durmadan təkərləmək: saqqız qılıb çeynəmək.

aqzıva -ağzıva bax tikə kəs, yağdaya bax yürə kəs. (yağdaya: duruma) (yürə: tədbir).

aqzıvi - sikim ağzıvi: söküm ağzıvi. ( sikmək: sökmək).

al - al ver: (soluq. nəfəs)doluğ soluq.
- al sox: al damqa. (sox: damqa. möhür)
- dilin dolan başına, el qadasın al vədəsində!
- sırğım al boya: ət rəngi. {sırğım. seyrək, incə, yumşaq yapılmış (səpilmiş, sərilmiş, tikinmiş, işlənmiş) nərsə}.
-isdirsən bal çörək, al əlinə bel kürək.
-soluq al, vər: soluq solut. (dəm bazdəm).
-tan al: silkələn. tanı. e'tiraf ed.

alabiləcəyi - düz cızqı doğrultusuna, gözün alabiləcəyi sınır içindəki sərik, mənzərə, yer, toprağ: göz önündə, düz cızqıda bulunan, gözün alabiləcəyi. sıyrım. sıyırım. sıyırdım. (nərsənin uzunlaması).
-göz önündə, düz cızqıda bulunan, gözün alabiləcəyi: düz cızqı doğrultusuna, gözün alabiləcəyi sınır içindəki sərik, mənzərə, yer, toprağ. sıyrım. sıyırım. sıyırdım. (nərsənin uzunlaması).

alacaqın alacağın. alğın . -bəyə vergin, acda alğın olmasın. (vergin: verəcəyin).

alaçam satanğ. gözəl geynişli. arsat. yanıq. süslü. darat. daraş. şik. nəzif.

alaçıq alaçığ. alaçiğ. saratuq. incə qamışlardan toxunmuş tutu, pərdə. sərapərdə.
- alaçıq, çadır qaravulu: alançıq saxcısı. ( saxçı: qorucu). - eşik saxcısı: eşik ağası: qapıçı. ( saxçı: qorucu).

alaçiq alaçiğ. alaçığ. saratuq. incə qamışlardan toxunmuş tutu, pərdə. sərapərdə.

alahı sava. sova. savayı. savrı. sayrı. səyri. ayrı. başqa. sayirə. saerə. qeyri. - sava sözə gərək değil. - ondan savrı kimim var. - savrı qulluq?!.

alaq alağ. soğaq. sovağ. suvaq. boş. işsiz . - sovağ qalmaq: boş bekar, alağ qalmaq.
-qar, saman, ot alağ kimi nərsələri yığmaq, toplamaqa işlənən, kürək, şənə, bel biçimli arac: sıyırqa.

alaqaraq alqaraq. şaşı. çaşı. çapraz. çeri. kəsişin.

alaqlama -alağlama işi: sav.

alan 1. aran. qırım. sahə. 1. savınlıq. savıni. sərinlik. sayvan. seyhan. açıqlıq. kövşadlıq. düz, açıq yer. meydan. 1. sərsəm < sərpəm. sərləm. sərcəm. sərgəm. sərgək. sərpik. salsağ. sarsağ. sərək. dolma. sərik. meydan. - bu sərik, bu sapıq: bu ala bu ara: bu meydan bu şeytan.
-alan əlin uzunluğu yetimdə
-alan əl asğın, verөn əl üstün. (asğın: tabe'. alçaq)
-el şənliklərində yığılıb, əğlənən sayıl, açıq, böyük alan: saylağ. saylanğ. səyləğ. səylənğ. seylək. seyləğ. (sayılqa. saylanqa. səyləngə. seyingə. seyləngə. salyanğa).
-bir konuya bağlı alan, meydan: səbət. çəpət. sərbət.
-özəl başmaqlarla züvmək üçün qurulan buz alan: sırpancıq. sıpancıq. sırpıncağ. sıpıncağ. sürpüncək. süpüncək. (sığancıq_. sığaq) patinaj.
- sıpancıq atmaq: sıpaşlamaq. patinaj edmək.

alançıq - alançıq saxcısı: alaçıq, çadır qaravulu. ( saxçı: qorucu). - eşik saxcısı: eşik ağası: qapıçı. ( saxçı: qorucu).

alanmaz -əlindəkin saymıyan, göydəkini alanmaz.
-kim vermiş yetimə malın, el yığıla alanmaz.

alanta -satın alsan qulağdan, satın satsan ağızdan. (alanda qulağıva inanma, gözüvə inan, satanda gördüyün önəmli deyir, danışdın iş alır)
-həfdə bazarı, aylığ bazarı kimi keçəri olub, böyük alanda qurulan üstü örtülü bazar: sıyırma. siyirmə. sıyırqı. sıyma. sırqı. (< sıyırmaq: ayırmaq).

alar - ölüm gələr alar gedər, ayrılıqlar yıxar didər.
-bağır çağır gələn olmaz dadıva, ölüm gəlsə tutub alar canıvı, keçirməsən boş boşuna yaşamı, günlər keçər sorur qurur qanıvı. (ölüm: əcəl). (qurur: qurudur)
-yaşam böylə, biri görməz tüstüsün, cana alar istisin.

alası -sevgilinin qadasını alası, sevgi ocaq gözəlliklər balası.

alaşa -götdən yeyər, ağızdan sıçar. (ağzıgözəl, deyingən, alaşa qadına deyiliir).

alaşım salat. salğat. salaş. qarışıq. qarma. mürəkkəb.

alatoranta alatoranda. sabah korunda. çağan koru. çox erkən.

alay lağ. şahnama. çaxnama. çaxlama. - çaxnama yapmaq: lağ edmək.

alaylamaq 1. quyruğuna tənikə bağlamaq. ələ salmaq. 1. salamaq. ələ salmaq.

alca qırmız . -satamazdın məni sən heç yabana, küymüş olsaydi ana, alca dilin. {(anadilin danan danalara (analara)}. (yanar olseydi ana alca dilin: ay anam yanmış olseydi ağzındaki qırmız dilin).

alçaq 1. ucuz. 1. asğın. tabe'. alçaq . -alan əl asğın, verөn əl üstün.
-alçaq kötü dağ başına çıxmaqilə ucalmaz.
-alçaq görməz ucalmaz, endirilmədən ər olmaz, duzlu sudan buz olmaz.
-evrən verər yamanların tovunu, alçaq, tutar yaxşıların toyunu.

alçaqqönül alçaqkönül. silik. yumşaq başlı. uysal. əsik. sıypa. sıypac. firutən. mütəvaze'. (sıypalığ: sıypaçlığ: firutənlik).

alçaqlar yerənər . -yaşam qorxmazları yeğənər, qorxaqları yerənər. (yeğənər: bəğənər).

alçaqlıq - alçağlığ, üstünlük salçavı: aşağılığ, süperyorluğ duyqusu. (salçavı: duyqusu)
-səfehlik böyük kiçik tanımaz, alçaqlıq gələn başa yarımaz (səfehlik, sapıqlıq başlı başsız, usqan usqıt, ağıllı ağılsız bilməz, amma əksiklik hər kişinin işi değil).

alçalmaq sınğmaq. düşmək. azalmak. xəfifləmək.

alçaltmaq sınğıtmaq. düşürmək. azaltmak.

alçanmaq sınmaq. kötüləşmək. fənalaşmaq. durumu pozulmaq. hafiflənmək. qırılmaq. mahvetmək. vazgeçmek. feragat etmek.

alçatmaq ucuzlatmaq. düşütmək.

alı -alı qoymaq: səkətləmək. səktələtmək. səkələtmək. (< səkmək: atılmaq) yana atmaq. yetgisin (tanlığ, səlahiyyət, təsdiq, kart, əhliyyət) almaq. işdən salmaq. fələc, məfluc edmək.

alıb -qırıq könül yiyəsi, dərdi çoxdur deyəsi, çalış alıb yoğasan, iç keçmişin yuğasan. (yoğasan: toxdadasan. oxşayasan. dərman edəsən)
-yaxşılıqla elə özün tanıdan, alqış alıb el içində yüksələr.
- soluq alıb vermək: tin salmaq.
-malları ötə bəridən alıb ora bura satan böyük alverçi: sart. sarıt.
-nərsənin qabağın alıb yönün çevirmək, dəğişmək: sarmaq. sarpmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. - suyu bizə sar.

alıbta -satılan malın parasın girət (nəğdən) alıbda, malı sonra (iləridə) vermək: satsürmək. pişfiruş edmək.

alıcı arıcı. siləcək. silici.
-can alıcı damıt, nuxdə: ən önəmli damıt, nuxdə. sins.

alıcılar -mal satarkən malın öğüb, alıcılar çığırmaq: satılamaq. bəğnitmək.

alıcısı -quşların ən alıcısı, ovcusu, itisi: sivingir > süyüngür. sunğur. şunqar.

alıq sərsəm. səlsəm. bekara. axmaq. budala. bacarıqsız. sərə. səkə. səmə. səpə. sələ. səfə. səvə. saşa. səçə (< saçımaq) .

alıqoymaq -sözü uzaldıb işdən alıqoymaq: sözə tutmaq.

alım - keçmişdə alım satımda, başınacan doldurulduqda bir dartı, ölçü qabı: qırqılım sağı. (qırqılım: qıpqılım: başınacan)
- alım verimlə satğaşmaq: başabaş, paya pay alver edmək.

alın -alın dartıb: qızqın olub. -alın dartıb yağıya, düzlük yalnız dosluğa. (alın dartıb: qızqın olub) .

alına -alına düşən saç: kəsmə. kəkil. kakil. pərçəm.
- yud alına, ev salına, çox keçər(salmaq:bina edmək).

alınan -içəri alınan hava, nəfəs, dəm: soluğ < soruq. soluş. soluş. (# salış: dışarı verilən hava, nəfəs, dəm)
-qolay alınan, tutunan (qəbul olunan), çəkilən, dartılan, öğrənən, əzbərlənən, həzm olunan, aşınan: sınğış.
-bir yerə, verilən, atılan, bağışlanan, bir yerdən, kimsədən alınan, gələn, yığılan pay, pul, nərsə: kömək. salma. sağma. səpmə. (salman. sağman. səpmən: el içində gəzib bir törk, hünər göstərərək para toplayan) yardım. eanə. - bu kəndin çox işləri salmalıq parası ilə yollanır.
-seçərək alınan nərsə: seçməcə. seçmə. seşməcə. ürək istəyən. seçilə bilən nərsə. - bu bazarda doldurma satılır, seçmə satı yoxdur. (# doldurma)
-yük kimi alınan nərsə: sığıntı. sığtı. sığıt. çağrılmamış. istənməmiş. sorulmamış. təhmili. naxandə. tüfeyli. parazit. yanaşma. əkdi. asalaq.

alınıb -qolay satılan, alınıb mal, nərsə: sıvıq.
-yağı, suyu, özü alınıb, artığı qalmış nərsə: küspə. köspə. çökbə. gövdən. gövdün. kövdən. kövdün.
-evə alınıb bəslənən uşağ: sağdac. sağdıc. sağduş. sadış. bəsi. bəsləmə qız, oğlan.

alınqan küsəgən. küsəğən.

alınmaq salınmaq. qoyunmaq. uyqulanmaq. bərqərar olunmaq. - sırqa salındı: asıldı. sancıldı. (# bıraxılmaq. atılmaq. - sırqa salındı: açıldı. çıxarıldı).
-bir görəvə, işə alınmaq, istixdam edilmək: salınmaq.
-istəmiyərək alınmaq, yüklənmək: salınmaq. saldınmaq. sartınmaq. sırtınmaq. sırıtlanmaq. təhmil olunmaq. - qızımız sizə salınmayıb ki.

alınmaz -(yanılmadan doğru yollar alınmaz) . -yaşam yolu dolambac, yanılmadan alınmaz.
-yaşam yolu dolambac, yanılmadan alınmaz. (yanılmadan doğru yollar alınmaz)
-sevgi sözə sığınmaz, iş olmasa alınmaz.

alınmış -olunmasına, görünməsinə qolayca alınmış, öğrənilmiş nərsə: silik. bayağı. kortol. kortul. qara nərsə. doğma. adi. mə'muli. - silik kişi. - silik öğrətmən.

alır -satın alsan qulağdan, satın satsan ağızdan. (alanda qulağıva inanma, gözüvə inan, satanda gördüyün önəmli deyir, danışdın iş alır).

alış -söz alış verişmək: (alış verişi edmək) savlaşmaq.

alışıq 1. çalşıq. eşəyiş. yeriyiş. tutuş. gediş. rəfdar. 1. sındıq. sindik. dindik. öğrənik. öğrənmiş. - it, pişik kişiyə sındıq heyvanlar sayılır.

alışılmış -alışılmış, mənimsənmiş yer, nərsə: salaq.

alışınmaq 1. alışqanmaq. sırınsımaq. sıyrınsımaq. sıyğınsımaq. sığınsımaq. 1. sınanmaq. sınaşmaq. tutuşunmaq. yaxışmaq. odlanmaq. odanmaq. qızışınmaq. kuyqaçlanmaq. kuycənmək. küyqaçlanmaq. küycənmək. küydürünmək.

alışqan -sol əli ilə işləməyə alışqan: savlağ. solağ. solağay.

alışqanlıqın -alışqanlığın itirmək: gürələnmək. guralanmaq. yadırqanmaq.

alışqanmaq alışınmaq. sırınsımaq. sıyrınsımaq. sıyğınsımaq. sığınsımaq.

alışmaq 1. aşılaşmaq. sinəksimək. öğrəşmək. yoğlaşmaq (qarşmış su ilə un kimi olmaq. xəmirləşmək) səmimiləşmək. 1. sıyışmaq. sıymaq. sımaq. sevişmək. ısınmaq.
- nərsəni sürürb çoxmaqdan (çoxatmaqdan), ona alışmaq:siyrə yapmaq. sirə yapmaq: (siyrə: sirə. uzun. uzanan). bir yerə çox gedib gəlmək. kimsənin, bir yerin görməyinə sürəli gedmək.
- nərsəni sürürb çoxmaqdan (çoxatmaqdan), ona alışmaq:siyrə yapmaq. sirə yapmaq: (siyrə: sirə. uzun. uzanan). bir yerə çox gedib gəlmək. kimsənin, bir yerin görməyinə sürəli gedmək.