Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

arı seçik. saf.
-arı soxnaq varlıdan, bal dəğəri sorulmaz. (soxnaq: sancmamış).

arıcı alıcı. siləcək. silici.

arıq arığ. 1. sincoy. sicov. sıncoy. sınco. sıncav. sıcav. sıcoy. sıco. - bu sıcav uşağ kimindir. 1. sir. siyir. sil. silir. silik. açıq. say. pak. təmiz. pakizə. - ətəyi silik > silgitəy. 1. siləyin. süləyin. sürük. sırığ. 1. suğur. soğur. suyu qurumuş. cılız. soluq. 1. {(arığ > lağır > lağər (fars)} lağırmaq. arığmaq. arığlamaq. ərğirmək. sınığmaq.
- bulutdan sıyıq, arıq gün: sav gün. {sav: (çav) say. sap. saf. aya}.
-quşca canı olmaq: arıq, çəlimsiz olmaq.
-arığ soluq: sarı soruğ. soğar solağ. suyu çəkilmiş, solmuş. lağır züğürt.
-çox arıq, uzun boylu: sıy. sıyıq. sırıq.

arıqış arıtma. silkiş. sıvarış. savarış. yuvarış. yuvuş. açıtış. təsviyə. təxlis. təthir. palayiş.

arıqlamaq arığlamaq. 1. ərğirmək. arığmaq. lağırmaq. (arığ > lağır > lağər (fars)}. sınığmaq. 1. sağalmaq. sağılmaq. üzülmək. ərimək. 1. azıqlamaq. zayıflamaq. sızmaq. sızımaq (süzmək. süzümək). - sökəl sızdı: ağrıq (xəsdə) arıb azdı.

arıqmaq arığmaq. lağırmaq. (arığ > lağır > lağər (fars)} arığlamaq. ərğirmək. sınığmaq.

arıqsamaq arğıqsamaq. qurusamaq. beyni kütəlməyə başlamaq.

arın 1. sağ. təmiz. duru. - sağ su: içməli, gözəl su. 1. saltan. sultan. (su kimi) duru. təmiz. sav. saf. 1. savır. təmiz. 1. silək. təmiz. teyxa. zır. - silək dəli. 1. silik. sığallı. düz. pürüzsüz. təmiz. - silik daranmış saç. - silik sevgi: arın sevgi. 1. sıyrıq. sıyma. sıma. simə. səmə. sıyırt. sıyrıt. sırıt. təmiz. mə'sum. teyxa. xalis.
-çox tez düşər gördüyünün izinə, arın könül aldanırmış tezinə. (arın: aras. təmiz)
-arın yarın, təmiz pakizə, sırman sarğan, sərəsəlqəli geyimli: sırğov. üslü başlı.
-silik, arın ürək: silgik bağır. silgik. kintutmaz.
-ürəyi, içi, nəfsi arın, təmiz, sap, saf: saydatin. sərdətin. sadədil.

arınıb -arınıb boşalmaq: soğunmaq. içində, üstündə olan hər nədən ayrılmaq, tökünmək.

arınlıq arınlığ. sığalıq. sığlıq. sıyalıq. sıylıq. sayılıq. ışığlıq. duruluq. xalislik. bərraqlıq. saflıq.
-ürəyi, içi, nəfsi arınlıq, təmizlik, saplıq, saflıq: saydadınlik. saydatinlik. sərdəlik. sadədillik.

arınmaq 1. sıylanmaq. saylanmaq. paklanmaq. suçdan, qıtsırdan, günahdan arınmaq. 1. sıyrınmaq. sıyrışmaq. sıvrınmaq. sıvrışmaq. sıfrınmaq. sıfrışmaq. siyinmək. siyişmək. təmizlənmək. saylanmaq. paklanmaq.
-suçdan, qıtsırdan, günahdan arınmaq: sıylanmaq. saylanmaq. paklanmaq. arınmaq.

arınmaz -dil sevgisi coşmuş olur könüldən, batsan içə dalsan sözə görərsən, dil yoxdusa söz anlamı tapılmaz, söz yoxdusa heç bir qavram yapılmaz, başlar kütər, beyin küsər, heç bir kimlik arınmaz, nə bir duyqu, nə bir savsal, nə bir kimlik yarınmaz. (savsal: fəlsəfə). (yarınmaz: yaranmaz).

arınmaztan -süzülməzdən, arınmazdan qanılmaz: sızılmazdan sezilməz.

arıntırmaq arındırmaq. seçitmək. silgitmək. təbrəə edmək.

arıt - arıt, təmiz, ilahi baxış: sıya göz.

arıtan arıdan. 1. arçaqıl. arçıqul. arçaqır. arçıqır. sapa. sopa. sava. sova. (sapan. savan. sopan. sovan). gidərən. qaytaran. qoğan. silən. aparan. təmizləyən. sayladan. pakadan. pakladan. - sapagil: bir yerin, nərsənin gilin, palçığın arıdan. - sapaçor: pis gözə, göz dəğmiyə qarşı, üzərlik, göz mıncığı kimi nərsələr. - sapaçqı: gözlük silən. - sapasu: su qoğan. - sapakir: kir qaytaran. sayladan. pakladan. - sapapul: çox para istəyən. bahalı. (xəş götürən. tükətgən) - sapaduz: duz gidərən. 1. ardan. arçaqıl. arçıqul. sıyırqan. sıyırğan. sıyırdan. siyirən. siyirgən. > sırağan. sıradan. sayladan. təmizləyən. sayladan. pakladan.
-silən, arıdan, parıldadan arac, maddə: silindir.

arıtlaqıc seçəgic. çəkdəgic. çəkdəgic. saralaqıc. saraqıc. sağalaqıc. sağaqıc. savalaqıc. savaqıc. soralaqıc. soraqıc. soğalaqıc. soğaqıc. sovalaqıc. sovaqıc. (sərələmək (fars)}. arıtlama, təmizləmə, yaxcı pisi ayırma ayqıtı, qayağı, maşını.

arıtlama 1. sağlaqıc. 1. sırat. sırıt. sıyırma. sırıvatma. təmizləmə. pirayiş.
-arıtlama, təmizləmə, yaxcı pisi ayırma ayqıtı, qayağı, maşını: arıtlaqıc. seçəgic. çəkdəgic. çəkdəgic. saralaqıc. saraqıc. sağalaqıc. sağaqıc. savalaqıc. savaqıc. soralaqıc. soraqıc. soğalaqıc. soğaqıc. sovalaqıc. sovaqıc. (sərələmək (fars)}.

arıtlamaq 1. silgirləmək. silivləmək. 1. saralamaq. sağalamaq. savalamaq. soralamaq. soğalamaq. sovalamaq. seçib çəkitmək, çəkdələmək. ağartdamaq. çallamaq. arçamaq. arçılamaq. təmizləmək. pahlamaq. silikləmək. silgirləmək. silivləmək. (sığallamaq. cilalamaq) yaxcı pisi ayırmaq. - başağı (> mağaşar. düğü, ləpə kimi burcəklər) ağartdamaq. - çigit, xarman savalamaq. 1. səltəmək. səltələmək. siltəmək. saltmaq. saylatmaq. paksazlıq edmək. - doslarıvı siltəsən, ondana yaxcısı qalmaz. 1. sıyırtlamaq. sıvırtlamaq. sıfırtlamaq. siyirtləmək. təmizləmək. saylamaq. paklamaq.
-nərsədən nərsəni arıtlamaq: satmaq. təmizləmək. - bu unu kəpəkdən satın. 1. başından eləmək. - bu sarqıtı (döğəş. muzahim) satdım dincəldim.

arıtlanan -arıtlanan nərsədən arda qalan çər çöp, çıpıq, qabığ: sap. çap. xırım xırda. töküntü. - qoz sapı. - pambıq sapı.

arıtlanmış tanğınmış. təsfiyə. -arıtlanmış, tanğınmış, təsfiyə olunmuş nərsə: savır.
-zuğdan, pürçükdən (sıyrıntılardan) arıtlanmış göy gövərənti: sıyırma. sıyırtma. sıyırt. sıyrıt. sırıt.

arıtlayan təmizləyən. -hər çeşit kiri, ləkəni, nərsəni qaldıran arıtlayan, təmizləyən öznə, maddə: sacığ. savız.

arıtma arıqış. silkiş. sıvarış. savarış. yuvarış. yuvuş. açıtış. təsviyə. təxlis. təthir. palayiş.

arıtmaq 1. sanmaq. ağırlamaq. anlamaq. bağışmaq. bağşamaq. bəkləmək. dözmək. duruzmaq. düşünmək. gərəkləmək. götürmək. gözləmək. sarqırmaq. onarmaq. önləmək. saltamaq. sayğımaq. saymaq. sıylamaq. yoğlamaq. yoğurlamaq. ummaq. güvənmək. güdmək. inanmaq. qaldırmaq. qıldıqmaq. qılmaq. - qabağdan onanmış ölüm güc gəlir. - eşitmək, onamaq deyil. - sorunu eşitmək, o demək deyir ki onadın. 1. silivləmək. silivcələmək. siləvcələmək. siləvcələmək (seçmək. - qartopunun iri xırdasın siləvcələmək) təmizləmək. saylamaq. paklamaq. paksazlıq edmək.

arq -at almamış arx çəkmə, bellənməmiş yer əkmə.
-üstü örtülü arx, kəriz, kəhriz: sarap. sarab. sarqağuc.
-çəkilmiş arx: salma su.
-çəkilən arx: kanal. salma.

arqa arxa. 1. quyruq. qıç. geri. dal. - quyruq ışığı: arabanın arxasında olan tormuz ışığı. 1. quyruq. ard. 1. siniş. sınış. yarqa. keyfiyyət. (# sanış: kəmmiyyət) 1. sırav. sığav. sıyav. yarqa. keyfiyyət. (sanav: kəmmiyyət) 1. sırt. sırıt. göt. 1. sıy. yarqa. keyfiyyət.
-dizin arxa üzü: sinir.
-arxa sıra sürükləmək: quyruğuna taxmaq.
-qolayca əğilib, yasılıb, qalxıb davrana bilən qılığ, arxa, yarqa, xəsiyət, keyfiyyət: sar. sər. yumşaq. yamşaq. yamışaq. initaf pəzir.
-arxa pılan: nəxşə. kürsü. qursu. gizsi.
-arxadönənli: sancaqlı. sandallı.

arqal > arxal. rəxt. arxalıq. çulqa.

arqalamaq arxalamaq. sırıtmaq. dayaqlamaq. arxasında durmaq. dəsdəkləmək. saport edmək.

arqalanmaq arxalanmaq. güvənmək. gönənmək. sığınmaq. küsənmək. gücənmək. qırcıqmaq. - onun səndən başqa küsənməli kimi var ki.

arqalı arxalı. sıylı. yarqalı. keyfiyyətli. tovsifli.

arqalıq arxalıq. 1. rəxt < arxal. çulqa. 1. sırtuv. sartuv. sırtov. pencək. kot. üstörtü. 1. sıravlıq. sığavlıq. sıyavlıq. yarqallıq. keyfiyyətlilik. 1. sayalıq. sıyalıq. yaxcılıq. yarqallıq. keyfiyyətlilik. (səlahiyyət. mənfəətli) .

arqasən -nərsənin arxasən, dalısın tutmaq: sırıtmaq.

arqası arxası. sonğ. dalısı. izi. - sən mənim sonğumda gəl. - onun sonğuna düşmə. - görək bu işin sonğu nə olur.

arqasıca -dalıcan, arxasıca düşmək: sapılmaq. arxaşmaq. arğaşmaq. ardaşmaq. dibinə əkilmək. birin izləmək. - mən hara getdim oda mənə sapıldı.

arqasına -qapı arxasına vurulan, nərsənin bərk dayanmasın sağlamaq vurulan dayaq, dəsdək: quşaq. qoşaq.
-təkərli aracları arxasına vurulub, su, palçıq sıçramağı önləyən enli tikə: sapqal. çapqal. gilgir.

arqasınta -arxasında durmaq: sırıtmaq. dayaqlamaq. arxalamaq. dəsdəkləmək. saport edmək.
- arabanın arxasında olan tormuz ışığı: quyruq ışığı.

arqasıntan arxasından. sonusıra. arxasıra. gerisıra. gerisindən. iş bitəndən son. hər nə olub bitəndən son.

arqasız arxasız. sıysız. tanıtsız. tanatsız. yarqasız. keyfiyyətsiz. tə'rifsiz. tovsifsiz.
- arxasız, dossuz kişi: sök ər. sökə yalnız. sökə yal. ( sök: sökük. yoxsul. kasıb. yalnağ. fəqir).

arqaş sarıt. sərit. kərvan.

arqaşlamaq silmək. siltəmək. sürmək. sütürmək. sürütmək. saylamaq. paklamaq.

arqaşmaq arxaşmaq. arğaşmaq. ardaşmaq. sapılmaq. dalıcan, arxasıca düşmək. dibinə əkilmək. birin izləmək. - mən hara getdim oda mənə sapıldı.

arqataş arxadaş. sağdıc. yoldaş. dosd.

arqataşı -kimsə üçün ən sağın, qayın, yaxın, möhkəm olan arxadaşı: sadıç. sığdac. sığdıc. sığdış. sığdaş. sığdəş. sağdac. sağdıc. sağduş. sadış.

arqatönənli arxadönənli. sancaqlı. sandallı.

arqayın -arxayın edmək: anıqlatmaq. mütməin edmək.
-arxayın olmaq: anıqmaq. mütməin olmaq. - anıqsız?: arxayınsız?. mütməinsiz?.

arqayınsız arxayınsız?. anıqsız?. mütməinsiz?.

arqıc sağday. sayaq. sıyaq. münsif. adil. - arqıc qurul: münsifə heyə't. juri heyə'ti.

arqıqsamaq arğıqsamaq. arıqsamaq. qurusamaq. beyni kütəlməyə başlamaq.

arqın - bir arxın suyun dəğşik yönlərə dağıdan bədlər: savaq - ana qoldan savaqla ayrılan qolar) .

arqlar -(suğarmaq üçün) kərdilərin aralasında açılan ilişik arxlar: güdür. mürtəbit araxlar. kəriz. kəhriz. - güdürün dəngərin yarçıq aç. - güdür açmaq: kərdilər, quylar, neçə su qaynağı arasında su yolu açmaq.

arman - arman qalmasın: arzın qalmasın. - armana doymaq: arzıya doymaq.

armaz yorulmaz . - işləyənlər tez armaz, işləməyən yol tapmaz.
-ərib ərməz: ərib armaz: ərinib, təmbəlləşib yorulmaz. -azıqlı kişi ərib ərməz. (yeməyi olan arınıb yorulmaz).

arpa -arpa buğda yağ verməz, yaş ötürsə dad verməz.
-gördügün işlər verər öz pöhrəsin, gül əkirsin gül bitimiş, arpa əksən arpa vermiş toprağın.

arpatan -ösünmüş, cücərmiş buğda, arpadan yasanan yemək: səməni. sümələk. ösmələk.

arsat satanğ. gözəl geynişli. alaçam. yanıq. süslü. darat. daraş. şik. nəzif.

arslancıqım arslancığım!. qaplacigim! (pişikin əzizləmə sözlərindən).

art ard. quyruq. arxa.

arta -seçindən arda qalan atılmalı nərsələr: saçma. səçmə. seçmə. seşmə. qırma. tullantı.
-yeməkdən, nərsədən arda salınan, qalan bölüm: salıt. artığ.

artal ardal. ardalın (< arad dal) qoşunun dal qolu. qoşunun dal qolundan gedən qol. basqavul (> pəs qaravul) sırqavıl (< sırt) əqəbdar.
(#sürqavıl. başqavul: başqavıl: pişdar) .

artalın ardalın (< arad dal). ardal. artal. qoşunun dal qolu. qoşunun dal qolundan gedən qol. basqavul (> pəs qaravul) sırqavıl (< sırt) əqəbdar.
(#sürqavıl. başqavul: başqavıl: pişdar) .

artamaq -ağzına gələni, iti sözlər artamaq, söyləmək: savğamaq. savramaq. (narəva. dürüşt. zişt). - ona nə olub genə belə savrayır.

artan ardan. arıdan. arçaqıl. arçıqul. sıyırqan. sıyırğan. sıyırdan. siyirən. siyirgən. > sırağan. sıradan. sayladan. təmizləyən. sayladan. pakladan.

artarta -ardarda düzmək: saturmaq. çaturmaq. - mıncığları sapa çaturmaq.

artaş ardaş . davər.

artaşmaq ardaşmaq. arxaşmaq. arğaşmaq. sapılmaq. dalıcan, arxasıca düşmək. dibinə əkilmək. birin izləmək. - mən hara getdim oda mənə sapıldı.

artı - qonaq gəlsə qarşı qıl, qalar oldu sayqı qıl, gedən çağı ardı çıx, birdə dönsün arzı qıl.
-biçin ardı qalan töküntü taxıl: salmanta.

artıbən -diş artıbən iş azalsa, yaman günü savlayır. (savlayır: xəbər verir).

artıc ardıc. (ardında olan. muğayat, muraqib olan. muvazibət edən) sağıdar. sağdar. sağlar. yağdar. yağlar. saxçı. xəsdə baxıcısı. pərəstar. (həmşirə) (saxçılıq: pərəstarlıq) .

artıclamaq ardıclamaq. ardında olmaq. muğayat, muraqib muvazib pərəstar olmaq.

artıq -artıq keçmir çağım, kəsib soluq boğuluram mən, nədən belə dönüb evrən, tüm tanışlara yadaldım mən.

artıq artığ. 1. salıt. yeməkdən, nərsədən arda salınan, qalan bölüm. 1. qusut. (# küsüt: küsür. qısıt. kəsit. kəsir). 1. sonra. sora. qalı. daha. - sonra nə deyim. - sən belə dediyindən sonra, mən nə edəbilirim. - bundan qalı yaşam nəyə gərək. - qalı nə oldu. - qalı qalı nə oldu, anlat baxlım. - öləndən qalı nə yapabilir
-artıq məndə dözüm yox, uzun yaşa gözüm yox, gedir gedsin, qalır qalsın sözüm yox.
-nərsədən qalan artıq: sarqıt. salqıt. sırqıt.
-kəndivi artıq tanı, dosluqların bollansın.
-doğru kişi versə sözü ötürməz, heç bir kölgə artıq boya götürməz.
-geri, artığ qalan nərsə: sırğıntı. sızğıntı. (təh mandə) .

artıqı -yağı, suyu, özü alınıb, artığı qalmış nərsə: küspə. köspə. çökbə. gövdən. gövdün. kövdən. kövdün.
-sındı, qayçı ağzı, artığı: sındığ. sınığ. qıraza. qurazə.

artıqın -olduğu, tapdığı ilə qanıqmayıb, artığın istəmək: qurumsuramaq. qurumsıramaq. qurumsürəmək.
-nərsənin pürüzün, dalaşın, artığın almaq: silgəmək. silgələmək. silgətmək. siləmək. silmək. safaltmaq. ağartmaq.

artıqına -artığına çiğləşmək, ciqləşmək, tıxlaşmaq, bərkimək: siğinsimək. sirinsimək. sırınsımaq. çiğinsimək. (siğ < çiğ: bərk. boş, gəvşək olmayan) üzə salıb dayanmaq. sırtılmaq.
-bir yer, yapıda, artığına tikilən dam, çatı: burada artığ olan nərsələr yerləşilir. çalva. çalav. salay. salav. salva. (tövlə. pəyə. ambar. sandıxana. dalda)
-nərsəni iyilətməyə çalışaraq, artığına yonub, qırpıb, biçib kəsmib, qabaqkındanda kötüyə gətirmək: quşa bənzətmək. quşa döndərmək.

artıqının -suvarıldığdan son su artığının axıtıldığı yer: savağ. sovağ.

artıqlıqıntan -nərsənin çoxluğundan, artıxlığından bezmək, bıkmaq, sinsimək: sıypalamaq. sıypamaq. sığpalamaq. sığpamaq. sıyqalamaq. yıpqalamaq.

artınta dalında. -qoşunun dalında (ardında) gedən qol: dalçı. (# salçı: qoşunun önündə gedən qol. pişqaravul< başqaravul. devriy. kəşf qolu)
-ardında olmaq: ardıclamaq. muğayat, muraqib muvazib pərəstar olmaq.
- keçmiş xoşbəxtlik ardında olma:keçmiş qutuğ irtəmə.

artıntan -ardış (kərvan) birbirin ardından uzanan duru: sırasır. sırsıra. silsilə. salsala. sap. rişdə. - dağ sırsırası. - sanlar salsalası: ə'dad silsilə.

artırılan -bəzək, qoruq üçün olaraq geyimə, salıya (pərdəyə) artırılan ikinci qat, tor, qıymalıq:sayvan. qayvan. saçvan. (bir yerdən, bir yerə aşırmaqla, artırmaqa, qayırmaqla əklənən tikə, parça). sarıç. saraç. saçağ.

artırım artış. kürən. fayiz. zam.

artırır -qoşulan işləmlərə '' istəmək, çalışmaq, çabalamaq, qoşumaq, can atmaq, qeyrət, cəhd, sə'y edmək'' anlamın artırır: samaq. səmək. sımaq. (< sınmaq. sınanmaq). sınanışmaq. sınanışıqmaq. - qaçısamaq: qaçmaq istəmək. qaçmağa çabamaq. - çalışsamaq: işiksəmək: çalışmağa, işləməyə can atmaq.
-yanaşan sözün anlamına ''doluluğ, çoxluğ, tamlığ, teyxalığ'' anlamın artırır: sır. sir. - sır süt: sütdən dolu. - sır doğru: lap düz. - sır altın: tam qızıl. - sır yalan: dibdən yalan.

artırmaq sallamaq. salqatmaq. uzatmaq. usratmaq.
-kimi yolla birgəşdirmək, artırmaq, çoxaltmaq: soxmaq. qatmaq.
-bütünlətmək üçün tikə artırmaq:sapmaq. sapamaq. saplamaq. sarımaq.

artış 1. ardış. kərvan. karvan . -ardış (kərvan) birbirin ardından uzanan duru: sırasır. sırsıra. silsilə. salsala. sap. rişdə. - dağ sırsırası. - sanlar salsalası: ə'dad silsilə. 1. artırım. kürən. fayiz. zam.

artta -indi artıq o günlər artda, quru nisgil anısı yadda !!!.

arvat -başı çəkməyən bilməz, tulalı arvad nədir, hər ikisin doyursan, sonu deyər bu nədir.
-boşanmış arvad alma tulalıdan uzaq dur, boşanmış alsa biri, ensəsindən birin vur.
-yaman yılxı satılmış, yaman qardaş qaçılmış, yaman arvad atılmış. (yılxı: heyvan).
-arvad uşaqsız: salt. salta. salt suvay. sat subay. yükümsü, sıxıntısız kimsə.
- sarqan ər arvad. (sarqan: cana yaxın. cana yatan. tutşın. tutşun. tutsun. tuştun. tuşsun).
-ərarvad: əş. -söz var əş içində, söz var ər içində.

arvatbaz arvadbaz. qadıngüd. (+güd. +çi. +baz).

arvatın -at arvadın pisini, işdən salar kişini.

arvatlar -yetim qoduq söyüşgən, dul arvadlar deyişgən.

arzı >< arzu.

arzu arzı . sevgi. eşq. sevda. istək.
- qonaq gəlsə qarşı qıl, qalar oldu sayqı qıl, gedən çağı ardı çıx, birdə dönsün arzı qıl.
- arzın qalmasın: arman qalmasın. - arzıya doymaq: armana doymaq.
-xoşluqları vurun başa, qəm çanağı dəysin daşa, ömür güdə arzu uzun , qıssa diləklə yaşa
- arzu sürər yol bitər, xoşluq gələr qay gedər. (qay: pis)
-bilki yollar bitəcək arzu kanı bitməyəcək.
-seçimlərdə gec qalma, karvan sürər dayanmaz, uzun arzu qıt ömür, barğacına çatanmaz. (barğacına : mənzilinə).

arzulamaq -istənən bir durumu kökətmək, sağaltmaq, bərkitmək, doyrutmaq, təqviyət edmək istəmək, arzulamaq, diləmək, səna dua, edmək: sağınmaq. - oğlun yolun salıb, ona sağlıq, iyilik sağındı.

arzular -(yekə arzular üçün, uzun yaşam istəyən) . -eşşək ayar başım olsa (başım sağ olsa), dənizdən su içərəm. (ayar: aytar. deyər).
-arzular uzun ömrümüz güdə, kimləri yetə, kimləri gedə!
-yollar bitir, arzular itir.

arzusunta -bir nərsə arzusunda bulunmaq: sağınmaq. sannamaq. sanğarmaq. dua, zikr oxumaq.

asac -sıvdıran, süzdürən asac: sıvalağ. sıvalqaq. sumaqbalan. sıvağalan. süzgəç.

asaqsaqlam asağsağlam. dərgin. dirgin. (# sərgin. salqın. yatar durumda olan. kəsəl. xəsdə).

asalaq 1. sığıntı. sığtı. sığıt. yük kimi alınan nərsə. çağrılmamış. istənməmiş. sorulmamış. təhmili. naxandə. tüfeyli. parazit. yanaşma. əkdi. 1. salbar. sallağ. avara. 1. sarmaşıq. əngəl . -sən bir eyi, min kötü, qaç önündən, qor kökü, bir sarmaşıq güllükdə, qurutmuşdur min kökü. (qor: qoru). (sarmaşıq: asalaq. əngəl)
-asalağ, sarğaq bər bəzəkli olan: sallama. - sallama don. - sallama toqqa. - sallama qayış.
-kövüllərdə kirəcli (ahahlı) su damlamasından, dəğişik biçimlərdə oluşan, gənəlliklə kəlləqəndi andıran, çatıdan asalaq, sallaq, qırılqan daş: sarqıt. sarquc. kövürgə. istalakmit. istalaqmit.

asalım atalım. salım. səlim. salba. çox uca, hündür. - səlim dağlar sırası.

asama rəxt aviz. - paltosun çıxarıb asamıya saldı. (salmaq:asmaq).

asamıya - paltosun çıxarıb asamıya saldı. (asama: rəxt aviz). (salmaq:asmaq).

asav savuz. salqaç. salqıç > sərkeş. basağan. (# yasav. yasavan) yağı. bir nərsiyə, çətin çətin uydurub, baş əğən.
-asav, yadırqan olmayan:sındıq. sindik. dindik. uysal. müti'.

asçalmaq asçanmaq. salsalmaq. salsanmaq. sınsınmaq. sinsinmək. özütmək. ötüzmək. özün öldürmək. xodkoşluq edmək. intihar edmək. (salsalan: salsanan. asçanan. sınsınan. sinsinən. özütən. özün öldürən) .

asçanan salsalan. salsanan. sınsınan. sinsinən. özütən. özün öldürən .

asçanmaq asçalmaq. salsalmaq. salsanmaq. sınsınmaq. sinsinmək. özütmək. ötüzmək. özün öldürmək. xodkoşluq edmək. intihar edmək. (salsalan: salsanan. asçanan. sınsınan. sinsinən. özütən. özün öldürən) .

asılan -bayram, şənlik günlərində sapa sıralanıb, göydən salınan, asılan ışıq, bərbəzək nərsələr: sırsır. sırsıra.
-kökdən asılan qolcıqlar, pülcüklər: səçər. səçəl. saçağ.
-söyəkə (çarpayaya) asılan qazanın od üsdə havarlı, aralı saxlama üçün qurulan dayağ: söykə. saçayağ. sapay. səpəy. savba. savğa. savayaq.
-şirə kimi yapışqan, suvaşıb asılan hər nə: sağız. sağızan. axız. axızan. - sağız topraq: ət palçığı.
-geyimdən asılan, geyimə sapılan im, nişan: sırma. yaraq. paqon.

asılı 1. yatqın. uyqun. faydalı. -könlə yatqın, uyqun, asılı faydalı nərsə: sağqur. sağqır. 1. quşqul. quşqulu. quş kimi qorxaq, ürkək olan. birəli. işgik. işgilli. bulalı. bulanı. ovhamlı. vəhimli. 1. quşqulu. quşqun. bulalı. bulanı. məşkuk. şübhəli. mütərəddid. 1. aslağ. salxım. salğım. (sallancağ. sallacağ. sallanaq. sallanıq. salma saçağ. salığ) hər bir sallanan nərsə.
-könlə yatqın, uyqun, asılı faydalı nərsə: sağqur. sağqır.
-asılı durmaq: sallanmaq. asılmaq.
-asılı, məəttəl qoymaq: sallamaq. salqatmaq. salsallamaq. salsatlamaq. salsatmaq. yubatmaq. damıtmaq.