Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

sənqimək səngimək. 1. dəngimək. e'tidallaşmaq. mö'tədilləşmək. 1. səkinləmək. səğinləmək. sərinləmək. sərənləmək. sağınlamaq. saxınlamaq. sakınlamaq. səyinləmək. seyinləmək. kütənmək. saramlamaq. ərimcəmək. aramlamaq. astalamaq. yavaşlamaq. dursunlamaq. 1. . sınğımaq. sınğışmaq. (aşağ) düşmək. gərginlikdən düşmək. 1. sərinləmək. sərənləmək. səkinləmək. səğinləmək. sağınlamaq. saxınlamaq. sakınlamaq. səyinləmək. seyinləmək. kütənmək. saramlamaq. ərimcəmək. aramlamaq. astalamaq. yavaşlamaq. dursunlamaq. 1. singimək. sınğımaq. yingimək. yengimək. səknimək. səynimək. seyğəşmək. seyrəşmək. sinmək. dinmək. yinmək. yenmək. dingimək. yavaşımaq. sakinmək. sakitləşmək. sovlaşmaq. solvaşmaq. salvaşmaq. savlaşmaq. səlvişmək. sərvişmək. (# minmək: mingimək. qalxmaq. coşmaq). - bir gün minən, bir gün sinər. - yağış sinmək bilmir.

sənqin səngin. 1. dəngin. dərgin. tərgin. yumuşaq. mö'tədil. musaid. mürəttəb. (# gərgin: çəngin: qarqın. qağır. ağır) . 1. dəngin. silik. həlim. mö'tədil. 1. ağruq. salğut. əsasi. bünyadi. (giran. vəzin. səqil). - salğut sənaye': səngin sənaye'. 1. salma. ağır.
-yumşaq sərin, səngin, dəngin hava: sayrın. (mö'tədil) .

sənqir sənğir. 1. < sınğır > səngər. qorunma üçün sinilən, sınılan, gizlənilən yer. sovqa. sufqa. 1. səğir. səkir. səyir. çəkir. (üzü aşağı, yüksək olan yer). 1. dağ təpəsi. 1. təpə.

sənqişmək səngişmək. səkinləşmək. səğinləşmək. sərinləşmək. sərənləşmək. sağınlaşmaq. saxınlaşmaq. sakınlaşmaq. səyinləşmək. seynləşmək. saramlaşmaq. ərimcəşmək. aramlaşmaq. astalaşmaq. yavaşlaşmaq. durusunuşmaq. kütəşmək. şitabsızlaşmaq.

sənsəmək səni görmək istəmək. - əzizim çox sənsəmişəm: sənsizləmişəm.

səntə -mənki yaşamadım, səni yaşatdım, götürə bilmədim bu çatmazlığı, mən səndə özümə inam yaratdım, sən məndə özünə inamsızlığı.

səntələc səndələc. sandalac. ötücü quş.

səntələmək səndələmək. 1. səğdələmək. səğmək. səğimək. sıvsavlamaq. basqallamaq. dərdüşləmək. gah öylə gah böylə olmaq. 1. səğdələmək. səğmək. səğimək. dəğişmək. başqalaşmaq. mütəhəvvil olmaq. 1. səğdələmək. salsınmaq. saldıramaq. sarsılmaq. titrəmək.
-ayağı nərsiyə ilişib səndələmək, düşə yazmaq: satıcmaq. səkicmək.

səntələnmək səndələnmək. təlvənmək. təlbənmək. sarlınmaq. salrınmaq. düz duranmayıb dəbərcələnmək.

səntələviq səndələvik. salsınavıq. səğdələvik. saldıravıq. sarsıravıq. titrəvik. titrək.

səntən -sevərəm mən səni candan içəri, hər nə çəkir məni səndən ötəri.
-sənin təkcə gülün yaz gətirir ömrümə, səndən gələn bir gülüm qış günümü yaz edər.

səntirəmək səndirəmək. saldıramaq. büdrəmək.

səntuq -qavsənduq: kofr for. sadaş. sadış. sağca. sadağ. sağdaq. sadaq. çəlik kasa. sağan.

səp 1. . sap. sapsat. salqıt. salqız. qalın. cehiz. - savçılar qızın salqıtın sorarlar. 1. . səpik. yumuşaq yel, əsinti. əsim. nəsim. səba yeli. şumal yeli. 1. səp!. saç!. yay!. tök!. ək!. savır!. qaç!. aç!. at!. 1. səpi. sərpi. saçı. çisi. sisi.
- səp səp: sərp sərp. sin sin. sinə sinə. saç saç. çis çis. sis sis: saçın saçın. çisin çisin. sisin sisin. səpər səpər. səpəliyə səpəlyə. - ertingin (səhər çağı) çis çis yağış yağırdı.

səpbə 1. əkin. 1. çəkmə. (pilov çeşiti) .

səpə 1. səpək. rizə. sızağ. sızağ. sızı. sızığ. saça. saçağ. sivə. sivək (< sava. savağ) xırda. xırdağ. nərsənin oğuntusu, xırdası. - çörək rizəsi. - dəmir rizəsi. - rizəyi uşaq. - rizəyi kişi: sısqan. sısyan. sıza, kiçik, cılız qalmış, cüssəsiz cocuq, adam. 1. sələ. səfə. səvə. sərə. səkə. səmə. saşa. səçə (< saçımaq) sərsəm. səlsəm. bekara. axmaq. budala. alıq. bacarıqsız.
- səpə səpə. sapa sapa. səkə səkə. saça saça. tuta tuta.

səpəq səpək. səpə. rizə. sızağ. sızağ. sızı. sızığ. saça. saçağ. sivə. sivək (< sava. savağ) xırda. xırdağ. nərsənin oğuntusu, xırdası. - çörək rizəsi. - dəmir rizəsi. - rizəyi uşaq. - rizəyi kişi: sısqan. sısyan. sıza, kiçik, cılız qalmış, cüssəsiz cocuq, adam.

səpələmək 1. . sərpələmək. sərələmək. sərpmək. saçmaq. dağıtmaq. yağıtmaq. tökmək. 1. saçalamaq. səçələmək. dağıtmaq. tökmək. 1. sərpələmək. saçalamaq. rasgələ saçmaq, çaxmaq. 1. sərpiləmək. 1. sivələmək. incə incə yağmaq.

səpələnib - səpələnib dağılmaq: səlsəbil olmaq.

səpələnmək 1. sərpələnmək. saçalanmaq. rasgələ saçınmaq, çaxınmaq. 1. saçalanmaq.

səpələtmək sərdətmək. sərdənləmək. səyidələtmək. səyrətmək.

səpələyən -gül, əkin, yeri sulamaq üçün, suyu çəkə çəkə səpələyən başı süzgəçli qab: suğrıc. suğac. abpaş. abbaş.

səpəli əlaçıq. ötünclü. ötüşlü. bağışlı. savğatlı. sovğatlı. səxavətli. səxi.

səpəliyə - səpəliyə səpəlyə. səpər səpər. səp səp. sərp sərp. saçın saçın. çisin çisin. sisin sisin. sin sin. sinə sinə. saç saç. çis çis. sis sis.

səpəlqə səpəlgə. səyəlgə. seyəlgə. tuxum səpmə ayqııtı.

səpəlmək saçalmaq. səçəlmək. dağılmaq. tökülmək.

səpəmək səpilləmək. bol bol, bolluca sərpəmək, xərcləmək, dağıtmaq.

səpən - tuxum səpən qayağ, maşın: səğəlğə. saçalqa.

səpəntə -səpəndə dartış, biçində yartış. (əkəndə gəngəş olsa, dartış biçinə qalmaz). (gəngəş: danışıq. açıqlayış). (yartış: iməcilik. əməkdaşlıq. barış).

səpər 1. sərpər. savar. sovar. suvar {> separ (fars). sepor (fars)}. verən. 1. sapar. saban. sapan. yer sürmə, şuxum aracı. 1. səbər. səmər. bəsər. bəcər. becər. səmrə. səbrə. səprə. bəsrə. bəcrə. becrə. bəhər. bərə. bar. barqa. berim. berəm. verim. verəm. sonuc. bitəl. çarpım. yemiş. yemər. ürün. hasıl. nəticə. məhsul. fayda. kar. mənfəət. 1. səprə. saçağ. süfrə. - səprə qulağ: yelpik qulağ. - adı uluğ, səprəsi quruq: adı hündür, əli qıs. - səpər açmaq: böyük qonağlıq vermək.
-səpər səpər: səpəliyə səpəlyə. səp səp. sərp sərp. saçın saçın. çisin çisin. sisin sisin. sin sin. sinə sinə. saç saç. çis çis. sis sis.

səpərəmək səprəmək.

səpəş şabaş.

səpət səbət. (səpsəp) (< sapmaq. səpmək. (< sap: tel. çubuğ) incə, yaş çubuqlardan toxunan, çubuğ araları açıq, səpik səpik, aralıqlı qalan qab. savın. sağın. - kiçik səbət: sələ. səlpə.

səpəy sapay. savba. savğa. 1. savayaq. söykə. söyəkə (çarpayaya) asılan qazanın od üsdə havarlı, aralı saxlama üçün qurulan dayağ. saçayağ. 1. ırmağ yatağının qırağlarını, su axıntısı yumamağ üçün çəkilən bənd, sədd.

səpi 1. . səpgi. silki. (bir nəyin üzərinə silkilən, səpilən nərsə) . 1. . sərpi. səp. saçı. çisi. sisi.
- səp səp: sərp sərp. sin sin. sinə sinə. saç saç. çis çis. sis sis: saçın saçın. çisin çisin. sisin sisin. səpər səpər. səpəliyə səpəlyə. - ertingin (səhər çağı) çis çis yağış yağırdı.

səpic (1. < sərmək. sərpmək) çörək döşəkcəsi. üstün açılmış yoğuru sərib, təndirə çırpma, yapma döşəkcəsi.

səpiçi sağrıçı. sağırçı (saqi). aşıçı. dəbbağ.

səpiq səpik. 1. səvik. yüngül. yumuşaq. xəfif. sıyap. ərik. ərim. ərip. əriç. əris. mulayim. - səpik müzük. (# çapıq: iti. gur. oynaq). 1. səvik. sevincli. şən. neşəli. şad. səid. 1. səp. yumuşaq yel, əsinti. əsim. nəsim. səba yeli. şumal yeli.
-incə, yaş çubuqlardan toxunan, çubuğ araları açıq, səpik səpik, aralıqlı qalan qab: səbət. səpət. (səpsəp) (< sapmaq. səpmək. (< sap: tel. çubuğ) savın. sağın. - kiçik səbət: sələ. səlpə.

səpiqil səpigil. səvigil. tasasız. qaysız. munğsız. büksəsiz. tuxsasız. tıxsasız. tüstəsiz. tütsəsiz (< düd: tüstü) oysasız. qussəsiz. qeydsiz. laqeyd. fikirsiz. (səbük bar) .

səpil 1. ehsan. 1. çox bol. bolluca. - bu il yemiş səpil.

səpilçi 1. ehsan verən. 1. bol, bolluca. sərpəyən, xərcləyən, dağıdan. - bu il yemiş səpil.

səpilən sərpilən. saçılan. səpilivcən. sərpilivcən. saçlavılcan.
-səpilən nərsədən doğan səpinti: sıçramaq. sıçaramaq. səçrəmək. səçərəmək.

səpili səpgilli. çilli.
-saçılı, səpili olan: seyrək. < səçrək < saçraq. 1. aralıqlı. 1. nadir.

səpiliq səpilik. 1. silkilik. duzluğ. saçıya (süfrəyə) qoyulan duz, ədviyə, sos taxımı. 1. yoxsullardan əl tutan quruluş. 1. yoxsullar üçün yemək, para, geyim, nərsələr saçılan, verilən yer. yolçuxana.

səpilivcən səpilivcən. sərpilivcən. saçlavılcan. səpilən. sərpilən. saçılan.

səpilləmək 1. ehsan edmək, vermək. 1. səpəmək. bol bol, bolluca sərpəmək, xərcləmək, dağıtmaq.

səpilləş səpildaş. saçıldaş. saçılğaş. sərpinti. səpinti. çisinti. sisinti. -səpin səpin: sərpin sərpin.

səpilmiş -seyrək, incə, yumşaq yapılmış (səpilmiş, sərilmiş, tikinmiş, işlənmiş) nərsə: sırğım. - sırğım qar: qırov. - sırğım tikiş: sırıma. sırma. - sırğım boyalı: açıq boyalı. - sırğım al boya: ət rəngi.
-səpilmiş nərsə: saçıtıq. saçıtqı. saçratıq. saçratqı. sıçıtıq. sıçıtqı. sıçratıq. sıçratıq. sıçranmış.

səpiltaş səpildaş. səpilləş. saçıldaş. saçılğaş. sərpinti. səpinti. çisinti. sisinti. -səpin səpin: sərpin sərpin.

səpinti sərpinti. 1. sapıntı. saçılqa. saçılqı. qurban, ehsan dağıtımı. 1. sapıntı. saçılqa. saçılqı. damla. 1. səpildaş. səpilləş. saçıldaş. saçılğaş. çisinti. sisinti. -səpin səpin: sərpin sərpin.
-səpilən nərsədən doğan səpinti: sıçramaq. sıçaramaq. səçrəmək. səçərəmək.

səpir sapır. həsir.

səpir sapır. həsir.

səpirqə səpirgə. sapırqa. göğüs gəmiyi. qabırqanın sinə bölümündə aralıqlı sümükləri.

səpiş sərpiş. 1. saçı. saçış. atağ. adağ. qıy. qıyıt. qutur. gövət. gövüt. göyüt. ehsan. 1. sərpmə. töküş. tökmə. (# sapış: keçiş. taxış) .

səpqə səpgə. 1. töküntü. saçıntı. 1. səpgil. çil. - səpgəli üz.

səpqən səpgən. sərgən. sərili nərsə. incə yağan yağmır, qar.

səpqi səpgi. səpi. silki. (bir nəyin üzərinə silkilən, səpilən nərsə).

səpqil səpgil. 1. çil. səpgə. - səpgəli üz. 1. sıpqıl. çıpqıl. xal. bənək. kəkək. çəkək (şəbnəm) .

səpqilli səpgilli. səpili. çilli.

səpqül səkül. səgül. səpgül. xallı, bənəkli nərsə.

səpqütmək səpgütmək. səpgüzmək. sərptirmək. saçdırmaq.

səpqüzmək səpgüzmək. səpgütmək. sərptirmək. saçdırmaq.

səpmə salma. sağma. (salman. sağman. səpmən: el içində gəzib bir törk, hünər göstərərək para toplayan) bir yerə, verilən, atılan, bağışlanan, bir yerdən, kimsədən alınan, gələn, yığılan pay, pul, nərsə. kömək. yardım. eanə. - bu kəndin çox işləri salmalıq parası ilə yollanır.
-tuxum səpmə ayqııtı: səyəlgə. seyəlgə. səpəlgə.

səpmək 1. . səkmək. səğmək. səğirmək. səğrimək. çarpmaq. çalımaq. bir əngələ ilişib bulunduğu durumdan, tutduğu yoldan yazmaq, sapmaq, burulmaq, yanğırmaq, münhərif olmaq. - ox səkdi. - ayağım daşa taxılıb səkdi. 1. sərpmək. . sıpmaq. sırpmaq. yaymaq. dağıtmaq. 1. sərpmək. salmaq. saçmaq. - tuxum salmaq. 1. saçmaq. ötürmək (# saxmaq: sakmaq. tuturmaq) 1. sərpmək. sərpişdirmək. saçmaq. saçımaq. (sprinkle (ingilis). 1. səprəmək. səprətmək. sarmaq. çapdığlamaq. yapdığlamaq. təchiz edmək. sırlamaq. hazırlamaq. 1. sərmək. sərpmək. səğmək. tökmək.

səpmən salman. sağman. : el içində gəzib bir törk, hünər göstərərək para toplayan .

səprə 1. . səpər. saçağ. süfrə. - səprə qulağ: yelpik qulağ. - adı uluğ, səprəsi quruq: adı hündür, əli qıs. - səpər açmaq: böyük qonağlıq vermək. 1. səmrə. səbrə. bəsrə. bəcrə. becrə. səmər. səbər. səpər. bəsər. bəcər. becər. bəhər. bərə. bar. barqa. berim. berəm. verim. verəm. sonuc. bitəl. çarpım. yemiş. yemər. ürün. hasıl. nəticə. məhsul. fayda. kar. mənfəət.

səprəmək 1. səprətmək. səpmək. sarmaq. çapdığlamaq. yapdığlamaq. təchiz edmək. sırlamaq. hazırlamaq. 1. səpərəmək .

səprəsi -səprəsi quruq: süfrəsi qıs, dar. -adı uluğ, səprəsi quruq). ( adı hündür, əli qıs). (səprə:səpər. saçağ. süfrə).

səprətmək səprəmək. səpmək. sarmaq. çapdığlamaq. yapdığlamaq. təchiz edmək. sırlamaq. hazırlamaq.

səpriq səprik. 1. seyrək. dağınaq. 1. sərpik. sərçin. sərsin. sərgin. sərpin. sərtin. səryinğ. sərvin. saçıq. açığ. yayıq. gənəbol. vəsi'. vüsə'tli.

səpsə sivsi (> sipsi). iti, acı, uslu söz, davranış.

səpsən - tuxum alda yerə var, hər nə səpsən ol gögər.

səpsi sivsi. sipsi. səvsi. sipsivri. sipsivir. çox, aşırı sivri, iti.

səpsimək sivsimək. sipsimək. səvsimək. sipsivrilmək. 1. itilənmək. 1. dik daşlanmaq. - onun nə gizli olan işi var ki, məni gördükdə sipsidi.

səpsuvar tuxum əkildikdən son birinci suvarış.

səptirə - səpdirə səpdirə. sapdıra sapdıra. səkdirə səkdirə. saçdıra saçdıra. tutdura tutdura.

səptirmək səpdirmək. səktirmək. səğdirmək. səğirtmək. səğritmək. çarpıtmaq. çarpdırmaq. bir əngələ ilişdirib bulunduğu durumdan, tutduğu yoldan azdırtmaq, sapdırtmaq, burutmaq, münhərif edmək. - qabağdaki daş oxu səkdirdi. - bilməm nəyidi məni yolumdan səkdirdi.

səpuqtən {səpuxtən (fars)}. < soxmaq. sikmək. nikah edmək.

sər 1. səri. sərət. sərsət. sərbət. sərgət. sərvən. rəf. 1. səri. sərət. sərsət. sərbət. sərgət. sərvən. vitrin. 1. səri. sərət. sərsət. sərbət. sərgət. sərvən. qəfəsə. 1. saçıt. yayıt. payla. baçla. balda. balqat. böl. ülət. 1. sar. qolayca əğilib, yasılıb, qalxıb davrana bilən qılığ, arxa, yarqa, xəsiyət, keyfiyyət. yumşaq. yamşaq. yamışaq. initaf pəzir. 1. sərə. səkə. sək. sır. əninə uzanan nərsə. 1. sərə. səkə. sək. sır. mərhələ. 1. sərə. səkə. sək. sır. pillə. - üç səkə basac: üç pilləli nərdüvan.
-sər edmək : < saymaq. seyirmək. baxmaq. sarmaq. sarpmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. təvəccüh edmək. - bir dəyqə buna sar.
-sər sağ: sağ dinc. sağ diş. əsən sərin. sərin sağın. tutuğ duruq. sakin sağın. sağ səlamət.

sərab < sağab. sağav. sağığ. süt gölü.

sərb -üstün açılmış yoğuru sərib, təndirə çırpma, yapma döşəkcəsi: səpic. (1. < sərmək. sərpmək) çörək döşəkcəsi.

sərbər eninə sərik, gen olan. ənli. enli. - sərbər gəzləmə: enli parça.

sərbəs salt. salta. yuçut. azad.
-sərbəs ötürmək: salmaq. salbamaq. bıraxmaq. - cilov salbamaq: ovsar, dizgin bıraxmaq. - qopay salbamaq: izləməkdə köpək bıraxmaq. bir yerə, biri üstünə it ötürmək.
-sərbəs quşaq: yuçut, açıq, azad bölgə. (quşaq: bölgə. məntəqə. zon).

sərbəsəl səlbəsəl. sərsəl. səlsəl. 1. sərintir. səlintir. səryər. səlqəsiz. səliqəsiz. 1. sərəsür. sürsət. törtöküntülü. yığılıb dərilməmiş. səlqiyə salınmamış. - başacağsız kişinin evi sərəsür gedir, olur.

sərbəsinmək saçılmaq. səçilmək. açılmaq. çözülmək. qutulmaq. yuçunmaq. yuçğınmaq. sərbəst, azad olmaq. - onun əlayağından ipi səç.

sərbəsliq sərbəslik. salılıq. yuçutluq.

sərbəst 1. < salbaş. yuçut. açıq. 1. saçıq. səçik. açıq. çözük. qutuq. yuçut. azad. bağsız olan hərnə. 1. salt. salta. yuçut. azad.
-sərbəst, azad olmaq: saçılmaq. səçilmək. açılmaq. çözülmək. qutulmaq. yuçunmaq. yuçğınmaq. sərbəsinmək. - onun əlayağından ipi səç.

sərbət 1. səbət. çəpət. bir konuya bağlı alan, meydan. 1. səbət. çəpət. dövərək. dövrək. devərək. devrək. çövərək. çövrək. çevərək. çevrək. quşaq. şərayit. mühit. 1. sər. səri. sərət. sərsət. sərgət. sərvən. rəf. 1. sər. səri. sərət. sərsət. sərgət. sərvən. vitrin. 1. sər. səri. sərət. sərsət. sərgət. sərvən. qəfəsə. 1. sərmət. sərik. sonsuz. əbədi.

sərcə sərik. sərəki. açıqca. gənəlliklə. imumiyyətlə.

sərcəq sərcək. səricək. səriməc. 1. mətələk. məsqərə. rişqənd. 1. yalançı. sıyrıc. dələduz.

sərcəliq sərcəlik. səricəlik. məsqərəçilik. təməsxür. rişqəndçilik.

sərcəm sərpəm. sərpik. sərləm. sərgəm. sərgək. > sərsəm salsağ. sarsağ. sərək. 1. sərsərəm. sərəsərpə. avara. dəngəsiz, olçüsüz, dalğaq, dağınağ kimsə. əsrik, kefilyə tay davranan. 1. dolma. sərik. alan. meydan. - bu sərik, bu sapıq: bu ala bu ara: bu meydan bu şeytan.

sərcən səricən. səriyən. sırıcı. 1. yavaçı. yalançı. dələduz. 1. mətələkçi. 1. ikiüzlü. munafiq.

sərci səric. sarıc. sarcı. 1. ahah. ahək. 1. bir yerə sürtülən duvağ, boya. 1. dolandırıcı. gərdanəndə. 1. salıc. salıcı. güclə gələn, saldıran nərsəni sındıran, qaytaran.

sərcinmək səlcinmək. salcınmaq. tirləmək. uzanmaq.

sərcitmək sarşurmaq. sarcurmaq. sancurmaq. gecikdirmək.

sərçə 1. səçə. çıpcığ. səğirçə. (> səriçə (fars)}. durmadan cüh cüh səriyən, oxuyan balaca. quş. 1. səçə. çıpcığ. (< saçramaq. sıçramaq. saçamaq. sıçamaq. çəçəmək. çəçrəmək). 1. səçə. çıpcığ. < ''çıp çıp, civ civ, cük cük'' səsindəndə alına bilir. 1. quşğac. (? > qoncaşğ).
-sarısərçə:sarıköynək. sarduvac. sağduvac. sərduvac. bülbül. qənarə.

sərçı sarçı. səriyən.

sərçin sərsin. sərgin. sərpin. sərtin. səryinğ. sərvin. sərpik. səprik. saçıq. açığ. yayıq. gənəbol. vəsi'. vüsə'tli.

sərçinləmək sələçənğləmək. sərəcənləmək. sərənəkləmək. seyrənğləmək. seyrəkləmək.

sərə 1. {(sərə (fars)} <sağa. 1. < saya. > ən iyi. seçgin. taza. 1. sav. nab. 1. səyə. yəyə. səfə. səfhə. səhvə. kağız üzü. 1. yaxcı. eyi. mansız. ayıbsız. 1. cirgə. tıyıq. sıx. sıxın. üsarə. 1. yumurta döğüşündə kəlləsi bütün qalan yumurta. 1. (< sərmək. sərəmək) açıq duran baş barmaqla ikinci barmağın arasında olan aralıq. 1. səkə. səmə. səpə. sələ. səfə. səvə. saşa. səçə (< saçımaq) sərsəm. səlsəm. bekara. axmaq. budala. alıq. bacarıqsız. 1. sər. səkə. sək. sır. əninə uzanan nərsə. 1. sər. səkə. sək. sır. mərhələ. 1. sər. səkə. sək. sır. pillə. - üç səkə basac: üç pilləli nərdüvan.
-sərə qət: salaqat (sala qat). çatı ortasında boş qoyulan qat. - salaqatda quş yuva qurub.
-sərə qət: (sərəqət). sala qat. (salaqat). sərəqət. çatı ortasında boş qoyulan qat. - salaqatda quş yuva qurub.
-sərə sərə. rizə rizə. zolağ zolağ. cubuğ cubuğ. cizə cizə. bizə bizə. dərə dərə. gərə gərə. gərgə gərgə. çərgə çərgə. yol yol. qol qol. lülə lüə. lola lola. nola nola. saz saz. dizə dizə.

sərəcənləmək sələçənğləmək. sərənəkləmək. sərçinləmək. seyrənğləmək. seyrəkləmək.

sərəq sərək. salsağ. sarsağ. sərpəm. sərpik. sərləm. sərcəm. sərgəm. sərgək. > sərsəm 1. sərsərəm. sərəsərpə. avara. dəngəsiz, olçüsüz, dalğaq, dağınağ kimsə. əsrik, kefilyə tay davranan. 1. dolma. sərik. alan. meydan. - bu sərik, bu sapıq: bu ala bu ara: bu meydan bu şeytan.

sərəqə sərəgə. sərgə. sirgə. sirəgə. satul. masa. miz.

sərəqət sərə qət. sala qat. (salaqat). sərəqət. çatı ortasında boş qoyulan qat. - salaqatda quş yuva qurub.

sərəqi sərəki. sərik. sərcə. açıqca. gənəlliklə. imumiyyətlə.

sərələmək 1. < sayalamaq. iyilətmək. seçmək. tanlamaq. yeniləmək. tazalamaq. 1. sərələtmək. dağıtmaq. dağalatmaq. yayıtmaq. yaylatmaq. pəxş, müntəşir edmək. - günə qızıl saçların daratdı. - onun gəlim salığın tüm ölkəyə sərələdik. 1. sərmək. sərimək. tomratmaq. topratmaq. imumiyyət vermək. - bu işi hammıya sərməyin. 1. sərpələmək. sərpmək. səpələmək. saçmaq. dağıtmaq. yağıtmaq. tökmək.

sərələnmək sərələşmək. dağılışmaq. yayılışmaq. (pəhn) pəxş, müntəşir olunmaq. - oyun bitən son el sərələnib geddi.

sərələşmək sərələnmək. dağılışmaq. yayılışmaq. (pəhn) pəxş, müntəşir olunmaq. - oyun bitən son el sərələnib geddi.

sərələtmək sərələmək. dağıtmaq. dağalatmaq. yayıtmaq. yaylatmaq. pəxş, müntəşir edmək. - günə qızıl saçların daratdı. - onun gəlim salığın tüm ölkəyə sərələdik.

sərəmək (sərmək. sərəmək) > sərə. açıq duran baş barmaqla ikinci barmağın arasında olan aralıq.