səhifə 109/171 tarix 25.04.2017 ölçüsü 13,47 Mb. #15753
sınatış sinitiş . dənətiş. yarıtış. yartış. yarışa, musbiqəyə qoyma.
sınatmaq 1. imtahana çəkmək. 1. . sıncatmaq (> səncidən ) . 1. sınamaq . sındarmaq . sındırmaq . qırmaq. qırıtmaq. 1. sınamaq . sındarmaq . sındırmaq . yenitmək. məfluct vermək. məğlub edmək.
sınav 1. test. 1. sınaş . sınac . (imtahan) .
sınavış sınış . dəniş. əktiş. təcrübi.
sınavlı -sınavlı kimsə : qoca quş. qoca qurd.
sınayan bükülü. bükütlü. əğri büğrü. yaxışımsız.
sınayıb -sınayıb, yaxcısın axtarıb seçmək: sınalamaq. -çox sınalayan nə korun aldı, nə keçəlin.
sınc 1. . sinc . çınğ . zınqırv. qaval kimi nərsələrə taxılan həlqə. 1. sinc . (duvar, parça kimi) toxunan, tikilən nərsənin dayam dəvamın artırmaq üçün içinə yerləşdirilən zolağ , dirək, ox, mil.
sıncalamaq sincələmək . sincəmək . sinsəmək . sincimək . sinciləmək . sıncamaq . sıncılamaq . sıncılamaq . çitirmək. çitərmək. sincimək. sinicimək. sınıcımaq. dəqiq olmaq. təvəccüh, diqqət edmək. təvəccühlü, diqqətli olmaq.
sıncalqan sıncalğan . sınalğan . sınamal . sınaşda . sıncamal . sıncaşda . 1. (nərsiyə) tanış, aşina. mücərrəb. 1. sınanmış. sınnanmış. əkittinmiş. təcrübə, azimayiş olunmuş. 1. e'timada, itminana dəğər.
sıncamal sınalğan . sınamal . sınaşda . sıncalğan . sıncaşda . 1. (nərsiyə) tanış, aşina. mücərrəb. 1. sınanmış. sınnanmış. əkittinmiş. təcrübə, azimayiş olunmuş. 1. e'timada, itminana dəğər.
sıncamaq 1. sınamaq . (> səncidən ) 1. sincələmək . sincəmək . sinsəmək . sincimək . sinciləmək . sıncalamaq . sıncılamaq . sıncılamaq . çitirmək. çitərmək. sincimək. sinicimək. sınıcımaq. dəqiq olmaq. təvəccüh, diqqət edmək. təvəccühlü, diqqətli olmaq.
sıncar 1. sıntac . sırtaş. sırtac. sırtax. dırnağ tutan. naxungir. 1. sincər . səncər . sinsar . barikbin. muşikaf. 1. sincər . səncər . sinsar . dəqiq. 1. sincər . səncər . sinsar . vasvası.
sıncarlıq sincərliq . sincərlik . səncərlik . sinsarlıq . 1. barikbinlik. muşikaflıq. 1. dəqiqlik. 1. vasvasılıq.
sıncaşta sıncaşda . sınalğan . sınamal . sınaşda . sıncalğan . sıncamal . 1. (nərsiyə) tanış, aşina. mücərrəb. 1. sınanmış. sınnanmış. əkittinmiş. təcrübə, azimayiş olunmuş. 1. e'timada, itminana dəğər.
sıncatmaq (> səncidən (fars ) ölçmək. muqayisə edmək.
sıncatmaq sınatmaq . (> səncidən ) .
sıncav sincoy . sicov . sıncoy . sınco . sıcav . sıcoy . sıco . 1. arığ. - bu sıcav uşağ kimindir. 1. yağsız, ətsiz. - sıncav ət.
sıncılamaq sincələmək . sincəmək . sinsəmək . sincimək . sinciləmək . sıncalamaq . sıncamaq . sıncılamaq . çitirmək. çitərmək. sincimək. sinicimək. sınıcımaq. dəqiq olmaq. təvəccüh, diqqət edmək. təvəccühlü, diqqətli olmaq.
sıncıq üzüm cirgəsi, şirəsi. doşab.
sıncıqmaq 1. . sıncığmaq . sınsıxmaq . sincikmək . sinsikmək . səbirsizləşmək. 1. . sıncığmaq . yenikmək. yencikmək. sınıb tarmadağın olmaq. - iğid gəlsə , göy kişnəsə, yer təprəsə, yağun dağlar olsa sıncığar. 1. sıncığmaq . sınsıxmaq . sincikmək . sinsikmək . səbirsizləşmək.
sıncıramaq qurtdalamaq. soxub, söküb qarışdırmaq.
sıncıraq sıncırağ . sıncqıravıq . sıncıravığ . sincirək. hıncqırıq. hıçqırıq. qışqırıq. - sıncırağı tutmaq .
sıncıraqımaq 1. sıncırağımaq . sıncqırmaq . sıncırağmaq . sincirəmək. hıncqırıqmaq. hıçqırmaq. qışqırıq tutmaq. 1. sıncırağmaq . sıncqırmaq . sıncırağımaq . sincirəmək. hıncqırıqmaq. hıçqırmaq. qışqırıq tutmaq.
sıncıratmaq qol qanadın sındırıb qırıb, əzərək, zəcr verərək öldürmək.
sıncıravıq sıncıravığ . sıncqıravıq . sıncırağ . sincirək. hıncqırıq. hıçqırıq. qışqırıq. - sıncırağı tutmaq .
sıncış > sənceş . sınama.
sınclamaq sincləmək . qurşamaq. dövrələmək. həlqəyə salmaq.
sınco sincoy . sicov . sıncoy . sıncav . sıcav . sıcoy . sıco . 1. arığ. - bu sıcav uşağ kimindir. 1. yağsız, ətsiz. - sıncav ət.
sıncoy sincoy . sicov . sınco . sıncav . sıcav . sıcoy . sıco . 1. arığ. - bu sıcav uşağ kimindir. 1. yağsız, ətsiz. - sıncav ət.
sıncqıravıq sıncıravığ . sıncırağ . sincirək. hıncqırıq. hıçqırıq. qışqırıq. - sıncırağı tutmaq .
sıncqırmaq sıncırağımaq . sıncırağmaq . sincirəmək. hıncqırıqmaq. hıçqırmaq. qışqırıq tutmaq.
sınçılıq sinçilik. sınaclıq. dəqiqlik. uyanıq. tetikdə. nuktə bin. qurdaçı. sinsidən. imalə. vasvası.
sınıb sınış. səkət. səkit. səkirt. səkrək. (< səkmək : axsamaq) iflas. məfluct.
-sınıb tarmadağın olmaq: yenikmək. yencikmək. sıncığmaq. - iğid gəlsə, göy kişnəsə, yer təprəsə, yağun dağlar olsa sıncığar.
sınıcımaq sincimək. sinicimək. sincələmək. sincəmək. sinsəmək. sincimək. sinciləmək. sıncalamaq. sıncamaq. sıncılamaq. sıncılamaq. çitirmək. çitərmək. dəqiq olmaq. təvəccüh, diqqət edmək. təvəccühlü, diqqətli olmaq.
sınıçı sınaçı . təktüşçü. təktükçü. çəktüşçü. çəktükçü. bazrəs. müfəttiş.
sınıl sınğıl . səmimi. sincir. sinsir. tutşı. tutşu. tuştu. tuşca. dosca. yardağ. yartay. sıcağ. isti. ılığ. ısnığ. (lətif) mehriban. sevrək. söyrək. sövrək. söyəl. sövəl. süyəl. süvəl. (xudumani. mə'luf. utufətli) .
sınılan -qorunma üçün sinilən, sınılan, gizlənilən yer : sənğir < sınğır > səngər. sovqa. sufqa.
sınılıqta sınılıqda . tovda. qızğınlıqda. -iç üz tovda , dənək pulda. (dənək : sınağa çəkimə).
sınılmaq 1. . sınğılmaq . sinilmək . sinğinmək . sımılmaq . qısılıb gizlənmək, əkilmək. - yağış savuşunca, daş dibinə sınıl. 1. sımılmaq . sınğılmaq . sinilmək . sinğinmək . qısılıb gizlənmək, əkilmək. - yağış savuşunca, daş dibinə sınıl .
sınımaq 1. sınğımaq . sinğmək . sinmək . çəkmək. cəzb edmək. özünə, içinə çəkmək. 1. sınğımaq . sinğmək . sinmək . əzbərləmək. 1. sınğımaq . sinğmək . sinmək . tutmaq. qapmaq. - qara boya hər çeşit ışığı sınar : qapar. 1. sınğımaq . sinğmək . sinmək . bürünmək. qərq olmaq. - dağlar alaqan ışığa sınğmışdı . . 1. sınmaq . içinə hopmaq , keçmək. içmək. - suyu səp sinər yerə, sözüvü qıl sığar yerə. 1. sınmaq . xaşlanmaq. həlim salmaq. 1. sınmaq . nərsənin gərəkli duruma gəlməsi. qəvama gəlmək. - sınık yoğur: acımış qabarmış xəmir. - sınık yoğurdan pişirilən çörək ürəyə düşməz. 1. sınmaq . sınğımaq . qırılmaq. 1. sınmaq . sınğımaq . yenilmək. məğlub olmaq.
- quma sınan suya tay (su kimi) : 1. səssiz səmirsiz. qıpışlıq. xamuşluq. - quma sınan su kimi dinməz söləməz qaldı. 1. boşuna. asısız. karsız. faydasız. - qazandığı para, quma sınan suya tay gedir.
sınınmaq 1. sınğılmaq. sininmək. həmdərdlik, həmdillik edmək. 1. sınğınmaq. sinğinmək. sininmək. salqınmaq. toxdanmaq. istirahət edmək. - çox yorqunsuz, bir az salqının . 1. sınmaq . sıyınmaq . sıyanmaq . sıyınmaq . sıyanmaq . oxşanmaq . nərsənin sayağın, sıyağın tutunan kimi görünmək, meyillənmək.
sınıq sınığ . 1. qırıq. çat. çatlaq. 1. sındığ . sındı, qayçı ağzı, artığı. qıraza. qurazə. 1. sınam. imtahan. azimayiş. - utqorlar sınığını toxduruş : atom quralları, nüvə silahlar yarışması durdurma. 1. sınlı . sinik . sinli . qanıqlı. gözü tox. salığ. salğın. salğun. qane'. - zənginlərə görə yoxsullar sınığlı olur. 1. sınlı . sinik . sinli . tutarlı. həcmli. 1. sınlı . sinik . sinli . dözümlü. səbrli. 1. sıxın. dərd. sox. sıx. sağı. > suq. müsibət. matəm. əza. qəm. ənduh.
- sınık yoğur : acımış qabarmış xəmir. - sınık yoğurdan pişirilən çörək ürəyə düşməz.
-sınığ bərtik : sınığ sunuğ . sınığ çırtıq . sınığ pərtik . - sınığ çırtıq idişlər . : qablar.
-sınığ pərtik : sınığ sunuğ . sınığ çırtıq . sınığ bərtik . - sınığ çırtıq idişlər . : qablar.
-sınıq ox, çalıq yay: xəli' silah olmuş.
-sınığ çırtıq : sınığ sunuğ . sınığ pərtik . sınığ bərtik . - sınığ çırtıq idişlər . : qablar.
-sınığ qırıqları sarmaq, bağlamaq : sınıqlamaq.
-sınığ sunuğ : sınığ çırtıq . sınığ pərtik . sınığ bərtik . - sınığ çırtıq idişlər . : qablar.
sınıqını - utqorlar sınığını toxduruş : (sınığ : sınam. imtahan. azimayiş). atom quralları, nüvə silahlar yarışması durdurma.
sınıqlamaq sınığ qırıqları sarmaq, bağlamaq.
sınıqlıq sınığlıq . sıxınlıq. soxluq. sıxlıq. sağılıq. suqvarlıq.
sınıqmaq sınığmaq . arığmaq. lağırmaq. (arığ > lağır > lağər (fars)} arığlamaq. ərğirmək.
sınıqsalqaq sınığsalxaq . saysökər.
sınır 1. sıyın . sığın . suyun. ötgə. qılıq. qılınğ. xuy. əxlaq. məzac. təb'. karakter. tembir. 1. e'tidal. 1. qoş. ruh. rəvan. ruhi, rəvani durum. 1. sinsir. sıxıcı, dişsiz edici nərsə. 1. sırmıq. çırmıq. çımrıq. kiriş. kas teli. . 1. sınğır . sinğir . əsəb. ə'sab. əsəb dizgəsi , hörçünü, bağdağı, sistimi. 1. sınğır . sinğir . pey. 1. əsəb. -nərsədə oluşan sınır ( əsəb) damarlarına oxşar iz, izlər: saçar <> sağar. saçağ <> sağac. sığıc. sığır. 1. sezi. sezu. sezgi. seziş. sızı. sızu. sızqı. sızış. sıpqı. sıpqu. sıpqış. əsəb. 1. siçi. çevrə. hudud. 1. sinir . çaba. tutu. qeyrət. cürət. taqət. (güc. qudrət. təvan)
- ölümdən qorxmaz ya sınır tanımır, ya danır .
-bir yerin çevrəsinə sınır kimi çəkilən enli taxda : sək. səkə.
- düz cızqı doğrultusuna, gözün alabiləcəyi sınır içindəki sərik, mənzərə, yer, toprağ : göz önündə, düz cızqıda bulunan, gözün alabiləcəyi. sıyrım. sıyırım. sıyırdım. (nərsənin uzunlaması).
-qorxulu yerlərdə, nərsədən çəkinmək, qorunmaq üçün qoyulan, çəkilən sınır, qorxuluq : sakınduruq. saxlac.
sınıran sınğıran . sınğdıran . sındıran . sinğirən . sinirən . sindirən . (sındırıvcan. sındırıvğan. sindirivcən. sindirivcən). 1. hirsləndirən. əsəbani edən. 1. çəkən. çəkici. cəzb edən. cazib. 1. ölütən. öldürən. öldürücü. (koşəndə). 1. (> səngin (fars)}. ağır, güc gələn. - çox əmək sınğıran iş: çox güc aparan iş. 1. qurudan. 1. toster.
sınırı -bir sınırı aşmaq : qıymaq. siymək. siğmək.
sınırın -bir nəyin çəkin , sınırın aşmaq: qudurmaq.
sınırlama qıslama. qıtlama. kəsləmə. sınırlama. azaltma.
sınırlı 1. sıpıvğan. sıpqır. sezigir. sezüvğan. sezivgən. sızığır. sızğır. sızıvğan. əsəbli. 1. siçili. çevrəli. hududlu.
- bildiklərin sınırlı, bilməzlərin sınırsız.
sınırlıq sınar. sınırda qoyulan iz, əngəl, nərsə.
sınırsamaq yenilmək.
sınırsız - bildiklərin sınırlı, bilməzlərin sınırsız.
sınırta -sınırda qoyulan iz, əngəl, nərsə : sınar. sınırlıq.
sınısırmaq sartınmaq. sısınmaq . sesinmək. səsinmək. sıysınmaq. səvsinmək. sevsinmək . səvsinirmək. sevsinirmək . sansırmaq. sanısırmaq. nərsiyə, bir yana əğinmək, yenilmək, düşnülmək, üz tutmaq, qəsd edmək, meyillənmək, təmayül göstərmək. - bizim yeyib içib yatmağa çox sesinir . - göz könül öğrəşsə qana , əl yuşaqlığa savsıramaz . (yuşaqlığa: yumşaqlığa ). - o uşağı vurğalı sesindi . - yavaş yavaş gedməyə sesinir . - havalar soyuğa səvsənimiş artıq. - hirsindən vurmağa, əl açmağa sevsindi. - könlün nəyə sansırır. - oyuna (qumara) haçandan səvsindiz: meyilləndiz. - bu sansırışın (bu təmayülün, meyillənişin) əlindən cana doydum: .
sınış 1. . sınaş . təktüş. təktük. çəktüş. çəktük. bazrəslik. müfəttişlik. 1. . sınavış . dəniş. əktiş. təcrübi. 1. . sınğış . (sındaş ) təhlif. həmpeyman. yarğaş. mö'təlif. müttəfiq. 1. . siniş lətafət. məlahət. 1. sınğış . sinğiş. siniş. savağ. sovağ. iş arasında qılınan aralıq. çatığ. tənəffüs. istirahət. - çatığ almaq : azacığ dincəlmək. yorqunluğun almaq. - çatığ vermək : azacığ dincəltmək. yorqunluğun aldırmaq. 1. sınıb. səkət. səkit. səkirt. səkrək. (< səkmək : axsamaq) iflas. məfluct. 1. siniş . arxa. yarqa. keyfiyyət. (# sanış : kəmmiyyət) .
sınışınmaq sinişinmək . sınğışınmaq . sınşınmaq . sinişinmək . sinşinmək .
sınışlı 1. . sinişli . yaxışlı. uyquşlu. cana yatışlı. 1. sınışlı . sınğışlı . sınğışımlı . sınşımlı . sinişli . sinşimli . cana yatan. qanı isti. isti qanlı. söy söhbətli, otur durumlu kişi. elsevər. yovşan. xoşagəlim. sığışlı. sıyışlı. çəkici. duyarlı. sıyaz. siyəz. sıysağ. siysək. əris. sosyal. ictimai. maaşirətli. ünsiyyətli. simpatik. cəzzab. atifəli. rəhim. şəfiq. həssas. ləziz. mulayimül məzac. dilsuz. qəmxar .
sınışmaq sinişmək . sınğışmaq . sınşınmaq . sinişmək . sinşinmək . 1. yumşanmaq. ərinmək. ərginmək. mulayimül məzac olmaq. şəfiqləşmək. 1. lətafət, məlahət qazanmaq. 1. canına yatmaq. qanı istinmək. isti qanlılaşmaq. söyləşmək. söy söhbətləşmək. 1. yovşanmaq. sosyallaşmaq. ictimailəşmək. 1. maaşirət, ünsiyyət qazanmaq. 1. simpatikləşmək. cəzzablaşmaq. 1. duyarlaşmaq. sıyızlaşmaq. siyizləşmək. 1. həssaslaşmaq. 1. ləzzət almaq.
sınışmaq sinişmək. yaxışmaq. uyqun gəlmək. cana yatmaq. - bu sözə sizə sınışmazki . - qırmzı sənə sınışır .
sınıştırılmaq sınışdırılmaq . sinişdirilmək . sınğış dırıl maq . sınşın dırıl maq . sinşindirilmək .
sınıştırmaq sınışdırmaq . sınğışdırmaq . sınşındırmaq . sinişdirmək . sinşindirmək .
sınıtmaq 1. . sınğılamaq . sınqalamaq . sınalamaq . sınlamaq . sınamaq . incələyib çözələmək, gözələmək. diqqət yetirib düşünmək. - işin ilkin sonun sınğıla . 1. . sıynıtmaq . sıynıtmaq . sıyınıtmaq . sıyanıtmaq . oxşatmaq . bir nəyi nərsə sayağın, sıyağın tutmuş kimi görsətmək. 1. sınğıtmaq. sinğitmək. sinitmək. salqınlatmaq. toxdatmaq. istirahət vermək. 1. sıymaq . üzmək. qırmaq. yaralamaq. dağlamaq. - ürəyin sıydı . 1. sınğıtmaq. sıynıtmaq. sindirmək. təltif, mehribanlıq edmək.
sınlama sayğı. sayma. çəkləmək. yoxlama. sərmələmə. baxlama. gözləmə.
sınlamaq sınğılamaq . sınqalamaq . sınalamaq . sınıtmaq . sınamaq . incələyib çözələmək, gözələmək. diqqət yetirib düşünmək. - işin ilkin sonun sınğıla . - .
sınlanmaq sinlənmək. qınlanmaq. dinlənmək. tinlənmək. cimlənmək.
sınlı 1. sınığ . sinik . sinli . qanıqlı. gözü tox. salığ. salğın. salğun. qane'. - zənginlərə görə yoxsullar sınığlı olur. 1. sınığ . sinik . sinli . tutarlı. həcmli. 1. sınığ . sinik . sinli . dözümlü. səbrli. 1. sikkəli. çapalı. sallı. silli. bitimli. əndamlı. - sikkəli toprağ.
sınlıq 1. sınlığ . sındığ . çətir. 1. pozqunluq. yenilmə. iflas. -sınlığa, məflucdə, yenilməyə, məğlubiyyətə, pozqunluğa uğraşan, iflas olunan yer : sındırğı.
sınlıqa sınlığa. yenilməyə. pozqunluğa. -sınlığa, məflucdə, yenilməyə, məğlubiyyətə, pozqunluğa uğraşan, iflas olunan yer : sındırğı.
sınmaq 1. inmək . enmək . azalmaq. düşmək. 1. pozulmaq. 1. qırılmaq. düşmək. ölmək. - qonşumuz heçinə sındı . - qaynağı sındı : qaynamadan düşdü. 1. düşmək. rədd olmaq. - ikinci sınada sındı . 1. kötüləşmək. fənalaşmaq. durumu pozulmaq. hafiflənmək. alçanmaq. qırılmaq. mahvetmək. vazgeçmek. feragat etmek. 1. içinə hopmaq, keçmək. içmək. - suyu səp sinər yerə, sözüvü qıl sığar yerə. 1. xaşlanmaq. həlim salmaq. 1. nərsənin gərəkli duruma gəlməsi. qəvama gəlmək. - sınık yoğur: acımış qabarmış xəmir. - sınık yoğurdan pişirilən çörək ürəyə düşməz. 1. sınımaq . sınğımaq . qırılmaq. 1. sınımaq . sınğımaq . yenilmək. məğlub olmaq. 1. . sıyınmaq . sıyanmaq . sınınmaq . sıyınmaq . sıyanmaq . oxşanmaq . nərsənin sayağın, sıyağın tutunan kimi görünmək, meyillənmək. 1. sımaq . sıymaq . sıyamaq . sıyınmaq . sıyanmaq . oxşamaq . nərsənin sayağın, sıyağın tutmaq. - ona sımağa çox çalışdı, amma olmadı. - özün atasına sıydırır . 1. sınqılamaq . sınqılmaq . sınğmaq . qırılmaq.
- boyun sınmaq : boyun əğmək. tabe' olmaq.
sınmatan - dal qırılmadan camı sınmadan , can yerindəkən, bilək dəğərin.
sınnanmış sınanmış. sınalğan. sınamal. sınaşda. sıncalğan. sıncamal. sıncaşda. əkittinmiş. təcrübə, azimayiş olunmuş.
sınq sınğ . sın . sinğ . sin . çınğ . çinğ . çin . çıl . çil . {tınğ . dınğ . başına artırıldığı sözə teyxalıq, doluluq anlamı artırır. - sun sulağ: sim sulağ: cim cilağ. - çünğ dolu göl : tambalab (ləm bə ləb) dolu olan, dom dolu göl. - çin dolu kişi : çox bilgili adam.
- çonğ söz : əsil söz. - çonğ çin : həqiqətin özü. əsli həqiqət. - çinğ çini : çin çini : dop doğrusu. lap həqiqəti. - simsıyığ : sıyğa. teyxa. sirf. sərə}.
sınqa sınğa . sına. kontrol. - sınadan keçirmək : kontrol edmək.
sınqac sınğac . (< sınmaq ). çanqıl. kiçik, qırıq daş. kiçik alma çeşiti.
sınqalamaq sınğılamaq . sınalamaq . sınıtmaq . sınlamaq . sınamaq . incələyib çözələmək, gözələmək. diqqət yetirib düşünmək. - işin ilkin sonun sınğıla . - .
sınqallıq sınğallıq . sanğallıq. sanallıq. sınallıq. sınaclıq. sınaşlıq. tanğalıq. tanığlıq. tanğallıq. tanallıq. tansalıq. tanşalıq > aşnalıq (> aşinayi (fars). aqahlıq.
sınqalmaq sınğalmaq . sınalmaq. kontrol olmaq. - sınadan keçirmək : kontrol edmək.
sınqamaq sınğamaq . 1. sağlamaq. kontrol edmək. - işlər saxlayan yoxudu . 1. seyxəşmək. seyrəşmək. yerləşmək.
sınqaq sınğaq . 1. sındağ . singək . səngək . sininə, içinə dək pişib, xasa, quru, qızarmış (kəbabi, birişdə) çörək, yeralma. çağıldaq. - səngək çörək . 1. sınaq . (> səngək (fars)}. 1. dolu. 1. çanqıl.
sınqar 1. tək. bir. yalnız. - sınqar ayağı üsdə durdu. - sınqar qol: bir qol. 1. tək sayılı. 1. müfrəd. . 1. sınğar . sinək . eanə, fond, amortisman sandığı. 1. sınğar . sinək . çuxur, havza. bataqlıq. 1. sınğar . sinək . çalaz. çanağ. batığ. lavabo. (dəsşuy. zərfşuy). 1. sınğar . sinək . kəriz. 1. . sınğar . singər . sanı. sanu. sanığ. qiyas. muqayisə. 1. sınğar . sınar . sinsar . sınsar . soğun. sığın. (soxun) qohum. əqrəba. evlənmə yolu ilə doğmalıq. səbəbi qohum. nisbət. -bir törəli sinsarımda yoxdu.
sınqarlıq sınğarlıq . sınarlıq . sinsarlıq . sınsarlıq . sığınlıq. soğunluq. (soxurluq) qohumluq. əqrəbalıq. səbəbi, nisbəti qohumluq.
sınqarmaq sınğarmaq . singirmək . 1. quşanmaq. qurşanmaq. 1. özünü yerləşdirmək, toxdatmaq, rahatlamaq. 1. difa' durumu tutmaq.
sınqatmaq sınğatmaq . singətmək . sanğımaq. sanığmaq. qiyas, muqayisə edmək.
sınqaymaq sırqaymaq . sıntaymaq . olduğu yerdə cummaq, qurumaq, donmaq. səs səmiri kəsilmək.
sınqı sınğı . 1. çınğı . öc. kin. - sınğısın çıxarmaq: öcün almaq. 1. sındı. bucaq. burcaq. açı. quşə. zaviyə. döngə.
sınqıl 1. cınqıl . balaca bacı. - qeyin sınqıl : bala baldız. - əçə sınqıl : yekə kiçik bacı. 1. . sınğıl . içə doğru bükük, əğri. - sınğıl sınğıl yerimək : belin büküb yerimək. 1. . sinqıl . rəmz. gizli simgə, siqnal, sinyal, imək, işarə, haçar. 1. sınğıl . səmimi. 1. sınğıl . sınıl . səmimi. sincir. sinsir. tutşı. tutşu. tuştu. tuşca. dosca. yardağ. yartay. sıcağ. isti. ılığ. ısnığ. (lətif) mehriban. sevrək. söyrək. sövrək. söyəl. sövəl. süyəl. süvəl. (xudumani. mə'luf. utufətli) .
sınqılamaq 1. . sınğılamaq . sınqalamaq . sınalamaq . sınıtmaq . sınlamaq . sınamaq . incələyib çözələmək, gözələmək. diqqət yetirib düşünmək. - işin ilkin sonun sınğıla . 1. sınqılmaq . sınğmaq . sınmaq . qırılmaq. 1. sınğılamaq . sığınğırlamaq . sığqırlamaq . səngər, təpə, yığın, kümə, koma oluşdurmaq.
sınqılmaq sınğılmaq . 1. sınğırmaq . hıncqırmaq. için çəkmək. 1. sınınmaq. sininmək. həmdərdlik, həmdillik edmək. 1. sınqılamaq . sınğmaq . sınmaq . qırılmaq. 1. sınğılmaq . sınılmaq . sinilmək . sinğinmək . sımılmaq . qısılıb gizlənmək, əkilmək. - yağış savuşunca, daş dibinə sınıl .
sınqımaq sınğımaq . 1. sınımaq . sinğmək . sinmək . çəkmək. cəzb edmək. özünə, içinə çəkmək. 1. sınımaq . sinğmək . sinmək . əzbərləmək. 1. sınımaq . sinğmək . sinmək . tutmaq. qapmaq. - qara boya hər çeşit ışığı sınar : qapar. 1. sınımaq . sinğmək . sinmək . bürünmək. qərq olmaq. - dağlar alaqan ışığa sınğmışdı . 1. sınmaq . sınımaq . 1. qırılmaq. 1. yenilmək. məğlub olmaq. 1. singimək . səngimək . yingimək . yengimək . səknimək . səynimək . seyğəşmək . seyrəşmək . sinmək . dinmək . yinmək . yenmək . dingimək . yavaşımaq. sakinmək. sakitləşmək. sovlaşmaq. solvaşmaq. salvaşmaq. savlaşmaq. səlvişmək. sərvişmək. (# minmək : mingimək . qalxmaq. coşmaq). - bir gün minən , bir gün sinər . - yağış sinmək bilmir.
- quma sınan suya tay (su kimi) : 1. səssiz səmirsiz. qıpışlıq. xamuşluq. - quma sınan su kimi dinməz söləməz qaldı. 1. boşuna. asısız. karsız. faydasız. - qazandığı para, quma sınan suya tay gedir.
sınqın sınğın . 1. saçın. səlpik. sölpük. soluğ. saçğın. ayqaş uyqaş. ayaş uyaş. pərişan. julidə 1. saçıq. dağınıq. ayqaş uyqaş. ayaş uyaş. pərişan.
Dostları ilə paylaş: