Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

yoğan . fil.

yoğaş bulmaq . çox yumuşaq, sevimli, mehriban görmək.

yoğlamaq . ehsan vermək.

yoğluq . uyluq. qol bud. nərsənin ən dayanlı, yoğun, qalın yeri.

yoğmaq . 1.yoluğmaq. keçmək. - bu iğ (kəsəl) ölkəyə yoğdu. 1.bələşmək. sürtüşmək. (aludə olmaq). - paltarım yağa yoğdu. - başıqa (yara çözməyi. yara) yağ yoğ. 1. yaxınlaşmaq. onun gəlməsi yoğdu. - bir ona yoğma. 1.ləms edmək. - əllərimiz yoğuşdu.

yoğmaq . yoğuqmaq. bulaşmaq. bələşmək. sürülümək. çalbışmaq. (çaplaşmaq. yaplaşmaq). (kəsiflənmək). - əlləri qana yoğuqmuş.

yoğratmaq . yüklətmək. çoxaltmaq. (# yoxratmaq: məhv edmək). - biri mal davarın yoğratır, həmdə biri var yoxunu yoxratır.

yoğrum . yoğur, xəmir yapma. - bir yoğrum un.

yoğruşmaq . qutruşmaq. şadlıq edmək. həzz, ləzzət aparmaq.

yoğşacağ . yoğşacağ. yapışacağ. xoş (xoşa) gələcək.

yoğunmaq . yoğuşmaq. alışmaq. uyğuşmaq. - yeni toprağa yoğuşmaq güc.

yoğuq . qoğuq. (ğəltanidə). dağdan quğulub, dığırlanıb düşən daş.

yoğurt çalmaq . səssiz səmirsiz, dinmədən dinlənmək.

yoğurtmaq . yağurtmaq. yoğunlatmaq. yumarlatmaq. hamarlatmaq. (# oğurtmaq: doğurtmaq: xırdatmaq).

yoğuş . 1.ehsan. 1.dəstgiri. maazidət. 1.xələt. - yoğuşlu gəlin, güveyi yavaş bulur: xələtli gəlin kürəkəni yumşaq, əxlaqlı görür, bulur.

yoğuşan . yoğşan. yapışan. - yoğşan iş gör, oxşasın görəni, görənləri.

yol çıxmaq . səfər, musafirət qabağa çıxmaq, üz vermək.

yol qara, çevrən qara, gediş qara, gəliş qara, durmuş qara, çökmüş qara, gələn qara, gedən qara. baxış qara. görüş qara.

yol salan . yol düzəldən.

yol salma . yol düzəltmə.

yol saymaq . 1.incəliklə araşdırmaq. 1. intiqad edmək.

yola . - yola daşı: yol arası dinlənmə, oturma üçün qoyulan dikəl, oturacaq.

yola . 1. şayiptə. 1. rəva.

yola . yana. tərəfə. - evyola: evə tərəf. - buyola: bu yana.

yolaçlamaq . yola salmaq. iqdam edmək.

yolağ . məcra. məsir. tərə (sulağ: novdan). kanal. çanal. şəbəkə. (tilviziyon kanalı). xətti məşy. şiyar. rədə. nərsə üzərində uzunasına açılan iv.

yolamamaq . yonamamaq. onamamaq. olamamaq. olanmamaq. yollanamamaq. düzənilməmək. qoyunulmamaq. yapamamaq. edəməmək. edləməmək. edinəməmək. - kitabsız olamam.

yolamaq . yonamaq. onamaq. olamaq. olatmaq. nərsənin artığ əsgiyin gidərib yola, düzənə qoymaq. imkan yaratmaq.

yolaq . bulaq.

yolaq . yolağ. 1. aralı olan iki tikədə bir birininə keçib gəlmə üçün, aralarındaki yerdən alınan, çəkilən yol. 1. yol yol. rah rah.

yolaq . zolaq. 1. bulaq. kiçik su axıntısı. kiçik arx. - axdırar gözüm yolağ: göz yaşım bulağ tək axır. 1. qoğaq. dar, güdə, cürə yol. (> kurə rah). 1. yolağlı olan. yol yol. rah rah. xət xətli. - yolağ barçın (parça).

yolaqlanmaq . bulaqlanmaq. (çeşməzarlanmaq). - suluq olsa qara topraq yolaqlanar.

yolaqlı . bulaqlı.

yolar . 1. yular. ovsar. qılov. cilov. mahar. 1. maqqab.

yolatmaq . 1.yoldatmaq. qılavutmaq. qılovlamaq. cilovlatmaq. yola qoymaq. 1.yol vermək.

yolcamaq . yalcamaq. yılcamaq. yencəmək. cızmaq. cizmək. xiraşlamaq. - daş ayağım yolcadı.

yolcaq . 1.hamar. 1.dözümlü. çəkimli. 1. yolacaq. yumşaq. üzü yola. ətrək. həlim.

yolçu . yolalçı. yolalıçı. musafir.

yoldan . yol üstü. - yoldan tanışlıq: yol üstü tanışlıq. yolda tanış olan.

yoldaş ilə, yol daşı . tək yola çıxma.

yoldaş tutdun, daşına bax, qaşına yox, iş tutdun başına bax, başına yox, aşda yedin, dadana baxıb, verənə bax.

yoldurmaq . nərsəni birindən güclə, dirənclə istəmək, sorğatmaq, qoparmaq, almaq, qaldırmaq. -o nərsə yoldumadan itilib gedməz.

yolğımaq . yolğımaq. yoluğmaq. qurban, fəda olmaq. - buda sizin yoluza yolığdı. - özün yoluğdı ona: canın qurban etdi ona.

yolğu . ülgüc. qıray.

yollanmaq . yollanmaq. həmrahlıq edmək.

yolluca . qaydalı usullu.

yolmaq . - bulunğ yolmaq . bulunğ yolunmaq. əsiri, dusdağı bıraqmaq.
- arvad yolundu: arvad aşın yoldu: başın açmaq. arvad kəbinin bıraxıb boşandı, canın qurtardı.
yodurtmaq: azad edmək.

yolnuş . qurtuluş. rəhayi.

yolnuşmaq . dartışmaq. birbirin yolmaq., datmaq.

yolqaçı .yolğaçı. yolğac. yolçu. uzaq görən. alqar (al + qaramaq: uzağı, ilərni görmək).
بعيد النظر\ واسع الخيال\ ثاقب النظر\ حكيم الرأي rovşənbin\ durbin\ tizbin\ durəndiş.

yolqıra . yol üstü. - düşsə sənə yolqra, oyqut onu oyqura.

yolqoğan . 1. oportünist. fürsəttələb. 1. yel, külək dalğısı, hizbi, partısı.

yolqun .yolğun. kəsgin. məhrum. misgin. müstəmənd. fəqir. naçar. dərmandə. naümid. şanssız. nakam. mə'yus. bədbəxt. şurvəxt. bəd iqbal. mütəəssir. mütəəsif.
z yolğur .üzgür. mütəəssif edici. təəssüf verici. əsəfnak.

yolqut . yürgüt. salqıt. 1. görgü. yarıt. ədəb. tərbiyə. 1. sırış. sırğış. uslub. yol. biçəm. rəviş. şivə. tərz. - kəsəldən qorunmağın ən qolay sırğışı arassaçılığdır.

yolşuq . yoluşlu. 1.xətli. 1. xətkeşlik.
- yoluşlu kağaz: xətli kağaz.

yolsuz yolçu yolda qalar, könəz kişi sevgidən qalar.

yolsuz . əxlasız. pozuq. çorman. korman.

yolsuz . məssəbsiz. dinsiz. azqın. mürtəd.

yolu daşlı, qara qaşlı, özü yaşlı, gözü yaşlı

yoluc . xətkeş.

yoluğ ölük . əsgi püsgü. kövən kövəz.

yoluğ . qurbarnlıq. fəda. - min kişi yoluğ olub özünə (onun ruhuna), veriblər özün (ruhun) onun gözünə (yoluna. yolunda). - bu olsun yoluğ yoluna.

yoluğ . yolağ. sorağ. sorat. açaz. açat. icazə.

yoluğ . yoluğ. fırığ. fılığ. çəkilib yolunaraq bütün çıxarılan dəri.

yoluğmaq . izləmək. sürgüləmək. - onun uyu yoluğma: onun dalıcan gedmə.

yoluğun nəyi var ki ölüğə verə. .

yolum . mə'bər.

yolumaq . yolunmaq. bir durumdan güclə qaçmaq. (bir gücdən, bağdan) qurtulmaq. azad olmaq.

yolunmaq . bənddən qurtulmaq.

yoluq . girifdalıq.

yoluq . qayib.

yoluq . yolqa. 1. göstəriş. rahnəma. 1. yolçu. qocaş. qılavuz. kosaman. kösəmən. gözəmən. qapran. aparan. burqan. sükançı. nərsəni yönətən kimsə.
- qıçı yoluq: duruma uyqun olmayan, geri qalmış, sapıq qılavuzluq. qılavuzçu.

yoluqdurmaq . açatmaq. açatımaq. yol, icazə vermək. sorlatmaq. soratlamaq.

yoluqmaq . düçar, vırqın olmaq. vırqınmaq. düşəkmək. - pis ağrıya yoluqduq.

yoluqmaq . yoluğmaq. yolğunmaq. yol üstü tuşlanmaq, raslanmaq. - açıq tükana yoluğsan çörək al.

yoluqşmaq . düçar, vırqın oluşmaq. vırqışmaq. düşəkişmək. - birbirinə yoluquşdu.

yoluşmaq . 1. aşınma, köhnəlmə sonucu oluşan yoluqluq, yırıqlıq, şırıqlıq.

yön yos . yön yon. yön don. səri saman.

yön yosuq . qayda yosun. qayda qanun. rəsm o risum.

yön . ön. üz. - bu yönünə bax.

yonac . 1.həqqaq. həkkak. həkk edən. 1.həqqaqlıq qələmi, aracı.

yonaq . yonağ. oyma. həgg. həkg. kəndə. - yonaq yazı: qazılara oluşan yazı. həkqaqlıq olunmuş xət.

yöndərmək . göndərmək. yönətmək. yollamaq.

yönərgə . əkitim. əkiti. əkəti. eğitim. öğrətim. yarqarat. tədarükat.
direktiv. (instruction. ordre. directive. formation). vəsiyyət. tədris. irşad. tə'lim (yarınış). rahnəmayi. amuziş. müqərrər. dəsduri əməl, kar.

yonlamaq . yunutmaq. qırdırmaq. qırıqdırmaq. - davar yonuşu: qoyun keçi yünün yonma çağı.

yonmaq . qırxmaq. - yün yonmaq.

yonmaq . yonamaq. yonatmaq. oymaq. həgg (həkg) edmək. kəndə karlıq edmək. - başıva yona bu sözü. - daşa yonmaq: daşa yazmaq. - suya yonmaq: buza yonmaq: boşuna işləmək.
- su oyulmaz, buz oyular: su yonulmaz, buz yonular: su ilə buz bir öznədən (maddədən yapılsada, durumuna (moqeiyyətinə) görə dəğişik olasılar (imkanlar) əldə olunur. dəğişik biçimin, formun başqa özəllikləridə var.

yonta . conta. sıxışdırılmış iki nərsənin arasında heç bir açıqlıq qalmaması üçün qoyulan incə şırıq, tikə.

yonta . yondaq. onda. ondaq. usda. çəpər.

yontu . tıraşa. tirşə.

yontuc . yonduc. onduc. dülgər dəzgahı.

yopulğan . 1.yopur, gözəl qoxu saçan. 1.yopur. mərhəm.

yoqalmaq . yoğalmaq. yoxalmaq: ölmək. tükənmək. bitmək. savılmaq. ərinmək. ərginmək. nabud, məhv, nist olmaq.

yoqalqan . yoxalqan. itgən. itən. itik.

yoqan . yoğan. oğan. yuğan. uğan. tanrı. allah.

yoqan . yoğan. yoğadan. yoxan. yoxadan. ölətən. tükətən. tökətən. bitidən. bitirən.

yoqana . yoxana. yoxna. 1. üzsüz süd. 1. az dəğərli. 1. yoğursıq. yoğurqıt. oğursıq. yoğurqıt. az südlü, qazanclı. 1. yavan. dadsız, duzsuz olan. 1. zibil, pislik qabı. 1. oxana. oxna. süzgə. sıcqa. sıvınc. qarurə. sidik, südük atma qabı.

yoqaq . - qoldaçıya (dilənçiyə) min yoğaq. barça belə ver dayaq: dilənçiyə min girdəkan boşluyam, üstəlikdə bir dəğənəklə vurmalıyam ki birdə geri dönməsin.

yoqaq . yoğaq. yuvaq. girdəkan. cəviz.

yoqatım . yoğatım. yoxatım. tökətim. aşış. yeyiş. istehlak.

yoqava . yoxava. yuxav. çox yumuşaq. məxmər.

yoqevli . yoxevli. evsiz.

yoqlamaq . yoxlamaq < toxlamaq. toxunmaq. dəğmək. görüşmək.
yoxluş < toxluş. dəğiş. görüş. mulaqat. vizit.

yoqlamaq . yoxlamaq. 1. əllə incələmək. saylamaq. kovlamaq. kovalamaq. - heç bir nəyin yoxlamadan alıb getdi. 1. gözdən keçirmək. maayinə, müayinə edmək. 1. görüşmək. ziyarət edmək. - yeddidə üç kərə yoxlayır. 1. durumu bəlləmək, anlamağa çalışmaq. - nə olub olmadığın yoxlayın. 1. ağız aramaq. savlaşmaq. sorağlaşmaq. sorğalaşmaq. xəbərləşmək. - kimdən bu sözləri yoxladın. - ilk axşamdan yoxlamağa el içinə, küçələrə casutlar saldı. 1. bəlli bəlirsiz, yüngülcə dəğmək, toxunmaq. - bu gün təprəm üç kərə yoxladı. - bu bir keçəri yoxlamadı, kəsin sınavlar ilərdədir.

yoqmac . yoğmac. oğmac. ovmac. undan yapılan şorba.

yoqrın . yoğrın. kasa. hər girdə nərsə. - yemək dadı duz olsada, yoğrun yeyilməz.

yoqruq . yoğruq. yoğurma. ovma. oğma. masaj.

yoqulamaq . yoğulamaq. qoğulamaq. dığırlatmaq. (ğəltandən). - bu daşları ayağınla qoğula qırağa.

yoqunluq . yoğunluq. öğünsüzlük. tərbiyəsizlik. (#yoğurluq: tərbiyəlilik. müəddəblik).

yoqunmaq . yoğunmaq. yoğlunmaq. 1. hamilə 1. bəslənmək.

yoqunmaq . yoxunmaq. yaxınmaq. toxunmaq. bərxurd, mültəfit olmaq.

yoqur . yoğur. 1. müstəhcən. 1. qusur.

yoqur . yoğur. oğur. yoruğ. qaçaq. örtülü, gizli iş.

yoqurcın . yoğurcın. yoğırcın. çağa. çala. qoyas. acra. maya.

yoqurmaq . yoğurmaq. ovmaq. ovalamaq. ovuşdurmaq. oğmaq. oğalamaq. oğuşdurmaq.

yoqurmaq . yoğurmaq. qatıb sıxışdırmaq.

yoqurquc . yoğurğuc. vərdənə.

yoquş . yoğuş. sürək. daraq. darlağ. dərlək. dərik. pırojə. bərnamə.

yorcı . yerci. 1.qılavuz. usda yolçu. bir konunun usdası. 1.rahnəma.

yörəq . yörək. yürək. yerək. 1. yozağ. pırosə. rəvənd. pırosedür. - işləri yörəki.

yorğa yügrə . yol yaxcı yeriyib çapan.

yörgəşmək . dağılmaq. pəxş olmaq. (pərakəndə olmaq).

yörgətmək . hörgətmək. burğatmaq. dolamaq. - badağa hörgətmək: patava bağlamaq. {badağa (> patava. patabe (_fars). baldağa (baldıra) dolanan bez}.

yorıq . 1. axar. cərəyan. - çayın iti yorığına düşdük. 1. təpiş. təpriş. təviş. tavuş. rəftar. hərəkət. - kötü yorıq. - iyi yorıq. - nə gözəl yorıqlı qız.

yöritə . yörtə. 1. məkan_baki. bir iş, nərsə üçün quşanmış, çapdığlı, təchizatlı yer, iş yeri, quşaq, şərayit. - oxu yöritəsi: oxuma, tədris məkanı. - televizyon yöritəsi: televizyon məkanı. - iş yöritəsi. - istədiyiniz işə yöritə yaratmışıq. 1. uyqun. sizin durumuz bizim işə yörtə değil. - əkimə yöritə yer.

yorma . yoruş. yorum. yoğur. (sınış. siniş). 1. fəlsəfə. 1. hikmət. 1. tə'bir. təfsir.

yormaq . sərmək. tanğıtmaq. tanıtmaq. tanatmaq. ifadə, bəyan, şərh, nəmayan, tə'rif, təmsil edmək.

yormaq . yorıtmaq. sevq edmək.

yormcu . yorcu. sərçi. sərmçi. tanğıtan. tanıtan. tanatan. ifadə, bəyan, şərh, tə'rif edən. nəmayəndə. təmsilçi. dəlil. nəsir.

yorqan . yoğurqan. yapırğan. yapılğı. örtük.

yorqan . yörğən (< hörmək).

yorqan .yorğan. {çulqan. burğan. sarğan. dürgən. burğan. bürgən. hörgən.}.

yorqandan artıq . qaçılsa (keşilsə. sösülsə) ayaq, üşüyür.

yorqaq .yorğaq. örütük. örtük. bulut. bürüküt. - o qalmış qıraqdan uzaq i(çox uzaq), olmasın yorğaq könlünün göyü. - göy üzü yorğaq oldu.

yorqatmaq .yorğatmaq. sarğatmaq. çevğətmək. (çərmətmək). iki nərsəni birbirinə qatıb hörmək, toxumaq, qarışıtmaq. məxlut edmək. - sarğalı saç: rəhli sapla hörülmüş saç. - sarğalı at: quyruğu rəhli sapla hörülmüş at.
yorğası . sarğası. məğlətə.

yorquş .yorğuş. yorğuluş. yarılış. yarğılış. 1. yalğırış. oxşama. yazış. sıvazış. siyləmə. sıylanma. nazlama. 1. yalğırış. dadğılıq. (süycümlük. sevimlilik. şirinlik. mehribanlıq). mulatifət. 1. incəlik. zərafət. siliklik. nəzakət. 1. sıtqıllıq. sitgillik. sədaqət. yaxqınlıq. yaxcanlıq. tutşılıq. tutşuluq. tuştuluq. səmimiyyət. səhubiyyət.

yorta . qaça qaça. - yorta gəlib yorta keçdi.

yortuğ . həmrah. muşayiətçi.

yortun . yorut. festival.

yoru . yolu. noru. nolu. boru. - su yoru. -

yoru . yor. (riyaziyyat). təvan.

yoruğçu . elçi.

yörüngə . 1. iş. pırosə. gediş. - yaş gedişi: yaşam yolu, keçişi. yaşayış. 1. nərsənin oluşundan, qımıldamasından oluşan cızıq, iz, xədd. - ox, top, gəzəgən yörüngəsi. 1. gedib gəlinən, dolaşılan çevrək, məhdudə.

yorunmaq: yortunmaq. yoğrunmaq. doya doya yapmaq. dadını çıxarmaq. zevq almaq. həzz almaq.

yoruq . tə'bir. təfsir. - düş yoruğ: yuxu tə'biri. - söz yoruğu: söz təfsiri, təbyini.

yoruq . xuy. rəfdar. hərəkət.

yörüş . yörə, dövrə bəri dolanma. gəziş. gərdiş.

yorutmaq: yortutmaq. yoğrutmaq. 1. ziyafət vermək, çəkmək. yasıtlamaq. ağırlamaq. 1. əğləndirmək. dad, zevq, həzz vermək.

yoş . yuş > nuş.

yosamıncıq . sevimli cocuq.

yoşlanmaq: yoşlamaq. yuşlanmaq. yuşlamaq > nuşlanmaq. nuş edmək.

yosmaq . yosunmaq. yosnamaq. isnəmək. islənmək. xoşu gəlmək. xoşlamaq. bəğənmək. - hər nə verdim yosmadı.

yoturaq . yortaq. yurtaq. salon.

yovaş . yola. ram.

yovlıc . çox yasuq, yumuşaq.

yovturmaq .
yovdurmaq. yoğdurmaq. dığırlatmaq.

yoxdurtmaq . pozdurmaq. silmək. məhv edmək.

yoxlamaq . raslamaq. tuşlamaq. (bərxurd kərdən). - onu yoxlamamaq üçün yolumu dəğişdim.

yoxsıramaq . yoxsunlamaq. kasıblamaq. yalnaşmaq. fəqirləşmək. ehtiyaca düşmək. möhtac olmaq.

yoxsıratmaq . yoxsunlatmaq. kasıblatmaq. yalnatmaq. fəqirlətmək. ehtiyaca düşürmək. möhtac editmək.

yoxsul . qaçaqsız. yalqın. bitgin. çarasız. beçara. sağalmaz. iyginməz.

yoxsunmaq .

yoxsunmaq . 1. üzsünmək. üzülmək. yazqınmaq. heyifsinmək. mütəəssir, mütəəssif olmaq. - heç nəyə yoxsunma. - yoxsunluqdan yoxsunan. 1. özləmək. özsəmək. - kimi yoxsunursun: kimi özlüyürsün.

yoxuq . silik.

yoxurmaq . yaxurmaq. için, ah çəkmək.

yozan . ozan. 1. oynaqçı oynaçı. şakaçı. 1. gözəl, dadlı sözlü, danışan.

yozanlamaq . ozanlamaq. 1. tasarısız, bədahətən söyləmək. 1. köksüz, dayaqsız danışmaq. özündən qoşmaq, çıxartmaq.

yozunluq . yoxsunluq. düşgünlük. zavallıq.

yuağız . ağzı yufa. ağzı açıq, yırtıq. ağzı göyčәk yüngül, yersiz danışan. söz tutmayan.

yuba . tə'xir.

yubanmaq . yapanmaq. qafil olmaq. gixlənmək.
((ubanmaq . gizlənmək. - məndən ubanar nədən

yubatmaq . yupatmaq. yopatmaq. burbatmaq. dalı salmaq gecikdirtmək. girdələmək. curlamaq. baş qulağ edmək. başdan eləmək. - o işi yupatdi.

yücə . uca. yuxarı. yuxqarı. yuquş. (yücəlmək. ucalmaq. yüksəlmək).
(ucca(sans). udhata (sans). usa_zen. hoş_alman. oki_japon. usa_sinqal. uş_qaelik. hay (high) _ingilis. )

yuğac . yuğac. yuvac. ovac. oğac. yıxac. ovma, oğma maşını. paltar yuğan. paltar maşını.

yügrük . 1.yeyin. iti. itin. tünd. 1. yelkən. şitabəndə.
- yügrük keçdi çağımız. - yügrük gedən yorular.

yügrük . qaçıcı. qoşucu. dəvəndə.

yügrüş . qaçma yarışı.

yuğur yağur . yuğun yağlı.

yügürək . sügürək. yürügək. sürügək. uşağı yerişə alışdırma arabası.

yügürğan . çapar. (piş taz).

yuğurmaq . unutmaq. ötnütmək. - keçənləri yuğur gedsin.

yükəmək . yükləmək.

yükrə . sırt. kürək.

yükrük . yük qoyulan, yığılan, alınan yer. yük ambarı.

yüksük . üksük. üsgük. təpəcik.

yüküc . 1.yük, nərsə sallamaq üçün işlənən arac. - təndirə yüküclə qazan aslar. 1. söküc. ərsin. şişi.

yükünc . yüküş. 1. itaət. ibadət. 1.namaz. - yüküş yükünmək: namaz qılmaq.

yükürmək . yığmaq. birbiğji üsdə yığmaq.

yüküş . yüküc. okuc. öküc. çox. ağır.

yüküş . yüküş. namaz. ibadət. - yüküş edmək: namaz qılmaq.

yüküz . öküz.

yumal . rulo. tuvalet ağızı.

yumalanmaq . yuvarlanmaq. yoğurlanmaq. dığırlanmaq.

yumalatmaq . yuvarlatmaq. yoğurlatmaq. dığırlatmaq.

yumaq . - yuğub daramaq: yuğub arıdlamaq.

yumaq . yuğmaq. arıtmaq. içgərləmək. ışqarlamaq. ışıq saçdırmaq. ifşa, faş edmək.

yumğaq . tumğaq. girdə. müdəvvər.

yumğaqlanmaq . tumğaqlanmaq. girdələnmək. müdəvvərlənmək.

yumğı . tumğı. çox. ağır. yığıq. girən. - yumğı dənğ: yekə, ağır nəsə. - kişi yumğı gələr: çoxlu kişi gələr.
- dünya gözü gen açılar dar görər, yufqa alıb yumğun satar .

yumlaq . yumalaq. qəltək.

yumrulmaq . yığılmaq. bərkinmək. qarqınmaq. qatqınmaq. (# mumrulmaq: mum kimi olmaq. yumşanmaq. salqınmaq. açılmaq. ),

yumruq. .

yumşaq basılır, qatı asılır.

yumşaq . sığ. kövəgə. kövəg. açıq. köfül. kövül. yüngül. kavazaq. kağazaq. ayıl sayıl. düşnüklü. rəvan.

yumur . kor bağırsaq.

yumurlanmaq . nərsə çevrəsinə yığılmaq. öz çevrəsinə yığılmaq.

yumurtanın sarısın bu gün yeyir, ağın yarın.

yumurtmaq . yumuşatmaq. yuvuşatmaq. mulayimlətmək.

yumurtqa yaş . kələm.

yumuş . (< yummaq: bağlamaq). 1.uğraş. məşquliyyət. 1.elçilik. risalət.
yumuşçu . elçi. firişdə.

yumuş . yamış. nərmiş.

yumuşaq dəmir olmaz, unsuz çörək, bezsiz don. .

yumuşoy . optimist.

yumutan . yığan. toplayan.

yumuz . bodur. külə kök. güdə kök.

yunan . φ . φακός. lenz.
α . φακός. lenz.
κ . φακός. lenz.
ό . φακός. lenz.
ς . φακός. lenz.

yundi . yuğuntu. yuma işi.

yunğaq . yuğac. yuğan. çoğan. yumada işlənən öznə. (sabın. fab).

yüngül ayaq . onğul ayaq. ayağlı. udum. qutum. xoş qədəm. mubarək.

yünləmək . yün qırxmaq.

yunmaq . cunmaq. - suda yunmaq: suda cunmaq. çimmək.

yunturmaq . yundurmaq. cundurmaq. cumdurmaq. çimdirmək.

yupqa . yufqa. yuvqa. yıpqa. incə. işgə. - yupqa kölgəli: yupqa sayalı: (kölgəsi yupqa). 1. işgə yapılı. 1. yarı canlı. zayıf. 1. incə könüllü, doğalı, təb'li.

yupqun . xoş qoxulu.

yupruq . yapraq.

yupruq . yuprul. yaprıq. yaprıl. fasid. xərab. viran.

yupuq . yupuş. fayl. puşə.