U. V. G‘afurov, B. E. Mamarahimov, Q. B. Sharipov, F. O. Otaboyev

Mehnat unumdorligi ma’lum ish vaqti birligi mobaynida ishlab chiqarilgan 
mahsulotning miqdori yoki mahsulot birligini ishlab chiqarish uchun 
sarflangan ish vaqti bilan o‘lchanadi.
Mehnat unumdorligining o‘zgarishi tovar 
birligi qiymatining o‘zgarishiga sabab bo‘ladi. Mehnat unumdorligi o‘ssa, tovar 
birligining qiymati kamayadi yoki aksincha, mehnat unumdorligi pasaysa, tovar 
birligining qiymati oshadi.
Mehnat intensivligi ish vaqti birligi mobaynida sarflangan mehnat miqdori 
orqali tavsiflanuvchi ko‘rsatkich hisoblanadi.
Mehnatning intensivligi deganda 
ish vaqti birligi davomida ishchi kuchi sarfi orqali aniqlanuvchi mehnat 
jadalligining darajasi tushuniladi.
Mehnatning jadallik darajasini aniqlashda ish 
kunining davomiyligi yoki bir soat vaqt birligi sifatida qabul qilinadi. Mehnat 
intensivligining oshishi muayyan vaqt davomida ko‘proq qiymat yaratilishiga 
imkon beradi.
 
2. Qiymatning asosiy konsepsiyalari. Qiymatning mehnat nazariyasi
Iqtisodiyot nazariyasi fanida tovar qiymatining negizini nima tashkil qiladi 
degan savolga javob berishda ikki xil yo‘nalish mavjud hamda ular o‘rtasida 
doimiy ravishda tortishuvlar va munozaralar bo‘lib kelmoqda. Biz quyida shu ikki 
xil yo‘nalishdagi nazariyalarning mazmunini o‘quvchiga havola qilamiz. 
Qiymatning mehnat nazariyasi.
Bu nazariyaning asoschilari bo‘lib Uilyam 
Petti, Adam Smit, David Rikardolar hisoblanadi. 
U.Petti – qiymatning mehnat nazariyasining dastlabki asoschisi bo‘lib, u 
qiymatning manbai mehnat hisoblanishini, aynan mehnat sarfi tovar qiymati 
miqdorini belgilab berishini ko‘rsatib o‘tgan. Biroq, U.Petti tovarning iste’mol 
qiymati va qiymati o‘rtasidagi farqni ko‘ra olmagan. U tovarning qiymati faqat 
qimmatbaho metallarni ishlab chiqarishga sarflanuvchi mehnat orqali yaratiladi, 
deb hisoblagan.
A.Smit o‘zining «Xalqlar boyligining tabiati va sabablari to‘g‘risida 
tadqiqotlar» (1776 y.) nomli asarida tovarning iste’mol va almashuv qiymatini 

---

52 
farqlab bergan. U tovar qiymatining yagona manbai bo‘lib moddiy ishlab 
chiqarishning har qanday sohasida sarflangan mehnat hisoblanadi, degan xulosaga 
kelgan. Shu bilan birga, tovar qiymatining miqdorini har qanday mehnat emas, 
balki jamiyat uchun zarur bo‘lgan o‘rtacha mehnat belgilab berishini ko‘rsatib 
o‘tgan. 
D.Rikardo qiymatning yagona mezoni bo‘lib tovar ishlab chiqarishga 
sarflangan hamda ish vaqti sarflari orqali aniqlanuvchi mehnat hisoblanishini 
isbotlab bergan. U tovarning iste’mol qiymati va qiymati o‘rtasidagi farqni aniq 
ko‘rsatib, har qanday ishlab chiqarishda tovarning qiymati sarflangan mehnat 
orqali aniqlanishini ta’kidlagan.
Demak, yuqorida ta’kidlanganimizdek, qiymatning mehnat nazariyasi 
tarafdorlarining fikricha, tovarlarni ayirboshlash ularning qiymati asosida amalga 
oshiriladi. Qiymatning miqdori esa, ijtimoiy zaruriy mehnat sarflari bilan, ya’ni 
ijtimoiy zaruriy ish vaqti bilan o‘lchanadi. 
Qiymatning mehnat nazariyasiga ko‘ra ijtimoiy zarur ish vaqti o‘ziga xos 
ijtimoiy mehnat me’yori rolini o‘ynaydi. Bu me’yor bozorda aniqlanadi va tovar 
ishlab chiqaruvchilar unga amal qilishlari zarurdir. Keragidan ortiqcha mehnat 
sarflari qiymat yaratmaydi, ya’ni jamiyat tomonidan e’tirof etilmaydi, rad etiladi. 
Bozorda muayyan turdagi tovarlarning asosiy massasini ishlab chiqarish uchun 
zarur bo‘lganidan amaldagi ortiqcha mehnat sarflariga hech kim haq to‘lamaydi. 
Qiymatning mehnat nazariyasi tarafdorlari tushuntiradiki, tovar qiymatida 
oddiy mehnat ifodalanadi. Oddiy mehnat deganda maxsus tayyorgarlik talab 
qilmaydigan mehnat tushuniladi. Oddiy mehnat darajasi turli mamlakatlarda va 
turli davrlarda bir xil bo‘lmay, turlicha va o‘zgaruvchan bo‘ladi. Lekin qiymat 
namoyon bo‘ladigan har bir muayyan bozorda (u xoh ichki, xoh tashqi bozor 
bo‘lsin) oddiy mehnat ma’lum bir darajadagi mavjud mehnatdir. U shunday 
boshlang‘ich negizki, malakasi jihatidan unga tenglashtiriladi. Binobarin, 
murakkab va malakali mehnat ko‘paytirilgan oddiy mehnat sifatida namoyon 
bo‘ladi. Murakkab mehnatni oddiy mehnatga tenglashtirish bozorda individual 
sarflarni ijtimoiy zarur sarflariga tenglashtirish bilan birga sodir bo‘ladi.

---

53 
Qiymatning mehnat nazariyasi tarafdorlari tovar ishlab chiqarish sharoitda 
tovar ishlab chiqaruvchilar o‘rtasidagi aloqalarni, ijtimoiy mehnatni taqsimlash va 
rag‘batlantirishni tartibga soluvchi, ob’ektiv qiymat qonunini mavjud bo‘lishini tan 
oladi. Ular fikriga ko‘ra, bu qonunga binoan tovar ishlab chiqarish va ayirboshlash 
ularning qiymati asosida amalga oshiriladi.
Ijtimoiy zaruriy sarflarning yuqorida keltirilgan ta’riflaridan kelib chiqsak, 
qiymat qonuni individual mehnat sarfi ijtimoiy zarur mehnat sarfidan ozroq 
bo‘lgan ishlab chiqaruvchilarni, ya’ni ma’lum vaqt ichida ko‘proq miqdorda 
iste’mol qiymatlarini yaratuvchi yoki yuqoriroq mehnat unumdorligini 
ta’minlaydigan ishlab chiqaruvchilarni rag‘batlantiradi. Qiymat qonuni individual 
mehnat unumdorligi ijtimoiy me’yordagi mehnat unumdorligidan past bo‘lgan 
ishlab chiqaruvchilarni jazolaydi. Bu bilan iqtisodiy sharoitlar tovar ishlab 
chiqaruvchilarning mehnat unumdorligini oshirish yoki boshqa xil tovarlarni ishlab 
chiqarishga o‘tishini rag‘batlantiradi. Aks holda ular bozordan siqib chiqarilish, 
xonavayron bo‘lish xavfi ostida qolishlari mumkin.
Qiymat qonuni tovar ishlab chiqaruvchilarni ularning individual mehnat 
sarflari bilan ijtimoiy zaruriy mehnat sarflari o‘trasidagi farq tovar ishlab 
chiqaruvchilarni tabaqalashtiradi, mehnat va moddiy sarflarni kamaytirishni 
rag‘batlantiradi va mehnatning ishlab chiqarish sohalari bo‘yicha taqsimlanishini 
tartibga solib turadi. Masalan, eng yuksak mehnat unumdorligiga erishgan ishlab 
chiqaruvchilar o‘z tovarlarini ijtimoiy zarur sarflaridan kamroq, lekin ayrim 
individual sarflaridan yuqori narxlarga sotishlari va yuqori foyda olishlari mumkin. 
Lekin ular ish faoliyatining muvaffaqiyati ko‘proq kafolatlangan deb bo‘lmaydi. 
Chunki ular texnik va tashkiliy jihatdan yangiliklarni ishlab chiqarishga o‘z 
vaqtida qo‘llab turmasalar, yuqoriroq samara beradigan ishlab chiqarish usullarini 
qidirib topmasalar, ma’lum vaqtdan so‘ng o‘z ustunliklaridan ajralib qolishlari 
mumkin. 
Qiymat qonunining tartibga solib turuvchi mexanizmi rakobat kurashi 
natijasida bozor narxlarining stixiyali ravishda tebranib turishidan, ularning 

---

54 
ijtimoiy qiymatdan farq qilib turishidan iborat. Tovar narxining ijtimoiy 
qiymatidan chetga chiqish shart-sharoitlari quyidagilardan iborat deb hisoblanadi:
Talab = taklif bo‘lgan holda:
narx = qiymat. 
Talab > taklif
bo‘lgan holda: 
narx > qiymat.
Talab < taklif
bo‘lgan holda: 
narx < qiymat.
SHunday qilib, tovarlar narxining ular qiymatidan farq qilishi tovar ishlab 
chiqaruvchilarning xoxishi bilan sodir bo‘lmay, balki ob’ektiv qiymat qonunining 
kuchi ta’siri ostida bo‘ladi.
Qiymat qonuni resurslarning turli ishlab chiqarish sohalari o‘trasida 
taqsimlanishini tartibga solib turish vazifasini bajarayotganda ham narxlar 
dinamikasi muhim rol o‘ynaydi. Agar u yoki bu aniq tovar ijtimoiy ehtiyojini 
qondirish uchun zarur bo‘lganidan kamroq ishlab chiqarilsa, bu talabning taklifdan 
oshib ketishiga sabab bo‘ladi. Tovar narxi oshib ketadi. Narxlar, shu bilan birga 
daromadlar kamayadi, bu tarmoqdagi ishlab chiqarish resurslari daromad yuqori 
bo‘lgan boshqa tarmoqlarga o‘tib ketadi. Qiymatning mehnat nazariyasi 
modellarida qiymat qonuniga asoslangan ishlab chiqarish nisbatlarini tartibga 
soluvchi bozor mexanizmi ana shunday tavsiflanadi.