Avtokratik rəhbərlik üslubuna malik olan müəllim sinifdə bir növ nağıllarda təsvir olunan padşahları xatırladır. Qəzəbli görünür, sifəti isə heç gülmür. Kinli-qəzəbli baxışlarla sinfi gözdən keçirir, xüsusi əda və hədə-qorxu ilə sözə başlayır. Bu cür rəhbərlik üslubuna malik olan müəllimlər şagirdlərə yalnız obyekt kimi yanaşırlar. Belə müəllimlər həmişə hökmran olmağa çalışırlar. Şagirdlərə öz müstəqil fikirlərini, tənqidi mülahizələrini söyləməyə, təşəbbüslərini həyata keçirməyə qəti imkan vermir. Onlarla ünsiyyət zamanı şagirdlər təşəbbüskarlığı itirirlər. Avtokrat müəllim uşaqlarla əmr və göstərişlərlə, sərəncamla danışır. Heç kimin rəyi, fikri ilə hesablaşmır. Bu cür müəllimlər ünsiyyətdə seçici, qiymətləndirmədə isə subyektiv olurlar. Ona görə də bu cür ünsiyyət üslubu səmərəli xarakter daşıya bilmir.