57
modelning to’rt muhim tomonini ko’rsatish mumkin: 1) sotuvchi yakka, tarmoqning
tengdoshi yo’q, chunki firma yakkayu-yagona; 2) sotiladigan mahsulot juda yuqori
darajada bo’lib, undan yaxshirog’i yoki uning o’rnini bosadigani yo’q (ko’pincha
ba’zi xomashyo va yangi mahsulot ta’minotchilariga xos); 3) monopolist bozorga o’z
hukmini o’tkazadi, bahoni nazorat qiladi, tovarning bozorga kelishini o’z qo’lida
ushlab turadi; 4) monopolist tomonidan raqiblar uchun bozorga kirish yo’li to’la
to’siladi. Bunda uning yagonaligi ish bersa, zaruriyat tug’ilsa, sun’iy to’siqlar ham
ishga solinadi. Ayniqsa bunda patent, litsenziyalardan to’la foydalanish mumkin.
Hozircha shu bilan chegaralanib (chunki quyida yana monopolizmga
qaytamiz), bundan keyingi model — monopollik raqobatni ko’rib chiqaylik. Bunda
tanholik yoki ommaviylik sharoiti hukmron bo’lmay,
bozorda nisbatan ishlab
chiqaruvchilar ko’p bo’ladiyu, lekin ularning tovarlari bir xil bo’lmay, farqlanadi.
Shuning uchun ham ishlab chiqaruvchilar va firmalar minglab bo’lmay, o’nlab bo’lsa
etarli. Sof raqobatda standartli tovarlar yoki bir xil tovarlar bozorga olib chiqilsa,
bunda tabaqalashtirilgan tovarlar olib chiqiladi. Tabaqalashtirish yoki turlilik
mahsulot va xizmatlar sifatiga taalluqli bo’lgani tufashga iste’molchining bularga
munosabati narx-navoga bog’liq bo’lmaydi. Aytaylik,
vinolarning alohida xillari
yoki bir xil turdagi shokolad kabilarni misol keltirish mumkin. Kiyim modalarida
buning o’rni albatta katta. Bunda raqiblarga nisbatan bo’lgan ta’sir va munosabat
faqat baholar orqali bo’lmay, tovar va xizmatlar turliligiga katta e’tibor berish yo’li
bilan ham amalga oshadi hamda bu asosiy tamoyil bo’lib hisoblanadi. Bu modeldagi
bozor, ya’ni monopolli raqobatning muhim xususiyatlaridan yana biri shuki,
tarmoqqa kirish va ma’lum tovar bozorida ishtirok etish oson ko’chadi. Bunday bozor
ishtirokchilari juda yirik ishlab chiqarishga ega bo’lmay, nisbatan katta bo’lmagan
firmalar bo’lib, ularning xarajatlari uchun katta mablag’ talab etilmaydi.
Monopolli raqobatdagi monopollik mazmunini nima belgilaydi,
degan savol
tug’ilishi mumkin. Bunga javoban shuni aytish mumkinki, tovar xillari turliligi, sotuvga
chiqariladigan tovarlarning farqlanishi va o’ziga xos monopol egalikning mavjudligi
bozorda monopol hukmronlikni yuzaga keltiradi. Tovar ishlab chiqaruvchilarning
yagona bo’lmay, yana boshqalarning bo’lishi va tarmoqqa
kirish erkinligi mavjud
bo’lishiga qaramay, o’z tabaqalashgan tovari yoki xizmatiga o’zi baho qo’yish
imkoniga ega bo’ladi. Bundan tashqari bu bozorda mayda va o’rta ishlab
chiqaruvchilar bilan birga yiriklari ham ishtirok etadi. Shuning uchun ham hozirgi
zamon harbiy mamlakatlar bozori tuzilishida shu biz ko’rayotgan monopolli raqobat
ustunlik qiladi.
Keyingi model —
oligopoliya bo’lib, raqobatda ishtirok etuvchilarning
ozchilikni tashkil etishi bilan farqlanadi. Agar bozordagi raqiblar ko’pchilik bo’lmay,
juda ozchilikni tashkil etib, miqdori o’ndan oshmasa, buni oligopoliya deyiladi. Bu
taxminan sof monopoliya va monopolli raqobat o’rtasidagi bozor modelidir. Aytaylik,
AQShdagi avtomobil sanoatida uch
yirik firma hukmronlik qiladi; "Djeneral
motorz", "Ford" va "Krays-ler". YAponiyada ham bir nechta gigantlar mavjud.
Shularga o’xshagan gigantlarning bozordagi hukmronligi oligopoliya mazmuniga ega
bo’ladi.
Oligopollar bir xil yoki tabaqalashtirilgan tovarlar ishlab chiqarishi mumkin.
PDF created with pdfFactory trial version
www.pdffactory.com
58
Bir xillilik ko’pincha xomashyo va yarim fabrikatlar bozoriga xosdir. Aytaylik, ruda,
neft, po’lat, tsement, texnik spirt kabilar. Tabaqalashtirish asosan iste’mol
buyumlariga xosdir. Albatta ozchilikni tashkil etgan firmalarning bir birlari bilan
kelishuvi juda oson. Ular monopol baho, bozorlarni bo’lib olish va raqobatning
boshqa tomonlariga osonlikcha ta’sir etib, uni chegaralay oladilar. Shunday qilib,
oligopoliya sof monopoliyaga yaqinlasha oladi. Tajriba shuni ko’rsatadiki,
oligopol
bozordagi raqobat ishlab chiqarish kontsentratsiyasiga bog’liqdir: ular ko’p bo’lsa,
ya’ni ko’p sonli firmalar mavjud bo’lsa, raqobat ta’siri kuchliroq bo’ladi, agar firmalar
oz sonli bo’lsa, raqobat zaiflashadi, monopollik ustunlik qiladi.
Oligopol bozorning rivojlangan raqobatdan muhim farqi shuki, u baho harakati
bilan bog’langandir. Raqobat bozorida baholar to’xtovsiz va tez-tez o’zgarib tursa,
oligopol bozorda baho juda kam o’zgarib, ancha turg’unlikka ega bo’ladi. Baholarni
etakchi firma bo’lsa, belgilaydi qolganlari uning ketidan ergashadilar.
Shunday qilib, raqobat va monopoliyalar ta’siri ostida bozor modellari turliligi
to’g’risidagi umumiy tu-unchalar bilan tanishib chiqdik. Endi yuqorida
aytganimizdek, sof monopoliyaga qaytib, bahoning shakllanishi va umuman unga
xos ba’zi muhim tomonlarni to’laroq ko’rib chiqaylik. Bunda harakatlar,
baho va
daromadlar o’zgarish chizig’idan foydalanamiz. Sof raqobatli bozor sharoitida
elastik, ya’ni o’zgaruvchan talab mavjud bo’lib, talab chizig’i pirovarddagi daromad
chizig’iga to’g’ri keladi. Monopolistning talab chizig’i tarmoqlar talab chizig’iga
mos keladi, shunga ko’ra u pasayish xususiyatiga ega. Bunda birinchi sotilgan yuqori
bahodagi tovarga nisbatan keyingilarining bahosi pasayib boradi. Daromad ham shu
tarzda bo’ladi.
Ammo shu narsani ham e’tiborga olish kerakki, doimo baho hisobiga daromad
olib bo’lmaydi. Bahoning ko’tarilishi hamma vaqt monopoliya uchun foydali deb
bo’lmaydi. Uning uchun eng ma’qul yo’l ishlab chiqarishni o’stirish va taraqqiy
ettirishdir.
YAkka firma mavjudligi va sof monopoliya sharoitida raqobat yo’q bo’ladi, -
deb bo’lmaydi. Chunki, bu firma resurslar, ishlab chiqarish
vositalari va ish kuchi
bozorida xaridor sifatida raqobatga uchraydi. Jahon bozori ichki bozordan
farqlanadi. Aytaylik, AQSh yirik avtomobil kontsernlari YAponiya, Germaniya,
Frantsiya, Shvetsiya kabi mamlakatlar avtomobil firmalari
bilan raqobat kurashida
bo’ladilar. Bularning hammasi monopoliyaning sof mazmunini inkor etmaydi va
aksmonopoliya
siyosatini qo’llash talab etiladi. Bu siyosat Xg’X asrning oxiridayoq boshlangan
bo’lib, hozirgacha takomillashib kelmoqda. Davlatning monopoliyalarga qarshi
birinchi qonuni antitrest qonun 1890 yilda AQShda chiqarilgan bo’lib, bu "Sherman
qonuni" deb atalgan. Bu qonun keyinchalik bir necha bor qayta qo’rib chiqildi.
Bunday qonunlar ko’pchilik bozor iqtisodiyotidagi mamlakatlarga mansubdir. Bizning
respublikamizda monopoliyadan chiqarish qo’mitasi bor va uning asosiy vazifasi
monopoliyaga qarshi kurashishdir.
PDF created with pdfFactory trial version
www.pdffactory.com