18
2.1 Tarkibiy siyosati, uning mohiyati va ahamiyati.
Tarkibiy (tuzilmaviy) siyosat haqida mulohaza yuritishdan oldin,
tuzilmaning o‘zi
nima ekanligini bilib olishimiz zarur.
Tarkib (tuzilma)
lotincha, «structura»
so‘zidan olingan bo‘lib, narsalar tarkibiy qismlarining o‘zaro bog‘liq ravishda
joylashishini, tuzilishini bildiradi.
Tarkibiy siyosatining moxiyati sohalarning
tuzilmaviy jihatlarini belgilab
berish, yo‘lga solib turishdan iboratdir.
Rus iqtisodchi olimi S.D. Alekseyevichning fikricha iqtisodiyot tarkibi
uzoq muddatli davrda mamlakat iqtisodiy o‘sishining muhim
shart-sharoitlarini
yuzaga keltiradi. U miqdoriy va sifat xususiyatlariga ega bo‘lib, milliy
iqtisodiyotdagi o‘zgarishlarni aks ettiradi. Iqtisodiyot tarkibi mamlakat milliy
iqtisodiyotining barqarorligi va havfsizligini tavsiflaydi. Shuning uchun
iqtisodiyotda miqdoriy va sifat jihatdan tarkibiy o‘zgarishlarni amalga oshirish
davlat iqtisodiy siyosatining asosiy maqsadlaridan biridir.
Iqtisodiyotda tub tarkibiy o‘zgarishlarni amalga
oshirish, ya’ni iqtisodiyotni
tarkibiy jihatdan qayta qurish ishlab chiqarishning texnologik
yangilanishi va
uning tashqi hamda ichki o‘zgarishlarga moslashishi zaruriyatini
aniqlovchi ishlab
chiqarish kuchlarining katta miqdordagi tarkibiy o‘zgarishlarini ifodalaydi. Bunda
muhim maqsad: ishlab chiqarishni qayta tashkil etish,
jumladan korxonalarning
samarasiz bo‘g‘inlarini yo‘q qilish yoki qo‘shib yuborish, jismonan va ma’nan
eskirgan asosiy vositalarni almashtirish, texnik
yangiliklarni kiritish hamda yangi
mahsulot turlarini ishlab chiqarishdir.
Bularning bari tarmoqlararo, hududiy, texnologik, institutsional va
ishlab
chiqarishning boshqa muhim tarkibiy siljishlariga olib keladi.
Iqtisodchi olim A.A.Kushnarevning fikricha, iqtisodiyotdagi tarkibiy
o‘zgarishlar iqtisodiy samaradorlikni, jahon va
milliy bozorlarda
raqobatbardoshlikni kamaytiruvchi yoki oshiruvchi iqtisodiyotning turli
19
tarmoqlari, sektorlari, hududlar, korxonalar turlari, texnologik ukladlar va
iqtisodiy tizimning boshqa elementlari o‘rtasidagi o‘zaro nisbatlarning mavjud
o‘zgarish hisoblanadi. Ch.K.Karenovichning fikricha tub tarkibiy o‘zgarishlar
davrida milliy milliy
iqtisodiyot boshqa davrlarga nisbatan yuqori o‘sish
sur’atlariga ega bo‘lib, uning alohida tarmoqlari va
sohalari rivojlanishida
tengsizlik kuchayadi.
Takror ishlab chiqarishning hozirgi sharoitlarida iqtisodiy o‘sish iqtisodiyot
ko‘lamining o‘sishi bilangina emas, balki iste’molda ham, ishlab chiqarishda
ham tuzilmaviy siljishlar, ularning tezligi va samaradorligi bilan aniqlanadi.
20
Tarmoq hosil etish uchun korxonalar bir necha umumiy xususiyatlarga ega
bo‘lishlari kerak:
•ishlab chiqariladigan mahsulot iqtisodiy mazmunining bir xilligi;
•ishlatiladigan xom ashyo va asosiy materiallarning o‘xshashligi;
•ishlab chiqarish texnik bazasi va texnologik jarayonlarining umumiyligi;
•ma’lum kasbdagi kadrlar tarkibining umumiyligi;
•ijtimoiy mehnatni tashkil etish darajasi va shakllarining bir
biriga
o‘xshashligi va hakozolar.
Mehnat vositalarning mehnat buyumlariga ta’sir ko‘rsatishiga qarab sanoat qazib
oluvchi va ishlov beruvchi tarmoqlarga bo‘linadi.
Ishlab chiqariladigan mahsulotning funksional vazifasiga binoan ham
tarmoqlarni guruhlash mumkin. Bunda alohida guruxlar, masalan, yoqilg‘i ishlab
chiqaruvchi tarmoqlar - yoqilg‘i sanoatiga, oziq-ovqat mahsulotlari tayyorlovchi
tarmoqlar esa - oziq-ovqat sanoatiga birlashishi mumkin.
Tarmoq tuzilmasi deyilganda, uning tarkibi, tarmoqlar o‘rtasidagi nisbatlar
va o‘zaro bog‘liqlik tushuniladi. Tarmoq tuzilmasi sanoat taraqqiyoti darajasini
belgilaydi hamda unda yuz bergan va yuz beradigan o‘zgarishlarni aks ettiradi.