Assimilyasiya, izolyasiya və multikulturalizm
Yuxarıda qeyd olunan faktorlar nəticəsində formalaşan multikultural
cəmiyyət daha sonra dövlət tərəfindən idarə olunmalıdır.
Daha konkret desək, qeyd olunan faktorlar nəticəsində yaranan etnikmədəni
müxtəlifliklər tənzimlənməlidir. Belə ki, bu müxtəlifliklər
dövlət tərəfindən düzgün tənzimlənmədikdə cəmiyyətin inkişafının
müxtəlif sahələrində ciddi problemlər, hətta münaqişələr yaranır.
Buna görə də bu müxtəlifliklərin düzgün tənzimlənməsi hər bir çoxmədəniyyətli
dövlət üçün böyük praktiki əhəmiyyət kəsb edən bir
məsələdir.
Qeyd etdiyimiz kimi, multikulturalizm etnik, irqi, dini və mədəni
müxtəlifliklərlə bağlı dövlətin üzləşdiyi problemlərin həll edilməsinin
mümkün siyasət modellərindən biridir. Bir siyasət modeli kimi
multikulturalizm ötən əsrin 60-cı illərində Kanadada meydana gəlmişdir.
Multikulturalizm siyasətinin meydana gəlməsindən əvvəl etnik,
irqi, dini və mədəni müxtəlifliklərlə üzləşən dövlətlər bu müxtəliflikləri
əsasən iki siyasət modeli, assimilyasiya və ya izolyasiya vasitəsilə
tənzimləməyə çalışıblar:
Assimilyasiya siyasəti milli azlıqların mədəni-etnik dəyərlərini
titul (əsas) etnosun mədəniyyətinə qatmaqla cəmiyyətdəki etnik, irqi,
dini və mədəni müxtəlifliklərin ləğv edilməsini nəzərdə tutur.
İzolyasiya siyasəti isə milli azlıqların mədəni-etnik dəyərlərinin
titul etnosun etnik-mədəni dəyərləri ilə hər hansı bir əlaqəsinin qarşısını
almaqla milli azlıqların cəmiyyətə inteqrasiya olmalarına imkan vermir.
İzolyasiya siyasəti 2 formada özünü büruzə verir: 1. O, milli
azlıqların ölkəyə daxil olub orada məskunlaşmasına mane olur. 2. Cəmiyyətdə
artıq məskunlaşmış müəyyən qrup adamların assimilyasına
mane olmaq məqsədilə onları təcrid edir. İkinci halda bu siyasət
aparteid adlanır.
Aparteid (afrikaans dilindən tərcümədə “ayrılıq”, “ayrılıqda yaşamaq”
mənasını verir) Cənubi Afrika Respublikasında 1948-1994-ci
( Qeyd: Titul etnos dedikdə bu və ya digər ölkə ərazisində siyasi, iqtisadi və mədəni
sahələrdə hakim mövqeyə malik olan və əksər hallarda əhalinin çoxluğunu təşkil
edən etnos nəzərdə tutulur. Bir qayda olaraq, dövlət təhsil sisteminin əsasını bu etnosun dili və mədəniyyəti təşkil edir.)
illərdə tətbiq olunan siyasətdir. Aparteid siyasəti qeyd olunan dövr ərzində
hakimiyyətdə olan Milli partiya tərəfindən aparılırdı. Bu siyasətin
əsasını irqi ayrı-seçkilik təşkil edirdi. Aparteid siyasəti ölkə əhalisini
4 irqi qrupa bölürdü: “qaralar”, “ağlar”, “rənglilər” və “hindlilər” .
1960-1983-cü illər ərzində 3,5 milyon qeyri-ağ əhali yaşadıqları yerlərdən
xüsusi zonalara (rezervasiyalara) köçürüldü. 1970-ci ildə ölkənin
qeyri-ağ əhalisi siyasi təmsilçilikdən məhrum olundu. Onların vətəndaş
hüquqları xeyli məhdudlaşdırıldı. Hakimiyyətdə olan irqçilər
ayrı-seçkiliyi həyatın bütün sahələrində tətbiq edirdilər. Qeyri-ağ əhali
üçün təhsil, səhiyyə, digər xidmət sahələri ayrılıqda fəaliyyət göstərirdi.
Məlum olduğu kimi, Cənubi Afrika Respublikasında aparteid sistemi
bu ölkənin ilk qaradərili prezidenti, Nobel Sülh mükafatı laureatı
Nelson Mandelanın rəhbərliyi altında 1994-ci ildə demokratik qüvvələrin
ümumi seçkilərdə qələbəsindən sonra ləğv edildi.
Tarixi hadisələrin gedişatı etnik-mədəni müxtəlifliklərin tənzimlənməsinə
yönələn bu iki siyasət modelinin səmərəsizliyini göstərdi.
Belə ki, müasir ictimai inkişafda mədəniyyətin aparıcı rol oynadığı bir
dövrdə assimilyasiya siyasətinin düzgün olmadığı kimi, qloballaşma,
mədəniyyətlərin qovuşduğu bir şəraitdə izolyasiya siyasətinin də yanlış
olduğu müəyyən olundu. Etnik, irqi, dini və mədəni müxtəlifliklərin
tənzimlənməsinə yönəlmiş assimilyasiya və izolyasiya siyasətlərinin
iflasa uğraması ötən əsrin 60-70-ci illərində əvvəlcə Kanadada, sonra
isə Avropanın bir sıra çoxmədəniyyətli ölkələrində multikulturalizm
siyasətinin meydana gəlməsinin başlıca səbəblərindən biri olmuşdur.
Multikulturalizm etnik, irqi, dini və mədəni müxtəlifliklərin tənzimlənməsinə
yönələn bir siyasət kimi assimilyasiya siyasətindən
fərqli olaraq milli azlıqların etnik-mədəni dəyərlərinin ləğv edilməsinin
qarşısını almaqla, bu dəyərləri qorumaqla yanaşı, izolyasiya siyasətindən
fərqli olaraq milli azlıqların etnik-mədəni dəyərləri ilə titul
etnosun etnik-mədəni dəyərlərinin bir-birinə qarşılıqlı təsir etmələri
üçün lazımi şərait yaradır və milli azlıqların yaşadıqları cəmiyyətə
inteqrasiya olmaları üçün əlverişli imkan təklif edir. Başqa sözlə desək,
multikulturalizm milli azlıqların etnik-mədəni dəyərlərini nə assimilyasiyaya
uğradır, nə də ki, onların bu dəyərlərinin inkişafını cəmiyyətin
inkişafından təcrid edir. Multikulturalizm titul etnos ilə milli
azlıqların etnik-mədəni dəyərlərinin inkişafına eyni şərait yaratmaqla
onların mədəniyyətlərinin qarşılıqlı təsiri üçün zəmin yaradır.
Dostları ilə paylaş: |